Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7499 przypisów.
drzewiej — dawniej. [przypis edytorski]
drzewiej (daw.) — tu: wcześniej. [przypis edytorski]
drzewiej — dziś: dawniej. [przypis edytorski]
drzewiej (starop.) — dawniej, niegdyś, wcześniej. [przypis edytorski]
drzewiejszy — dawniejszy, niegdysiejszy. [przypis edytorski]
drzewo antenatów — drzewo genealogiczne, szkic ukazujący obrazowo powiązania rodzinne i pokrewieństwo; antenat (z łac.) — przodek. [przypis edytorski]
drzewo Bo a. drzewo Bodhi — figowiec pagodowy, pod którym Budda Siakjamuni osiągnął oświecenie i który od tamtej pory na pamiątkę jest nazywany drzewem oświecenia (sanskr. bodhi, syng. bo); pierwotne drzewo nie przetrwało, ale jego potomek rośnie przy świątyni Mahabodhi w miejscowości Bodh Gaja w płn. Indiach. [przypis edytorski]
Drzewo było „świadomym” przysięgi strzelca. [przypis redakcyjny]
drzewo chlebowe a. chlebowiec (biol.) — rodzaj roślin z rodziny morwowatych, pochodzących z tropikalnej Azji i dostarczających jadalnych, pożywnych owoców, zawierających dużo skrobi i witamin. Bohaterowie używają tutaj mylnego określenia nazywając drzewem chlebowym (l'arbre à pain) sagowiec, co nie jest przyjęte w jęz. francuskim ani polskim. [przypis edytorski]
drzewo (daw.) — kopia. [przypis edytorski]
drzewo (daw., pot.) — kopia husarska. [przypis redakcyjny]
drzewo Diany — drzewiasta struktura krystalicznego srebra powstająca z amalgamatu srebra i rtęci rozpuszczonego w roztworze kwasu azotowego; nazwa pochodzi od alchemików, którzy srebro nazywali metalem rzymskiej bogini księżyca Diany. [przypis edytorski]
drzewo (dw., pot.) — kopia. [przypis edytorski]
drzewo figowe rosnące zobaczył (..) przeklął Pan drzewo, które owoców nie niosło — Mk 11, 12–14. [przypis edytorski]
Drzewo genealogiczne jednego bywało drzewem genealogicznym wszystkich — kto ciekawy, może dziś jeszcze odczytać ryte w marmurze słów tych potwierdzenie. Znajduje je w rynku staromiejskim, na tablicy wmurowanej we front domu ongi baryczkowskiego. Spotka tam powiązane w jednym napisie nazwiska i rody: Baryczków, Marianów, Kulskich, Fukierów, Bartolów i innych. Jak w gąszczy leśnej, konary rodów zaplątują się tak mocno, że drzewa od drzewa nie odróżnisz. [przypis autorski]
drzewo gumowe, właśc. figowiec sprężysty, Ficus elastica (biol.) — wiecznie zielone drzewo z płd.-wsch. Azji, uprawiane jako źródło naturalnego kauczuku. [przypis edytorski]
drzewo hebanowe — pot. nazwa różnych drzew tropikalnych dostarczających heban, czyli czarne, twarde i ciężkie drewno, wykorzystywane m.in. do wyrobu mebli artystycznych i instrumentów muzycznych. [przypis edytorski]
drzewo Jessego — artystyczne przedstawienie drzewa genealogicznego Jezusa z Nazaretu; Jesse był wg Biblii ojcem Dawida, króla Izraela; w Księdze Izajasza (Iz 11) mowa o wybitnym potomku Jessego, w czym chrześcijanie widzą proroctwo dotyczące Chrystusa. [przypis edytorski]
Drzewo Jessego — artystyczne przedstawienie drzewa genealogicznego Jezusa z Nazaretu. W Księdze Izajasza (11,1) jest mowa o wybitnym potomku Jessego, a chrześcijanie widzą w tym proroctwo dotyczące Chrystusa. Jesse — postać biblijna, ojciec króla Dawida, uważanego za przodka Jezusa. [przypis edytorski]
drzewo Jowiszowe — Dąb poświęcony Jowiszowi w lesie dodońskim, sławnym wyroczniami, w Epirze. Poeci lubią zamiast ogólnych i pospolitych imion, dla ściślejszego i bardziej zmysłowego oznaczania wyobrażeń, przywodzić miejsca i nazwiska z mitologii lub dziejów powszechnie znajome. [przypis redakcyjny]
drzewo — kopia. [przypis redakcyjny]
