Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 6466 przypisów.
tanti honoris insigne (łac.) — odznakę tak wielkiego zaszczytu. [przypis redakcyjny]
tanti saluti (wł.: szczególne pozdrowienia) — witam serdecznie, pozdrawiam. [przypis edytorski]
tanti spes affulsit voti (łac.) — zajaśniała nadzieja takiego życzenia. [przypis redakcyjny]
Tantjeme werden haben Sie, ganz Wien wird auf Euch gaffen! (niem.) — Będzie pan dostawał tantiemy, cały Wiedeń będzie się na pana gapił! [przypis edytorski]
tantna (z łac.) — zamożna. [przypis redakcyjny]
Tanto nomini nullum par elogium (łac.) — Tak wielkiemu imieniu żadna inskrypcja nie sprosta. [przypis edytorski]
tanto postliminio (łac.) — tak wielkim prawem powrotu do własnego kraju. [przypis redakcyjny]
tant pis (fr.) — nieważne. [przypis edytorski]
tant pis (fr.) — tym gorzej (dla niej); co z tego. [przypis edytorski]
Tantra (sanskr.) — późno sanskryckie dzieła religijne, zajmujące się przeważnie gusłami. [przypis tłumacza]
tantum (…) dediscant — Quintus Curtius, Historiae Alexandri Magni, III, 2, 18. [przypis tłumacza]
Tantum ergo sacramentum (łac.) — Przed tak wielkim sakramentem. [przypis edytorski]
Tantum (…) inseruerunt (łac.) — „Tyle doznają boleści, ile się jej poddają” (Augustinus Aurelius, De civitate Dei, I, 10; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Tantum (…) malorum — Lucretius, De rerum natura, I, 102. [przypis tłumacza]
tantum modo (łac.) — tylko. [przypis redakcyjny]
tantum (…) pertinet — Livius Titus, Ab Urbe condita, XXX, 44. [przypis tłumacza]
Tantum (…) podagram — Martialis, Epigrammata VII, 39, 8. [przypis tłumacza]
Tantum religio potuit suadere malorum (łac.) — tylko religia może przekonać do zła. [przypis edytorski]
Tantus (…) saeviunt — Augustinus Aurelius, De civitate Dei, VI, 10. [przypis tłumacza]
tan (z daw. ang. thane) — tytuł szlachecki w daw. Anglii i Szkocji, zbliżony rangą do barona. [przypis edytorski]
ta pani, na którą ty i Diana wpadłyście, gdyście skoczyły do łóżka w pokoju gościnnym — patrz: Ania z Zielonego Wzgórza. [przypis tłumacza]
ta panna — żona poety. [przypis redakcyjny]
tapczana — dziś popr.: tapczanu. [przypis edytorski]
tapczanów — ław do spania. [przypis redakcyjny]
tapecul (fr.) — pot. określenie pojazdu ze złym zawieszeniem; dosł.: wali-tyłek. [przypis edytorski]
taper — pianista grający w kawiarniach. [przypis edytorski]
taperstwo — grywanie jako pianista w kawiarniach lub restauracjach. [przypis edytorski]
tapette — franc. wyrażenie gwarowe może oznaczać albo gadułę albo pederastę. [przypis redakcyjny]
Ta piękna dusza (…) tej nędzarza trumny — Św. Franciszek umierając, przez pokorę chrześcijańską zalecił współzakonnikom swoim, żeby jego ciało bez trumny wrzucone zostało do ziemi. [przypis redakcyjny]
Ta pieśń w rękopiśmie — Po wyjściu z druku drugiej edycji Psalmów wiersz, o którym tu mowa, został przedrukowany w Lipsku u Bobrowicza pod tytułem: Do Autora Trzech Psalmów, Juliusza Słowackiego. [przypis redakcyjny]
tapioka — rodzaj kaszy wyrabianej ze skrobi uzyskanej z bulw manioku jadalnego. [przypis edytorski]
tapir, czyli anta (Tapirus americanus) — w ob. klasyfikacji: Tapirus terrestris, roślinożerny ssak nieparzystokopytny z krótką trąbą. [przypis edytorski]
tapir — ssak lasów tropikalnych, o niewielkiej trąbie wykształconej z nosa i wargi. [przypis edytorski]
