Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 156216 przypisów.
zawodnik — koń wyścigowy. [przypis redakcyjny]
zawodny — tu: zawodzący, lamentujący. [przypis edytorski]
zawody (daw.) — przygotowania. [przypis redakcyjny]
zawody — tu: zawodzenia. [przypis edytorski]
za wodzą — dziś popr.: za wodze. [przypis edytorski]
za wodzą gwiazd ujrzeli się wobec Kołobrzega — w innym tłum.: przybyli pod Kołobrzeg, kierując się według gwiazd. [przypis edytorski]
zawodzić — okrzyk orgiastyczny. [przypis tłumacza]
zawodzić (starop.) — tu: wieść, prowadzić. [przypis edytorski]
Zawodziński, Karol Wiktor (1890–1949) — krytyk literacki, badacz wersologii, po wojnie wykładowca Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. [przypis edytorski]
Zawodziński, Karol Wiktor (1890–1949) — żołnierz Legionów, krytyk, historyk sztuki. [przypis edytorski]
Zawodziński, Karol Wiktor (1890–1949) — żołnierz Legionów, krytyk, historyk sztuki. [przypis edytorski]
zawojek (daw.) — nakrycie, zwł. nakrycie głowy. [przypis edytorski]
zawojek lisi — [tu:] podarunek. [przypis redakcyjny]
zawojek (starop.) — [zdrobn. od zawój; tu:] kołnierz zawijany. [przypis redakcyjny]
zawojowany — posiadający czyjąś sympatię, przychylność. [przypis edytorski]
zawoła na swoje — zawoła do swoich ludzi. [przypis edytorski]
(…) zawołani będą Wiszkontów wężowie — herbem panującego w Mediolanie rodu Viscontich był błękitny wąż pożerający człowieka. Ich godło zaczęto wiązać także z samym Mediolanem. Kiedy w r. 1447, po wygaśnięciu głównej linii rodziny, władzę w mieście objął ród Sforzów, do swojego herbu dołączył węża Viscontich. [przypis edytorski]
zawołanie (daw.) — okrzyk identyfikujący ród. [przypis edytorski]
zawołanie — hasło służące do zwoływania rodu, np. w czasie bitwy, umieszczane w górnej części herbu; nie występuje w heraldyce innych krajów. [przypis edytorski]
zawołanie — sława. [przypis redakcyjny]
zawołany (rycerz) — prawdziwy; rycerz co się zowie; godny tego imienia. [przypis edytorski]
zawołany — sławny. [przypis edytorski]
zawołany — sławny. [przypis redakcyjny]
zawołany — wytrawny, renomowany. [przypis edytorski]
zawołany — znakomity, znawca, biegły. [przypis edytorski]
zawolny — zbyt swobodny. [przypis edytorski]
zawora (daw.) — zamknięcie. [przypis edytorski]
zawora (daw.) — zasuwa, rygiel. [przypis edytorski]
zawora — tu: tama, zamknięte przejście. [przypis edytorski]
zawora — zasuwa, rygiel. [przypis edytorski]
zawotować (z łac.) — tu: podjąć decyzję, przegłosować. [przypis edytorski]
zawracać gitarę (pot.) — zawracać głowę, naprzykrzać się, zajmować komuś czas czymś nieważnym i niemiłym. [przypis edytorski]
zawracać się — dziś popr.: zawrócić, wrócić. [przypis edytorski]
zawraca mi się głowa — dziś popr.: mam zawroty głowy. [przypis edytorski]
zawre — zagotuje się; od: wrzeć. [przypis edytorski]
zawrócił od Hellady do Syrii i stanął niebawem przed rodzicem w Cezarei — „Wieść niosła, że go do powrotu miłość Berenice królowej nakłoniła”, Tacyt, Dzieje II, 2. „Niepohamowana miłość ku królowej Berenice, z którą o przyrzeczeniu jego zawarcia ślubnych związków rozgłaszano”, Swetoniusz, Żywot Tytusa VII. [przypis tłumacza]
zawrót (starop.) — wir morski, jak była powieść o Scylli i Charybdzie. [przypis redakcyjny]
zawrót — zakręt. [przypis edytorski]
zawroty (starop.) — [tu:] wiry morskie. [przypis redakcyjny]
zawrzasła — dziś: zawrzasnęła. [przypis edytorski]
zawrzeć (daw., gw.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zawrzeć (daw., gw.) — zamknąć; tu: zacisnąć. [przypis edytorski]
zawrzeć (daw.) — postanowić. [przypis redakcyjny]
zawrzeć (daw.) — [tu:] postanowić. [przypis redakcyjny]
zawrzeć (daw.) — zamknąć. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
zawrzeć (daw.) — zamknąć; tu: otoczyć wałami. [przypis edytorski]
