Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3789 przypisów.
fugowana — spojona z części. [przypis redakcyjny]
fugowy (muz.) — naśladujący kompozycję fugi, w której ten sam temat jest grany jednocześnie w pewnym przesunięciu czasowym. [przypis edytorski]
fui in Gallia: vidi milites (łac.) — byłem we Francji: widziałem żołnierzy. [przypis redakcyjny]
fui in Germania: vidi principes (łac.) — byłem w Niemczech: widziałem książąt. [przypis redakcyjny]
fui in Italia: vidi praesules (łac.) — byłem we Włoszech: widziałem biskupów. [przypis redakcyjny]
fui in Polonia: vidi nobiles (łac.) — byłem w Polsce: widziałem szlachciców. [przypis redakcyjny]
fui (łac.) — byłem. [przypis edytorski]
fuimus (łac.) — byliśmy. [przypis edytorski]
fuimus Troes, fuit Troia (łac.) — byliśmy Trojanami, była Troja; w sensie: to wszystko już minęło. [przypis edytorski]
fui, non sum (łac.) — byłem, nie jestem. [przypis edytorski]
Fuir! Là-bas fuir! je sens que des oiseaux sont ivres D'être parmi l'écume inconnue et les cieux! (fr.) — Uciec! Tam uciec! Czuję, że ptaki są pijane. Być między nieznaną pianą a niebiosami! [przypis edytorski]
fuit alter Demosthenes (łac.) — był drugim Demostenesem. [przypis edytorski]
fuit magnus practicus (łac.) — był wielkim (doświadczonym) praktykiem. [przypis edytorski]
Fuit Troia! (łac.) — była Troja; w sensie: to wszystko już bezpowrotnie minęło; odwołanie do przysłowiowego powiedzenia: nec locus ubi Troia fuit (nie ma śladu, gdzie była Troja). [przypis edytorski]
fujawica a. dujawica (gw.) — zadymka, zawierucha śnieżna. [przypis edytorski]
fujawica — burza wichrowa. [przypis autorski]
fukać (daw.) — łajać, gromić. [przypis redakcyjny]
fukać — odzywać się gniewnie, strofować, besztać. [przypis edytorski]
fuk (daw.) — łajanie, krzyk, groźba. [przypis redakcyjny]
fuki (daw.) — łajania, krzyki, groźby. [przypis redakcyjny]
Fukier — słynna winiarnia Fukierów z obszernymi piwnicami w zabytkowej kamienicy z XVI w. na Rynku Starego Miasta (zburzonej w czasie powstania warszawskiego, obecnie odbudowanej). [przypis redakcyjny]
fuki (gw., daw.) — gniewy, dąsy, krzyki. [przypis autorski]
fukliwy (daw.) — [tu:] groźny. [przypis redakcyjny]
fuków — pogróżek i łajań. [przypis redakcyjny]
fuksja — roślina o zwisających kwiatach, najczęściej czerwonych lub fioletowych, pochodząca z Ameryki Śr. i Płd. [przypis edytorski]
fuksja — roślina o zwisających kwiatach, najczęściej czerwonych lub fioletowych, rosnąca w Ameryce Środkowej i Południowej. [przypis edytorski]
fukus (łac. fucus) — morszczyn. [przypis edytorski]
fular — chusta z miękkiego, delikatnego jedwabiu, wiązana wokół szyi; element daw. stroju męskiego. [przypis edytorski]
fular — chustka jedwabna na szyję. [przypis edytorski]
fular — chustka lub szal z jedwabnej tkaniny. [przypis edytorski]
fular — chustka na szyję z tkaniny jedwabnej. [przypis edytorski]
fular — chustka. [przypis edytorski]
fular — chustka zawiązywana pod szyją. [przypis edytorski]
fular — chustka z cienkiego jedwabiu. [przypis redakcyjny]
fular — cienka jedwabna chustka. [przypis edytorski]
fular — cienka tkanina jedwabna; chustka z takiej tkaniny na szyję noszona zamiast krawata (dawniej także chustka do nosa). [przypis edytorski]