tapir — ssak nieparzystokopytny z krótką trąbą, żyjący w lasach tropikalnych Ameryki Śr. i Płd. oraz Azji Płd.-Wsch. [przypis edytorski]
tapir — ssak nieparzystokopytny z krótką trąbą, żyjący w lasach tropikalnych Ameryki Środkowej i Południowej oraz płd.-wsch. Azji. [przypis edytorski]
Taprobana — staroż. gr. nazwa wyspy Cejlon. [przypis edytorski]
Taprobana — wyspa Cejlon. [przypis redakcyjny]
Taprobana — wyspa w Indiach; może Ceylon. [przypis tłumacza]
ta przygoda przepowiedziana była przez Dawida w psalmie (…) Adiutorium nostrum — Cały ten ustęp był w owych czasach niemałym zuchwalstwem ze strony pisarza; [por. Psalm 123; red. WL]. [przypis tłumacza]
taraban — bęben. [przypis edytorski]
taraban — bęben wojskowy. [przypis edytorski]
taraban — duży, podłużny bęben używany w kapelach janczarskich, a także w daw. wojsku polskim; w czasie bitwy bębny te służyły do wydawania komend. [przypis edytorski]
taraban — duży, podłużny bęben używany w tureckich kapelach janczarskich. Używano go także w dawnym wojsku polskim. [przypis edytorski]
tarabanowo-trombonowy — w znaczeniu przenośnym określenie utworzone dla wyrażenia nadmiaru, może przez porównanie do zbytniego zgiełku instrumentów, których tu nazw użyto; tarabnan: bęben wojskowy; trombon: puzon. [przypis edytorski]
taraban — wielki bęben. [przypis redakcyjny]
taraban — wielki bęben turecki. [przypis redakcyjny]
taraban — wojskowy bęben w kształcie wydłużonego walca. [przypis edytorski]
tarać się — dziś popr.: tarzać się. [przypis edytorski]
taradajka — bryczka terkocząca. [przypis autorski]
taradejka (ros. taratajka) — prosta bryczka bez resorów, używana w Polsce w XVIII w. [przypis edytorski]
tarakańczyk a. karakańczyk — karaluszek. [przypis edytorski]
tarakan — karaluch, karakan. [przypis edytorski]
tarakan (reg.) — karakan, karaluch. [przypis edytorski]
tarakan (reg.) — karaluch. [przypis edytorski]
tarakaszka (daw.) — karaluch (zdr. od tarakan). [przypis edytorski]
Tarakon — dziś Aragonia. [przypis redakcyjny]
taran — belka, służąca dawniej do burzenia murów i bram. [przypis edytorski]
tarantas (z ros.) — czterokołowy konny pojazd podróżny wywodzący się z Rosji, którego pudło osadzone było na długich, elastycznych drągach pełniących rolę resorów. [przypis edytorski]
tarant (daw.) — koń maści białej w plamy. [przypis edytorski]
tarantela — neapolitański taniec ludowy. [przypis edytorski]
tarant — nazwa umaszczenia konia; konie tarantowate charakteryzują się kontrastowo ciemnymi (karymi a. kasztanowatymi) plamkami występującymi na białej skórze lub odwrotnie: białymi plamkami na ciemnej sierści. [przypis edytorski]
tarantowy — o sierści białej w plamy. [przypis edytorski]
tarant — Prawdopodobnie renifer. [przypis tłumacza]
tarany — dziś popr. forma N.lm: taranami. [przypis edytorski]
tarany (starop. forma) — (z) taranami. [przypis edytorski]
tarapacić (daw.) — gryźć. [przypis redakcyjny]
tarapata (daw.) — dziś tylko w lm: tarapaty, kłopoty. [przypis edytorski]
Tara — rzeka w azjatyckiej części Rosji, prawy dopływ Irtysza, lewego dopływu Obu. [przypis edytorski]
tarasa — dziś r.ż.: taras. [przypis edytorski]
Tarascon — miasto w płd. Francji, u ujścia Rodanu, ok. 23 km na płd. od Awinionu; znane m.in. ze wspaniałego średniowiecznego zamku ukończonego w 1449 przez Rene I Andegaweńskiego, zw. Dobrym Królem Rene. [przypis edytorski]
