Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 156765 przypisów.
o nieznanym człowieku i jego opowieści — por. [powieść J.W. Goethego] Wilhelm Meister, t. I, rozdział 17. [przypis redakcyjny]
oni Julianowie, możni cesarze — cesarz Julian, właśc. Flavius Claudius Iulianus (331–363), cesarz rzymski (od 361), filozof i autor piszący po grecku, znany pod nadanym mu przez chrześcijan przydomkiem Apostata, tzn. Odstępca, gdyż wychowany w religii chrześcijańskiej, pod wpływem filozofii neoplatońskiej odstąpił od niej. Był ostatnim cesarzem wyznającym religię dawnych Rzymian, podjął próbę jej zreformowania, dążąc do przywrócenia jej statusu religii państwowej; aktami prawnymi starał się osłabić chrześcijaństwo. [przypis edytorski]
o nim — tzn. prawdopodobnie o prawdziwym Bogu. [przypis tłumacza]
Oni płyną niby potok (…) — parafraza bądź tłumaczenie Psalmu 90(89). [przypis edytorski]
oni prostą drogą (…) nad głowę się wzbija — Eneida, II, 227, w tłumaczeniu Fr. Wężyka. [przypis tłumacza]
oniria (neol.) — rzeczywistość snu. [przypis edytorski]
oni są chore — pan profesor jest chory (gospodyni używa specyficznej formy grzecznościowej). [przypis edytorski]
Oni są dzicy (…) zepsutego smaku — wpływ tego ustępu, jak w ogóle całego rozdziału, łatwo odnaleźć u J. J. Rousseau, zwłaszcza w Emilu. [przypis tłumacza]
oni (starop.) — ci, owi. [przypis edytorski]
oni — Tj. żydzi. [przypis tłumacza]
oni — towiańczycy. [przypis redakcyjny]
oni — tzn. szaleni, lekkomyślni ludzie. [przypis redakcyjny]
oni — w domyśle: kochankowie śpiewający w nocy. [przypis redakcyjny]
oni właśnie ustanowili władzę… — oczywiście w porozumieniu z Likurgiem. [przypis tłumacza]
oni w Wilnie tak ciąąąągną — mowa o charakterystycznym kresowym akcencie, o wymowie samogłosek; innymi wyrazistymi cechami kresowej polszczyzny były półmiękkie ć, ś, ź oraz przedniojęzykowe ł. [przypis edytorski]
Oniż się (…) zachwieją — czyż oni się zachwieją (konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż). [przypis edytorski]
On jeden (Odys), choć niechętnie poszedł z mą wyprawą — w chwili rozpoczęcia wyprawy trojańskiej Odys był od niedawna żonaty; żona wtedy właśnie powiła mu dziecko, nie spieszyło mu się zatem do wojny. Udał więc chorego umysłowo. Lecz Palamedes, inny wódz achajski, dowiódł, że Odys jest przy zdrowych zmysłach i zmusił go do wzięcia udziału w wyprawie. [przypis redakcyjny]
on, kędziory bujne utrefiwszy — jako rycerz: trefienie włosów oznaczało szyk i elegancję stanu rycerskiego. Wolny Hellen zapuszczał długie włosy, wąsy i brodę, niewolnik miał boże poszycie krótko strzyżone, twarz wygoloną. To była moda piątego wieku, ale przyjaciele polityczni Sparty wprowadzali zwyczaj spartański golenia zarostu coraz bardziej. [przypis tłumacza]
On l'accepte très bien (fr.) — Przyjmuje się ją bardzo dobrze. [przypis edytorski]
On l'a exagéré et surexagéré (fr.) — To przesadzone i wyolbrzymione. [przypis edytorski]
on mąż (tu daw.) — ten człowiek, ten mężczyzna. [przypis edytorski]
on m'a appris (fr.) — nauczono mnie. [przypis edytorski]
on ma (…) kameleona na łonie, iż może się czynić niewidzialnym światu — Pliniusz podaje, iż lewa noga kameleona, spalona w piecu wraz z rośliną tegoż samego imienia i utarta na maść, czyni posiadacza jej niewidzialnym. [przypis tłumacza]
on ma rybaków — są to niewolnicy Periplektomenusa, którzy dokonują połowów ryb, a on je sprzedaje. [przypis tłumacza]
on mi coś (…) patrzy — dziś: on mi coś wygląda. [przypis edytorski]
On mi mówił, com ci mówił — hic mihi dixit, quae tibi dixi. [przypis tłumacza]
on nam tętni dziś, jak grzebiemy, kto nam drogi — majestatyczny dźwięk dzwonu „Zygmunta” rozbrzmiewał podczas większych uroczystości, także pogrzebów, z których Kraków już wówczas słynął. W końcu XIX wieku chowano uroczyście Kraszewskiego, Mickiewicza, Lenartowicza, Matejkę, Asnyka (na Wawelu lub na Skałce). Głosiciel triumfów w XVI w., stał się wówczas głównie dzwonem żałoby. [przypis redakcyjny]
