Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 17654 przypisów.
przydawać (tu forma 2 os. lm: przydajecie) — dodawać. [przypis redakcyjny]
przydawa (starop. forma) — przydaje; dodaje. [przypis edytorski]
przydbać (z ukr. придбати) — zdobyć, uzyskać, przygotować, wystarać się o coś. [przypis edytorski]
przydę — dziś popr.: przyjdę (zniekształcone dla rymu). [przypis edytorski]
przydę (starop. forma) — przyjdę. [przypis edytorski]
przydech (gw.) — oddech. [przypis edytorski]
przydeklarował — przyobiecał. [przypis edytorski]
przydeptanym i ziewającym — zagiętym i dziurawym. [przypis redakcyjny]
przydłużając przy odpowiednich warunkach fonetycznych wyraz o jedną zgłoskę (np. Hen(e)ry zamiast Henry) — pisownia tego nie uwzględnia. [przypis tłumacza]
przydłużej — dłużej; dość długo. [przypis edytorski]
przydłuższem — (przysłówek) ręka przydłuższem wązka: podłużno-wąska. [przypis redakcyjny]
przy domie — dziś popr.: przy domu. [przypis edytorski]
przydrożek — obszar przydrożny, znajdujący się blisko drogi. [przypis edytorski]
przydybać — przyłapać. [przypis edytorski]
przydybać — przyłapać; spotkać w miejscu dogodnym do spełnienia jakichś złych zamiarów. [przypis edytorski]
przydybać — złapać, schwytać, spotkać (nieprzypadkowo, ale szukając wcześniej lub czekając na okazję do spotkania). [przypis edytorski]
przydybać — złapać; zaczaić się na kogoś i spotkać go. [przypis edytorski]
przydź (gw.) — przyjdź. [przypis edytorski]
przydzie (daw.) — dziś: przyjdzie; dotrze do. [przypis edytorski]
przydzie (daw.) — dziś: przyjdzie. [przypis edytorski]
przydzie (daw.) — przyjdzie. [przypis edytorski]
przydzieli — jeśli przyjdzie. [przypis edytorski]
przydzie (starop. forma) — dziś popr.: przyjdzie. [przypis edytorski]
przydzie (starop. forma) — dziś: przyjdzie. [przypis edytorski]
przydzie (starop. forma) — przyjdzie. [przypis edytorski]
przydzie (starop.) — przyjdzie, wypadnie. [przypis edytorski]
przydziesz (starop.) — przyjdziesz. [przypis edytorski]
przydzie w proste rzeczy (daw.) — zetknie się z prostymi rzeczami. [przypis edytorski]
przydziwować się (starop.) — nadziwić się. [przypis edytorski]
przy flocie… dnia nie czekać — zgodnie ze zwyczajem walki przerywano na czas nocy. [przypis edytorski]
przygaje (daw.) — skupisko drzew w pobliżu gaju. [przypis edytorski]
przygana (daw.) — krytyka. [przypis edytorski]
przygana (daw.) — krytyka, zarzut. [przypis edytorski]
przygana (daw.) — tu: powód do krytyki. [przypis edytorski]
przyganiać (daw., gw.) — wypominać, dogadywać, piętnować. [przypis edytorski]
przyganiać (daw.) — krytykować. [przypis edytorski]
przyganiać — krytykować. [przypis edytorski]
Przyganiano Diogenesowi (…) pisanych — Diogenes Laertios, Diogenes z Synopy, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, VI, 48. [przypis tłumacza]
Przyganiano wielkiemu Scypionowi, że był śpiochem (…) — por. Plutarch, Iż pożądane jest, aby książę był uczony. [przypis tłumacza]
przygania — przygarnąć, forma częstotliwa od przygonić, tu w sensie: iść za, iść śladem, naśladować. [przypis redakcyjny]
przyganić (daw.) — skrytykować. [przypis edytorski]
przygarniała rozbitków — aluzja do innowierców uciekających do Polski ze wstrząsanej wojnami religijnymi Europy. [przypis edytorski]
przygarnieli — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy przygarnie. [przypis edytorski]
przygarść (daw., gw.) — tyle, ile można wziąć w dwie garści. [przypis edytorski]
przygarść (daw.) — mała ilość czegoś. [przypis edytorski]
przygarść (gw.) — garść. [przypis edytorski]
przygarstka (daw.) — dziś: garstka. [przypis edytorski]
przygaszń a. przygasznie — obie dłonie złożone w łódeczkę do brania czegoś. [przypis redakcyjny]
przygłaskać (neol.) — pogłaskać, przywabić głaskaniem. [przypis edytorski]
przyglądała się (…) człeczynie, który klęczał z zawiązanymi oczami na pokładzie okrętu — Aluzja do egzekucji admirała Byng, którego Wolter, nie znając go zresztą osobiście, daremnie starał się ocalić. Admirała Byng stracono w r. 1757 za to, że dał się pobić koło Minorki flocie francuskiej, mimo że nie udowodniono mu ani zdrady, ani zaniedbania. [przypis tłumacza]
