Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116720 przypisów.
żakieta — dziś: żakiet; dopasowana marynarka. [przypis edytorski]
żakostwo — tu: zachowanie niepoważne, dziecinada; ryzykanctwo. [przypis edytorski]
żakowski — studencki, uczniowski. [przypis edytorski]
żak (przestarz.) — uczeń, student. [przypis edytorski]
żak — student, uczeń. [przypis edytorski]
żak — uczeń, tu ogólnie: chłopak. [przypis edytorski]
żałoba (tu daw.) — skarga, oskarżenie. [przypis edytorski]
żałobny — tu: przynoszący śmierć i smutek. [przypis edytorski]
Żałość na widok stawiana — żałość (żałoba) na pokaz. [przypis edytorski]
żałośliwy (daw.) — żałosny. [przypis edytorski]
żałośnemi jęki — dziś popr. forma N. lm: żałosnymi jękami. [przypis edytorski]
żałośny — dziś popr. pisownia: żałosny. [przypis edytorski]
żałośny — dziś popr.: żałosny. [przypis edytorski]
żałośny — dziś: żałosny. [przypis edytorski]
żałosnemi słowy (starop. forma) — dziś popr. N.lm: żałosnymi słowami. [przypis edytorski]
żałosno (daw.) — dziś popr.: żałośnie. [przypis edytorski]
żałosny (daw.) — z powodu którego odczuwa się żal. [przypis edytorski]
żałosny (starop.) — przejęty żalem; rozżalony. [przypis edytorski]
żałosny — tu: przepełniony żalem, rozżalony. [przypis edytorski]
żałosny — tu: rozżalony. [przypis edytorski]
żałosny — tu: zasmucony. [przypis edytorski]
żałować się (tu daw.) — skarżyć się. [przypis edytorski]
żałowali (…) kapitańską parkę — dziś popr.: żałowali kapitańskiej parki, tj. Stasia i Helci. [przypis edytorski]
żałujta (gw.) — forma 2 os. lm: żałujcie. [przypis edytorski]
żaleć — dziś: użalać się; żałować czegoś. [przypis edytorski]
żale — naczynia służące do obrzędów pogrzebowych. [przypis edytorski]
żali a. zali — czy, czyż. [przypis edytorski]
żali a. zali — czy. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy; czy też. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy, czy też. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy, czyż, czy rzeczywiście. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy, czyż. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czyż, czyżby. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czyż. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw., gw.) — czy. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — tu: jeśli. [przypis edytorski]
żaliby (daw.) — czy, czyby. [przypis edytorski]
żalić (daw., starop.) — konstrukcja złożona z zaimka pytajnego zali: czy, czyż oraz partykuły -ci (skróconej do -ć) w funkcji wzmacniającej. [przypis edytorski]
żalić się straty — dzisiejsza składnia: żalić się na stratę. [przypis edytorski]
żali (daw.) — czy. [przypis edytorski]
żali (daw.) — czyż. [przypis edytorski]
żaliś (…) przybył (daw.) — konstrukcja z partykułą -li- oraz ruchomą końcówką czasownika; znaczenie: czy przybyłeś, czyż przybyłeś. [przypis edytorski]
żali, właśc. zali (daw., starop.) — czy; czyż. [przypis edytorski]
żaliż a. zaliż — czy; czy też (konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż). [przypis edytorski]
żaliż (daw., starop.) — konstrukcja złożona z zaimka pytajnego zali: czy, czyż oraz partykuły -że (skróconej do -ż) w funkcji wzmacniającej. [przypis edytorski]
żali, zali a. azali (daw.) — czy, czyż; czyżby. [przypis edytorski]
żalnie (gw.) — żałośnie. [przypis edytorski]
żalnik (daw.) — cmentarz. [przypis edytorski]
żal zaczął przejmować jej sercem — dziś popr.: przejmować jej serce. [przypis edytorski]
żandarmeria — formacja policyjna; w czasie drugiej wojny światowej na terenach okupowanych przez III Rzeszę działała Policja Porządkowa (niem. Ordnungspolizei, tzw. Orpo) a jej część stanowiła żandarmeria (niem. Gendarmerie), działająca w mniejszych miejscowościach. [przypis edytorski]
żardinierka — stolik a. podstawka na kształt skrzyni, na której ustawia się rośliny doniczkowe. [przypis edytorski]
