Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do specjalnych publikacji współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur.
Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | author's footnotes | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes
By qualifier: all | anatomiczne | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | zdrobnienie
By language: all | polski
591 footnotes found
okulbaczyć (daw.) — osiodłać. [przypis edytorski]
olbor (daw.) — opłata za prawo eksploatacji kopalni kruszcu, wnoszona do skarbca królewskiego. [przypis edytorski]
olbrzymio (daw.) — ogromnie. [przypis edytorski]
o lepszą (daw.) — o lepsze, o pierwszeństwo. [przypis edytorski]
o lepsze chodzić (daw.) — ścigać się, konkurować. [przypis edytorski]
Ollendry (daw.) — Holendrzy. [przypis edytorski]
olsnąć (daw.) — oślepnąć. [przypis edytorski]
olszniak (daw.) — zagajnik olchowy. [przypis edytorski]
o male (daw.) — mało. [przypis edytorski]
omanić (daw.) — oszukać. [przypis edytorski]
omierzić (daw.) — obrzydzić. [przypis edytorski]
omierznąć (daw.) — zbrzydnąć. [przypis edytorski]
omieszkać (daw.) — spóźnić się, opuścić, nie stawić się gdzieś. [przypis edytorski]
omieszkać (daw.) — zaniechać, zrezygnować ze zrobienia czegoś. [przypis edytorski]
omieszkać (daw.) — zrezygnować z czegoś, pominąć coś. [przypis edytorski]
omieszkać z czymś (daw.) — zaniedbać czegoś. [przypis edytorski]
omieszkanie (daw.) — zaniedbanie. [przypis edytorski]
omieszkanie (daw.) — zwłoka, opóźnienie. [przypis edytorski]
omieszkawać (daw.) — unikać, zaniedbywać. [przypis edytorski]
o moim synie (daw.) — dziś: o moim synu. [przypis edytorski]
omrocze a. omrocz (daw.) — mrok, ciemność. [przypis edytorski]
omylać (daw.) — mylić. [przypis edytorski]
oń (daw.) — o niego. [przypis edytorski]
oń (daw.) — skr.: o niego. [przypis edytorski]
ona (daw., gw.) — ta, owa. [przypis edytorski]
ona (daw., gw.) — ta. [przypis edytorski]
ona (daw.) — owa, ta. [przypis edytorski]
ona (daw.) — ta, owa. [przypis edytorski]
ona (daw.) — ta. [przypis edytorski]
onania (daw.) — onanizm, masturbacja; mniej więcej do połowy XX wieku obwiniany o prowadzenie do groźnych dla zdrowia konsekwencji, od ogólnego osłabienia do ślepoty. [przypis edytorski]
on (daw.) — dziś: ten. [przypis edytorski]
on (daw.) — ów, tamten; tu forma D. onego: owego, tamtego. [przypis edytorski]
on (daw.) — ten; ów. [przypis edytorski]
on (daw.) — ten, ów. [przypis edytorski]
on (daw.) — ten. [przypis edytorski]
ondzie (daw.) — tam. [przypis edytorski]
onę (daw.) — tę. [przypis edytorski]
onęż (daw.) — tę właśnie. [przypis edytorski]
one (daw.) — owe, te. [przypis edytorski]
one (daw.) — tamte. [przypis edytorski]
one (daw.) — te, owe. [przypis edytorski]
one (daw.) — te. [przypis edytorski]
one (daw.) — tu: te. [przypis edytorski]
onegdaj (daw.) — dawniej, jakiś czas temu. [przypis edytorski]
onegdaj (daw.) — dawniej, kiedyś, tu prawdop. „wczoraj”. [przypis edytorski]
onegdaj (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]
onegdaj (daw.) — przedwczoraj; dziś w znaczeniu: niegdyś, dawno. [przypis edytorski]
onegdaj (daw.) — przedwczoraj. [przypis edytorski]
onegdaj (daw.) — przedwczoraj; również ogólnie: dawniej. [przypis edytorski]
onegdaj (daw.) — przedwczoraj; także: kiedyś. [przypis edytorski]
onegdajszej (daw.) — przedwczorajszej. [przypis edytorski]
onegdajszy (daw.) — poprzedni, zeszły (rok). [przypis edytorski]
onegdajszy (daw.) — przedwczorajszy. [przypis edytorski]
onego (daw.) — tego. [przypis edytorski]
onej (daw.) — tej. [przypis edytorski]
onej pychy przypłacą (daw.) — dziś: przypłacą ową pychę. [przypis edytorski]
ongi a. ongiś (daw.) — niegdyś, kiedyś. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — dawniej, kiedyś. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — dawniej, niegdyś. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — dawniej. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — dawniej, wcześniej. [przypis edytorski]
ongi (daw., gw.) — dawniej, niegdyś. [przypis edytorski]
ongi (daw., gw.) — kiedyś, dawniej. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — kiedyś, dawniej. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — kiedyś, dawniej. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — kiedyś, niegdyś. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — niegdyś, dawniej. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — niegdyś, kiedyś dawniej. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — niegdyś, kiedyś. [przypis edytorski]
ongi (daw.) — niegdyś. [przypis edytorski]
onić (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć i dodaną do zaimka osobowego „oni”. [przypis edytorski]
o niego ja stoję (daw.) — na nim mi zależy. [przypis edytorski]
ono (daw.) — oto. [przypis edytorski]
ono (daw.) — to, oto. [przypis edytorski]
ono (daw.) — to, owo. [przypis edytorski]
ono (daw.) — to. [przypis edytorski]
ono (daw.) — to. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — on, ten; tu C. lp onemu: jemu. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu B. lp r.n. ono: to. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu B. lp r.n. ono: to. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu C. lm onych: tych. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu D. lp r.n. onego: tego. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu D. lp r.ż. onej: tej. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego;; tu N. lp r.ż.: oną: tą. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego; on, jego. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — te, tego; tu M. lm one: te. [przypis edytorski]
on, onemu (daw.) — ten, temu a. on, jemu. [przypis edytorski]
on, onemu (daw.) — ten, temu; tu: tamtemu, tj. ukrywającemu się człowiekowi. [przypis edytorski]
onor (daw.) — dziś popr.: honor. [przypis edytorski]
onoż (daw.) — a tu, a tymczasem. [przypis edytorski]
on, po onym (daw.) — ten, po tym. [przypis edytorski]
on sobie podoba z nami (daw.) — spodoba mu się u nas. [przypis edytorski]
on, w onym (daw.) — ten, w tym. [przypis edytorski]
ony (daw.) — dziś: te, owe. [przypis edytorski]
ony (daw.) — dziś: te. [przypis edytorski]
ony (daw.) — dziś: tych, onych. [przypis edytorski]
ony (daw.) — ten, ów. [przypis edytorski]
ony (daw.) — te, owe. [przypis edytorski]
Loading