Przypisy

Przybyłem z daleka — Orestes wychowywał się z dala od Argos, w odległej o ok. 200 km Fokidzie. [przypis edytorski]

przybylec — dziś: przybysz. [przypis edytorski]

przybylec — przybysz. [przypis edytorski]

przybyli odwiedzić brata — tj. pana domu, profosa Jeana Bonnot de Mably (1696–1729), którego synów uczył Rousseau (ks. VI). [przypis edytorski]

przybyliścież — czy przybyliście. [przypis edytorski]

przybyliśmy do Anglii z Ryszardem Zdobywcą — Sly myli królów ang., Wilhelma Zdobywcę (William the Conqueror, 1028–1087) i Ryszarda Lwie Serce (Richard the Lionheart, 1157–1199). [przypis edytorski]

Przybylski, Zygmunt (1856–1909) — komediopisarz, recenzent czasopism „Słowa” i „Wiek”, w latach 1894–1896 dyrektor teatru lwowskiego, a w l. 1896–1904 teatrzyku ogródkowego w Warszawie, znany z farsy Wicek i Wacek z 1896 roku. [przypis edytorski]

Przybylski, Zygmunt (1856–1909) — komediopisarz, recenzent „Słów” i „Wieku”, w latach 1894–1896 dyrektor teatru lwowskiego, a 1896–1904 teatrzyku ogródkowego w Warszawie, znany z farsy Wicek i Wacek z 1896 roku. [przypis edytorski]

Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — młodopolski pisarz, poeta i dramaturg. [przypis edytorski]

Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu (Confiteor), redaktor krakowskiego „Życia”, skandalista, członek cyganerii krakowskiej. Jego płomienne manifesty, twórczość i styl życia przyniosły mu szeroką popularność. [przypis edytorski]

Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu (Confiteor), redaktor krakowskiego „Życia”, skandalista, członek cyganerii krakowskiej. [przypis edytorski]

Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu (Confiteor), redaktor krakowskiego „Życia”, skandalista, członek cyganerii krakowskiej. Jego płomienne manifesty, twórczość i styl życia przyniosły mu szeroką popularność. Postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]

Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, twórca manifestu Młodej Polski (Confiteor), jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, skandalista, członek cyganerii krakowskiej, redaktor krakowskiego „Życia”, artystyczny przywódca Młodej Polski; pisał m.in.: powieści (Dzieci szatana, Homo sapiens), dramaty (Śnieg, Matka), poematy prozą, eseje, wspomnienia; postać ważna także dla literatury niemieckiej dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonym na język polski. [przypis edytorski]

Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, twórca manifestu Młodej Polski (Confiteor), jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, skandalista, członek cyganerii krakowskiej, redaktor krakowskiego „Życia”, artystyczny przywódca Młodej Polski. Pisał m.in.: powieści (Dzieci szatana, Homo sapiens), dramaty (Śnieg, Matka), poematy prozą, eseje, wspomnienia. [przypis edytorski]

Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, twórca manifestu Młodej Polski (Confiteor), jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, skandalista, członek cyganerii krakowskiej, redaktor krakowskiego „Życia”, artystyczny przywódca Młodej Polski; pisał m.in.: powieści (Dzieci szatana, Homo sapiens), dramaty (Śnieg, Matka), poematy prozą, eseje, wspomnienia; postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]

Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — poeta, dramaturg i skandalista, redaktor krakowskiego pisma „Życie”. Postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]

Przybyszewski, Stanisław Feliks (1868–1927) — pisarz, dziennikarz, ekspresjonista i dekadent, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu — Confiteor z 1899; redagował „Życie” i „Zdrój”. [przypis edytorski]

Przybyszewski, Stanisław Feliks (1868–1927) — poeta, dramaturg i skandalista, redaktor krakowskiego pisma „Życie”. Postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]

[przybytek] świętych — w oryginale niem. Selige: błogosławiony. [przypis edytorski]

przybytek — tu: zysk. [przypis edytorski]

przyćmić (daw.) — przygasić. [przypis edytorski]

przyćwiekowany — przygwożdżony. [przypis edytorski]

przy całkowitym utrzymaniu — tu: oprócz całkowitego utrzymania. [przypis edytorski]

przycapić (gw.) — złapać. [przypis edytorski]

przycapić — niespodziewanie złapać, schwycić. [przypis edytorski]

przycapić — ucapić; złapać. [przypis edytorski]

przychadzają (starop. forma) — dziś 3 os.lm: przychodzą. [przypis edytorski]

przychęcać (starop.) — nęcić, przynęcać; wabić. [przypis edytorski]

przychęcać (starop.) — zachęcać. [przypis edytorski]

przychęcony (starop.) — zachęcony. [przypis edytorski]

przychlebne — przypochlebne, pochlebiające, komplementujące. [przypis edytorski]

przychlebnie — dziś: przypochlebnie. [przypis edytorski]

przychówek — potomstwo. [przypis edytorski]

przychodnia nie zasmęcisz, ani złupisz, boście i wy w ziemi egipskiej przychodniami byli. — 2. Mojż. 22, 21. [przypis edytorski]

