Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | austriacki | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | sportowy | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 170770 przypisów.
jaspis — hebr. יָשְׁפֵה (joszfe). [przypis edytorski]
jaspis i onyks — skały z wstęgowatymi pasmami, cenione jako materiał jubilerski. [przypis edytorski]
Jassejczykowie chwalili się, że u nich stał pod otwartym niebem posąg [Westy] — Polybios Historia, lib. XVI, § 11. Op. t. II, p. 443 ed. Ernest. [przypis redakcyjny]
Jassy — stolica Mołdawii, obecnie w Rumunii. [przypis edytorski]
jastre — Wielkanoc. [przypis autorski]
Jastrun, Mieczysław (1903–1983) — poeta, tłumacz, autor książek biograficznych i kilku dzieł prozą, znany głównie jako twórca liryki filozoficznej. [przypis edytorski]
Jastrun, Mieczysław (1903 –1983) — poeta, tłumacz, autor książek biograficznych i kilku dzieł prozą, znany głównie jako twórca liryki filozoficznej. [przypis edytorski]
jastrząb' — dawna pisownia, z zaznaczoną miękkością końcowego b; dziś popr.: jastrząb. [przypis edytorski]
jastrząbem (daw.) — dziś: jastrzębiem. [przypis edytorski]
jastrząb — hebr. נֵץ (nec): sokół, według Rasziego krogulec. [przypis edytorski]
jastrząb ściany popryskał — jastrzębie i inne ptaki łowieckie trzymano dla uciech w swoich pokojach. [przypis redakcyjny]
Jastrzębiec — herb szlachecki Skrzetuskich. [przypis edytorski]
Jastrzębiec-Zalewski, Władysław (ur. 1877) — komediopisarz, autor Lanceta, Gobelina, Serc za drutem kolczastym. [przypis edytorski]
jastrzębióm i krukóm — dziś popr. pisownia: jastrzębiom i krukom. [przypis edytorski]
jasyr (daw.) — niewola u Tatarów a. Turków. [przypis edytorski]
jasyr (daw.) — niewola u Tatarów lub Turków. [przypis edytorski]
jasyr (daw.) — niewola u Turków lub Tatarów. [przypis edytorski]
jasyr — jeńcy uprowadzeni przez Turków a. Tatarów. [przypis edytorski]
jasyr — jeńcy uprowadzeni przez Turków a. Tatarów. [przypis redakcyjny]
jasyr — niewola. [przypis edytorski]
jasyr — niewola tatarska. [przypis edytorski]
jasyr — tu ogólnie: niewola. [przypis edytorski]
jasyr — turecka lub tatarska niewola. [przypis edytorski]
jasyr — zdobycz, zwł. jeńcy. [przypis redakcyjny]
jasyr (z tur.) — niewola. [przypis redakcyjny]
jasyr (z tur.) — niewola; także ludność wzięta do takiej niewoli. [przypis edytorski]
jasyr (z tur.) — niewola tatarska lub turecka. [przypis edytorski]
jasyr (z tur.) — niewola tatarska. [przypis redakcyjny]
Jaszar — postać o tym imieniu, jak również jego syn, nie pojawiają się w Biblii hebrajskiej. [przypis edytorski]
jaszcz — artyleryjski wóz konny służący do przewożenia amunicji. [przypis redakcyjny]
jaszcz (daw.) — skrzynia na dwóch kołach do przewozu amunicji. [przypis edytorski]
jaszcz — skrzynia na kółkach do transportu amunicji. [przypis edytorski]
jaszczur (daw.) — wyprawiona skóra jaszczurki; tu: pochwa wykonana z takiej skóry. [przypis edytorski]
jaszczurka — hebr. צָב (caw): jaszczurka, być może żółw. Według Rasziego: ropucha. [przypis edytorski]
Jaszczurka z dachu (…) siknęła… — w oryginale άσκαλαβώτης i γαλεώτες, południowo-europejska jaszczurka z bardzo wydatnymi przylgami palców, łażąca zwinnie po murach, a nawet po sufitach. Prof. dr. Wł. Kulczyński sądzi, że to jest stellio, po polsku mierzienica albo gek, znienawidzona przez gospodynie, gdyż bardzo często, wałęsając się po murach, wpada im do naczyń z mlekiem i do garnków. Lud nasz opowiada, że ropucha do gniewu pobudzona, czyni ten sam nieprzyzwoity gest, co jaszczurka Arystofanesa, i że można wskutek tego oślepnąć. [przypis tłumacza]
