Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5878 przypisów.
zapoznany (daw.) — niepoznany a. zapomniany. [przypis edytorski]
zapoznany (daw.) — niepoznany, niedoceniony, zapomniany. [przypis edytorski]
zapoznany (daw.) — nieznany, niedoceniony, zapomniany. [przypis edytorski]
zapoznany (daw.) — zapomniany a. niepoznany; pozostający poza poznaniem (poza kręgiem rzeczy poznawanych). [przypis edytorski]
zapoznany (daw.) — zapomniany, niedoceniony. [przypis edytorski]
zapoznany (daw.) — zapomniany, nieznany, niepoznany. [przypis edytorski]
zapoznany (daw.) — zapomniany; pozostający poza sferą poznania, wiedzy. [przypis edytorski]
zapoznany (daw.) — zapomniany. [przypis edytorski]
zapoznany — dosł. pozostający poza poznaniem; zapomniany. [przypis edytorski]
zapoznany — nieznany, zapomniany. [przypis edytorski]
zapoznany — tu: niezrozumiany. [przypis edytorski]
zapoznawać kogoś (daw.) — nie doceniać kogoś; przeoczać; zapominać o kimś. [przypis edytorski]
zapoznawać kogoś (daw.) — nie doceniać kogoś; przeoczać, zapominać o kimś. [przypis edytorski]
zapoznawać — tu: ignorować, zapominać. [przypis edytorski]
zapoznawane — niedoceniane. [przypis edytorski]
zapracowywa — dziś popr.: zapracowuje. [przypis edytorski]
zapracowywa — dziś: zapracowuje. [przypis edytorski]
Zaprawdęć chce tego po nas Chrystus etc. — Łk 16, 9. [przypis edytorski]
za prawem (daw.) — za sprawą prawa. [przypis edytorski]
zaprawne — dziś: zaprawione. [przypis edytorski]
zaprawny — tu: zaprawiony czymś. [przypis edytorski]
zaprawny — tu: zaprawiony (czymś). [przypis edytorski]
zaprawując (daw. forma) — dziś: zaprawiając. [przypis edytorski]
zaprażka — zasmażka. [przypis edytorski]
zaprószyć sobie głowę kimś (daw.) — zawrócić sobie kimś głowę, zakochać się w kimś. [przypis edytorski]
zaprośże — konstrukcja z partykułą -że wzmacniającą wymowę czasownika; znaczenie: zaproś koniecznie itp. [przypis edytorski]
zaprowadzić (daw.) — tu: urządzić, założyć. [przypis edytorski]
zaproże — dawniej: miejsce za progiem lub koło progu. [przypis edytorski]
zaprządz — dziś popr. pisownia: zaprząc. [przypis edytorski]
zaprządz — dziś: zaprząc. [przypis edytorski]
zaprzągać (starop.) — zaprzęgać. [przypis edytorski]
zaprzątać — zajmować kogoś jakimiś sprawami. [przypis edytorski]
zaprzątywać — dziś popr.: zaprzątać. [przypis edytorski]
zaprzało się — wyparło się. [przypis edytorski]
zaprzały (starop.) — zjełczały. [przypis edytorski]
zaprzaństwo (daw.) — dopuszczenie się zdrady, zaparcie się prawdy, ideałów itp. [przypis edytorski]
zaprzaniec — odstępca (od wiary), heretyk, zdrajca. [przypis edytorski]
zaprzaniec — odstępca, zdrajca. [przypis edytorski]
zaprzaniec — ten, który zaparł się wiary, pochodzenia etc.; synonim zdrajcy. [przypis edytorski]
zaprzaniec — ten, kto się czegoś zaparł, odszczepieniec, odstępca. [przypis edytorski]
zaprzeć a. zawrzeć (daw.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zaprzeć (daw.) — tu: zablokować. [przypis edytorski]
zaprzeć (daw.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zaprzeć (daw.) — zamknąć; tu forma: zaparto: zamknięto. [przypis edytorski]
zaprzeć (daw.) — zamknąć, zablokować. [przypis edytorski]
zaprzeć drzwi (daw.) — zamknąć drzwi. [przypis edytorski]
zaprzeć (tu daw.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zaprzeć — tu: zamknąć. [przypis edytorski]
zaprzeczaszli — daw. konstrukcja z partykułą pytajną -li; znaczenie: czy zaprzeczasz. [przypis edytorski]
zaprzeczyć — tu: nie pozwolić. [przypis edytorski]
zaprzepadać się — dziś: przepadać a. zaprzepaszczać się. [przypis edytorski]
zaprzeszła wiosna — wiosna, która była przed tą ostatnią. [przypis edytorski]
za przybyciem (daw.) — dziś: po przybyciu. [przypis edytorski]
za przybyciem — dziś: po przybyciu. [przypis edytorski]
za przyściem — za przyjściem, kiedy przyjdą. [przypis edytorski]
zaprzysiąc tornistrowi — wstąpić do wojska. [przypis edytorski]
zaprzysięże (daw.) — zaprzysięgnie. [przypis edytorski]
zaprzysiężesz — dziś popr. forma: zaprzysięgniesz. [przypis edytorski]
zapuścić — tu: zasłonić. [przypis edytorski]
zapust (gw.), zapusty (daw.) — ostatnie dni karnawału; ostatki. [przypis edytorski]
