Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 6262 przypisów.
okpił J-go — Jerzego Lubomirskiego. [przypis redakcyjny]
okpis (gw.) — oszust. [przypis edytorski]
okrągłe jezioro — zapewne chodzi o Wielki Staw. [przypis edytorski]
okrągły dom — tu: ateński prytanejon, centrum administracyjne miasta, gdzie urzędowali prytanowie i podejmowano delegacje z innych państw. [przypis edytorski]
okrąglak — okorowany pień drzewa. [przypis edytorski]
okrążne (daw.) — opłata. [przypis edytorski]
okraj — brzeg, skraj. [przypis edytorski]
okrajek — brzeżek. [przypis edytorski]
okraj (reg.) — skraj, kraniec. [przypis edytorski]
okrasa (daw.) — ozdoba. [przypis edytorski]
okrasa (daw.) — ozdoba. [przypis redakcyjny]
okrasa (daw.) — ozdoba, upiększenie. [przypis edytorski]
okrasa (daw.) — przybranie, ozdoba. [przypis edytorski]
okrasa — tłuszcz dodawany do potrawy. [przypis edytorski]
okrasić — tu: ozdobić. [przypis edytorski]
okraszony — o potrawie: z dodaną okrasą, czyli tłuszczem. [przypis edytorski]
okręciech (daw.) — dziś popr. Ms. lm: okrętach. [przypis edytorski]
okręg szadryński, ros. Шадринский уезд — ujezd był jednostką administracyjną wchodzącą w skład guberni Imperium Rosyjskiego, odpowiadającą polskiemu powiatowi; Szadrinsk: miasto w Rosji, na Nizinie Zachodniosyberyjskiej, w obwodzie kurgańskim, stolica rejonu szadryńskiego. [przypis edytorski]
okręg — tu: dawny odpowiednik powiatu. [przypis edytorski]
okręta — dziś popr. firma M.lm: okręty. [przypis edytorski]
okręta — dziś popr. forma M.lm: okręty. [przypis edytorski]
okrętem jechać — dziś raczej: płynąć okrętem. [przypis edytorski]
okręt korsarski (navis praedatoria) — nazwa oznaczająca heterę, ze względu na jej chciwość. [przypis tłumacza]
okręt Mayflower — okręt, na którym w okolice dzisiejszego nadmorskiego Plymouth (Massachusetts) przybyli 20 listopada 1620 r. purytanie, protestanccy uchodźcy na tle religijnym z Anglii, w liczbie 102 osób, którym towarzyszyło 30 członków załogi statku. [przypis edytorski]
okrętny — tu: okrętowy; marynarz. [przypis edytorski]
okręty kolonialne, które prowadzą handel z Europą, muszą zarzucić kotwicę w Anglii — Akt żeglugi morskiej z r. 1660. Jedynie czasu wojny mieszkańcy Bostonu i Filadelfii posyłali okręty z towarem prosto na Morze Śródziemne. [przypis autorski]
okręty płynące po morzach księżycowych — dawni astronomowie ciemne obszary na tarczy Księżyca uważali za tereny pokryte wodą, dlatego nazywano je morzami, zatokami, bagnami i jeziorami; współcześnie wiadomo, że są to ciemne, pokryte zastygłym bazaltem równiny, mimo to zachowano dawne łacińskie nazwy tych formacji. [przypis edytorski]
określa strój swoich senatorów i obywateli innym, nieco zbliżonym terminem — gown: luźna suknia (zwykle kobieca). Wyraz toge, który kładą niektóre wydania w II, 3 Koriolana, jest niezbyt trafną poprawką tekstu. Najprawdopodobniej powinno tu być throng (natłok). [przypis tłumacza]
określę ją słowami Silvio Paganiego: „la bestialita razionale” — [wł.: racjonalne bestialstwo; red. WL]; Zdziechowski, Walka o duszę młodzieży, s. 46. [przypis autorski]
określenia czci (…) i pogardy — Zob. Przyp. do Tw. 52. [przypis redakcyjny]
określenia etyczne (…) u Kanta — por. Wstęp. [przypis redakcyjny]
Określenia — Por. List 9 (dawniej 27) § 1 5, List 4 § 2 i List 10 (dawniej 28) § 1 oraz poniżej Przyp. 2 do Tw. 8 pod 1) i 2). [przypis redakcyjny]