Drzewo Lazdony — leszczyna; Lazdona była bóstwem opiekuńczym tego drzewa. [przypis edytorski]
drzewo mastyksowe a. pistacja kleista (biol.) — drzewo występujące w basenie M. Śródziemnego, wydzielające pachnącą żywicę zwaną mastyksem, używaną gł. w malarstwie do sporządzania werniksów, wykorzystywaną również w farmacji, w dentystyce oraz do zaprawiania likierów. [przypis edytorski]
drzewo nabaku — sisyphus spina christi [krzew kolczasty z rodziny szakłakowatych rosnący w Azji, Afryce, Australii; jujuba, szydlica, nabak; red. W.L.]. [przypis autorski]
drzewo octowe — także: sumak odurzający, sumak octowiec (Rhus typhina); gatunek rośliny z pochodzącej z Ameryki Płn., mający w Polsce status antropofita zadomowionego i uprawiany dla celów ozdobnych, roślina miododajna; krzew a. niskopienne drzewo o parasolowatej koronie i liściach nieparzystopierzastych (mierzących do 0,5 m), wybarwiających się jesienią na kolor szkarłatny, pomarańczowy i żółty; również kwiatostany w kształcie stożkowatych kolb przybierają czerwonobrunatną barwę; octowiec wytwarza sok mleczny, który wydziela się po przecięciu gałęzi i po pewnym czasie twardnieje i czernieje; owoce, drobne, zebrane w zbite, owocostany barwy amarantowej, posiadają b. kwaśny smak, od którego pochodzi nazwa rośliny. [przypis edytorski]
drzeworytnik — osoba robiąca drzeworyty. [przypis edytorski]
drzeworytów ilustrujących pewien rodzaj opowieści… — odniesienie do tanich powieści sensacyjnych dla klasy robotniczej wydawanych w Wielkiej Brytanii w XIX w. [przypis edytorski]
drzewo świętojańskie (pot.), właśc. szarańczyn strąkowy (bot.) — gatunek drzewa z rodziny bobowatych występujący w regionie śródziemnomorskim; jego duże strąki (do 20 cm dł.) są bogate w cukry (do 50%). [przypis edytorski]
drzewo (starop.) — tu: drzewce; kopia. [przypis edytorski]
drzewo (starop.) — tu: kopia; drzewce. [przypis edytorski]
drzewo (starop.) — [tu:] kopia; [drzewce]. [przypis redakcyjny]
drzewo tekowe — gatunek drzewa podzwrotnikowego używanego m. in. do budowy okrętów, ze względu na fakt, iż słabo wchłania wodę. [przypis edytorski]
drzewo tekowe — rodzaj tropikalnego drzewa. [przypis edytorski]
drzewo terpentynowe — τερέβινθος, Pistacia terebinthus. Dziś pokazują olbrzymi dąb, rzecz tedy wróciła od XVI wieku do tradycji Mojżeszowej, bo za czasów Józefa pokazywano widocznie drzewo terpentynowe, a relacja musi być wierna, gdyż do dziś dnia w pobliżu Hebronu jest dolina, którą nazywają „doliną drzew terpentynowych”, albo, powiedzmy za Wujkiem, „Doliną Therebinthu”. [przypis tłumacza]
drzewo — [tu:] kopia; [drzewce]. [przypis redakcyjny]
drzewo — [tu:] kopia [por. drzewce]. [przypis redakcyjny]
drzewo — [tu:] kopia; [por. drzewce]. [przypis redakcyjny]
drzewo — [tu:] kopia; [por.: drzewce]. [przypis redakcyjny]
drzewo — tu: kopia. [przypis edytorski]
drzewo — [tu:] kopia. [przypis edytorski]
drzewo — [tu:] kopia. [przypis redakcyjny]
drzewo — tu właśc. drewno, chodzi o konsystencję, czy też materię drzewa. [przypis edytorski]
drzewo tzw. „krowie” — hiszp. árbol de la vaca, łac. Couma macrocarpa, drzewo z rodziny toinowatych, rosnące w Ameryce Środkowej i Południowej, wydzielające sok mleczny, czyli naturalny lateks. [przypis edytorski]
drzewo wiadomości złego i dobrego (bibl.) — jedno z dwóch wyróżnionych drzew w ogrodzie Eden w biblijnej opowieści z Księgi Rodzaju (Rdz 2,15–3,23): zjedzenie jego owoców dawało wiedzę, poznanie (daw.: wiadomość) dobra i zła; mimo wydanego przez Boga zakazu pierwsi ludzie zjedli owoc z tego drzewa, wskutek czego zostali wygnani z Edenu. [przypis edytorski]
