Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3656 przypisów.
išauklintas — dab.: išauklėtas. [przypis edytorski]
iš aukšto —išdidžiai. [przypis edytorski]
išbudavotas (lenk.) — pastatytas. [przypis edytorski]
iść do sfory (starop. konstrukcja) — [pasować] do maści; zgadzać się. [przypis redakcyjny]
iść gonionego z kimś (daw.) — tańczyć, grać, bawić się z kimś. [przypis edytorski]
iść jak z płatka — udawać się z łatwością. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno, wierzchem, bez wozów i piechoty; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno, wierzchem; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno wierzchem. [przypis edytorski]
iść na kumorne (gw.) — iść na komorne, żyć jako komornik, chłop nieposiadający gospodarstwa ani domu, opłacający własną pracą swój pobyt w domu innego, bogatszego chłopa a. właściciela ziemskiego (komora (daw.): pomieszczenie w budynku, pokój, izba). [przypis edytorski]
iść na maciory — wracać do ula (od pszczół wzięte), do domu. [przypis redakcyjny]
iść na poszukiwanie i rozbudzenie Frei — lepiej: iść na poszukiwanie Frei i obudzić ją. [przypis edytorski]
iść na udry — wchodzić z kimś w ostry konflikt. [przypis edytorski]
iść na wskroś ziemi — zapaść się pod ziemię. [przypis edytorski]
iść na wyrobek — zarabiać na utrzymanie jako wyrobnik, osoba wynajmująca się do różnych prac fizycznych. [przypis edytorski]
iść na zawiązki — wypuszczać pączki. [przypis redakcyjny]
iść o lepszą (daw.) — starać się wykazać przewagę. [przypis edytorski]
iść precz (daw.) — iść sobie; odejść. [przypis edytorski]
Iść tam wysoko i nocą nie radzę — To miejsce teologowie wykładają przez słowa Zbawiciela zapisane w Ewangelii św. Jana, w. 12 i 15: „Idźcie podczas, gdy macie światło, ażeby ciemność was nie ogarnęła. Kto chodzi w ciemności, sam nie wie, gdzie idzie”. [przypis redakcyjny]
iść w pąci — tzn. iść jako pątnik; pielgrzymować. [przypis edytorski]
iść w paragon (daw.) — iść w zawody; dorównywać. [przypis edytorski]
iść w paragon (daw.) — porównywać się. [przypis edytorski]
iść w sukurs (daw.) — iść na odsiecz; przybyć z pomocą. [przypis edytorski]
iść w zatyłki (daw.) — zajść od tyłu. [przypis edytorski]
iść za naturą — Montaigne. [przypis tłumacza]
iść zapaśnie — iść w zapasy, stawać do walki. [przypis edytorski]
iść z kimś na jedną rękę — iść w tę samą stronę, zgodnie współdziałać. [przypis edytorski]
iścić śluby (starop.) — spełniać śluby; dopełniać ślubowania. [przypis edytorski]
iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]
iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]
iścić się — realizować się, urzeczywistniać się. [przypis edytorski]
iścić się — ziszczać się, realizować się. [przypis edytorski]
iścić — spełniać; realizować. [przypis edytorski]
iścić (starop.) — nauczać, upewniać. [przypis redakcyjny]
iście — chód; neol. od czas. iść. [przypis edytorski]
iście — chód; neol. od. czas. iść. [przypis edytorski]
iście — chód; od: iść. [przypis redakcyjny]
iście (daw.) — niewątpliwie, naprawdę. [przypis edytorski]
iście (daw.) — niewątpliwie. [przypis edytorski]
iście (daw.) — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iście — naprawdę, rzeczywiście. [przypis edytorski]
iście na wszem (starop.) — rzetelnie we wszystkim. [przypis redakcyjny]