jaszczurnik — tu: gniazdo jaszczurek. [przypis edytorski]
Jaszczurówka — obecnie obszar we wschodniej części Zakopanego. [przypis edytorski]
jaszczur — skóra cielęca, kozia lub owcza, używana do wyrobu galanterii kaletniczej; tu: skórzana pochwa szabli. [przypis edytorski]
jaszczur — skóra końska lub ośla skóra, wyprawiona chropowato, służąca do oprawiania pochew i rękojeści szabel; tu: pochwa szabli. [przypis edytorski]
jaszczur — skóra wyprawna z zachowaniem łuskowatej, a przynajmniej chropawej powierzchni. Tu mowa niewątpliwie o rękojeściach szabel oprawnych w „jaszczur”, a wysadzanych drogimi kamieniami. [przypis redakcyjny]
jaszczur — wyprawiona skóra, tu: pochwa. [przypis edytorski]
jaszcz — wóz do transportu amunicji. [przypis edytorski]
jaszczyk a. jaszcz — wóz przystosowany do transportu amunicji artyleryjskiej. [przypis edytorski]
jaszczyk — dwukołowy wóz ze skrzynią do przewożenia. [przypis redakcyjny]
jaszczyk — naczynie drewniane okrągłe, niskie. [przypis redakcyjny]
jaszczyk — skrzynia na naboje. [przypis edytorski]
jaszczyk — tu: skrzynka. [przypis edytorski]
jaszczyk — wóz do przewożenia amunicji artyleryjskiej. [przypis edytorski]
jaszczyk — wóz transportowy z okutą skrzynią, tu: węglarka. [przypis edytorski]
jaszczyk — wóz transportowy z okutą żelazem skrzynią. [przypis edytorski]
jaszczyk — wóz z okutą skrzynią. [przypis edytorski]
jaszczyk — wóz z okutą skrzynią, służący dawniej do przewożenia amunicji artyleryjskiej. [przypis edytorski]
jaszczyk (z ros.) — skrzynia na amunicję. [przypis edytorski]
jatagan — broń biała, jej długość wynosi około 70 cm; charakteryzuje się rękojeścią i podwójną krzywizną ostrza. [przypis edytorski]
jatagan — broń biała, krótsza od szabli, używana od XVI w. przez Turków, Arabów i Persów. [przypis edytorski]
jatagan — broń sieczna o zakrzywionym ostrzu, używana od XVI w. przez Turków, Arabów i Persów. [przypis edytorski]
jatagan — broń sieczna średniej długości, bez jelca, o podwójnie zakrzywionym ostrzu. [przypis edytorski]
jatagan — rodzaj broni białej o dwukrotnie wygiętym ostrzu. [przypis edytorski]
jatagan — wschodnia broń sieczna pośrednia między nożem a szablą [przypis redakcyjny]
jatagan (z tur.) — broń sieczna o wygiętej głowni. [przypis edytorski]
jatagan (z tur.) — broń sieczna średniej długości, o zakrzywionym ostrzu i charakterystycznej rękojeści, używana przez Turków, Arabów i Persów. [przypis edytorski]
ja taki zostanę — ja i tak zostanę. [przypis edytorski]
ja tego ani wygłoszę, ani podpiszę — ja tego ani nie wygłoszę, ani nie podpiszę. [przypis edytorski]
Ja też (…) do nich — zdanie skrócone: skoczę do nich, pędzę do nich; podobnie często u Sienkiewicza: „W nich!”. [przypis redakcyjny]
ja tiebia wiżu! (ros.) — widzę cię! [przypis redakcyjny]
jat', je (ros.) — litery daw. alfabetu rosyjskiego; w starej cyrylicy były najczęściej mylone: ѣ (jat' nieistniejąca od 1918 r.) i е (czyt. je), zaś ostatecznie jat' zlała się z je. [przypis edytorski]
jatka (daw.) — rzeźnia. [przypis edytorski]
jatka (daw.) — rzeźnia. [przypis edytorski]
jatka (daw.) — tu: sklep lub stragan. [przypis edytorski]
jatka — rzeźnia. [przypis edytorski]
jatka — rzeźnia; zakład rzeźnicki. [przypis edytorski]
jatka — sklep lub stragan z mięsem. [przypis edytorski]
jatka (tu forma D. lm: jatek) — tu: stragan. [przypis redakcyjny]
jatki — rzeźnia. [przypis edytorski]
