Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5210 przypisów.
Le Chapelier's report, Paris (1791), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 15.02.2013), ch. 1, p. 21, artykuł 2. [przypis autorski]
Le Chapelier's report, Paris (1791), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), wyd. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org (dostęp 5.09.2012 r), tłumaczenie za: L. Górnicki, Rozwój idei praw autorskich od początków do II wojny światowej, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2006, zeszyt 3, s. 759. [przypis autorski]
Le Chapelier's report…, tłumaczenie za: L. Górnicki, Rozwój idei praw autorskich od początków do II wojny światowej, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2006, zeszyt 3, s. 759. [przypis autorski]
lecha — [przypis edytorski]
le chariot avec le vin est arrivé, et les autres hardes (fr.) — wóz z winem przybył i inne manele. [przypis edytorski]
lecha (starop.) — zagon, grzęda. [przypis edytorski]
lecha — zagon. [przypis edytorski]
lech (daw.) — obszar ziemi uprawnej. [przypis edytorski]
le chevalier de Seingalt (fr.) — kawaler de Seingalt. [przypis edytorski]
Lechia — tu: Polska. [przypis edytorski]
Lechistan — Polska. [przypis edytorski]
Lechistan (tur.) — Polska. [przypis edytorski]
Lechistan (tur.) — Polska. [przypis redakcyjny]
Lechita — potomek legendarnego założyciela Polski, Lecha; Polak. [przypis edytorski]
Lechita stał się porządnym jedynie w bezładzie — „bo Polacy w niczém nie są porządni, tylko w samym nieporządku”. (Opaliński, księga III, Satyra I). Na odmalowanie epok używamy myśli i wyrażeń współczesnych pisarzy. [przypis autorski]
lechmankować — próżnować. [przypis autorski]
L'Echo du Ciel (fr.) — Echo nieba. [przypis redakcyjny]
Lechoń, Jan (1899–1956) — właśc. Leszek Serafinowicz, poeta, krytyk literacki i teatralny, współtwórca grupy poetyckiej Skamander i kabaretu literackiego Pikador. Współpracował z „Wiadomościami literackimi”, był redaktorem pisma satyrycznego „Cyrulik Warszawski”. W latach 1930–1939 attaché kulturalny ambasady polskiej w Paryżu. [przypis edytorski]
Lechoń, Jan, właśc. Leszek Serafinowicz (1899–1956) — poeta, krytyk literacki i teatralny, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, redagującej miesięcznik o takim samym tytule. Był autorem m.in. tomiku wierszy pt. Srebrne i czarne (1924). [przypis edytorski]
Lechoń, Jan — właśc. Leszek Serafinowicz (1899–1956), poeta, prozaik i autor dziennika, jeden z założycieli grupy poetyckiej „Skamander”, od 1939 na emigracji. [przypis edytorski]
le Chorongi — Chorąży W. kor., Jan Sobieski. [przypis autorski]
Lech Słowianin — nawiązanie do legendarnego władcy Polski umieszczonego tu w niebie. [przypis redakcyjny]
lecieć (daw.) — marnieć. [przypis redakcyjny]
leciech (daw.) — dziś forma Msc.lm: latach; w trzydziestu leciech: mając trzydzieści lat. [przypis edytorski]
leciech (daw.) — dziś popr. forma Ms. lm: latach. [przypis edytorski]
leciech (daw.) — dziś popr. forma Ms. lm: latach; w jednych leciech: w tym samym wieku. [przypis edytorski]
leciech (daw.) — dziś popr.: latach. [przypis edytorski]
leciech (daw. forma) — N.lm. dziś: latach. [przypis edytorski]
leciech (daw.) — forma N. lm od rzeczownika rok. [przypis edytorski]
leciech — dziś forma Ms.lm: latach. [przypis edytorski]
leciech — dziś: latach. [przypis edytorski]
leciech — dziś popr. forma Msc.lm: latach. [przypis edytorski]