zapustna niedziela (przestarz.) — ostatnia niedziela karnawału. [przypis edytorski]
zapustny (daw.) — karnawałowy. [przypis edytorski]
zapustny (daw.) — związany z zapustami, tj. hucznie i wesoło obchodzonymi ostatnimi dniami karnawału. [przypis edytorski]
zapustny — karnawałowy; zapusty (daw.) końcówka (ostatni tydzień) karnawału, kończący się środą popielcową, rozpoczynającą okres postu. [przypis edytorski]
zapust — tu: gąszcz, plątanina. [przypis edytorski]
zapusty (daw.) — karnawał, przebierańce. [przypis edytorski]
zapusty (daw.) — karnawał. [przypis edytorski]
zapusty (daw.) — ostatnie dni karnawału; ostatki. [przypis edytorski]
zapusty — daw. ostatnie dni karnawału. [przypis edytorski]
zapusty — karnawał; czas po święcie Bożego Narodzenia (25 grudnia), a przed Wielkim Postem, stanowiącym okres obejmujący 40 dni przed świętem Wielkanocy, (termin Wielkanocy jest zmienny i wypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca). [przypis edytorski]
zapusty — karnawał; okres po świętach Bożego Narodzenia, a poprzedzający Wielki Post, przypadający na styczeń i luty. [przypis edytorski]
zapusty — ostatnie dni karnawału; ostatki. [przypis edytorski]
zapusty — ostatnie dni karnawału. [przypis edytorski]
zapusty — ostatni tydzień karnawału. [przypis edytorski]
zapuszczony (tu daw.) — opuszczony, przymknięty; zapuścić powieki (daw.) — opuścić powieki, przymknąć oczy. [przypis edytorski]
zapyrzony — dziś: zaperzony. [przypis edytorski]
zapytać się (reg.) — zapytać. [przypis edytorski]
Zapytał Zofii o radę — dziś popr.: zapytał Zofię o radę. [przypis edytorski]
zapytana od posażney niewiasty ateńskiey, co by przyniosła mężowi w posagu? z tym się poszczycić może, iż mu przynosi poczciwość — dziś popr. pytajnik rozdzielający zdania składowe powinien być zastąpiony przecinkiem; tu: pozostawiono przykład daw. interpunkcji. [przypis edytorski]
zapytywa — dziś popr. forma: zapytuje; pyta. [przypis edytorski]
zarabiać (starop.) — tu: zasługiwać. [przypis edytorski]
za radą towarzyszącego sobie wielkich przymiotów Michała (…) ustąpił — w oryg. łac.: Recessit inde Boleslavus magni Michaelis consilio extra muros. Chodzi o Michała z rodu Awdańców, krewnego wojewody skarbimira, wychowawcy Bolesława Krzywoustego, oraz kanclerza Michała, któremu dedykowane są dwie pierwsze księgi Kroniki Galla Anonima. [przypis edytorski]
zaradzić się — tu: poradzić się, prosić o radę. [przypis edytorski]
zaradzim (daw.) — tu: forma krótsza użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: zaradzimy. [przypis edytorski]
zara — dziś popr.: zaraz; od razu. [przypis edytorski]
zara — dziś popr.: zaraz. [przypis edytorski]
zara (gw.) — zaraz; od razu. [przypis edytorski]
zara (gw.) — zaraz. [przypis edytorski]
Zaramo a. Samaro — wschodnioafrykańska grupa etniczna występująca wzdłuż wybrzeża Tanzanii, dominująca w Dar es Salaam i okolicach; w większości są muzułmanami. Uzaramo: w języku suahili przedrostek „u-” tworzy w szczególności nazwy terenów, np. Usaramo (ziemia Saramów), podczas gdy „wa-” określa grupę osób, np. Wasaramo (Saramowie). [przypis edytorski]
zaranek (daw.) — tu: poranek, początek. [przypis edytorski]
zaranek — poranek; D. lp. zaranku a. zaranka. [przypis edytorski]
zaranie — chwila wschodu słońca. [przypis edytorski]
zaranie — początek. [przypis edytorski]
Zaranie — w oryg. niem. Das Vorspiel als Epilog: Prolog jako epilog. [przypis edytorski]
zaranie — wschód słońca, jutrzenka; przen.: pierwszy okres. [przypis edytorski]
zaranku — dziś: poranka. [przypis edytorski]
za rano (daw.) — za wcześnie. [przypis edytorski]
zarastać — tu chodzi o związane z dojrzewaniem chłopców pojawienie się u nich zarostu. [przypis edytorski]
Zaratustra Nietzschego — tytułowy bohater książki Tako rzecze Zaratustra (1883–1885) niemieckiego filozofa Fryderyka Nietzschego. [przypis edytorski]
Zaratustra (ok. 628–ok. 551 p.n.e.) — legendarny perski prorok, twórca monoteistycznej religii nazwanej od jego imienia zaratustryzmem; przypisywane mu jest autorstwo Gaty, najstarszej części Awesty; imię to nosi główny bohater dzieła Tako rzecze Zaratustra Fryderyka Nietzschego. [przypis edytorski]
