Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 466 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 159290 przypisów.

posłowie państw — dziś raczej: ambasadorowie. [przypis edytorski]

Posłowie — tytuł od redakcji WL. [przypis edytorski]

posłowie zagranicznych państw — dziś częściej: ambasadorowie. [przypis edytorski]

Posłuchajmy ostatnich słów Epikura (…) — por. Cyceron, O granicach dobra i zła, II, 30; u Diogenesa Laertiosa (Epikur [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, X, 22) odbiorca nazywa się Idomeneus. [przypis edytorski]

posłuchanie (daw.) — audiencja. [przypis edytorski]

posłuch — straż, czujka. [przypis redakcyjny]

posłuchy (daw.) — straże, patrole. [przypis redakcyjny]

posłuchy (starop.) — czaty. [przypis redakcyjny]

posługacz (daw.) — pracownik wykonujący cięższe, dodatkowe prace. [przypis edytorski]

Posługacz — w treści utworu występuje także Franciszek, będący najprawdopodobniej jednym z Posługaczy. [przypis edytorski]

posługować — usługiwać. [przypis edytorski]

posłuszajtie Domaszko, skolko wam let (ros.) — niech pan posłucha, Domaszko, ile pan ma lat. [przypis edytorski]

posłuszeństwo — πειθαρχία (N), ευταξία (D). [przypis tłumacza]

posłuszna nimfa — Nimfa wodna, zamiast woda; posłuszna rozkazom, zachowująca bieg i kierunek, jaki jej nadać chciano. [przypis redakcyjny]

Posłuszni bądźcie i podlegajcie starszym waszym — Hbr 13, 17. [przypis edytorski]

posłużyć do lepszego wyjaśnienia — słowa: „posłużyć (…)” w § 3 są dodatkiem drugiego wydania. [przypis tłumacza]

posły — dziś popr. forma M. lm: posłowie. [przypis redakcyjny]

posły — dziś popr. lm: posłowie. [przypis edytorski]

posły i senatory — dziś popr. forma B. lm: posłów i senatorów. [przypis edytorski]

posły, senatory, ministry — daw. forma M. lm, tu użyta w celu nadania wypowiedzi podniosłego charakteru, dziś popr.: posłowie, senatorowie, ministrowie. [przypis edytorski]

posły szły — dziś popr.: posłowie szli. [przypis edytorski]

Poslednij, ponimajesz? (ros.) — Ostatni, rozumiesz? [przypis edytorski]

posmaże — dziś: wysmaga; od smagać: bić rózgami a. biczem. [przypis edytorski]

po smutkach wesele — w myśl starożytnego przysłowia: post nubila Phoebus — po chmurach słońce. [przypis redakcyjny]

posnąć — zasnąć. [przypis edytorski]

posnaga — arklio kanopa. [przypis edytorski]

posnowa (daw.) — to, co zarasta coś bądź zasnuwa. [przypis edytorski]

po sobie mieć (starop.) — mieć przy sobie, mieć ze sobą, mieć po swej stronie. [przypis edytorski]

posoch (daw.) — laska. [przypis edytorski]

posoch (daw.) — laska; tu: różdżka czarnoksięska, kaduceusz. [przypis edytorski]

posoch — kij, zazwyczaj potężny i długi, służący podpieraniu się przy wędrówce; laska, pastorał. [przypis edytorski]

posoch — kostur; kij służący do podpierania się. [przypis edytorski]

posoch — laska stanowiąca symbol godności a. władzy. [przypis edytorski]

posoch — laska z zakrzywioną rękojeścią; pastorał; tu: kaduceusz, atrybut Hermesa, posłańca bogów w mit. gr. [przypis edytorski]

posoch — laska z zakrzywioną rękojeścią, pastorał; tu: kaduceusz, atrybut Hermesa, symbol pokoju i handlu, przedstawiany jako prosty kij opleciony przez dwa węże zwrócone ku sobie łbami (znak mądrości i równowagi sił), niekiedy zakończony parą skrzydeł. [przypis edytorski]