On n'entend rien. Encore une fois (fr.) — nic nie słychać. Jeszcze raz. [przypis edytorski]
on ne peut pas prévoir (fr.) — nie można przewidzieć. [przypis edytorski]
On ne peut penser et écrire qu'assis (fr.) — nie powinno się myśleć i pisać siedząc. [przypis edytorski]
On ne prête qu'au riche (fr.) — pożycza się tylko bogatemu. [przypis edytorski]
on ne sait à quel saint se vouer (fr.) — nie wiadomo, któremu świętemu się ofiarować. [przypis edytorski]
On n'est bon que par la pitié: il faut donc qu'il y ait quelque pitié dans tous nos sentiments (fr.) — nie jest dobre to, co [czynione] przez litość, trzeba więc mieć nieco litości nad naszymi uczuciami. [przypis edytorski]
On n'est jamais si heureux ni si mal heureux qu’on se l'imagine — Och, nigdy nie jesteśmy ani tak szczęśliwi, ani tak nieszczęśliwi, jak nam się wydaje. [przypis edytorski]
On nie będzie tłustszy od waszych postów ani bogatszy od ofiar waszych… — Lessing, Natan mędrzec, akt I, scena 2 (rozmowa Natana z Dają). [przypis edytorski]
on nie ma nic wspólnego (…) z Helladą, ponieważ widziałem u niego (…) przekłute oba uszy — Grecy nie nosili kolczyków, tylko barbarzyńcy. [przypis tłumacza]
Ono adojnoj hojszio no (hebr.) — „Prosimy cię Panie, zbaw nas”. [przypis tłumacza]
on — o bracie. [przypis redakcyjny]
ono (daw.) — oto. [przypis edytorski]
ono (daw.) — owo, to. [przypis edytorski]
ono (daw.) — to, oto. [przypis edytorski]
ono (daw.) — to, owo. [przypis edytorski]
ono (daw.) — to. [przypis edytorski]
ono (daw.) — to. [przypis edytorski]
On odpowiedział: Jest to mnich Gomita — Sardynia będąc pod zarządem pizanów, podzielona była na cztery okręgi: Lagodoro, Kallari, Gallura i Alborea. Okręgiem Gallury zarządzał Mino Visconti, którego pierwszym ulubieńcem był mnich Gomita. Mnich ten nadużywając zaufania pańskiego, sprzedawał urzędy, frymarczył publicznym skarbem, wsadzonych do więzienia za okup wypuszczał na wolność i tym podobne broił bezprawia; na koniec został powieszony. [przypis redakcyjny]
ono — dziś popr.: je. [przypis edytorski]
ono jabłko… pierzchliwej Atalanty — Atalanta, słynna z piękności córka króla Scyru. Warunkiem otrzymania jej ręki była wygrana w wyścigach z nią w biegu. Udało się to Hippomenesowi, który ścigając się z królewną rzucał po drodze otrzymane od Wenus złote jabłka, a Atalanta zatrzymywała się, aby je podnosić. [przypis redakcyjny]
on ojca przechodzi — sens: jest lepszym wojownikiem niż ojciec. [przypis edytorski]
ono karanie, które Achab król podjął — 1. Ks. Król, 21. [przypis edytorski]
Onokrotale — zamiast: protonotari. [przypis tłumacza]
onomastyka (z gr.) — nauka o nazwach własnych. [przypis edytorski]
onomatomancja — wróżenie z imion. [przypis tłumacza]
onomatopeiczny — dźwiękonaśladowczy. [przypis edytorski]
onomatopeiczny — dźwiękonaśladowczy. [przypis edytorski]
onomatopeja — wyraz a. zespół wyrazów naśladujący swym brzmieniem dźwięki naturalne, przyrody. [przypis edytorski]
onomatopeja — wyraz a. zespół wyrazów naśladujący swym brzmieniem dźwięki naturalne, przyrody. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — on, ten; tu C. lp onemu: jemu. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu B. lp r.n. ono: to. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu B. lp r.n. ono: to. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu C. lm onych: tych. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu D. lp r.n. onego: tego. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego; tu D. lp r.ż. onej: tej. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego a. on, jego;; tu N. lp r.ż.: oną: tą. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego; on, jego. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — ten, tego. [przypis edytorski]
