Mikołaj Sęp SzarzyńskiDo Anusie

Siebie muszę, nie ciebie, w tej mierze winować:

Trudno tobie obłudność zdradną przypisować:Miłość, Pozory, Rozum

Dawałaś znać i mową i postawą twoją,

Że[ś] gardziła stateczną[1] uprzejmością moją.

Baczyłem[2] ja to wszytko, ale me baczenie

Obłędliwa nadzieja miała w podłej cenie[3]

I niebacznem afektem rozum mój wiązała,

Że mi się twa niewdzięczność uprzejmością zdała.

Kochanek, Miłość niespełniona

Tuszyłem[4] ja, żeś miała k mojej powolności

Serce twoje nakłonić; a to nie srogości

Przyczytałem[5], iżem nic nie znał łaskawego,

Mówiąc: „Co od wstydliwej pożądać inszego?”

Kara, Los, Miłość, ZemstaAlem teraz doświadczył, iże mnie samemu

Nieużyte twe serce. Przeto co rzec temu,

Jedno się o to starać, aby miejsce miała

Gdzie indzie ma powolność, z której się ty śmiała?

Śmiałaś się, lecz się boję, abyś nie płakała;

Bo coby sprawiedliwa Nemezis[6] działała,

Która zawsze takową odmierza każdemu

Miarą, jakową mierzył kto przedtem drugiemu?