ja tobie gród ten zachowałem — Tyrezjasz zachował Teby, gdy podczas najazdu Siedmiu na miasto poradził Kreonowi, aby tenże własnego syna (zapewne Megarcusa) poświęcił, a tą śmiercią okupił wybawienie. [przypis redakcyjny]
Ja toho Lacha znaju, on buw u Krymu (ukr.) — Znam tego Polaka, on był na Krymie. [przypis edytorski]
Ja toho skazaty ne umiju (rus.) — ja tego powiedzieć nie umiem. [przypis edytorski]
jatrochemia — alchemia medyczna: kierunek w alchemii w XVI–XVII w., mający na celu na odkrywanie substancji chemicznych, które mogą służyć jako leki, oraz poznawanie procesów zachodzących w organizmie ludzkim; wyparta przez nowoczesną chemię i medycynę. [przypis edytorski]
jatrochemia — alchemia medyczna: kierunek w alchemii w XVI–XVII w., mający na celu odkrywanie substancji chemicznych, które mogą służyć jako leki, oraz poznawanie procesów zachodzących w organizmie ludzkim; wyparta przez nowoczesną chemię i medycynę. [przypis edytorski]
Jat' (ros. Jać, Ѣ, ѣ) — litera starej cyrylicy, zlała się całkowicie z e. Jej obecność w ortografii XX w. wynikała z wpływu języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, który był językiem liturgicznym. [przypis edytorski]
jat' (ros. Jać, Ѣ, ѣ) — litera starej cyrylicy, zlała się całkowicie z e. Jej obecność w ortografii XX w. wynikała z wpływu języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, który był językiem liturgicznym. [przypis edytorski]
J'attends votre férule critique (fr.) — oczekuję surowej krytyki z Pańskiej strony. [przypis edytorski]
ja tu nic nie krzyw — ja tu nic nie [jestem] winien. [przypis edytorski]
ja tu (…) przyniósł (gw.) — przyniosłem tu. [przypis edytorski]
Ja, Tutmozis, dowódca gwardii […] nie będą miały prawa do majątku pierworodnego syna naszego… — autentyczne. [przypis autorski]
Ja uboga, nie znam wroga — w innej wersji: „Ach, dla Boga! Nigdym wroga/ Nie widziała, nie”. [przypis edytorski]
Jaucourt, Louis de (1704–1779) — fr. uczony, encyklopedysta. [przypis edytorski]
Ja uczyniłem upartym serce jego i serce sług jego — „[Bóg] powiedział mu: zrobiłem tak po to, aby okazać pośród nich znaki, które chcę im sprawić, aby poznali Moją potęgę, a nie po to, by za ten upór serc bardziej ich ukarać”, Ramban do 10:1. [przypis tradycyjny]
Jaurès, Jean (1859–1914) — francuski przywódca socjalistyczny; udzielał się jako obrońca Dreyfusa; w 1904 założył socjalistyczną gazetę „L'Humanité”; zamordowany przez francuskiego nacjonalistę. [przypis edytorski]
ja u was zasiadać powinna — dziś: ja (…) powinnam. [przypis edytorski]
j'avais (fr.) — miałam (tu: czasownik pomocniczy konstrukcji czasu przeszłego). [przypis edytorski]
j'a vais la fortune… mon fils avait le malheur de la perdre (z fr.) — ja miałam szczęście, mój syn miał nieszczęście je utracić. [przypis edytorski]
Ja, vi elsker denne landet… (norw.) — „My kochamy ten nasz kraj…”; początek hymnu norweskiego, słowa autorstwa pisarza, dramaturga i noblisty Bjørnstjerne Bjørnsona (1832–1910). [przypis edytorski]
Ja walczę o wolność (…) których tu na ziemi kocham — cytat pochodzi z Albo–albo. [przypis edytorski]
Jawa — należąca do Indonezji wyspa w Azji Południowo-Wschodniej; na jej obszarze znajduje się stolica kraju, Dżakarta. [przypis edytorski]
jawantura — dziś popr.: awantura. [przypis edytorski]
Jawa — wyspa w płd.-wsch. Azji. [przypis edytorski]
Jawa — wyspa w płd.-wsch. Azji. [przypis edytorski]
jaw (daw.) — jawa, rzeczywistość. [przypis edytorski]
jaw — dziś popr. w r.ż: jawa. [przypis edytorski]