określenia wesołości (…) przyjemności (…) posępności (…) przykrości (…) należą raczej do ciała i są tylko rodzajami radości albo smutku — Zob. o tych Przyp. do Tw. 11. [przypis redakcyjny]
Określenia wzruszeń — W tym zbiorze są pominięte następujące określenia: uznania i potępienia z Przyp. do Tw. 29, nieustraszonego i bojaźliwego z Przyp. do Tw. 51, niechęci z Przyp. do Tw. 52, dzielności, przytomności umysłu, obrzydzenia i przesytu z Przyp. do Tw. 59, przybyło zaś określenie małoduszności pod 29. [przypis redakcyjny]
określenia zmysłu wewnętrznego musimy porządkować zupełnie takim samym sposobem jak zjawiska w czasie, i jak zjawiska zmysłów zewnętrznych porządkujemy w przestrzeni (…) — nie pojmuję, jak można znajdować tyle trudności w tym, że zmysł wewnętrzny od nas samych doznaje działania. Każdy akt uwagi może nam dać tego przykład. Rozsądek przynagla w nim zawsze zmysł wewnętrzny zgodnie z połączeniem, jakie ma w myśli, do wewnętrznego oglądania, odpowiadającego rozmaitości w syntezie rozsądku. Jak dalece działa to zazwyczaj na umysł, każdy w sobie samym dostrzec może. [przypis autorski]
określenie człowieka — autor zapewne ma na myśli swoją definicję człowieka z Topiki: „istota dwunożna”. [przypis edytorski]
określenie filozofii Schopenhauera jako „świetnej mozaiki” (glänzendes Mosaik) z różnych systemów dane przez W. Windelbanda — por. Windelband, op. cit., 353. [przypis redakcyjny]
określenie niektórych pisarzy, że miłość jest chęcią miłującego do połączenia się z rzeczą umiłowaną — Mianowicie kartezjańczyków. Zob. Descartes, De pass. an. II, 79. [przypis redakcyjny]
Określenie światopoglądu jest u Walickiego następujące: „struktura sensowna, system wartości poznawczych, etycznych i estetycznych, wewnętrznie koherentny w ramach właściwego sobie stylu” — [por.] A. Walicki, W kręgu konserwatywnej utopii. Struktura i przemiany rosyjskiego słowianofilstwa, Warszawa 1964, s. 8. [przypis autorski]
określi jego rolę Potocki, a Przybyszewski przyklaśnie tym słowom: „to się ziściło” — S. Przybyszewski, Moi współcześni, II, s. 87 (Wśród swoich). Po raz pierwszy w ten sposób określił rolę Przybyszewskiego i jemu podobnych pisarzy J. Zakrzewski w artykule Nowa sztuka, „Głos” 1898, nr 5: „Zdaje się, że są oni tą przednią strażą nowego pokolenia, strażą, co ginie, padając pod przemocą wrogich żywiołów, aby oczyścić drogę następcom”. [przypis autorski]
określonem — daw. forma N. i Msc. lp przymiotników i imiesłowów przym. r.n.; dziś tożsama z r.m.: określonym. [przypis edytorski]
okres czasu — błąd logiczny i stylistyczny; dziś popr.: czas a. okres; „(…) po tak długim czasie”. [przypis edytorski]
okres czasu — błąd logiczny (pleonazm); prawidłowe jest użycie jednego ze słów: okres a. czas. [przypis edytorski]
okresić (daw.) — opisać, określić. [przypis edytorski]
okresić (daw.) — opisać, okreslić. [przypis edytorski]
okresie czasu — błąd logiczny; jedynie czas odmierzamy okresami, należy więc pisać: „w tym czasie” albo „w tym okresie”. [przypis edytorski]
okresie czasu — dziś błąd stylistyczny (pleonazm); popr.: (o tym) okresie lub: (o tym) czasie. [przypis edytorski]
okres jurajski — drugi okres ery mezozoicznej, od 201 do 145 mln lat temu. [przypis edytorski]