Przychodzą na świat dwie córki… — pierwsza córka Marii i Pierre'a Curie, Irène, przyszła laureatka nagrody Nobla w dziedzinie chemii, przyszła na świat 12 września 1897, rok przed odkryciem polonu i radu. Drugą córkę, która zmarła po porodzie, Maria urodziła w sierpniu 1903, czyli 5 lat po słynnych odkryciach. Trzecią córką, Ewę, urodziła 6 grudnia 1904, po otrzymaniu pierwszej Nagrody Nobla. [przypis edytorski]

przychodzić (daw.) — przechodzić, tj. przewyższać. [przypis edytorski]

przychodzić do wniosku (daw.) — dziś: dochodzić do wniosku. [przypis edytorski]

przychodzień — ten, kto przyszedł, wędrowiec, gość. [przypis edytorski]

przychodziszli (daw.) — konstrukcja z partykułą -li w funkcji wzmacniającej i pytającej; znaczenie: czy przychodzisz. [przypis edytorski]

przychodzi z papierem jak krzywoprzysięzca — skazanym za krzywoprzysięstwo wieszano na piersi papier z opisem ich przestępstwa. [przypis edytorski]

przychwałka — dziś: pochwała. [przypis edytorski]

przychwalił — dziś: pochwalił. [przypis edytorski]

przychwyciło — dziś raczej: pochwyciło, uchwyciło. [przypis edytorski]

przychynąć — przysunąć, przybliżyć, przyłożyć do czegoś. [przypis edytorski]

przyciągnęli pięciuset rycerzy — dziś popr.: przyciągnęło pięciuset rycerzy. [przypis edytorski]

przycieś — drewniana podstawa, na której wspiera się ściana. [przypis edytorski]

przycieś — drewniana podstawa ściany. [przypis edytorski]

przycieś — podstawa z odpowiednio spojonych belek, na której opiera się ściana domu. [przypis edytorski]

przycieś — w budownictwie drewnianym: podstawa z odpowiednio spojonych belek, na której opiera się ściana domu. [przypis edytorski]

przyciesie a. przycieś — w budownictwie: podstawa z odpowiednio spojonych belek, na której opiera się ściana domu. [przypis edytorski]

przyciesie — dolna belka ściany; przenośnie: podstawy budynku. [przypis edytorski]

przyciśniony (daw.) — dziś: przyciśnięty. [przypis edytorski]

przyciśniony (daw. forma) — dziś: przyciśnięty. [przypis edytorski]

przyciśniony (starop. forma) — przyciśnięty; tu: poddany naciskowi. [przypis edytorski]

przycisk sześćkrotnie wznawiają — mają sześć długich sylab. [przypis edytorski]

przycisk — tu: akcent. [przypis edytorski]

przycisk — tu: przycisk do papieru, ciężki, zwykle ozdobny przedmiot, służący do przytrzymywania leżących luzem papierów. [przypis edytorski]

przycupła — dziś popr.: przycupnęła. [przypis edytorski]

przycupły — dziś popr.: przycupnęły. [przypis edytorski]

przycytować (z łac. cito) — przytoczyć. [przypis edytorski]

przyczajon — dziś: przyczajony. [przypis edytorski]

przyczepnina — aluzja, pretensja. [przypis edytorski]

przyczepny — tu: drugi wagon tramwaju. [przypis edytorski]

przyczołgnie się — dziś popr. forma 3.os. lp cz.przysz.: przyczołga się. [przypis edytorski]

Przyczyń się za mnie — dziś raczej: wstaw się za mną. [przypis edytorski]

przyczyna celowa (filoz.) — w filozofii Arystotelesa jedna z czterech przyczyn koniecznych do zaistnienia rzeczy: powstanie rzeczy musi służyć pewnemu celowi. [przypis edytorski]

przyczyna — tu: cel. [przypis edytorski]

przyczyna — tu: wstawiennictwo. [przypis edytorski]

przyczynek — dokładka. [przypis edytorski]

przyczynek — tu: wkład. [przypis edytorski]

przyczyniać się (daw.) — wstawiać się. [przypis edytorski]

przyczynić (daw.) — dodać. [przypis edytorski]

przyczynić (daw.) — dołożyć, pomnożyć, powiększyć. [przypis edytorski]

przyczynić — dodać, dorobić. [przypis edytorski]

przyczynić się za kimś — wstawić się za kimś. [przypis edytorski]

przyczyny (starop.) — tu: przyczynianie się; wstawiennictwo. [przypis edytorski]

przyczyny — tu: powody postępowania. [przypis edytorski]

przyczyny wnosić za kim (starop.) — przyczyniać się za kim; wstawiać się za kim. [przypis edytorski]

przyczytać — dziś raczej: przypisać. [przypis edytorski]

przyczytywać (daw.) — przypisywać. [przypis edytorski]

przyczytywać — dziś: przypisywać. [przypis edytorski]

przydą (gw.) — przyjdą. [przypis edytorski]

przydą (starop.) — przyjdą; przyjść do zgody: pogodzić się. [przypis edytorski]

przydać (daw.) — dodać. [przypis edytorski]

przydać (daw.) — dodać, tu: uzupełnić. [przypis edytorski]

przydać — dodać. [przypis edytorski]

przydać się (daw.) — przydarzyć się. [przypis edytorski]

przydać się — tu: przyda ci się. [przypis edytorski]

przydać (starop.) — tu: dodać. [przypis edytorski]

przydało się — dziś: przydarzyło się. [przypis edytorski]

przydały się rzeczy (starop.) — przydarzyły się. [przypis edytorski]

przydaszek — dodatkowy, wąski daszek zawieszony pod okapem dachu a. strzechy. [przypis edytorski]

przydatek (daw.) — dodatek, uzupełnienie. [przypis edytorski]

przydawać (daw.) — dodawać. [przypis edytorski]

przydawa (starop. forma) — przydaje; dodaje. [przypis edytorski]

przydbać (z ukr. придбати) — zdobyć, uzyskać, przygotować, wystarać się o coś. [przypis edytorski]

przydę — dziś popr.: przyjdę (zniekształcone dla rymu). [przypis edytorski]

przydę (starop. forma) — przyjdę. [przypis edytorski]

przydech (gw.) — oddech. [przypis edytorski]

przydeklarował — przyobiecał. [przypis edytorski]