Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 6283 przypisów.
obeszły (starop.) — otoczony; tu: opływany; wysep obeszły wodami: wyspa opływana przez wody. [przypis redakcyjny]
obetnę mu uszy — We wszystkich scenach Damis jest owym kogucikiem, któremu zaraz czub nabrzmiewa. Wybuch ten daje sposobność Molierowi, aby ustami Kleanta wsunąć zasłużony zresztą komplement dla króla. [przypis tłumacza]
obeźreć (gw.) — obejrzeć. [przypis edytorski]
obezdolić (neol.) — pozbawić wcześniejszej doli, unieszczęśliwić. [przypis edytorski]
obeznawał się wprzódy — dziś: zapoznawał się najpierw. [przypis redakcyjny]
obezsilnić — odebrać siły. [przypis edytorski]
obezwać — dziś: nazwać. [przypis edytorski]
obezwać się — dziś popr.: odezwać się. [przypis edytorski]
obezwładniały — dziś popr.: stały się bezwładne. [przypis edytorski]
obezwłasnowolnić — dziś: ubezwłasnowolnić. [przypis edytorski]
Obezzo d'Este — margrabia Ferary i Ankony, za życia bawił się rozbojami; zapalony gwałtownym gniewem własny pasierb go zabił. [przypis redakcyjny]
obfitość wykrzyknień, pytań — Prof. M. Szyjkowski dowiódł statystycznie w pracy pt. Wykrzyknik i pytanie retoryczne w młodocianej twórczości Słowackiego (Rozpr. Wydz. filolog. Ak. Umiej. 1909), że obie te figury stylistyczne występują w poezji romantycznej o wiele obficiej niż w klasycznej. Wykazał nadto, że u Słowackiego obficiej niż u Mickiewicza. U pierwszego jest w pierwszym siedmioleciu jego twórczości jedno pytanie na 34 wiersze przeciętnie; wykrzyknień u Mickiewicza, aż do Wallenroda włącznie, jest 1 na 24 w., u Słowackiego w pierwszym siedmioleciu 1 na 17. U Malczewskiego wykrzyknień przeciętnie 1 na 9 w., a pytań 1 na 17 i 1/2. [przypis redakcyjny]
obgryzione kości z ćwiartki kury itd. — rzecz dzieje się w święto Jom Kipur, wymagające postu. [przypis edytorski]
obiad nie chciał pojąć żony — obiad nie chciał połączyć się z wieczerzą. [przypis redakcyjny]
obiadować (daw.) — jeść obiad. [przypis edytorski]
obiad (starop.) — uczta (szczególnie: weselna). [przypis edytorski]
Ob…iajcie — W oryginale foutre; brak potocznego, a możliwego do użycia równoznacznika w języku polskim, kazał tłumaczowi cofnąć się aż do dawnych wzorów: „Jest czas obłapiania, jest czas odchodzenia od obłapiania…” (Eccl. III, 5.). [przypis tłumacza]
obiata (daw.) — ofiara, dar dla bóstwa. [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara dla bogów; tu: symbol, omen. [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara. [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara. [przypis redakcyjny]
obiata (daw.) — ofiara składana bóstwom. [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara składana bogom, siłom nadprzyrodzonym. [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara z płodów rolnych bądź zwierząt. [przypis edytorski]
obiata (daw., z łac.) — ofiara. [przypis edytorski]
obiata — ofiara, ślubowanie, obietnica (w słowie tym występuje ten sam pierwiastek, co w słowie: „obiecać”). [przypis redakcyjny]
obiata — ofiara składana bóstwom, duchom przodków itp. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bóstwom. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom, duchom opiekuńczym itp. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom, duchom zmarłych i siłom nadprzyrodzonym przez daw. plemiona Słowian zach. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom, siłom nadprzyrodzonym i duchom zmarłych. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom u daw. Słowian. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom z płodów rolnych lub zwierząt. [przypis edytorski]
obiata — pogańska ofiara ze zwierząt lub płodów rolnych. [przypis edytorski]
obiatować (daw.) — ofiarować. [przypis edytorski]
obibruk — włóczęga miejski. [przypis edytorski]
obicia chińskie — ścienne i meblowe, weszły w modę w XVIII w.; prawdziwe, jedwabne przetykane, najkosztowniejsze, wyrabiane były na wzór chiński w Europie z jedwabiu w Lyonie. [przypis redakcyjny]
Obicie liberty — z luksusowego londyńskiego domu towarowego „Liberty”, sprzedającego ozdoby, tkaniny i przedmioty sztuki, założonego w 1875. [przypis edytorski]
Obidius — właśc. Ovidius, pol. Owidiusz (43 p.n.e. – 17 lub 18 n.e.), poeta rzymski. [przypis edytorski]