drzewo — W tym kręgu czyszczą się żarłocy. Poznamy ich bliżej w następnej pieśni, wychudłych i zmienionych. Jeżeli przypomnim sobie, że kształt i postać cieniów stan wewnętrzny ich duszy wyraża (patrz przypisek do pieśni III Piekła, w. 34), nietrudno będzie wyciągnąć z tego sens moralny, że bezmierne pożądanie ziemskiego pokarmu wtrąca duszę w stan najsmutniejszy, odciąga ją od wyższych dążeń, od rzeczywistego duchowego życia. Symbolem tego rzeczywistego użycia jest to drzewo, którego wonnych i pięknych owoców pokutujący za obżarstwo wciąż daremnie łakną. Zwężony od ziemi kształt tego drzewa, a stopniowo rozszerzający swoje gałęzie coraz wyżej i przezroczysta rosa, jaka jego liście nieustannie odświeża, odkrywa jasno moralno-religijną alegorię, jakiej sam czytelnik łatwo się domyśli. [przypis redakcyjny]
drzewo żelazne — ogólna nazwa nazwa różnych gatunków drzew wyróżniających się bardzo ciężkim i twardym drewnem, rosnących w Ameryce Południowej, Środkowej i Indiach. [przypis edytorski]
Drzewucki, Janusz (1958) — krytyk literacki, poeta, dziennikarz, wydawca, redaktor miesięcznika „Twórczość”. [przypis edytorski]
drzewy całemi — dziś popr. forma N. lm: całymi drzewami. [przypis edytorski]
drzewy — dziś popr. forma N.lm: drzewami. [przypis edytorski]
drzewy — dziś popr. forma N. lm: drzewami. [przypis edytorski]
drzewy — dziś popr. N.lm: drzewami. [przypis edytorski]
drzewy, sąsiady — dziś popr. forma N. lm: drzewami, sąsiadami. [przypis edytorski]
drzewy (starop. forma) — dziś N.lm: (z) drzewami. [przypis edytorski]
drzony — ciernie. [przypis autorski]
Drzu — dziś Drzycim nad Czarną Wodą. [przypis edytorski]
Drzwi (…) na swych wrzeciądzach skrzypnęły z łoskotem — Ponieważ rzadko tylko szczera skrucha staje przed tymi drzwiami, więc i rzadko te drzwi stoją otwarte i tak ciężko chodzą na skrzypiących wrzeciądzach, jak te, co prowadziły do skarbca rzymskiego, a które Cezar, pomimo oporu trybuna Metella, kazał wyłamać. [przypis redakcyjny]
drzwiów — dziś popr. D.: drzwi. [przypis edytorski]
drzwiów (gw.) — dziś popr. forma D. lm: drzwi. [przypis edytorski]
drzwi otwarły — dziś popr.: drzwi się otworzyły. [przypis edytorski]
drzwi puściły — bo je wyważono. [przypis redakcyjny]
drzwi święte, których tak rzadko próg otworem stoi — Kto wchodzi przez tę bramę, ten pewnym jest zbawienia; ale krewkość ułomna i chęć nie zawsze czysta są przyczyną, że się ona dla niewielu otwiera. [przypis redakcyjny]
drzwi tapetowe — niewidoczne drzwi, bez ramy, oddzielone jedynie wąską fugą od dopasowanej ściany. [przypis edytorski]
drzwi tu skrzypnęły — wcale nie skrzypnęły, bo ich nie było w teatrze; wejście zamykała jakaś zasłona. Jest to tylko konwencjonalny sposób, by tym stałym zwrotem (concrepuit ostium itp.) zwracać uwagę publiczności na wejście nowej osoby. [przypis tłumacza]
drzwi wchodowe (daw.) — dziś: drzwi wejściowe. [przypis edytorski]
drzwi wchodowe — dziś: drzwi wejściowe. [przypis edytorski]
drzwi w skale wykute — Wrota, drzwi prowadzące wyzwalającą się z grzechu duszę na górę oczyszczenia. [przypis redakcyjny]
drzy — dziś popr. forma: drży. [przypis edytorski]
drzymać — dziś: drzemać. [przypis edytorski]
drzymać — dziś popr.: drzemać. [przypis edytorski]
drzymiący — dziś: drzemiący. [przypis edytorski]
drzymiesz — dziś popr.: drzemiesz. [przypis edytorski]
drzymka — dziś: drzemka. [przypis edytorski]