leciech — dziś popr. forma Msc.lp: latach. [przypis edytorski]
leciech — dziś popr. forma Ms. lm: latach. [przypis edytorski]
leciech — dziś popr.: latach. [przypis edytorski]
leciech — latach. [przypis redakcyjny]
leciech (starop. forma) — dziś Msc.lm: latach; podeszła w leciech: w podeszłym wieku, starsza, stara. [przypis edytorski]
leciech (starop.) — [w] latach. [przypis edytorski]
lecie — latem. [przypis edytorski]
Le Ciel n'est pas plus pur que le fond de son âme (fr.) — Niebo nie jest czystsze niż głębia jego duszy (nieco zmieniony cytat z dramatu Jeana Racine'a Fedra, akt IV, scena 2; w oryginale: Le jour n'est pas plus pur que le fond de mon coeur: Światło dnia nie jest czystsze niż głębia mego serca). [przypis edytorski]
lecie (starop. forma) — dziś: latem. [przypis edytorski]
lecie (starop. forma) — latem. [przypis edytorski]
lecino (gw.) — leć ino, leć no. [przypis autorski]
Leci strzała i świszcząc powietrze rozcina. Okropnym brzmiąc łuk jękiem psy strzela i muły; Wnet zgubne jego razy Achaje poczuły — strzały Apolla powodują zarazę. [przypis edytorski]
leciuchne (daw.) — tu: lekkie. [przypis edytorski]
leciuchno (daw.) — lekko, delikatnie. [przypis edytorski]
leciuchno (daw.) — tu: lekko. [przypis edytorski]
leciuchno — lekko. [przypis edytorski]
leciuchno (…) wyrwana — Racine, Brytanikus. [przypis tłumacza]
leciuchny (daw.) — tu: lekki, delikatny. [przypis edytorski]
le classicisme c'est une liberté, qui se tient bien (fr.) — [klasycyzm to wolność dobrze wychowana; red. WL]; wyrażenie A. Thérive'a w Le retour D'Amazan (1926). [przypis autorski]
lec — legnąć, położyć się. [przypis edytorski]
Leclerc, Georges-Louis, Comte de Buffon (1707–1788) — przyrodnik i matematyk, członek Akademii Francuskiej, zajmował się m. in. geologią. [przypis edytorski]
le Cloitre (fr.) — klasztor. [przypis edytorski]
Le côté de Chelsea — szkice Maurois opublikowane w „Revue de Paris” w 1929; Chelsea to arystokratyczna dzielnica Londynu. [przypis edytorski]
Lecocq — postać literacka, detektyw policyjny, bohater kilku powieści francuskiego pioniera literatury kryminalnej Émile'a Gaboriau, wydanych w latach 1867–1871. [przypis edytorski]
Le code de la nature (fr.) — właśc. Code de la nature, ou Le véritable esprit de ses lois de tout temps négligé ou méconnu; pl. Kodeks natury, dzieło, którego autorem jest Étienne-Gabriel Morelly (ok.1717–1778/1782), opublikowane w 1755 r. [przypis edytorski]
„Le Commercial” — nowojorski „Journal of Commerce”. [przypis autorski]
Leconte de Lisle, Charles (1818–1894) — francuski poeta i filozof, przedstawiciel parnasizmu. [przypis edytorski]
Leconte de Lisle, Charles-Marie-René (1818–1894) — fr. poeta, filozof, filolog i krytyk epoki romantyzmu, najwybitniejszy przedstawiciel parnasizmu, jeden z największych autorów XIX-wiecznej literatury francuskiej. [przypis edytorski]
Le Corbusier, właśc. Charles-Édouard Jeanneret-Gris (1887–1965) — pseudonim fr. architekta, urbanisty i artysty-plastyka, czołowego przedstawiciela międzynarodowego stylu modernistycznego; zafascynowany klarownością przestrzeni w klasztorach, swoimi projektami zrewolucjonizował architekturę i projektowanie wnętrz w latach 20 i 30. XX w.; styl architektoniczny wykreowany przez niego zyskał miano corbusieryzmu. [przypis edytorski]
„Le Correspondant” — francuskie liberalne czasopismo katolickie o umiarkowanej orientacji rojalistycznej, wyd. 1829–1937. [przypis edytorski]
