Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 449 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116655 przypisów.
fin de siècle (fr.) — koniec wieku; termin stosowany na określenie ostatniej dekady XIX w. [przypis edytorski]
fin de siècle (fr.: koniec wieku) — tu: schyłkowy, dekadencki. [przypis edytorski]
fin de siecle (fr.) — koniec wieku; w historii sztuki i kultury europejskiej: ostatnie dziesięciolecie XIX w., cechujące się charakterystycznym poczuciem schyłkowości (dekadentyzmem), melancholii i katastrofizmu. [przypis edytorski]
findesieclizm (z fr. fin de siècle: koniec wieku) — wym. fędesjeklizm, prąd kulturalny związany z końcem XIX w., dekanentyzm, schyłkowość. [przypis edytorski]
Fine Champagne — rodzaj francuskiego koniaku z Szampanii. [przypis edytorski]
Finees a. Pinchas — biblijny arcykapłan w czasach Jozuego, syn Eleazara, wnuk Aarona. [przypis edytorski]
Finees kapłan dwoje razem przebił mieczem do ziemie (…) — Lb 25, 7–8 (grecki wariant imienia kapłana wg 1 Mch 2, 26). [przypis edytorski]
Finees kapłan (…) dwoje zastawszy na swowolnym grzechu, oboje mieczem ku ziemi przebił — Lb 25, 7–8 (grecki wariant imienia kapłana wg 1 Mch 2, 26). [przypis edytorski]
fine fleur (fr.) — kwiat (przen.), najlepsi, najznakomitsi. [przypis edytorski]
Finej a. Fineus — ślepy wieszcz tracki, który miał oślepić też swych synów z pierwszego małżeństwa; bogowie zesłali za to na niego skrzydlate potwory, harpie, zabierające lub kalające mu pokarm; od plagi tej uwolnili go Argonauci, Zetes i Kalais, skrzydlaci synowie Boreasza, a Fineus z wdzięczności wskazał im dalszą drogę. [przypis edytorski]
fines (łac.) — granice. [przypis edytorski]
finesse (fr.) — wyrafinowanie, finezja. [przypis edytorski]
Fineus (mit. gr.) — ślepy wieszcz tracki, który miał oślepić też swych synów z pierwszego małżeństwa; bogowie zesłali za to na niego złośliwe i brutalne demony, harpie, mające postać drapieżnych ptaków o kobiecych głowach; uniemożliwiały mu pożywienie się: wyrywały mu pokarm z rąk i zanieczyszczały jedzenie; Fineusa oswobodził Jazon i Argonauci. [przypis edytorski]
finfa a. fimfa (daw.) — dym puszczony komuś w nos; przen.: złośliwy żart. [przypis edytorski]
finfa (daw.) — złośliwy żart, psikus. [przypis edytorski]
finfa — dym puszczony komuś w nos. [przypis edytorski]
Fingal — król Morwenu, ojciec Osjana i bohater jego pieśni. [przypis edytorski]
Fingal lub Ryno — bohaterowie tzw. Pieśni Osjana; miały to być narodowe, pradawne podania irlandzkie przełożone z jęz. gaelickiego na ang. przez Jamesa Macphersona (1736–1796), który ostatecznie okazał się autorem tekstu; Pieśni Osjana zrobiły zawrotną karierę w okresie romatyzmu. [przypis edytorski]
Fingary (mit. rzym.) — przydomek Artemidy, bogini utożsamianej z Księżycem. [przypis edytorski]
fininspektor — (ros. skrót) inspektor finansowy. [przypis edytorski]
Finis Cataloniae? (łac.) — Koniec Katalonii? [przypis edytorski]
finis coronat opus (łac.) — koniec wieńczy dzieło. [przypis edytorski]
finis (fr.) — koniec. [przypis edytorski]
finish (ang.) — koniec; kończyć. [przypis edytorski]
finish (ang.) — koniec. [przypis edytorski]
finishing color (ang.) — kolor wykończenia. [przypis edytorski]
fini — skończona. [przypis edytorski]
finis (łac.) — koniec. [przypis edytorski]
finis (łac.) — koniec; tu: koniec lekcji. [przypis edytorski]
finis, punctum (łac.) — koniec, kropka. [przypis edytorski]
finita la comedia — [przypis edytorski]
finita la commedia (wł.) — komedia skończona. [przypis edytorski]