zawrzeć (daw.) — zamknąć; tu: zakończyć. [przypis edytorski]
zawrzeć (gw.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zawrzeć się (daw.) — zamknąć się. [przypis edytorski]
zawrzeć się — zamknąć się; tu: owinąć się. [przypis edytorski]
zawrzeć (starop.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zawrzeć — zamknąć coś. [przypis edytorski]
zawrzeć — zamknąć. [przypis edytorski]
zawrzes (gw.) — zawrzesz; zamkniesz. [przypis edytorski]
zawściągać — dziś popr.: powściągać. [przypis edytorski]
zawściągnąć (starop.) — powściągnąć, powstrzymać. [przypis edytorski]
zawstydzon — dziś: zawstydzony. [przypis edytorski]
Zawsze bardzo dobrze odnosiłem się do dziwek; jedną zlekceważyłem: zostaje królową Francji, lub bez mała — mowa o pani de Pompadour, faworycie króla Ludwika XV. [przypis edytorski]
zawsze bo (daw.) — zawsze jednak, zawsze przecież. [przypis edytorski]
zawszeć — konstrukcja z partykułą wzmacniającą ci, skróconą do -ć; inaczej: zawsze ci. [przypis edytorski]
zawszeć (przest.) — „zawsze”, w znaczeniu: pomimo wszystko, wzmocnione dodaniem partykuły -ci, skróconej do -ć. [przypis edytorski]
zawsze (daw.) — tu: ciągle. [przypis edytorski]
Zawsze dwóch ludzi podobnych jakoś bóg wiedzie ku sobie… — Homer, Odyseja XVII 218 (Melantios urągliwie o napotkanej parze: przebranym za żebraka Odyseuszu i jego wiernym pasterzu świń Eumajosie). [przypis edytorski]
Zawsze i wszędzie istota ludzka szukała wyjścia z tego położenia (…) są takim samym aktem spowiedzi przed bezimiennym tłumem czytelników — K. R. Żywicki [L. Krzywicki], „Najmłodsi”, s. 210. [przypis autorski]
zawszem cię nienawidził — inaczej: zawsze cię nienawidziłem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
zawszem gotowa — forma skrócona; inaczej: zawsze jestem gotowa. [przypis edytorski]
zawszem miał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: zawsze miałem. [przypis edytorski]
Zawsze, mówi on, nie przestaję powtarzać złotych słów Nauczyciela ludzkości… — w polskim tłumaczeniu Franciszka Mirandoli (dostępnym w bibliotece Wolnych Lektur) fragment ten brzmi: „a wówczas powtarzam sobie zawsze, raz po razu złote słowa nauczyciela ludzkości: Bądźcie, jako jedno z tych maluczkich! A pomyśl mój drogi tylko… oto miast traktować je, jako pierwowzory nasze, postępujemy z dziećmi, jak z niewolnikami! Czyż nie mają mieć swej woli! Wszakże my robimy, co nam się podoba, skądże tedy prawo do przywileju takiego? Stąd, że jesteśmy starsi i rozsądniejsi? Wielki Boże, z nieba swego spoglądasz na same jeno stare i młode dzieci, bo poza tym nie ma nic, zaś syn twój od dawna już obwieścił wszystkim głośno, które z nich przypadają ci lepiej do serca. Niestety ludzie wierzą w Boga, a nie słuchają jego słów… to stare jak świat… a przeto wychowują swe dzieci na swe własne podobieństwo!”. [przypis edytorski]
zawszem podziwiał — inaczej: zawsze podziwiałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
Zawszem się brzydził — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: zawsze się brzydziłem. [przypis edytorski]
zawsze myślałem jedynie za pośrednictwem zmysłów — wg Locke'a całość wiedzy człowieka pochodzi wyłącznie z doznań zmysłowych i ich analizy dokonywanej przez umysł. [przypis edytorski]
zawsze od zgromadzenia będzie zależało przedłużyć ten termin w drodze szczególnej uchwały, skoro sprawy będą tego wymagały — Mably występuje ostro przeciw ustawowemu normowaniu czasu trwania sesji sejmowej. Prawo takie nazywa przeżytkiem dawnego barbarzyństwa Sarmatów. W tym względzie zresztą różnica między Mablym a Russem nie jest zasadnicza, skoro Russo przyznaje sejmowi prawo swobodnego przedłużania sesji. [przypis redakcyjny]