le coup de pied de l'âne (fr.) — kopanie leżącego, kogoś niezdolnego do obrony (dosł. kopnięcie osła, wyrażenie z bajki Jeana de La Fontaine'a, w której osioł kopie umierającego lwa). [przypis edytorski]
Lecouvreur, Adrianna (1692–1730) — aktorka francuska, przez współczesnych uznana za najwybitniejszą tragiczkę Francji; kochanka marszałka Maurycego Saskiego; wg legendy została otruta przez swą rywalkę; jej życie i tajemnicza śmierć zostały ukazane w sztuce Adrienne Lecouvreur (1849) autorstwa E. Legouvé i E. Scribe, która z kolei stała się podstawą libretta opery Francesca Cilei o tym samym tytule. [przypis edytorski]
lec — położyć się. [przypis edytorski]
Le crime de Sylvestre Bonnard — tytuł pol. Zbrodnia Sylwestra Bonnard; powieść Anatola France'a z 1881 r. o losach starego bibliofila, którego tytułową zbrodnię stanowi prostota jego natury. [przypis edytorski]
Lec, Stanisław Jerzy (1909–1966) — poeta, znany przede wszystkim jako satyryk i aforysta. [przypis edytorski]
lec (starop.) — lejc, powódek. [przypis redakcyjny]
lectiones (łac. lm od lectio: czytanie), pol.: lekcje — tu: konkretne sposoby odczytania tekstu rękopiśmiennego w miejscach, w których jego zapis jest wątpliwy, możliwe są różne warianty. [przypis edytorski]
Lectori […] Salutem (łac.) — pozdowienia dla czytelnika. [przypis edytorski]
lector (łac.) — niewolnik czytający na głos wskazane teksty. [przypis edytorski]
lec — tu: polec (w walce). [przypis edytorski]
„Lecture pour tous” — fr. magazyn ilustrowany, w którym publikowano powieści. Ukazywał się w latach 1898–1939. [przypis edytorski]
lec — tu: zginąć. [przypis edytorski]
lec w dryf — zatrzymać statek na miejscu. [przypis autorski]
Lecz (…) autorem — Ustęp ten jest echem osobistych przejść Moliera i walk jego około Tartufa i Don Juana. Ustęp o owej książce opiera się na rzeczywistym fakcie; równocześnie z wystawieniem Don Juana ukazała się w Paryżu kacerska i bezecna książka, której autorstwo starali się wrogowie podsunąć Molierowi. Jakoż wkłada on w tę tyradę Alcesta akcenty najszczerszego własnego bólu i oburzenia. [przypis tłumacza]
Lecz bądź, roślino, z dala od ich dzioba — Wyrażenie gminne wzięte z ludowego przysłowia włoskiego. [przypis redakcyjny]
Lecz blanszuje policzki i wdzięczyć się lubi — jadowicie, z przyciskiem. [przypis tłumacza]
Lecz do igraszek jam nie jest stworzony (…) infamisem — Król Ryszard III, akt I, scena 1, tłumaczenie Paszkowskiego. [przypis redakcyjny]
leczebny (daw.) — leczniczy. [przypis edytorski]
leczebny — leczniczy. [przypis edytorski]
leczenie abortywne (daw.) — leczenie profilaktyczne. [przypis edytorski]
lecz gdybym nie poszła / Byłby to brak posłuszeństwa — impietas sit, nisi eam, Niem. [przypis tłumacza]
Lecz gdy się i ten prędko w swoim zaćmi kole (…) — W rękopisie Celińskiego, jak zapisał Kraszewski, znajdowały się tu jeszcze następujące wiersze, przystosowane do Sobieskiego (herbu Janina): [przypis redakcyjny]
