Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7509 przypisów.
Annibal — tj. Hannibal (247–183 p.n.e), wódz kartagiński, jeden z najwybitniejszych dowódców starożytnych. [przypis edytorski]
Annibal właśc. Hannibal Barkas (247–183 p.n.e.) — kartagiński dowódca, początkowo zwycięski, ostatecznie pokonany przez Scypiona Afrykańskiego w 202 r. pod Zamą, otruł się, by nie trafić do niewoli. [przypis edytorski]
Annie Laurie — stara szkocka piosenka (ballada), której tekst bazuje na wierszu Williama Douglasa (ok. 1682–1748) z Dumfriesshire i opowiadającym o romansie poety z dziewczyną o tymże nazwisku (Annie Laurie, 1682–1764); słowa zostały nieco zmodyfikowane, a melodia autorstwa Alicii Scott dodana w roku 1834/5; piosenka znana jest również pod tytułem Maxwelton Braes. [przypis edytorski]
Annie z Pileckich, żonie Mikołaja Kobylińskiego, kasztelana rozpierskiego, a następnie Andrzeja Bzickiego (zmarła w 1576 r.). [przypis redakcyjny]
annihilat (łac.) — niweczy. [przypis redakcyjny]
anni (łac.) — roku. [przypis edytorski]
anni (łac.) — roku. [przypis redakcyjny]
anniwersarzami — rocznicami. [przypis redakcyjny]
anniwersarz (łac.) — święto obchodzone co roku, tu: imieniny. [przypis edytorski]
anniwersarz — tu: uczta w rocznicę zgonu. [przypis edytorski]
annocchiatura — mimowolne urzeczenie bądź oczyma, bądź słowami. [przypis autorski]
Anno Domini (łac.) — Roku Pańskiego. [przypis edytorski]
anno domini (łac.) — roku Pańskiego. [przypis edytorski]
Anno Domini (łac.) — roku Pańskiego. [przypis redakcyjny]
Anno Domini MCDXCII (łac.) — roku Pańskiego 1492. [przypis autorski]
anno (łac.) — roku. [przypis edytorski]
anno (łac.) — roku. [przypis redakcyjny]
Annonciady — w innym oprac.: wizytek; w innym tłum.: Zwiastowania. [przypis edytorski]
annony — owoce tropikalnego flaszowca (łac. Annona). [przypis edytorski]
Annopol — osiedle w dzielnicy Białołęka w Warszawie; dawniej osada dla bezrobotnych i bezdomnych. [przypis edytorski]
annuebat — przystawał. [przypis redakcyjny]
annuere (łac.) — potakiwać. [przypis redakcyjny]
Annunzio, Gabriele Michele Raffaele Ugo d' (1863–1938) — włoski lotnik wojskowy, poeta, dramaturg, prozaik oraz polityk; znany zwłaszcza dzięki powieści Triumf śmierci (1894); często wskazywany jako jeden z prekursorów włoskiego faszyzmu. [przypis edytorski]
ann — właśc.: anna, drobna moneta miedziana używana w czasach kolonialnych w Indiach i Pakistanie, równa 1/16 rupii. [przypis edytorski]
an obscure performance commended to his notice by a friend (ang.) — mało znane przedstawianie polecone jego uwadze przez znajomego. [przypis edytorski]
Anochi (hebr. dosł. ja) — słowo rozpoczynające Dekalog podyktowany Mojżeszowi przez Boga: Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli (Wj, 20,2) oraz Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli (Pwt, 5,6). [przypis edytorski]
ano (daw.) — oto, bowiem; a ono. [przypis edytorski]
ano (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
anodyna (z gr.) — środek uśmierzający ból w daw. medycynie; często na bazie opium, eteru lub chloroformu. [przypis edytorski]
ano (gw.) — tak, tylko. [przypis edytorski]
anona — również soczysty owoc południowej Ameryki. [przypis autorski]
ano — no, ano tak. [przypis edytorski]
a non posse ad non esse — co nie może być, nie jest. [przypis tłumacza]