żardinierka (z fr. jardinière) — półka a. wydłużony stolik z zagłębieniem w blacie przeznaczonym na rośliny doniczkowe; początkowo także rodzaj misy na nóżce używanej w tym samym celu. [przypis edytorski]
żardinierka (z fr.) — ozdobna stojąca półka pokojowa na kwiaty doniczkowe. [przypis edytorski]
żardinierka (z fr.) — półka lub stolik z wgłębieniem na rośliny doniczkowe. [przypis edytorski]
żardynierka (z fr.) — ozdobna stojąca półka pokojowa na rośliny doniczkowe. [przypis edytorski]
żargon (daw., pogard.) — tu: w języku jidysz; w międzywojniu używano tego określenia, odmawiając jidysz rangi pełnowartościowego języka. [przypis edytorski]
żargon (fr.) — odmiana ogólnonarodowego języka, którą posługuje się jakaś grupa środowiskowa, np. młodzież, więźniowie. [przypis edytorski]
żargon — jidisz; język europejskiej diaspory żydowskiej. [przypis edytorski]
żargonowy (daw., pogard.) — tu: w języku jidysz. [przypis edytorski]
żargon — tu: język jidysz, używany przez Żydów w Europie Środkowej i Wschodniej, powstały ok. X wieku w płd. Niemczech na bazie jednego z dialektów niemieckich z dodatkiem elementów hebrajskich, słowiańskich i romańskich. [przypis edytorski]
żargon — tu: jidysz. [przypis edytorski]
żarko (ros.) — gorąco. [przypis edytorski]
żarkość — ogień, zapalczywość, żarliwość, zapał; por. żar, żarzyć się. [przypis edytorski]
żarłoctwo — dziś: żarłoczność. [przypis edytorski]
żarna — daw. przyrząd do mielenia ziarna, składający się z dwóch trących o siebie kamieni. [przypis edytorski]
żarna — kamienie dawniej używane do mielenia zboża. [przypis edytorski]
żarna — kamienie służące do ręcznego mielenia zboża. [przypis edytorski]
żarna (przestarz.) — urządzenie do mielenia ziarna, składające się z dwóch płaskich kamieni. [przypis edytorski]
żarna — przyrząd do ręcznego mielenia zboża, złożony z dwóch kamieni: dolnego, nieruchomego, często wgłębionego dla pomieszczenia ziarna oraz górnego, ruchomego, służącego do miażdżenia ziarna na mąkę. [przypis edytorski]
żarna — urządzenia do ręcznego mielenia ziarna, rozcieranego na kamiennej płycie. [przypis edytorski]
żarnówka — mąka zmielona na żarnach. [przypis edytorski]
Żarnów — polskie miasto położone w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim. [przypis edytorski]
Żarnower, Teresa (1897–1949) — rzeźbiarka i graficzka, tworząca pod wpływem konstruktywizmu, zajmowała się również architekturą. [przypis edytorski]
żarnowiec miotlasty (łac. Cytisus scoparius) — krzew kwitnący na żółto; inaczej: szczodrzeniec. [przypis edytorski]
żarnowiec — rodzaj roślin z rodziny bobowatych. [przypis edytorski]
żarny (daw.) — gorący. [przypis edytorski]
żarny — żarna; kamienie do ucierania ziaren na mąkę. [przypis edytorski]
Żar-Ptak — ognisty ptak, często spotykany w baśniach rosyjskich [przypis edytorski]
Żarski, Władysław — właśc. Władysław Szajer; aktor. [przypis edytorski]
żarstwa (daw.) — piasek gruboziarnisty. [przypis edytorski]
Żart… jak z Attyki — ironiczne poczucie humoru. [przypis edytorski]
żartki a. żardki (starop.) — żwawy, rączy; ognisty. [przypis edytorski]
żartki (daw.) — chyży, żwawy, prędki. [przypis edytorski]
żartki — żwawy, energiczny, pełen życia; porywczy. [przypis edytorski]
żartko (daw.) — szybko. [przypis edytorski]
żartkość (daw.) — szybkość. [przypis edytorski]
żartkość (starop.) — żwawość, żarliwość. [przypis edytorski]
żarty (gw.) — obżerający się, żarłoczny. [przypis edytorski]
żarty — zżerany. [przypis edytorski]
żarzewie — dziś: zarzewie; tu: łuna pożaru. [przypis edytorski]
żarz (neol.) — żar a. jaskrawy blask. [przypis edytorski]
żarz wieczorna — zorza wieczorna. [przypis edytorski]
żarzyć — tu: rozpalać na nowo. [przypis edytorski]
żarzyć — tu: wypalać. [przypis edytorski]
żażec (daw.) — zapalić. [przypis edytorski]
żbik — tu: kot kafryjski (Felis silvestris cafra), południowoafrykański podgatunek żbika. [przypis edytorski]
Żdżar i Podspady — miejscowości w Tatrach na Słowacji. [przypis edytorski]
żeb (gw.) — żeby. [przypis edytorski]
żebrając — dziś popr.: żebrząc. [przypis edytorski]