Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | dawne | francuski | gwara, gwarowe | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | środowiskowy | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 1724 przypisów.
uwieńczon (daw.) — skrócona forma przymiotnika r.m.; dziś: uwieńczony. [przypis edytorski]
uwieńczon — dziś popr.: uwieńczony. [przypis edytorski]
uwieńczyły kwiaty (daw.) — dziś: uwieńczyły kwiatami; por.: innymi słowy (starop. forma N. lm). [przypis edytorski]
uwierzą li — konstrukcja z partykułą wzmacniającą i pytajną li; znaczenie: czy uwierzą. [przypis edytorski]
uwieść — tu: zwieść, oszukać, wywieść w pole. [przypis edytorski]
uwieziono — uprowadzono, zabrano. [przypis edytorski]
uwiezły — dziś popr.: uwiozły. [przypis edytorski]
uwikłać — tu: usidlić. [przypis edytorski]
uwinięty — dziś: owinięty. [przypis edytorski]
uwiniony (daw.) — dziś popr. forma: owinięty. [przypis edytorski]
uwiódł — tu: powiódł, poprowadził. [przypis edytorski]
uwiódszy (starop. forma) — uwiódłszy. [przypis edytorski]
uwisać — dziś: zwisać, zawisnąć. [przypis edytorski]
uwłaczać — przynosić ujmę, obrażać. [przypis edytorski]
uwłoczy — dziś popr.: uwłaczy, tj: obrazi. [przypis edytorski]
uwodny — dziś: uwodzicielski. [przypis edytorski]
uwodzić się — tu: zwodzić samego siebie, oszukiwać się. [przypis edytorski]
uwodzić (starop.) — tu: wieść, prowadzić. [przypis edytorski]
uwodzić — tu: zwodzić, oszukiwać. [przypis edytorski]
uwolń — dziś popr.: uwolnij. [przypis edytorski]
uwolnił — dziś raczej: zwolnił. [przypis edytorski]
uwolnił nas spod przewagi macedońskiej — po wojnach macedońskich toczonych z przerwami w latach 215–168 p.n.e. Rzym podbił i rozczłonkował Macedonię, która wcześniej, po bitwie pod Cheroneją w 338 p.n.e., podporządkowała sobie większość greckich polis. [przypis edytorski]
uwolnion — dziś: uwolniony. [przypis edytorski]
Uwolnion oskarżony! Równa ilość głosów — w przypadku równej ilości głosów skazujących i uniewinniających areopag wydawał wyrok uwalniający od kary; uważano, że Atena jako opiekunka tego sądu oddaje głos na korzyć oskarżanego (tzw. kamyk Ateny). [przypis edytorski]
uwonnić — nadać piękny zapach; tu: zagłuszyć zły zapach krwi. [przypis edytorski]
uwrier (z fr. ouvrier) — robotnik, pracownik. [przypis edytorski]
uwroć — roślina z rodziny gruboszowatych. [przypis edytorski]
u wszystkiego świata (starop.) — przed całym światem; wobec całego świata. [przypis edytorski]
u wysokości — dziś raczej: na wysokości. [przypis edytorski]
uwzględnienie — tu: wzgląd. [przypis edytorski]
uxor (łac.) — żona; tu B. lp. uxorem: żonę. [przypis edytorski]
užbovyti (lenk.) — linksminti. [przypis edytorski]
uździenica — uzda. [przypis edytorski]
užganėdinęs — patenkinęs. [przypis edytorski]
užganėdinimas — pasitenkinimas. [przypis edytorski]
užganėdintas — patenkintas. [przypis edytorski]
užganėdinti — patenkinti. [przypis edytorski]
užgav — trump.: užgavo. [przypis edytorski]
užgema — gimsta. [przypis edytorski]
Užginta! — uždrausta. [przypis edytorski]
užkurios — vieta, kur galima eiti gyventi į sutuoktinės namus. [przypis edytorski]
užlaikyti — čia: išlaikyti. [przypis edytorski]
užmetimus — priekaištus. [przypis edytorski]
užminimas — užuomena. [przypis edytorski]
užnašumas — panašumas. [przypis edytorski]
užneša ant […] vardų — yra panašūs į vardus. [przypis edytorski]
užodarbin — uždarbiauti. [przypis edytorski]
užpečkis — vieta už krosnies, užkrosnis. [przypis edytorski]
užpjudyti — užsiundyti šunimi. [przypis edytorski]
užprašymas — pakvietimas. [przypis edytorski]
užpuola — čia: užpuolimas. [przypis edytorski]
