Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 159624 przypisów.

stronnictwo reprezentacyjne — ok. roku 1750 członkowie stronnictwa opozycyjnego zaczęli nazywać siebie représentants, przedstawicielami, domagając się, by skład Rady Genewy należycie reprezentował społeczeństwo, w tym także niższe warstwy. [przypis edytorski]

stron (…) niecierpliwiących (…) „dandyzmem” — Gdybyśmy nie wiedzieli, że Oktaw de T*** to sam autor, byłby on jako bohater powieści nie do zniesienia, gdyż Musset zaniedbał mu dać jakiekolwiek rysy stanowiące rękojmię iż próżniactwo, jakie przez cały czas uprawia, jest płodnym próżniactwem poety, a nie jałowym próżniactwem wałkonia [dandyzm — wyszukana elegancja zachowania i stroju, granicząca z ekstrawagancją; w XIX w. praktykowana w kołach artystycznych jako sprzeciw wobec mieszczańskiego etosu opartego na pragmatyzmie; Red. WL]. [przypis tłumacza]

stronniki — dziś popr. forma B. lm: stronników. [przypis edytorski]

stronność — stronniczość. [przypis edytorski]

stronnych — postronnych; Stanisław August był w Polsce ówczesnej najbieglejszym w zagadnieniach polityki międzynarodowej. [przypis redakcyjny]

stronny (daw.) — tu: stronniczy. [przypis edytorski]

stronny — dziś: stronniczy. [przypis edytorski]

strony (daw. reg.) — struny. [przypis edytorski]

strony — dziś popr. forma B.lm: struny. [przypis edytorski]

strony (starop.) — struny; u Kochanowskiego niekiedy pojawia się również forma z „ó”. [przypis redakcyjny]

stropić (daw.) — zmieszać. [przypis redakcyjny]

stropić się (daw.) — poczuć się zakłopotanym, zawstydzonym, stracić pewność siebie. [przypis edytorski]

stropić się (daw.) — stracić pewność siebie. [przypis edytorski]

stropić się (daw.) — zakłopotać się, stracić pewność siebie. [przypis edytorski]

stropić się (daw.) — zmartwić się, stracić pewność siebie. [przypis edytorski]

stropić się — wpaść w zakłopotanie. [przypis edytorski]

stropić się — zakłopotać się. [przypis edytorski]

stropić się — zmartwić się i stracić pewność siebie. [przypis edytorski]

Stropki — właśc. Sztropko, miejscowość na Węgrzech w pobliżu Humennego. [przypis edytorski]

strop — sklepienie, sufit. [przypis edytorski]

strop — zewnętrzna powierzchnia warstwy skalnej lub jaskini. [przypis edytorski]

stroskanych onych i sędziwych — tj. ojca swego, jen. W. Krasińskiego. [przypis redakcyjny]

stroża (starop.) — straż; postawił strożą: postawił straż. [przypis edytorski]

strożyć się (starop.) — sztorcem stawać, jeżyć się. [przypis redakcyjny]

Strozza — Ercole Strozzi, poeta ferarski, opiewał Lukrecję Borgię i jej brata Cezara, zamordowany skrycie w r. 1508, mając lat 37. [przypis redakcyjny]

strucel (gw.) — stróż, dozorca. [przypis edytorski]

strucel (z niem. Strutzel) — dziś popr.: strucla, podłużna słodka bułka drożdżowa, nadziewana powidłami a. masą makową. [przypis edytorski]

struchlały — przerażony, pod wpływem wielkiego strachu. [przypis edytorski]

struchlały — przerażony. [przypis edytorski]

struchlały — przestraszony. [przypis edytorski]

struchleć — gw. o roślinach: obumrzeć, zbutwieć. [przypis edytorski]

strucla (z niem.) — podłużna słodka bułka drożdżowa, nadziewana powidłami a. masą makową. [przypis edytorski]

structura huius universi (łac.) — budowa tego świata. [przypis redakcyjny]

Struga — gra słów, w jęz. ang. prawdziwe nazwisko postaci oznacza bród. [przypis edytorski]

struga Helikońska — struga płynąca z góry Muzom świętej [z Hippokrene, źródła na stokach masywu Helikon — red. WL.]. [przypis redakcyjny]

Strug, Andrzej, właśc. Tadeusz Gałecki (1871–1937) — pisarz i publicysta, działacz ruchu socjalistycznego i niepodległościowego. [przypis edytorski]

struga — niewielka rzeczka a. strumień. [przypis edytorski]

struga — rzeczka, strumyk. [przypis edytorski]

struggle-lifer (ang.) — walczący o życie; zmagający się z życiem; ktoś waleczny skazany na dożywocie. [przypis edytorski]

strugi (daw.) — dziś popr. forma N.lm: strugami. [przypis edytorski]

strugi — dziś popr. forma N. lm.: strugami. [przypis edytorski]

strugiem — dziś w r.ż.: strugą. [przypis edytorski]

strug — stolarskie narzędzie służące do wyrównywania powierzchni drewna. [przypis edytorski]

strukczaszy — dworzanin usługujący władcy przy stole. [przypis edytorski]

strukturalizm — prąd intelektualny w obrębie nauk humanistycznych (m. in. językoznawstwa, nauki o literaturze, antropologii kulturowej, filozofii), opisujący strukturę badanych zjawisk, a nie ich genezę, historię czy funkcje. [przypis edytorski]

struktura — tu dosł. z łac.: budynek, budowla. [przypis edytorski]

struktura — tu dosł. z łac. structura: budynek, budowla. [przypis edytorski]