Obidzy — rycerz toskański. [przypis redakcyjny]
obiecadła nauczą — [nauczą] pierwszych początków, pierwszych zasad. [przypis redakcyjny]
obiecadło (daw.) — alfabet, abecadło. [przypis edytorski]
obiecadło — dziś: abecadło. [przypis edytorski]
obiecana Historia Sztuki Winkelmana — Winkelmann wydał swą Historię Sztuki w r. 1763. [przypis redakcyjny]
obiec (daw.) — otoczyć. [przypis edytorski]
obieciadło (starop.) — abecadło. [przypis edytorski]
obie ciała (starop. forma) — oba ciała. [przypis edytorski]
obiecnij — obiecaj. [przypis edytorski]
obiec — oblec; okrążyć z wojskiem w jakimś miejscu. [przypis edytorski]
obiecować (daw.) — dziś popr.: obiecywać; zaobiecować: obiecać. [przypis edytorski]
obiecować — dziś popr.: obiecywać. [przypis edytorski]
obiecować (starop. forma) — obiecywać. [przypis edytorski]
obiecował (gw.) — obiecywał. [przypis edytorski]
obiecował (starop.) — dziś popr. forma: obiecywał. [przypis edytorski]
obiecował (starop. forma) — obiecywał. [przypis edytorski]
obie drzewa (starop. forma) — daw. liczba podwójna, dziś popr.: oba drzewce; obie kopie. [przypis edytorski]
obiedwie (daw.) — dziś popr. forma: obydwie (panienki). [przypis edytorski]
obiedwie (daw.) — dziś popr. forma: obydwie. [przypis edytorski]
obiedwie (daw.) — dziś popr.: obydwie. [przypis edytorski]
obiedwie — dziś: obydwie. [przypis edytorski]
obiedwie — dziś popr. forma: obydwie. [przypis edytorski]
obiedwie — dziś popr.: obydwie. [przypis edytorski]
Obiedwie — dziś popr.: obydwie. [przypis edytorski]
obiedwiema — dziś popr.: obydwiema, obydwoma. [przypis edytorski]
obiedwie osobie (starop.) — forma daw. liczby podwójnej; dziś M.lm: obydwie osoby. [przypis edytorski]
obiedwie (starop. forma) — obydwie. [przypis edytorski]
obiedwie (starop.) — obie, obydwie. [przypis edytorski]
obiedwie stronie (starop. forma) — dualis [tj. liczba podwójna; dziś: obydwie strony; red. WL]. [przypis redakcyjny]
obiedwie stronie (starop. forma) — liczba podwójna, dziś nieużywana, podobnie: dwie koronie, pieśń VIII zwr. 15. [przypis redakcyjny]
obiedwie (…) stronie (starop. forma) — obydwie strony. [przypis edytorski]
obiedził — zrujnował. [przypis edytorski]
obie — forma ta w odniesieniu do rzeczownika oczy jest reliktem dawnej formy podwójnej. [przypis redakcyjny]
obiegę (daw. forma) — dziś obiegnę. [przypis edytorski]
obiegłszy — okrążywszy wojskiem; obległszy. [przypis edytorski]
obiegł wkoło dołu — dziś popr.: obiegł wkoło dół. [przypis edytorski]
obie Indie — nawiązanie do dawnego obyczaju nazywania Ameryki Indiami Zachodnimi (skąd pochodzi też określenie rdzennych mieszkańców tego kontynentu, Indian). [przypis edytorski]
obiekcja — wątpliwość. [przypis edytorski]
obiekcja — zarzut. [przypis redakcyjny]
obie koła (starop. forma) — daw. liczna podwójna, dziś popr.: oba koła. [przypis edytorski]
obiektant — przeciwnik, podnoszący zarzuty. [przypis redakcyjny]
obiektywacje woli i państwo idei — Der Welt als Wille erste Betrachtung: Die Objektivation des Willens. [przypis redakcyjny]
obielić (łow.) — zdjąć skórę z upolowanej zwierzyny. [przypis edytorski]
obiema — obydwom. [przypis redakcyjny]
obie oczy (starop. forma) — liczba podwójna; dziś: oboje oczu. [przypis edytorski]
obierać się (daw.) — znajdować się. [przypis redakcyjny]
obierać (tu daw.) — wybierać. [przypis edytorski]
obie rozprawy kładące podstawę etyki są (…) uzupełnieniami odnośnych części dzieła głównego — zob. ustęp 3. [przypis tłumacza]
obierza (daw.) — sieć. [przypis edytorski]
obierza (daw.) — sieć, pułapka. [przypis edytorski]
obierza — sieć myśliwska, tu przen.: obława. [przypis edytorski]
obierz (daw.) — matnia, sidła, pułapka na zwierzynę. [przypis edytorski]
obierz (daw.) — pęta, więzy. [przypis redakcyjny]
obierz (daw.) — powróz, łyka, więzy. [przypis redakcyjny]
obierz (daw.) — pułapka, zwł. zastawiana na zwierzęta podczas polowania. [przypis edytorski]
obierze — pęta. [przypis redakcyjny]
obierz — ostęp, matnia, pułapka. [przypis edytorski]
obierz — pułapka. [przypis edytorski]
obierz — sprzęt myśliwski. [przypis redakcyjny]
obierz — teren osaczenia zwierzęcia; ostęp, matnia, pułapka. [przypis edytorski]