anons (daw.) — ogłoszenie. [przypis edytorski]
anons — ogłoszenie. [przypis edytorski]
anonsować (teatr.) — zawiadamiać ze sceny o zmianie sztuki lub o zmianach w obsadzie ról. [przypis edytorski]
anonsować — zapowiadać, ogłaszać czyjeś przybycie. [przypis edytorski]
anonsować (z fr. annoncer: zapowiadać, obwieszczać) — oznajmiać czyjeś przybycie. [przypis edytorski]
anonsowanie — zapowiedź (najczęściej przez lokaja, kogoś ze służby domowej) przybycia jakiejś osoby. [przypis edytorski]
anony — owoce tropikalnego flaszowca (łac. Annona). [przypis edytorski]
ano — oto; właśnie. [przypis edytorski]
ano (starop.) — ale, a tylko, a przecież. [przypis edytorski]
ano (starop.) — tu: choć, chociaż. [przypis edytorski]
ano — tu: że oto. [przypis edytorski]
ano — tu: zatem, więc. [przypis edytorski]
A nous la liberté (pol.: Niech żyje wolność) — francuska komedia muzyczna z 1931 w reżyserii René Claira. [przypis edytorski]
An poterunt (…) revincent — Lucretius, De rerum natura, IV, 487. [przypis tłumacza]
An quidquam (…) universos — Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes], V, 36. [przypis tłumacza]
anqui — Książę królewskiego rodu: trzeba było mieć pozwolenie Inków, by nosić złoto na szatach, zezwalano na to tylko potomkom królewskiego rodu. [przypis autorski]
ansambl (z fr. ensemble) — scena zbiorowa. [przypis redakcyjny]
Ansatz (niem.) — tu: podejście, postawa, sposób bycia. [przypis redakcyjny]
ansa — uraza. [przypis edytorski]
ansa — uraza. [przypis edytorski]
ansichtskarta (z niem. Ansichtskarte) — widokówka, pocztówka. [przypis edytorski]
Anstoß — Anfall. [przypis edytorski]
ans Werk (niem.) — do pracy (tryb rozk. czas.). [przypis edytorski]
anszlag (z niem.) — kosztorys. [przypis edytorski]
anszlus (niem. Anschluß: przyłączenie) — aneksja terytorium Austrii, dokonana przez Niemcy w 1938 r. [przypis edytorski]
antaba a. hantaba (z niem. Handhabe: rękojeść) — stały lub ruchomy uchwyt z metalu umieszczany na skrzyni, kufrze, drzwiach lub bramie. [przypis edytorski]
antaba — metalowy uchwyt na kufrze, drzwiach, bramie, złożony z dwóch części, jednej stanowiącej umocowanie i drugiej (często ruchomej) służącej do chwytania; antaby na drzwiach stanowiły zarazem kołatkę. [przypis edytorski]
antaba — tu: metalowa sztaba zamykająca bramę lub drzwi. [przypis edytorski]
antaba (z niem. Handhabe: rękojeść) — dzierżak; metalowy uchwyt na kufrze, drzwiach, bramie, złożony z dwóch części, jednej stanowiącej umocowanie i drugiej (często ruchomej) służącej do chwytania; antaby na drzwiach stanowiły zarazem kołatkę. [przypis edytorski]
antaba (z niem. Handhabe: rękojeść) — dzierżak; metalowy uchwyt na kufrze, drzwiach, bramie, złożony z dwóch części, jednej stanowiącej umocowanie i drugiej (często ruchomej) służącej do chwytania; antaby na drzwiach stanowiły zarazem kołatkę. [przypis edytorski]
antabka — rękojeść, rączka. [przypis redakcyjny]
antagonista — przeciwnik. [przypis edytorski]
antagonista — przeciwnik, rywal. [przypis edytorski]