Finlandczycy — dziś: obywatele Finlandii, w odróżnieniu od Finów, osób narodowości fińskiej; za czasów Orzeszkowej funkcjonowało autonomiczne Wielkie Księstwo Fińskie, wchodzące w skład imperium rosyjskiego. [przypis edytorski]
Finlandczyk — dziś: Fin. [przypis edytorski]
Finne, Gabriel Edward (1806–1899) — naturalistyczny pisarz i dziennikarz norweski, autor noweli Filozof (1891), w której opisuje cierpienia intelektualisty pochodzenia proletariackiego. [przypis edytorski]
Finn, właśc. Fionn mac Cumhaill — mityczny irlandzki wojownik i myśliwy, główny bohater tzw. cyklu feniańskiego. [przypis edytorski]
Finsbury Square — plac w centralnym Londynie. [przypis edytorski]
Finstere — Finsternis. [przypis edytorski]
finta (daw.) — fortel, podstęp. [przypis edytorski]
finta (daw.) — podstęp. [przypis edytorski]
finta — w szermierce: ruch pozorny, służący zmyleniu przeciwnika. [przypis edytorski]
finta — w szermierce: zwód, ruch wykonany dla zmylenia przeciwnika. [przypis edytorski]
fioch — fiok, tj. pretensjonalny lok. [przypis edytorski]
fiołek i lilia — symbole niewinności, cnoty i skromności. [przypis edytorski]
fiołki — dla zachowania rytmu słowo to czyta się trzysylabowi: fi-joł-ki. [przypis edytorski]
fiola — wąskie, wysokie szklane naczynie. [przypis edytorski]
fioletu — z uwagi na rytm czytamy na trzy sylaby (fijoletu). [przypis edytorski]
fioraja (z wł. fioràia) — kwiaciarka. [przypis edytorski]
fioraje (wł.) — kwiaciarki. [przypis edytorski]
fiord — głęboka zatoka morska mocno wrzynająca się w ląd, mająca strome, skaliste zbocza; fiordy tworzą wybrzeża Norwegii oraz Szkocji, Grenlandii, Islandii i in. [przypis edytorski]
fiord stavangerski, Stavanger — fiord (zatoka morska, głęboko wrzynająca się w ląd) w płd.-zach. Norwegii, nad którą już w średniowieczu znajdowało się duże miasto, Stavanger. [przypis edytorski]
Fiori delle vovine (wł., zapewne reg., zamiast: bovine) — Krowie kwiaty. [przypis edytorski]
fioriny — od wł. fiori, kwiaciarki. [przypis edytorski]
fioritura — ozdobnik muzyczny. [przypis edytorski]
fioritura — rodzaj improwizowanego ozdobnika w muzyce. [przypis edytorski]
fircyk — człowiek lekkomyślny. [przypis edytorski]
fircyk (daw.) — modny a lekkomyślny młody człowiek. [przypis edytorski]
fircyk — lekkoduch, modniś, elegant. [przypis edytorski]
fircyk —lekkoduch, modniś, elegant. [przypis edytorski]
fircykostwo (daw.) — zachowanie typowe dla fircyka, czyli lekkoducha, modnisia, eleganta. [przypis edytorski]
fircykostwo — sposób bycia typowy dla fircyka, modnisia. [przypis edytorski]
Firdussi — nawiązanie do perskiego poety, Ferdousiego (940–1020 lub 1025), jego nazwisko tłumaczy się jako „Człowiek z raju”. [przypis edytorski]
Firenca — zniekszt. wł. Firenze, Florencja. [przypis edytorski]
Firenze (wł.) — Florencja. [przypis edytorski]
Firlej, Piotr (1496/1497–1553) — polski magnat, dworzanin królewski i kasztelan chełmski; faworyt krolowej Bony, zasłużony dla architektury budowaniem zamków (m. in. Janowiec, Lewartów). [przypis edytorski]
firma (ekon., praw.) — nazwa, pod którą prowadzone jest przedsiębiorstwo, chroniona przez prawo; wyraz używany w języku ogólnym także w znaczeniu „przedsiębiorstwo”. [przypis edytorski]
firmament (daw.) — sklepienie niebieskie a. stefa gwiazd stałych w dawnej astronomii. [przypis edytorski]
firmament (daw.) — sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
firmament — niebo. [przypis edytorski]
firmament — sklepienie niebieskie, niebo. [przypis edytorski]
firmament — sklepienie niebieskie, niebo. [przypis edytorski]
firmament — sklepienie niebieskie, niebo, zwł. rozgwieżdżone. [przypis edytorski]
firmament — sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