posoch (ros.) — kij, laska. [przypis edytorski]

posoch (ros.) — kij, laska, tu: berło. [przypis edytorski]

posoch (słow.)— ozdobna laska, odmiana pastorału, zakończona głowicą, używana przez biskupów w kościołach wschodnich. [przypis edytorski]

posoka — krew; dziś używa się głównie w odniesieniu do krwi zwierząt, dawniej stosowano także jako synonim krwi ludzkiej. [przypis edytorski]

posoka świnia — krew świńska. [przypis redakcyjny]

po somsiedzkum — dziś popr.: po sąsiedzku. [przypis edytorski]

posowa (daw., gw.) — sufit, powała, strop. [przypis edytorski]

posowa (daw., gw.) — sufit. [przypis edytorski]

posowa (daw.) — sufit, powała. [przypis edytorski]

posowa (gw.) — sufit. [przypis edytorski]

posowa — pułap, sklepienie. [przypis redakcyjny]

posowa (reg.) — sklepienie. [przypis edytorski]

posowa (reg.) — sufit. [przypis edytorski]

posowa — sklepienie. [przypis edytorski]

pospiech (daw.) — dziś forma zmiękczona: pośpiech. [przypis edytorski]

pospieszże — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

pospólstwo — pospolitowanie się, poufałość. [przypis redakcyjny]

pospołu (daw.) — dziś: wspólnie, razem. [przypis edytorski]

pospołu (daw., gw.) — razem. [przypis edytorski]

pospołu (daw.) — razem. [przypis edytorski]

pospołu (daw.) — razem, wespół (por. rzadko już używany wyraz społem: razem). [przypis redakcyjny]

pospołu (daw.) — razem, wspólnie. [przypis edytorski]

pospołu (przest.) — wspólnie. [przypis edytorski]

pospołuśmy (…) opuścili — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: pospołu opuściliśmy. [przypis edytorski]

pospoły — pospołu, wespół, razem. [przypis edytorski]

pospolicie (starop.) — zazwyczaj. [przypis edytorski]

Pospolicie wszelkie leczenie odbywa się kosztem życia (…) Serwiusz gramatyk (…) — Pliniusz, Historia naturalna XXV, 3; Suetonius, De Grammaticis (O słynnych mówcach i nauczycielach). [przypis tłumacza]

pospolicie — zazwyczaj. [przypis edytorski]

pospolitacy — szlachcice z pospolitego ruszenia. [przypis redakcyjny]

pospolitak (daw.) — niskiego stanu. [przypis edytorski]

pospolitak — szlachcic, uczestnik pospolitego ruszenia. [przypis edytorski]

pospolitak — żołnierz pospolitego ruszenia. [przypis edytorski]

pospolita rzecz — rzeczpospolita; tu: społeczeństwo. [przypis redakcyjny]

pospolita rzecz — tu: rzecz wspólna, publiczna, także jako wskazanie na rzeczpospolitą. [przypis edytorski]

pospolita śmierć (starop.) — [tu:] śmierć wszystkich; [powszechna śmierć]. [przypis redakcyjny]

pospolitego tam centrum ruszenia — pospolite ruszenie: szlachta wezwana na wojnę. [przypis edytorski]

pospolitem — daw. forma N. i Msc. lp przymiotników r.n.; dziś tożsama z r.m.: pospolitym. [przypis edytorski]

pospolite ruszenie — w rzeczywistości pospolite ruszenie nie brało udziału w bitwie pod Piławcami. [przypis redakcyjny]

pospolite wiersze — tj. proste, polegające tylko na akcencie słownym [Wortaccent] w przeciwstawieniu do kunsztownych, rytmicznych strof starożytnych. [przypis redakcyjny]

pospolitować (daw.) — lekceważyć. [przypis edytorski]

pospolitować (daw.) — robić pospolitym, pozbawiać należytej wartości. [przypis edytorski]

pospolitować się — przestawać z kimś o niższej pozycji od siebie, kogo uważa się za mniej godnego. [przypis edytorski]