fular — cienka tkanina jedwabna. [przypis edytorski]
fular — cienka tkanina. [przypis edytorski]
fular — cienki jedwab. [przypis edytorski]
fular — jedwabna chusta noszona zamiast krawata. [przypis edytorski]
fular — jedwabna chusta zastępująca krawat. [przypis edytorski]
fular — jedwabna chustka na szyję, noszona zamiast krawata. [przypis edytorski]
fular — męska chusta wiązana pod szyją, zrobiona z materiału o tej samej nazwie. [przypis edytorski]
fularowy — jedwabny. [przypis edytorski]
fularowy — wykonany z fularu, miękkiego, delikatnego jedwabiu. [przypis edytorski]
fularowy — z jedwabnej tkaniny. [przypis edytorski]
fular — rodzaj cienkiej tkaniny jedwabnej. [przypis edytorski]
fular — tkanina jedwabna bądź wykonana z niej chustka zastępująca krawat. [przypis edytorski]
fular — tkanina jedwabna; szal, chustka na szyję a. krawat. [przypis edytorski]
fular — tu: delikatny jedwab. [przypis edytorski]
Fulgozy Antonius — Genueńczyk, poeta z przydomkiem Odludek „Fileremo”. [przypis redakcyjny]
fulgura frango — łamię pioruny. [przypis autorski]
Fulgur (…) mundi — Lucretius, De rerum natura, II, 235. [przypis tłumacza]
fulguryt (z łac. fulguritus: ugodzony piorunem) a. strzałka piorunowa — nieregularna rurka lub przypominający korzeń pręt ze szkliwa krzemionkowego powstały wskutek stopienia piasku kwarcowego po uderzeniu pioruna. [przypis edytorski]
Fuller, Loie (1862–1928) — tancerka amerykańska. [przypis edytorski]
full of snugness (ang.) — z lekka wykwintny. [przypis edytorski]
fullonika — folusz, gdzie także przepierano togi. [przypis redakcyjny]
Full pace (ang.) — pełny bieg. [przypis redakcyjny]
fulmar, Fulmarus glacialis (biol.) — duży ptak morski z rodziny burzykowatych zamieszkujący płn. Atlantyk i Pacyfik; pierwotnie klasyfikowany jako Procellaria glacialis. [przypis edytorski]
fulminować (daw.; z łac. fulminare: piorunować) — oburzać się, okazywać niezadowolenie; rzucać gromy. [przypis edytorski]
Fulton — popularne nazwisko anglosaskie. Na uwagę zasługuje fakt, że w 1882 w Lancaster w Pensylwanii powstał Fulton Bank (działający nadal w XXI w.). Nie ma jednak pewności, czy autor znał ten fakt i czy inspirował się nim, nadając nazwisko swojemu bohaterowi. [przypis edytorski]
Fulwia (zm. 40 p.n.e.) — bogata rzymska arystokratka, wyróżniająca się ambicjami i aktywnością polityczną; żona Marka Antoniusza; wszczęła w Italii bunt przeciwko Oktawianowi w celu utrzymania wpływów Antoniusza na Zachodzie (tzw. wojna peruzyńska). Po kapitulacji Peruzji uciekła do Grecji, gdzie zmarła. [przypis edytorski]
Fulwia (zm. 40 p.n.e.) — bogata rzymska arystokratka, wyróżniająca się ambicjami i aktywnością polityczną; żona obiecujących polityków, których wspierała finansowo: Publiusza Klodiusza (zginął w 52 p.n.e.), Gajusza Kuriusza (zginął w 49 p.n.e.), a następnie Marka Antoniusza. Dla umocnienia II triumwiratu zaoferowała swoją córkę, Klodię Pulchrę, jako żonę dla Oktawiana. Kiedy po wyjeździe Marka Antoniusza na Wschód Oktawian rozwiódł się z Klodią i rozpoczął we własnym imieniu przydzielanie weteranom ziemi, Fulwia wraz ze swoim szwagrem wszczęła przeciwko niemu bunt w celu utrzymania wpływów Antoniusza na Zachodzie (tzw. wojna peruzyńska). Po kapitulacji Peruzji uciekła do Grecji, gdzie zmarła. [przypis edytorski]