firmament — sklepienie, niebo. [przypis edytorski]
firmament — w dawnej astronomii sfera gwiazd stałych, pot.: sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
firmamenty — sklepienie niebieskie, niebo. [przypis edytorski]
firmament (z łac.) — sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
firma — nazwa, pod którą działa przedsiębiorstwo; tu: nazwisko osoby prowadzącej działalność. [przypis edytorski]
firma — nazwa, pod którą działa przedsiębiorstwo; tu: znak wytwórcy. [przypis edytorski]
firman — oficjalny dokument wystawiony przez sułtana, w szczególności zezwolenie wydane cudzoziemcom na podróżowanie po kraju. [przypis edytorski]
firman — wydany na piśmie dekret sułtana. [przypis edytorski]
firman (z pers.) — dokument wystawiony przez sułtana. [przypis edytorski]
firma — przen.: nazwisko osoby mającej ustaloną reputację, dobrą sławę w jakiejś dziedzinie; tu: użyczanie swojego autorytetu dla czyjejś sprawy, firmowanie. [przypis edytorski]
firma — przen.: nazwisko osoby mającej ustaloną reputację, dobrą sławę w jakiejś sprawie. [przypis edytorski]
firma (z łac. firmus: stały, trwały, mocny) — nazwa, pod którą działa przedsiębiorstwo, tu przen.: nazwisko osoby mającej ustaloną reputację, dobrą sławę w jakiejś dziedzinie. [przypis edytorski]
firn — alt. [przypis edytorski]
firn — ziarnisty lód powstający w wyniku wielokrotnego topnienia i zamarzania śniegu. [przypis edytorski]
First Lieutenant (ang.) — oficerski stopień wojskowy, oznaczający różne rangi w zależności od kontekstu. Tu: oficer, dowodzący obozem po jego oswobodzeniu (niekiedy Borowski nazywa go po polsku porucznikiem). [przypis edytorski]
Fischart, Johann (ok. 1545–1591) — niemiecki satyryk i publicysta protestancki okresu kontrreformacji. [przypis edytorski]
Fischer, Edwin (1886–1960) — wybitny szwajcarski pianista i dyrygent, wsławiony gł. z wykonaniami dzieł Bacha i Beethovena. [przypis edytorski]
Fischer, Kuno (1824–1907) — niemiecki filozof i historyk filozofii. [przypis edytorski]
Fischer, Kuno (1824–1907) — niemiecki filozof i historyk filozofii; usiłował pogodzić dialektykę Hegla z danymi ewolucjonizmu darwinowskiego. [przypis edytorski]
Fischer, Kuno Ernst Berthold (1824–1907) — niemiecki filozof i historyk filozofii. [przypis edytorski]
fisharmonia — klawiszowy dęty instrument muzyczny, używany zamiast organów. [przypis edytorski]
Fiskus (z łac. fiscus: koszyk na pieniądze) — Skarb Państwa a. organy administracyjne ściągające podatki; termin funkcjonujący już w staroż. Rzymie. [przypis edytorski]
FIS — Międzynarodowa Federacja Narciarska (Fédération Internationale de Ski; FIS) utworzona 2 lutego 1924 r. podczas VIII Międzynarodowego Kongresu Narciarskiego w Chamonix (w Alpach francuskich), z udziałem Anglii, Austrii, Czechosłowacji, Finlandii, Francji, Jugosławii, Norwegii, Polski, Rumunii, USA, Szwajcarii, Szwecji, Węgier i Włoch; FIS miała dbać o rozwój narciarstwa na świecie, formułowanie przepisów i zasad dotyczących uprawiania tego sportu, a także organizować zawody narciarskie; pierwsze zimowe Igrzyska Narciarskie odbyły się w 1924 w Chamonix. [przypis edytorski]
fistuła (łac. fistula) — przetoka, tj. połączenie pomiędzy jednym narządem wew. a drugim lub pomiędzy narządem wew. a zewnętrzem ciała, skórą. Fistuła może być wrodzona, powstała w procesie chorobowym lub wykonana chirurgicznie. [przypis edytorski]
fistuła (med.) — przetoka; fistuła może być wrodzona, powstała w procesie chorobowym lub wykonana chirurgicznie. [przypis edytorski]
fistuła (med.) — przetoka. [przypis edytorski]
fistuła — operacyjnie wykonana przetoka. [przypis edytorski]