drzystać a. drystać (daw., gw.) — mieć rozwolnienie, wypróżniać się rzadko. [przypis edytorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 105. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 107, F. Kawohl, M. Kretschmer, Abstraction and registration: conceptual innovations and supply effects in Prussian and British Copyright (1820–50). „Intellectual Property Quarterly”, 2 (2) 2003, s. 5. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 108. Pierwszy generalny zakaz przedruków pojawił się na terytorium niemieckim dopiero w 1766 roku za sprawą Zarządzenia Rządu Pruskiego (ang. Prussian Cabinet Order, niem. Cabinets-Ordre), zob. Prussian Cabinet Order, Potsdam or Berlin (1766), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), wyd. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 112. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 114. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 115. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 152; jedynie dla porządku można powiedzieć, że wyrok nie zapadł jednomyślnie, zaś zdanie odrębne sędziego Thomsona odwoływało się w swojej istocie do teorii zawłaszczania przez pracę Locke'a . Zdaniem J. Ginsburg (A tale of two copyrights: Literary property in revolutionary France and America, [w:] B. Sherman, A. Strowel, Of authors and origins. Essays on copyright law, Oxford 1994) w ówczesnym prawie amerykańskim współwystępowały zarówno uzasadnienia odwołujące się do kategorii interesu publicznego, jak i wprost do interesu samego autora, por. w szczególności The Machusetts Act (od 1783), który w swojej preambule powołuje się na obie te wartości. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 152. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 156, B. Balazs, Coda: A Short History of Book Piracy [w:] Media Piracy in Emerging Economies, red. J. Karaganis, Social Science Research Council 2011, s. 408. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 156. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 158, C. Hesse, The Rise of Intellectual Property, 700B.C. — A.D. 2000: An Idea in the Balance, „Daedalus”, 131, no. 2 (March 22, 2002), s. 41. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 159. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 160. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 169. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 169, S. Ricketson, cytuję za: D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 180. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 170. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 171. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 175. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 178-179. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 45. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 49–51, R. Deazley, (2008) Commentary on the Stationers' Royal Charter 1557, [w:] Primary Sources on Copyright…, J. Loewenstein, The author's due…, s. 59, M. Rose, Authors and Owners. The invention of copyright, London 1994, s. 22. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 63. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 80. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 84. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 87. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 91. [przypis autorski]
D. Saunders, Authorship and copyright…, s. 108, F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai and the Reprinting Sections of the Prussian Statute Book of 1794, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer i L. Bently [red.] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, 207, M. Rose, Authors and Owners. The invention of copyright, London 1994, s. 131. [przypis autorski]