Zawsze — oh! smutne brzmienie — por. u Byrona w Korsarzu (I, 15): „But still her lips refused to send: — «Farewall!» For in that word, that fatal word — howe'er we promise — hope — believe — there breathes despair”. [przypis redakcyjny]
Zawsze pragnie się swego dobra, lecz nie zawsze się je widzi… — wola powszechna, pojęta jako obiektywna, racjonalna korzyść całego narodu, ma byt idealny, niezależny od przypadkowych mniemań i namiętności ludzi składających naród. Każdy rozumny człowiek pragnie dobra społeczności, co go chroni, bo to dobro jest jego własnym dobrem — nie każdy jednak wie, na czym to dobro polega. Dlatego nie każda konkretna uchwała narodu musi pokrywać się z wolą powszechną, z jej istotnym brzmieniem. [przypis tłumacza]
zawsze przecież (daw.) — przecież jednak; mimo wszystko. [przypis edytorski]
zawsześ był — inaczej: zawsze byłeś (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
zawsześ mnie (…) uważał — inaczej: zawsze mnie uważałeś (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
zawsześmy byli — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: zawsze byliśmy. [przypis edytorski]
zawsześ się buntował — inaczej: zawsze się buntowałeś (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
zawsześ — skrócenie od: zawsze [jeste]ś. [przypis edytorski]
…zawsze spełniam je jak najlepiej — staroegipskie maksymy. [przypis autorski]
zawsze stoję na stopie wojennej z tymi, którzy… — umiarkowany polityk przedstawia swe zapatrywania. [przypis tłumacza]
zawsze taki zburzyć Kartaginę! — aluzja do Katona Starszego (232–148 p.n.e.), który każde ze swoich przemówień w senacie rzymskim kończył zdaniem: „Poza tym sądzę, że należy zburzyć Kartaginę.” [przypis redakcyjny]
Zawsze to niebezpieczna rzecz taki „cień” za życia!… — rzecz szczególna, że teoria „cieniów”, na której prawdopodobnie opierała się nadzwyczajna troskliwość Egiptu o zmarłych, że teoria ta odżyła w naszych czasach w Europie. Wykłada ją obszernie Adolf d'Assier w książce: Essai sur l'humanité posthume et le spiritisme, par un positiviste. [przypis autorski]
zawsze — tu: ciągle. [przypis edytorski]
zawsze — tu: wciąż. [przypis edytorski]
zawszeż — czy zawsze. [przypis edytorski]
zawszeż — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż. [przypis edytorski]
(…) zawsze zostanie mi dość czasu, aby (…) pisać do ciebie — pomija się w dalszym ciągu listy Cecylii Volanges i kawalera Danceny, jako mało interesujące i niezawierające żadnych godnych uwagi wydarzeń. [przypis autorski]
Zawsze z pulchniutką buzią — Aktor, który w teatrze Moliera grał Tartufa, du Croisy, był pulchny i rosły. Nie zapominajmy, że Molier, jak Szekspir, nieraz dostrajał swoje postacie do warunków aktora, mającego je odtwarzać, i że niejeden szczegół, z którego wyciąga się daleko idące wnioski, wynikł, jak słynna zadyszka Hamleta, po prostu z fizycznej właściwości aktora. [przypis tłumacza]
Za wszystkie złoto świata (…) W wonny sok z pomarańczy zmieńcie swe uryny. — oryginalny wiersz autora, który rzekomo zainspirował Williama Shakespeare'a do stworzenia Sonetu 130., wpisującego się w nurt poezji opiewającej w sposób satyryczny wyidealizowane piękno. [przypis edytorski]
zawtórzyć — dziś: zawtórować. [przypis edytorski]
zawtórzyło — dziś popr. zawtórowało. [przypis redakcyjny]
za wuja Antypatra — Teudiona, p. dalej I, XXX, 5, oraz Starożytności XVII, IV, 2. [przypis tłumacza]
za wygnanie ma sobie nieszczęśliwe życie swoje — Szajnocha, op. cit., t. IV, s. 138–9. [przypis autorski]
Zawyki — wieś w pow. białostockim, na płn. brzegu Narwi. [przypis edytorski]
zawył — w oryg. niem. fuhr wütend auf: uniósł się rozwścieczony. [przypis edytorski]
za wyrokami — na podstawie wyroków. [przypis edytorski]
zawżdyć (starop.) — zawsze. [przypis edytorski]
zawżdy (daw., gw.) — zawsze. [przypis edytorski]