fuma — próżność, nadętość, zarozumiałość, fochy; dziś tylko w lm: fumy. [przypis edytorski]
fumki — zdr. od fumy: kaprysy, fochy, nadętość, zarozumiałość. [przypis edytorski]
fumoir (fr.) — palarnia. [przypis edytorski]
fum — tytoń w kawałku sprzedawany na wagę. [przypis autorski]
fumy — kaprysy, fochy, zarozumiałość. [przypis edytorski]
fumy — kaprysy. [przypis edytorski]
Funchal — główne miasto wyspy Madera, ważny port handlowy i rybacki. [przypis edytorski]
Funchal — portugalskie miasto na płd. wybrzeżu Madery. [przypis edytorski]
fundacion (hiszp.) — gospodarstwo. [przypis edytorski]
fundacja — tu: ufundowanie czegoś przydatnego społecznie. [przypis edytorski]
fundacja — tu: ufundowanie, założenie (klasztoru). [przypis edytorski]
funda — coś zafundowanego, kupionego jako prezent lub poczęstunek. [przypis edytorski]
funda (daw.) — fundowanie, opłacenie komuś czegoś, najczęściej słodyczy czy innych drobnych przyjemności. [przypis edytorski]
funda (daw.) — proca. [przypis edytorski]
Funda, funda, funda, tota risibunda (łac.) — wydawajcie z siebie same radosne [dźwięki]. [przypis edytorski]
Funda, funda, funda! Tota risibunda (łac.) — wydawajcie z siebie same radosne [dźwięki]. [przypis edytorski]
funda — fundowanie. [przypis edytorski]
fundamenta (daw. forma) — dziś B.lm: fundamenty; podstawy. [przypis edytorski]
fundamenta — dziś popr. forma: fundamenty. [przypis edytorski]
fundamenta — dziś popr.: fundamenty. [przypis edytorski]
funda (pot.) — to, co się komuś funduje, kupuje komuś w prezencie. [przypis edytorski]
funda (z łac.) — podziemna część wieży dla najcięższych przestępców, w tym morderców; por. fundament. [przypis edytorski]
fundować się — tu: umacniać się, utwierdzać. [przypis redakcyjny]
fundować — tu: zakładać, budować. [przypis edytorski]
fundum (daw.) — grunt przy zamku. [przypis edytorski]
fundusz — tu: majątek, kapitał. [przypis edytorski]
Fundusz zrobił — złożył fundusz na cele dobroczynne. [przypis redakcyjny]
fundy (daw.) — fundowanie, opłacenie komuś czegoś (tu zapewne słodyczy czy innych drobnych przyjemności). [przypis edytorski]
funebryczny — pogrzebowy. [przypis edytorski]
funeralia (z łac.) — teksty związane z uroczystością pogrzebową. [przypis edytorski]
….. Fungar vice cotis, acutum Reddere quoe; ferrum valet, exors ipsa secandi. (łac.) — Spełniam rolę osełki, która czyni żelazo ostrym, mimo że sama nie może ciąć (Horacy, Ars poetica). [przypis edytorski]
fungi trifolati (wł.) — grzyby smażone w oliwie z dodatkiem czosnku i pietruszki. [przypis edytorski]
fungować (daw.) — sprawować urząd. [przypis edytorski]
funiculus umbilicalis (anat., łac.) — sznur pępowinowy, pępowina: przewód łączący zarodek z łożyskiem, doprowadzający krew i substancje odżywcze. [przypis edytorski]
funkcja autoteliczna — skupienie się języka poetyckiego (czy szerzej: języka sztuki) na samym sobie. [przypis edytorski]
funkcja — tu: urząd. [przypis redakcyjny]
funkcjonariuszów — dziś popr. forma: funkcjonariuszy. [przypis edytorski]