antagonizmem płci próbuje parę razy wyjaśnić Strumieński swoje walki psychiczne z Olą, zawsze z dezaprobatą autora — „Zaręczam np., że każdy z owych poetów, którzy lubią pisać o ewowatości kobiet, jeżeli idzie o jego własną skórę, np. o pozyskanie lub utratę jakiejś żywej kobiety, nie będzie jej traktował jako przedstawicielki rodzaju, lecz jako indywidualność, uwzględni wszystkie okoliczności danego zdarzenia, postąpi praktycznie jak ajent śledczy — i przynajmniej w myślach spłaci rzeczywistości dług aż do ostatka, zanim zacznie na tle przebytej awantury dzierzgać filozoficzne i poetyczne arabeski” (Pałuba, s. 465). [przypis autorski]
antał — beczka na piwo lub wino. [przypis edytorski]
antałek — beczułka, baryłeczka. [przypis edytorski]
antałek — beczułka na wino lub piwo. [przypis edytorski]
antałek — beczułka. [przypis edytorski]
antałek (starop.) — mała beczułka. [przypis edytorski]
Antananarivo — stolica Madagaskaru. [przypis edytorski]
Antander — miasto na płd. od Troi, u stóp Idy. [przypis edytorski]
Antandros — staroż. miasto greckie w płd. Troadzie, nad zatoką Adramyteion; pomiędzy ob. turecką wioską Avcılar a miastem Altınoluk. [przypis edytorski]
Antar a. Antara ibn Szaddad (525–615) — poeta i wojownik arabski, bohater jednego z najbardziej znanych arabskich poematów rycerskich doby przedmuzułmańskiej. [przypis edytorski]
antarktyk — przeciw-północ, południe. [przypis redakcyjny]
Antarktyk (z gr. antarktikos: naprzeciw północy) — Antarktyka; obszar leżący na południowej półkuli kuli ziemskiej, obejmujący kontynent Antarktydy oraz wody Oceanu Południowego wraz z otaczającymi go wyspami. [przypis edytorski]
anta — tapir amerykański, gatunek ssaka nieparzystokopytnego z rodziny tapirowatych. [przypis edytorski]
ant balso — išgirdęs balsą. [przypis edytorski]
anteacta (łac.) — przeszłość. [przypis redakcyjny]
ante Agamemnona (łac.) — przed Agamemnonem. [przypis edytorski]
antecaenium — rodzaj śniadania, przekąski przed wieczerzą. [przypis autorski]
antecedanei saeculi (łac.) — dawnego wieku. [przypis redakcyjny]
antecedens — poprzednik, fakt poprzedzający. [przypis edytorski]
antecedens — poprzedni stan rzeczy. [przypis edytorski]
antecesor (łac. antecessor: poprzedzający) — poprzednik, przodek. [przypis edytorski]
antecesorowie — poprzednicy, przodkowie. [przypis redakcyjny]
antecesor — przodek. [przypis redakcyjny]
antecessor (łac.) — poprzednik. [przypis edytorski]
antecessor (z łac.) — poprzednik. [przypis redakcyjny]
antedyluwialny — dosł.: przedpotopowy; dawniej pochodzące ze starszej epoki czwartorzędu osady lodowcowe występujące poza dolinami rzecznymi łączono potopem (łac. diluvium). [przypis edytorski]
ante fores (łac.) — przede drzwiami. [przypis redakcyjny]
Antej a. Antheus — jeden z dowódców okrętów trojańskich. [przypis edytorski]
Antej właśc. Anteusz (mit. gr.) — olbrzym, który odzyskiwał siłę, skoro znużony padł i ciałem dotknął się ziemi. Charakterystyczna dla epoki (gdy szkoła jeszcze była przeniknięta kultem klasycyzmu) obfitość przenośni mitologicznych. [przypis redakcyjny]
Antek, właśc. Hilel Wodzisławski — członek żydowskiego ruchu oporu, organizator grup partyzanckich; zginął w październiku 1943 r. [przypis edytorski]
Ante (…) locorum — por. Ovidius, Tristia, III, 4, 57. [przypis tłumacza]
Antemny — miasto sabińskie przy ujściu Anienu do Tybru. [przypis edytorski]
Antemunt — miasteczko macedońskie na Półwyspie Chalkidyjskim. [przypis tłumacza]
Antemurale Christianitatis (łac.) — przedmurze chrześcijaństwa. [przypis edytorski]