on, onego (daw.) — te, tego; tu M. lm one: te. [przypis edytorski]
on, onego, onym (daw.) — ten, tego, tym. [przypis edytorski]
on, onemu (daw.) — ten, temu a. on, jemu. [przypis edytorski]
on, onemu (daw.) — ten, temu; tu: tamtemu, tj. ukrywającemu się człowiekowi. [przypis edytorski]
ono-ono — oto oto. [przypis redakcyjny]
ono przeklęństwo etc. — Jozue 7, 1 i 21. [przypis edytorski]
onorate l'altissimo poeta (wł.) — uczcijcie najwyższego z poetów. [przypis edytorski]
onor (daw.) — dziś popr.: honor. [przypis edytorski]
onosacieć — zapaść na nosaciznę, chorobę bydła. [przypis edytorski]
ono (starop. forma) — to, owo. [przypis edytorski]
ono (starop.) — owo, to. [przypis edytorski]
ono (starop.) — to, owo. [przypis edytorski]
ono (starop.) — tu: oto. [przypis edytorski]
ono — tu: przyrodzenie. [przypis edytorski]
ono wszech niebezpieczeństw zbawiając — wybawiając je ze wszystkich niebezpieczeństw. [przypis edytorski]
Onoż ci on Adam, który chciał być jako jeden z nas, wiedząc złe i dobre — por. Rdz 3, 22 (Bóg mówi, że człowiek stał się już „jak jeden z nas”, gdyż zna dobro i zło, i dlatego wygania ludzi z ogrodu, żeby nie zerwali owocu także z drzewa życia, dzięki czemu żyliby na wieki). [przypis edytorski]
onoż (daw.) — a tu, a tymczasem. [przypis edytorski]
onoż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy ono. [przypis edytorski]
on peut le dire — można tak powiedzieć. [przypis edytorski]
on, po onym (daw.) — ten, po tym. [przypis edytorski]
On Potocki, szedziwem ozdobiony latem — Mikołaj hetman, sędziwy. [przypis redakcyjny]
On proces wygrywa — Stało się, jak było do przewidzenia: Alcest przegrał proces, o którym była mowa w pierwszym akcie. Fakt, iż kto inny miał słuszność, a kto inny wygrał sprawę, musiał być aż nazbyt częsty w ówczesnym sądownictwie. [przypis tłumacza]
on revient toujours a ses premiers amours (fr.) — zawsze się wraca do pierwszej miłości. [przypis edytorski]
ONR — Obóz Narodowo Radykalny, skrajnie prawicowa organizacja polityczna w II Rzeczypospolitej, założona w 1934 roku i w tym samym roku zdelegalizowana, potem działająca nielegalnie. ONR przejawiał tendencje faszystowskie. [przypis edytorski]
ONR — Obóz Narodowo-Radykalny, skrajnie prawicowe ugrupowanie polityczne o charakterze faszystowskim, założone 14 kwietnia 1934 przez młodzieżowych działaczy organizacji Obóz Wielkiej Polski, rozwiązane 10 lipca 1934 przez sanacyjne władze państwowe, potem działające nielegalnie. [przypis edytorski]
On sam, on, rodzic, ich mięso zjada! — ojciec Agamemnona, Atreus, poróżnił się z bratem swym Tyestesem i zemścił się na nim okrutnie: pod pozorem pojednania zaprosił go na ucztę, zabił jego własne dzieci i dał nieszczęsnemu do zjedzenia ich mięso. Według podania słońce odwróciło swe oblicze od tej ohydnej uczty. Jedyny syn Tyestesa, Ajgistos, który przyszedł na świat po tej zbrodni, ma teraz obowiązek zemsty za zabitych braci na Agamemnonie, który wedle pojęć starożytnych odpowiada za czyn ojca. [przypis redakcyjny]
on się (…) sądzi kneziem — uważa się za kniazia. [przypis edytorski]
On się tak wżył w historię, że idea organizmu, organicznej jedności narodów stała się sercem jego myśli — ibid. [przypis autorski]
On silny wolą (…) na kacerzów spada — Znajoma z historii herezja Albigensów, która zakłóciła na czas niemały spokój Kościoła, a którą św. Dominik stłumił w samym jej gnieździe. [przypis redakcyjny]
On skarży się na ciemność mej mowy — istnieje też inna redakcja tego wiersza, rozpoczynająca się od słów „Ty skarżysz się na ciemność mojej mowy”. [przypis edytorski]
on sobie podoba z nami (daw.) — spodoba mu się u nas. [przypis edytorski]
on (starop. forma) — ten, ów. [przypis edytorski]
on (starop.) — ten, ów. [przypis edytorski]
on (starop.) — ten, ów; w on frasunek srogi: w tym ciężkim zmartwieniu. [przypis edytorski]
on (starop.) — ten. [przypis edytorski]