taras (daw.) — tu: więzienie (por.: zatarasować). [przypis edytorski]
taras (daw.) — tu: więzienie (por.: zatarasować). [przypis redakcyjny]
taras (daw.) — [tu:] więzienie; [por. zatarasować]. [przypis redakcyjny]
taras (daw.) — [tu:] więzienie. [przypis redakcyjny]
taras (daw.) — więzienie. [przypis edytorski]
tarasić (gw.) — deptać, tratować. [przypis edytorski]
taras — nasyp ziemny. [przypis edytorski]
taras — nasyp ziemny; tu: ogrodzenie. [przypis edytorski]
taras — sklep, więzienie; lepiej z lassa niżeli z tarassa (przysłowie): łatwiej wydostać się z lasu niż z więzienia. [przypis redakcyjny]
taras (starop.) — [tu:] więzienie. [przypis redakcyjny]
taras (starop.) — więzienie. [przypis edytorski]
Taras Trasiło, właśc. Triasiło Fedorowicz (zm. po 1636) — ataman kozacki, jedna z najważniejszych postaci ukraińskiego folkloru oraz ukraińskiej idei narodowej; organizator kampanii na Krymie (1629); przywódca antyfeudalnego powstania Kozaków i chłopów w 1630; zmusił wojska polskie do opuszczenia Korsunia; w maju 1630 okopał się pod Perejasławiem, gdzie 1 czerwca miała miejsce tzw. „noc Tarasa”: wypad Kozaków do obozu wojsk polskich, gdzie udało im się zadać duże straty przeciwnikowi; 15 czerwca Kozacy zdobyli kilka polskich armat; brak artylerii zmusił hetmana Stanisława Koniecpolskiego do zawarcia w drugiej połowie czerwca ugody perejasławskiej; hetman polski żądał między innymi wydania Fedorowicza, na co jednak starszyzna nie chciała się zgodzić, niemniej odsunięto go od dowodzenia; Fedorowicz opuścił Perejasław wraz ze swoimi stronnikami, aby organizować kolejne powstanie przeciwko Polakom, jednak bez większych sukcesów. [przypis edytorski]
taras (tu daw.) — więzienie, loch (por. zatarasować). [przypis edytorski]
taras — tu: więzienie. [przypis edytorski]
taras — tu: więzienie. [przypis redakcyjny]
Taraszkiewicz, Bronisław (1892–1938) — białoruski polityk, poseł na Sejm Rzeczypospolitej, przewodniczący Białoruskiego Koła Poselskiego, przywódca Białoruskiej Włościańsko-Robotniczej Hromady, działacz społeczny, językoznawca, tłumacz, jeden z twórców ortografii języka białoruskiego. [przypis edytorski]
taratatka (daw.) — wierzchnia odzież męska używana w Polsce w XVIII i XIX w; kurtka ozdobiona szamerunkiem, tj. naszywkami ze sznura. [przypis edytorski]
tarcica — materiał drzewny powstały po pocięciu okrąglaków wzdłuż. [przypis edytorski]
tarcica — nieheblowana deska. [przypis edytorski]
tarcica — nieheblowana deska. [przypis edytorski]
tarcica — niewygładzone deski lub belki drewniane. [przypis edytorski]
tarcice — deski nieobrobione. [przypis redakcyjny]
tarcice — nieheblowane deski powstałe w tartaku przez podłużne rozpiłowanie (przetarcie) okrągłego drewna. [przypis edytorski]
tarczą (…) trzymając (starop. forma) — dziś B.lp r.ż.: tarczę. [przypis edytorski]
…tarcza krwawa dźwignęła się (…) Książę Władysław śmiał się… — historyczne. [przypis autorski]
tarcza Minerwy roboty Fidiasza — por. Plinius, XXXVI, 4, s. 726: „Scuto eius, inquo Amazonum proelium caelavit intumesente ambitu parmae; eiusdem concava parte Deorum et Gigantum dimicationem”. [przypis redakcyjny]
tarczan (daw.) — dziś: tapczan. [przypis edytorski]
tarcz — dziś forma M.lp: tarcza. [przypis edytorski]
tarcz — dziś popr.: tarcza. [przypis edytorski]
tarcz — dziś r.ż.: tarcza. [przypis edytorski]
