Wolne Lektury potrzebują pomocy...


Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 417 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 1000 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur!
Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki
Dołącz

Dzisiaj aż 15 770 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach — dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia [kliknij, by dowiedzieć się więcej]

x

6566 darmowych utworów do których masz prawo

Język

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy redakcji źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 197 przypisów.

ich gwoli (daw.) — ze względu na nie. [przypis edytorski]

igra (daw.) — igraszka, zabawa. [przypis edytorski]

i groch o ścianę rzucać, i bez mydła golić (daw.) — przysłowia oznaczające bezsensowną a. nieskuteczną pracę. [przypis edytorski]

igry (daw.) — zabawa. [przypis edytorski]

ile że (daw.) — jako że, ponieważ. [przypis edytorski]

imać czego (daw., gw.) — chwytać za co, brać się za co. [przypis edytorski]

imać (daw.) — chwytać, brać. [przypis edytorski]

imać (daw.) — chwytać, łapać. [przypis edytorski]

imać (daw.) — chwytać. [przypis edytorski]

imać (daw.) — chwytać. [przypis edytorski]

imać (daw.) — chwytać, tu: pojmać. [przypis edytorski]

imać (daw.) — dotykać; tu: brać, ująć. [przypis edytorski]

imać (daw.) — trzymać; tu: więzić. [przypis edytorski]

imać (daw.) — tu: ująć, aresztować. [przypis edytorski]

imać się czego (daw., gw.) — chwytać się czego, brać się za co. [przypis edytorski]

imać się czegoś (daw.) — zabierać się do czegoś, brać się za coś. [przypis edytorski]

imać się (daw.) — łapać się, chwytać się czego; zabierać się za co; zajmować się czym. [przypis edytorski]

imać się (daw.) — trzymać, chwytać. [przypis edytorski]

imać się (daw.) — zabrać się (do czego), chwycić się (za co). [przypis edytorski]

imaginacja (daw.) — wyobraźnia. [przypis edytorski]

imaginować (daw.) — wyobrażać. [przypis edytorski]

imaginować sobie (daw., z łac.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]

imainacja a. imaginacja (daw.) — wyobraźnia. [przypis edytorski]

imainacja (daw.) — imaginacja; wyobraźnia. [przypis edytorski]

imainacja (daw.) — imaginacja; wyobraźnia; tu: wyobrażenie. [przypis edytorski]

imć (daw.) — skrócona forma grzecznościowego „jej/jego miłość”, „jej-/jegomość”. [przypis edytorski]

imć (daw.) — skrócona forma grzecznościowego „jej/jego miłość”, zwykle używana przed nazwiskiem, tytułem lub innym określeniem osoby. [przypis edytorski]

imć (daw.) — skrócona forma starop. zwrotu grzecznościowego: jej/jego miłość, jejmość/jegomość, stawianego przeważnie przed nazwiskiem lub tytułem. [przypis edytorski]

Imci (daw.) — skrót od Jego Mości. [przypis edytorski]

imci (daw.) — tu: tytuł grzecznościowy pary małżeńskiej; liczba mnoga od „imć” oznaczającego „jejmość” lub „jegomość” („jej/jego miłość”). [przypis edytorski]

imię (daw.) — tu: mienie, majątek. [przypis edytorski]

imienie (daw.) — majątek ziemski. [przypis edytorski]

imienie (daw.) — mienie, majątek, bogactwo. [przypis edytorski]

imieniem (daw.) — dziś: w imieniu. [przypis edytorski]

imieniem króla (daw.) — dziś: w imieniu króla. [przypis edytorski]

imiona (daw.) — posiadłości, majątki. [przypis edytorski]

imość (daw.) — jejmość, skrót od: jej miłość pani. [przypis edytorski]

imość (daw.) — skrót od: jej miłość pani. [przypis edytorski]

imo te dostojeństwa (daw.) — oprócz tych dostojeństw. [przypis edytorski]

imperiałka (daw.) — wierzch dyliżansu pocztowego lub omnibusu konnego z miejscami pasażerskimi. [przypis edytorski]

impreza (daw.) — widowisko a. przedsięwzięcie. [przypis edytorski]

inąd (daw.) — którędy indziej. [przypis edytorski]

indemnizacja (daw.) — odszkodowanie, wynagrodzenie strat i szkód płacone właścicielom w związku z uwłaszczeniem chłopów; w zaborze pruskim odszkodowanie płacili sami chłopi, zaś na terenie Galicji i w Królestwie Polskim odszkodowanie wypłacał rząd, co pośrednio obciążało podatników w postaci tzw. podatku indemnizacyjnego. [przypis edytorski]

Indiów (daw.) — dziś popr. D.: Indii. [przypis edytorski]

Indostan (daw.) — Indie; por. Hindustan (z pers.). [przypis edytorski]

Indowie (daw.) — mieszkańcy Indii a. Indianie, rdzenni mieszkańcy Ameryki; w XVII w. te dwie nazwy czasem mieszano, gdyż Amerykę nazywano Indiami Zachodnimi. [przypis edytorski]

Indowie (daw.) — mieszkańcy Indii. [przypis edytorski]

indulgencja (daw., z łac. indulgentia) — odpust; odpuszczenie winy, przebaczenie, darowanie. [przypis edytorski]

indygenat (daw.) — przyznanie obcokrajowcowi obywatelstwa kraju, w którym przebywa. [przypis edytorski]

indygnacja (daw., z łac.) — oburzenie. [przypis edytorski]

indyjski (daw.) — dziś: indiański. [przypis edytorski]

indyjski (daw.) — dziś popr.: indiański. [przypis edytorski]

ineksprymable (daw., żart.) — kalesony. [przypis edytorski]

infamia (daw.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]

infamia (daw.) — sądowe pozbawienie czci i praw obywatelskich. [przypis edytorski]

infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba; kara pozbawienia czci, zwykle związana z utratą praw obywatelskich. [przypis edytorski]

infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]

Zamknij

* Ładowanie