przygnębić — w wersji Felińskiego: „przywalić”. [przypis edytorski]
przygnębienie — tu w znaczeniu: pognębienie. [przypis edytorski]
przygnieciony laty — daw. forma N.lm; dziś: (…) latami. [przypis edytorski]
przygórek (daw.) — pagórek. [przypis redakcyjny]
przygórek — strych. [przypis edytorski]
przygoda (daw.) — przypadek. [przypis edytorski]
przygoda (daw.) — tu: zdarzenie, przypadek. [przypis edytorski]
przygoda (daw.) — wszystko to, co się może przygodzić, tj. przydarzyć; zdarzenie. [przypis edytorski]
przygodam (starop. forma C. lm rodz. ż.) — przygodom. [przypis redakcyjny]
przygoda pospolita (daw.) — zagrożenie, niebezpieczeństwo publiczne. [przypis edytorski]
przygoda — przypadek. [przypis redakcyjny]
przygoda* (starop.) — złe zdarzenie, nieszczęście, nieszczęśliwy wypadek. [przypis redakcyjny]
przygoda — tu: nagłe zdarzenie, niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]
przygoda — tu: niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]
przygoda — tu: nieszczęście. [przypis redakcyjny]
przygodę z tych, jakie zdarzają się tylko w klasztorach — kwestia klasztorów odgrywa w ówczesnej literaturze francuskiej niemałą rolę. Jeden z najgłośniejszych utworów Diderota nosi tytuł La Religieuse (Zakonnica). [przypis tłumacza]
przygodny (daw.) — przypadkowy. [przypis edytorski]
Przygody córki królewskiej (fr. Aventures de la fille d’un roi) — alegoryczna opowieść o Karcie Konstytucyjnej Ludwika XVIII, wydana anonimowo przez Jeana Vatout w 1821. [przypis edytorski]
przygody (daw.) — to, co się komuś przytrafia; przejścia, przeżycia. [przypis edytorski]
Przygody młodych Bastablów — w wydaniu angielskim książka opatrzona jest dedykacją: To Arthur Watts (Oswald in Paris) from E. Nesbit [Dla Artura Wattsa (Oswalda w Paryżu) od E. Nesbit]. [przypis edytorski]
Przygody ostatniego z Abenserażów — tekst został opublikowany w jednym tomie wraz z utworami Atala i René, do których przedmowę napisał tłumacz, T. Boy-Żeleński. Została ona zamieszczona przed tekstem Atali. [przypis edytorski]
przygody (starop. forma) — (z) przygodami. [przypis edytorski]
Przygody Telemaka — dydaktyczna powieść francuska autorstwa François Fenelona z roku 1699. [przypis edytorski]
przygody — tu: przypadki. [przypis redakcyjny]
przygodzić (daw.) — przydać. [przypis edytorski]
przygodzić (daw.) — przydarzyć. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw., gw.) — przytrafić się; przydarzyć się. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw., gw.) — przytrafić się, przydarzyć się. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
przygodzić się (daw., gw.) — przytrafić się, zdarzyć się. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw.) — przydać się. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw.) — przydarzyć się. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw.) — przydarzyć się, przytrafić się. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw.) — przytrafić się; por. przygoda. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw.) — przytrafić się; por.: przygoda. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw.) — przytrafić się, przydarzyć się. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw.) — przytrafić się. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw.) — przytrafić się, zdarzyć się. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw.) — tu: przydać się. [przypis edytorski]
przygodzić się (daw.) — zdarzać się. [przypis edytorski]
przygodzić się komuś (przestarz.) — spotkać kogoś. [przypis edytorski]
przygodzić się — przydać się. [przypis edytorski]
przygodzić się — przydarzyć się. [przypis edytorski]
przygodzić się — przytrafić się. [przypis edytorski]
przygodzić się (starop.) — przydać się. [przypis edytorski]
przygodzić się (starop.) — przydać się. [przypis redakcyjny]
przygodzić się (starop.) — przydać [się]. [przypis redakcyjny]
przygodzić się (starop.) — trafić [się]. [przypis redakcyjny]
przygodzić się (starop.) — tu: przydać się. [przypis edytorski]
przygodzić (starop.) — przydać. [przypis redakcyjny]
przygodziła — godnie ubrała. [przypis autorski]