Lecz gdy umysł (…) piekielne cierpienia — Cały ten mocno zawiły ustęp wyszczególnia różne sytuacje, w których cierpienie ludzkie przekracza już zwykłą normę ziemską i staje się po prostu piekielnym. Jest trosk, bólów itd. mnóstwo w tym życiu, szczęście jest ułudą: to wszystko zwykła ziemska norma; z tym się człowiek jak najprędzej musi pogodzić, zrozumieć, że byt ziemski i cierpienie to jedno. Kto tego nie widzi, jest chyba ślepym albo wariatem. Lecz bywają takie cierpienia, że pogodzić się z nimi niepodobna. Tak np.: 1) gdy umysł, szlachetnej uległszy ponęcie itd.: to wyraźnie wypadek Wacława, (a także Miecznika, który uległ szlachetnej ponęcie wyprawy na Tatarów). 2) Gdy ptak itd.: tu już trudno określić, co poeta ma na myśli. Chłopię z pałeczką: pałeczka widocznie część jakiegoś przyrządu do chwytania ptaków. 3) Gdy sroższej od najsroższych itd. prawdopodobnie Wacław (Odwaga) w chwili, gdy na widok trupa żony i oznak najsroższej męki na jej twarzy (p. ustęp XVI) natychmiast poczuł w sobie „gniazdo syczących węży”, od razu stał się „ziemi ohydą”. 4) Gdy Złość itd.: tu nietrudno odgadnąć, że Złość to Wojewoda, a anielska dusza to Maria, ale co znaczy: wydrzeć życie ale pierwej sławę? Co znaczy, że „jej (Marii) Obecność tarza się w ohydzie, a Przyszłość idzie otruta”? Domyślać się znów tylko można, że Wojewoda, nim się na zbrodnię zdecydował, wprzód jeszcze, żeby uzyskać argumenty do starania się o rozwód, usiłował Marię zniesławić. Tak działał istotnie w stosunku do Gertrudy Komorowskiej Franciszek Potocki [obecność: teraźniejszość; słowa te mogą dotyczyć zarówno Marii, jak i Wacława; Red. WL]. Wydrzeć życie w kaduku: wyraz kaduk znaczył w języku dawnej palestry: „spadek bezdziedziczny i beztestamentowy”; wydrzeć w kaduku: wydrzeć bezprawnie. [przypis redakcyjny]
Lecz go Polyfem w jamie rozdarł — patrz pieśń IX. [przypis edytorski]
Lecz go wieloryb zjadł na głębinie — motyw żarłocznego wieloryba-ludojada występuje w wielu baśniach i legendach, mimo że wieloryby nie żywią się ludźmi, lecz głównie planktonem, niekiedy drobnymi rybkami. [przypis edytorski]
Lecz Hermes ci przychylny, dotrze z prośby twemi — Hermes Psychopompos jest pośrednikiem pomiędzy światem żyjących i światem zmarłych. [przypis redakcyjny]
Lecz i krew germańska (…) germańską — Giosue Carducci: Opera di Dante (str. 46–47). [przypis autorski]
Lecz i Trojanie podli, że ciebie w zapłatę Nieszczęść tylu w kamienną nie odziali szatę — „kamienna szata” stanowi tu synonim ukamienowania. [przypis edytorski]
Lecz i z niebem dać rady jakoś sobie można (Il-y-a avec le ciel des accomodements) — Ten wiersz stał się we Francji przysłowiem. [przypis tłumacza]
…lecz jak on pustą był istotą — wiara ludowa w Danii utrzymuje, że olchy z tyłu są puste, jak wywrócone niecki. [przypis tłumacza]
Lecz jeśli ducha nadchodzą morderce — w innej wersji tekstu: „Lecz jeśli ducha nadchodzą szyderce”; morderce, szyderce to archaiczna forma B. lm; dziś: mordercy, szydercy. [przypis edytorski]
Lecz kiedy czas do ciebie — czy pora dla ciebie dogodna. [przypis redakcyjny]
Lecz kobieta, jeśli trzeba uknuć chytry podstęp… — przycinki kobietom wkłada Plautus najchętniej w usta samych kobiet. [przypis tłumacza]
Lecz którą z miar za najpiękniejszą Mniemasz: potrójną czy poczwórną miarę — mowa o proporcjach. [przypis edytorski]
Lecz łagodne, widome rozsiewa promienie — widome tj. takie, na które już można patrzeć, bo nie rażą. [przypis redakcyjny]
Lecz lepszy jego lud, z Italii w pierwszej potyczce odparł ich — tzw. wojna peruzjańska, czyli peruzyńska, przedstawiona niedokładnie, gdyż Lucjusz długo bronił się w Peruzjum. [przypis tłumacza]
Lecz mi przebacz… — Kleopatra przypomniała sobie zapewne przestrogi Charmiany (I, 3). [przypis tłumacza]
Lecz mój poprzednik nie znał ich użycia — Tym poprzednikiem był Celestyn V. O tym papieżu wspomina [Dante] w pieśni III. [przypis redakcyjny]
