Footnotes

ona (daw., gw.) — ta, owa. [przypis edytorski]

ona (daw., gw.) — ta. [przypis edytorski]

ona (daw.) — owa, ta. [przypis edytorski]

ona (daw.) — ta. [przypis edytorski]

onania (daw.) — onanizm, masturbacja; mniej więcej do połowy XX wieku obwiniany o prowadzenie do groźnych dla zdrowia konsekwencji, od ogólnego osłabienia do ślepoty. [przypis edytorski]

on (daw.) — dziś: ten. [przypis edytorski]

on (daw.) — ów, tamten; tu forma D. onego: owego, tamtego. [przypis edytorski]

on (daw.) — ten, ów. [przypis edytorski]

on (daw.) — ten; ów. [przypis edytorski]

on (daw.) — ten. [przypis edytorski]

ondzie (daw.) — tam. [przypis edytorski]

onę (daw.) — tę. [przypis edytorski]

onęż (daw.) — tę właśnie. [przypis edytorski]

one (daw.) — owe, te. [przypis edytorski]

one (daw.) — tamte. [przypis edytorski]

one (daw.) — te. [przypis edytorski]

one (daw.) — tu: te. [przypis edytorski]

onegdaj (daw.) — dawniej, jakiś czas temu. [przypis edytorski]

onegdaj (daw.) — dawniej, kiedyś, tu prawdop. „wczoraj”. [przypis edytorski]

onegdaj (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]

onegdaj (daw.) — przedwczoraj; dziś w znaczeniu: niegdyś, dawno. [przypis edytorski]

onegdaj (daw.) — przedwczoraj. [przypis edytorski]

onegdaj (daw.) — przedwczoraj; również ogólnie: dawniej. [przypis edytorski]

onegdaj (daw.) — przedwczoraj; także: kiedyś. [przypis edytorski]

onegdajszej (daw.) — przedwczorajszej. [przypis edytorski]

onegdajszy (daw.) — poprzedni, zeszły (rok). [przypis edytorski]

onegdajszy (daw.) — przedwczorajszy. [przypis edytorski]

onego (daw.) — tego. [przypis edytorski]

onej (daw.) — tej. [przypis edytorski]

onej pychy przypłacą (daw.) — dziś: przypłacą ową pychę. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — dawniej, kiedyś. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — dawniej, niegdyś. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — dawniej. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — dawniej, wcześniej. [przypis edytorski]

ongi (daw., gw.) — dawniej, niegdyś. [przypis edytorski]

ongi (daw., gw.) — kiedyś, dawniej. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — kiedyś, dawniej. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — kiedyś, dawniej. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — kiedyś, niegdyś. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — niegdyś, dawniej. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — niegdyś, kiedyś dawniej. [przypis edytorski]

ongi (daw.) — niegdyś, kiedyś. [przypis edytorski]

onić (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć i dodaną do zaimka osobowego „oni”. [przypis edytorski]

o niego ja stoję (daw.) — na nim mi zależy. [przypis edytorski]

ono (daw.) — oto. [przypis edytorski]

ono (daw.) — to. [przypis edytorski]

ono (daw.) — to. [przypis edytorski]

on, onego (daw.) — on, ten; tu C. lp onemu: jemu. [przypis edytorski]

on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu B. lp r.n. ono: to. [przypis edytorski]

on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu B. lp r.n. ono: to. [przypis edytorski]

on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu C. lm onych: tych. [przypis edytorski]

on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu D. lp r.n. onego: tego. [przypis edytorski]

on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu D. lp r.ż. onej: tej. [przypis edytorski]

on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego;; tu N. lp r.ż.: oną: tą. [przypis edytorski]

on, onego (daw.) — ten, tego; on, jego. [przypis edytorski]

on, onego (daw.) — ten, tego. [przypis edytorski]

on, onego (daw.) — te, tego; tu M. lm one: te. [przypis edytorski]

on, onemu (daw.) — ten, temu a. on, jemu. [przypis edytorski]

on, onemu (daw.) — ten, temu; tu: tamtemu, tj. ukrywającemu się człowiekowi. [przypis edytorski]

onor (daw.) — dziś popr.: honor. [przypis edytorski]

on, po onym (daw.) — ten, po tym. [przypis edytorski]

on sobie podoba z nami (daw.) — spodoba mu się u nas. [przypis edytorski]

on, w onym (daw.) — ten, w tym. [przypis edytorski]

ony (daw.) — dziś: te, owe. [przypis edytorski]

ony (daw.) — dziś: te. [przypis edytorski]

ony (daw.) — dziś: tych, onych. [przypis edytorski]

ony (daw.) — ten, ów. [przypis edytorski]

ony (daw.) — te, owe. [przypis edytorski]

onym (daw.) — tym. [przypis edytorski]

opacznie (daw.) — źle, na odwrót. [przypis edytorski]

opak (daw.) — w odwrotną stronę; por.: na opak. [przypis edytorski]

opanowywa (daw.) — dziś popr.: opanowuje. [przypis edytorski]

oparzysty (daw.) — nabrzmiały, opuchnięty. [przypis edytorski]

opatrować (daw.) — dziś popr.: opatrywać. [przypis edytorski]

opatrować (daw.) — zaopatrywać, opiekować się. [przypis edytorski]

opatrować (daw.) — zaopatrywać. [przypis edytorski]

opatrywać (daw.) — tu: zaopatrzyć (w dostatki i bogactwa). [przypis edytorski]

opatrzać (daw.) — zaopatrywać, zabezpieczać. [przypis edytorski]

opatrzeć (daw.) — doglądać. [przypis edytorski]

opatrzenie (daw.) — opieka, dbałość. [przypis edytorski]

opatrzone potrzebami (daw.) — zaopatrzone i przygotowane. [przypis edytorski]

opatrzony (daw.) — wyposażony, zaopatrzony. [przypis edytorski]

opatrzujecie (daw.) — oparujecie; obdarowujecie. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — przygotować a. naprawić. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — przygotować. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — przygotować, zaopatrzyć. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — rozeznać się w czymś. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — tu: przygotować. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — wyposażyć, przygotować. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — zabezpieczyć. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć, przygotować. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć, zabezpieczyć. [przypis edytorski]

opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć, zapewnić środki do życia. [przypis edytorski]

opatrzyć kogoś czymś (daw.) — zaopatrzyć kogoś w coś. [przypis edytorski]

opatrzyć się (daw.) — zobaczyć, zorientować się. [przypis edytorski]

opatrzyć się (daw.) — zorientować się. [przypis edytorski]

opiać (daw.) — wyśpiewać. [przypis edytorski]

opiekać się (daw.) — dziś: opiekować się. [przypis edytorski]