iście — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iście — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iście (starop.) — istotnie, [prawdziwie, naprawdę]. [przypis redakcyjny]
iście (starop.) — istotnie, zaiste. [przypis redakcyjny]
iście (starop.) — zaiste. [przypis redakcyjny]
iściło się proroctwo Izajasza, iż „wilcy do baranów, lwi do owiec, lampartowie do cielątek przystawali i z nimi mieszkać chcieli, i małej się dziecinie poganiać i rządzić dopuścili” — Iz 11, 6. [przypis edytorski]
iści (starop.) — bezpieczni. [przypis redakcyjny]
iścizna (daw.) — istota, najważniejszy element. [przypis edytorski]
iścizna (daw.) — własność. [przypis edytorski]
iścizna — istota, najważniejszy element. [przypis edytorski]
iścizna (stpol.) — prawda istotna, rzeczywistość. [przypis redakcyjny]
išdavei — pagimdei. [przypis edytorski]
išdavinojo — sen.: išdavė. [przypis edytorski]
išdildyti — panaikinti, atšaukti. [przypis edytorski]
išeiti/išleisti ”į služmą” (lenk.) — išeiti/išleisti tarnauti (pvz.: ponui). [przypis edytorski]
išgąstis — baimė. [przypis edytorski]
iš galvos išėjai — išprotėjai. [przypis edytorski]
išguldyti (sl.) — paaiškinti. [przypis edytorski]
iškada — nuostolis, žala. [przypis edytorski]
iškala (sl.) — mokykla. [przypis edytorski]
iš kalno (lenk.) — iš anksto. [przypis edytorski]
iš laiko (lenk.) — iš anksto. [przypis edytorski]
išliuosuoti — išlaisvinti. [przypis edytorski]
išliuosuoti — sen.: išlaisvinti. [przypis edytorski]
išmėtinėjimo — su priekaištais. [przypis edytorski]
išmetinėdamas — čia: priekaištaudamas. [przypis edytorski]
išmetinėjant sąžinei — graužiant sąžinei. [przypis edytorski]
išmetinėjimas — priekaištavimas. [przypis edytorski]
išmetinėti (lenk.) — priekaištauti. [przypis edytorski]
išmetinėti — priekaištauti. [przypis edytorski]
I Śmierć mi zostawiła czarne w piersiach blizny — zapewne śmierć wszystkich bliskich; por.: Ja wszystkim obcy itd. [przypis redakcyjny]
išmieruot — išmatuoti. [przypis edytorski]
išminčia (kuo?) — dab.: išmintimi. [przypis edytorski]
išmislai — čia: išradimai. [przypis edytorski]
išmislas (sl.) — išmonė, prasimanymas. [przypis edytorski]
išnašiai — aiškiai matant. [przypis edytorski]
išnauja — dab.: įsnauja, taukai. [przypis edytorski]
iš netyčių — netikėtai. [przypis edytorski]
išpančiotas — išlaisvintas. [przypis edytorski]
iš pradžių pradžių — iš pat pradžių. [przypis edytorski]
išpultų (lenk.) — tektų. [przypis edytorski]
išrėdyti — išpuošti, išdabinti. [przypis edytorski]
iš reto — iš lėto. [przypis edytorski]
išrišti — čia: išspręsti. [przypis edytorski]
išrodo — čia: atrodo. [przypis edytorski]
išrodo — čia: pasirodo. [przypis edytorski]
išrodo — dabar: atrodo. [przypis edytorski]
išrodyti — čia: atrodyti. [przypis edytorski]
išrokuotos — išskaičiuotos, čia: skirtos. [przypis edytorski]
išsibūdėti — apsiginti. [przypis edytorski]
išsiilgimą — ilgesį. [przypis edytorski]
išsiilgimas — ilgesys. [przypis edytorski]
išsiilgusio — kupino ilgesio. [przypis edytorski]
išsilgimo — ilgesio. [przypis edytorski]
išsimokinti — sen. išmokti. [przypis edytorski]
išsiplėtojęs — čia: išsiskleidęs. [przypis edytorski]
išsiveryti (lenk.) – viską išsipasakoti, atskleisti. [przypis edytorski]
išskaityti — čia: išskaičiuoti, išvardyti. [przypis edytorski]