uźreć (gw.) — zobaczyć; rada bym uźreć — chętnie bym zobaczyła. [przypis edytorski]
U źródeł duszy polskiej — właśc. Do źródeł duszy polskiej. [przypis edytorski]
U źródła brak strony 48. (zamiast niej jest duplikat strony 50.); powyższy tekst pochodzi z nowszego wydania. [przypis edytorski]
U źródła brak strony 49. (zamiast niej jest duplikat strony 51.); powyższy tekst pochodzi z nowszego wydania. [przypis edytorski]
uźrocze — tu: przejrzysta ektoplazma. [przypis edytorski]
uźroczyć — uczynić przezroczystym. [przypis edytorski]
užrūstinta — supykdinta. [przypis edytorski]
užrūstinti — supykdinti. [przypis edytorski]
užrubežyj — užsienyje. [przypis edytorski]
uźrzała (starop. forma) — ujrzała. [przypis edytorski]
uźrzał (starop.) — ujrzał. [przypis edytorski]
uźrzeć (starop.) — ujrzeć. [przypis edytorski]
uźrzysz (daw.) — ujrzysz. [przypis edytorski]
uźrzysz (…) drugą stroną (daw.) — dziś: ujrzysz drugą stronę. [przypis edytorski]
užsakai — viešas kieno nors vedybų skelbimas bažnyčioje. [przypis edytorski]
užsimislijęs — susimąstęs. [przypis edytorski]
užsirūpina — dabar: susirūpina. [przypis edytorski]
užsliuogti — šliaužiant užkopti. [przypis edytorski]
Užstovas — vyresnysis piemuo, kerdžius. [przypis edytorski]
užtėmyti — pastebėti. [przypis edytorski]
užtūrėtų — užlaikytų. [przypis edytorski]
užturėti — sulaikyti. [przypis edytorski]
užvilti — nuvilti. [przypis edytorski]
užvis daugiau — daugiausia. [przypis edytorski]
užvis — labiausiai. [przypis edytorski]
užvis — trump. už visus. [przypis edytorski]
užvodyti (lnek.) — kliudyti, trukdyti. [przypis edytorski]
užvydėti — pavydėti. [przypis edytorski]
užžibinus — uždegusi. [przypis edytorski]
użątek — zebrane plony, zżęte zboże. [przypis edytorski]
użalił się przed nim swej krzywdy — dziś: użalić się przed kim na swą krzywdę. [przypis edytorski]
użyć na jaki (..) cel — dziś raczej: użyć na jakiś cel. [przypis edytorski]
użyciel — użytkownik. [przypis edytorski]
Użycie sformułowania „panny mądre” stanowi stylizację biblijną (tu wyraźnie ironiczną), odsyłając do ewangelicznej przypowieści. Wskazuje na to również wzmianka o lampach tychże panien oraz oblubieńcu, którego oczekują. [przypis edytorski]
użycie — w oryginale niem. Lebensgenuß, tj. raczej: radość życia. [przypis edytorski]
użyczyć — w oryginale niem. użyto czasownika: vergönnen; tu raczej w znaczeniu: pozwolić. [przypis edytorski]
użyjmyż — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; inaczej: użyjmy więc, użyjmy zatem. [przypis edytorski]
użyła Opatrzność za narzędzie kary i udoskonalenia poddanej mu ludności (…) żołnierz rosyjski jest najbardziej dociągnięty, najlepiej wyrobiony, najwięcej zdolny pojmować i wykonywać wielkie rzeczy — Literatura słowiańska wykładana w Kolegium francuzkiem, Poznań 1865, t. 3, s. 290. [przypis edytorski]
użytki — dziś popr. forma N. lm: użytkami. [przypis edytorski]
użytszy — łaskawszy, hojniejszy. [przypis edytorski]
użyty (starop.) — dający się uprosić, przebłagać; o miękkim sercu. [przypis edytorski]
używać (daw.) — mieć coś, dysponować czymś, cieszyć się czymś. [przypis edytorski]
używaliśmy więc czary — nawiązanie do Pieśni filaretów Adama Mickiewicza: „Hej, użyjmy żywota! / Wszak żyjem tylko raz; / Niechaj ta czara złota / Nie próżno wabi nas”. [przypis edytorski]
używie (starop. forma) — 3.os.lp.: użyje, wykorzysta. [przypis edytorski]
używiesz (daw.) — dziś: użyjesz. [przypis edytorski]
użyżniać — dziś popr. pisownia: użyźniać. [przypis edytorski]
użyzniać — dziś popr. pisownia: użyźniać. [przypis edytorski]
uzbieranych w boru — dziś popr. forma: Ms.lp: w borze; bór: duży las iglasty. [przypis edytorski]
uzbonas (lenk.) — ąsotis. [przypis edytorski]