okres — retorycznie ukształtowane zdanie złożone, stanowiące całość znaczeniową. [przypis edytorski]
okres (tu daw.) — zdanie, fraza. [przypis edytorski]
okres (tu daw.) — zwrot, zdanie. [przypis edytorski]
okres — tu: okręg. [przypis edytorski]
okres — tu: zdanie. [przypis edytorski]
okresu triasowy — najstarszy okres ery mezozoicznej, od 252 do 201 mln lat temu. [przypis edytorski]
okrócić a. okrocić (starop.) — poskromić. [przypis edytorski]
okrócić (starop.) — pokonać. [przypis edytorski]
okrócić (starop.) — pominąć, zapobiec. [przypis redakcyjny]
okrócić (starop.) — poskromić, pokonać. [przypis edytorski]
okrócić (starop.) — ukrócić, obłaskawić, poskromić, skrócić, zmniejszyć. [przypis redakcyjny]
okrócić (starop.) — ukrócić, poskromić. [przypis redakcyjny]
okróciciel (starop.) — pogromca. [przypis redakcyjny]
okrócony — skrępowany. [przypis redakcyjny]
okrócony (starop.) — pokonany. [przypis edytorski]
okrótny (starop. forma ort.) — okrutny. [przypis edytorski]
okrocić (starop.) — wstrzymać. [przypis redakcyjny]
okroić się (daw.) — przypaść w udziale, w zysku. [przypis edytorski]
okrom a. krom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
okrom a. krom — oprócz czego, poza czym. [przypis edytorski]
okrom a. krom (starop.) — poza; poza tym. [przypis edytorski]
okrom czego (starop.) — poza czym; wyłączając co. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — bez, oprócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — bez, oprócz, z wyjątkiem. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — bez. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — bez. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
Maciej Stryjkowski, Kronika polska, litewska, żmudzka i wszystkiéj Rusi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
okrom (daw.) — oprócz, z wyjątkiem. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — prócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — prócz tego, poza tym. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — z wyjątkiem. [przypis edytorski]
okrom — oprócz; okrom że: prócz tego że. [przypis edytorski]
okrom — oprócz, poza. [przypis edytorski]
okrom — oprócz. [przypis edytorski]
okrom — oprócz. [przypis redakcyjny]
okrom — oprócz, z wyjątkiem. [przypis edytorski]
okrom (starop.) — bez; okrom wątpienia: bez wątpienia, niewątpliwie. [przypis edytorski]
okrom (starop.) — bez; okrom wątpliwości: bez wątpliwości, niewątpliwie. [przypis edytorski]
okrom (starop.) — bez. [przypis edytorski]
okrom (starop.) — oprócz, prócz. [przypis edytorski]
okrom (starop.) — oprócz. [przypis edytorski]
okrom wątpliwości (starop.) — bez wątpliwości, bez wątpienia. [przypis edytorski]
okrom wstrętu (daw.) — bez oporu. [przypis edytorski]
okrom, że (starop.) — poza tym że. [przypis edytorski]
okrop — dziś: ukrop. [przypis edytorski]
okropna przeszłość miejsca zawisła przed myślą — podany tu obraz miejsca tortur i cmentarzyska więziennego powstał prawdopodobnie pod wpływem pokrewnego obrazu w Nieboskiej Komedii Krasińskiego (Orcio i Mąż w więzieniu podziemnym). [przypis redakcyjny]
okropne przyzwyczajenie — chodzi tu o uzależnienie od narkotyku. [przypis edytorski]
okropnością drżący — drżący z powodu okropności. [przypis edytorski]
okrucha — okruch. [przypis edytorski]
okruch — dziś popr. D. lm: okruchów. [przypis edytorski]