Struktura w sensie metaforycznym (…) to system dystansów interpretowanych przenośnie i zależności takiego lub innego rodzaju — S. Ossowski, Struktura społeczna w klasowej świadomości, Łódź 1937, s. 14. [przypis autorski]

strumieńmi — dziś popr.: strumieniami. [przypis edytorski]

strumień święty, nad którego brzegiem choroby starte na szmatach wisiały — opis wierzeń: wytarcie się skrawkiem materiału i pozostawienie go nad wodą uważaną za leczniczą miało uwolnić człowieka od choroby. [przypis edytorski]

Strumienie i pożary doprowadziły nas do odkrycia, iż ziemia zawiera metale — Tak, wedle Diodora, V, 35, pasterze znaleźli złoto w Pirenejach. [przypis autorski]

struny — dziś popr. forma N.lm: strunami. [przypis edytorski]

(…) struny wewnętrznej, która by naciągała zewnętrzne (…) — „Struna” jest właśnie owym pierwiastkiem pośredniczącym. Uzmysłowienie jego w tej postaci zawdzięczał autor Człowieka-maszyny Kartezjuszowi, ten bowiem uważał za siedlisko duszy wyrostek szyszkowy [szyszynkę; WL], wychodzące zaś zeń włókienka (dzisiejsze habenulae) za cugle, pomagające duszy przy wprowadzaniu ciała w ruch. [przypis tłumacza]

strupieszałość — martwota, bezruch, zacofanie, zgrzybiałość. [przypis edytorski]

struś amerykański a. pampasowy (biol.) — nandu (Rhea), rodzaj nielotnych ptaków zamieszkujących Amerykę Płd. [przypis edytorski]

struś (Rhea americana) — nandu szare, duży, nielotny ptak, zamieszkujący Amerykę Południową. [przypis edytorski]

Struve, Henryk a. Gąsiorowski, Florian (1840–1912) — polski filozof, psycholog, tłumacz i estetyk. [przypis edytorski]

Struve, Henryk, pseud. Florian Gąsiorowski (1840–1912) — polski filozof, psycholog, tłumacz i estetyk; autor m.in. publikacji filozoficznych: Synteza dwóch światów (1876) oraz Historia logiki jako teorii poznania w Polsce (1911), adwersarz Stanisława Witkiewicza w zakresie dyskusji o estetyce. [przypis edytorski]

Struwe, Piotr Bierngardowicz (1870–1944) — rosyjski polityk, ekonomista i publicysta; współzałożyciel Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji; od 1905 działacz i teoretyk liberalizmu rosyjskiego, jeden z przywódców Partii Konstytucyjno-Demokratycznej (kadetów). [przypis edytorski]

strwagany (daw.) — strwożony. [przypis edytorski]

strwagany — dziś popr.: strwożony. [przypis edytorski]

Strwiąż — rzeka, lewy dopływ Dniestru, w ziemi Przemyskiej, przepływająca przez wieś rodzinną Tarłówny; zwykły szyk wyrazów byłby: Długi Strwiąż, co płynie na krótkim kresie…; wpływ składni łacińskiej. [przypis redakcyjny]

strwożonej — przestraszonej. [przypis edytorski]

strwożon — strożony, przestraszony. [przypis edytorski]

strwożyć — przestraszyć. [przypis edytorski]

strycharstwo — wyrób ceramiki budowlanej, cegielnictwo. [przypis edytorski]

strycharz (z niem. Ziegelstreicher) — ceglarz, rzemieślnik wyrabiający cegły. [przypis edytorski]

strychnina — silnie toksyczna substancja uzyskiwana z nasion drzew tropikalnych, stosowana m.in. jako trutka na szczury; powoduje skurcze mięśni i śmierć przez uduszenie; dawniej używana w medycynie w bardzo małych dawkach, zwykle w postaci azotanu, jako środek pobudzający w zaburzeniach krążenia i oddychania. [przypis edytorski]

strychnina — silnie toksyczna substancja uzyskiwana z roślin (drzew o łac. nazwie gatunkowej strychnos), stosowana m.in. jako trutka na szczury; połknął strychniny dziś popr. forma: (…) strychninę. [przypis edytorski]

strychować (daw.) — strzelać. [przypis redakcyjny]

strychować — z boku razić. [przypis redakcyjny]

strychulec (daw.) — deszczułka do wygładzania cegieł, tu przen.: coś, co wyrównuje. [przypis edytorski]

strychulec (daw.) — deszczułka służąca do wyrównywania cegły; przen.: coś, co ujednolica i zaciera różnice. [przypis edytorski]

strychulec (daw.) — miara, wzorzec (dosł.: deseczka do uklepywania i wyrównywania zboża w miarce). [przypis edytorski]

strychulec — deseczka do wyrównywania wierzchu naczynia służącego jako miara materiałów sypkich (jak mąka, piasek itp.). [przypis edytorski]

strychulec — deseczka służąca do wyrównywania wierzchu naczynia służącego do miary materiałów sypkich (jak mąka, piasek itp.) [przypis edytorski]

strychulec — deseczka służąca do zgarniania nadmiaru towarów sypkich, np. zboża, z wierzchu naczynia służącego jako miara; podciągać pod jeden strychulec: mierzyć jedną miarą. [przypis edytorski]