Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 114507 przypisów.
prawam się domagał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: prawa się domagałem. [przypis edytorski]
prawa na pościel — dziś popr.: prawa do pościeli. [przypis edytorski]
prawa przeciwzbytkowe — strój był oznaką statusu społecznego, dlatego obowiązywały rozporządzenia zakazujące mieszczanom noszenia zbyt bogatych strojów i ozdób, które nobilitowałyby właścicieli i upodabniałyby do szlachty. Przepisy regulowały rodzaje dozwolonych materiałów, krój i barwę odzienia oraz wartość ozdób. [przypis edytorski]
prawa przedruku — prawo do ponownego opublikowania utworu. [przypis edytorski]
prawa przyrodzenia — prawa naturalne. [przypis edytorski]
Prawa, przyznające opiekę matce — tj. prawa, przyznające matce opiekę nad jej dziećmi po śmierci ich ojca. [przypis edytorski]
prawaście (…) dyktowali — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: prawa dyktowaliście. [przypis edytorski]
prawa (starop.) — tu: procesy, procesowanie się, prawowanie się. [przypis edytorski]
praw był (daw.) — miał rację. [przypis edytorski]
Prawda błyszczy własnym światłem; nie oświeca się umysłów płomieniami stosów — cytat z Belizariusza Marmontela. [przypis edytorski]
prawdać (daw.) — forma z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
prawdać — konstrukcja z partykułą „ci”, skróconą do -ć, pełniącą funkcję wzmacniającą. [przypis edytorski]
prawdać — konstrukcja z partykułą wzmacniającą „ci”, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
prawdali to — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy to prawda. [przypis edytorski]
prawdali to — konstrukcja z partykułą pytającą -li; znaczenie: czy to prawda. [przypis edytorski]
Prawda, mężczyzna byłby doskonałym — w późn. wyd. zweryfikowano tłumaczenie, wstawiając przed tym wersem powtórzenie słów Proteja po Sylwii: ”Niż gdy mężczyzna swoje serce zmienia…”. [przypis edytorski]
Prawda (ros. Правда) — główna gazeta codzienna w ZSRR, organ prasowy Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego i jej poprzedniczek (wyd. od 1912). [przypis edytorski]
Prawda (ros. Правда) — główna gazeta codzienna w ZSRR, organ prasowy Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego i jej poprzedniczek (wyd. od 1912). [przypis edytorski]
praw (daw.) — ma rację. [przypis edytorski]
praw (daw.) — prawdziwy, rzeczywisty; prawy, uczciwy. [przypis edytorski]
praw (daw.) — właściwy. [przypis edytorski]
prawdaż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy prawda. [przypis edytorski]
prawdaż to (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą i pytającą, tu w znaczeniu: „czy to prawda?”. [przypis edytorski]
prawdaż to — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy to prawda. [przypis edytorski]
prawdęć mówili (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć; inaczej: prawdę ci mówili. [przypis edytorski]
prawdęli mówisz — daw. konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy mówisz prawdę. [przypis edytorski]
prawdop. Dobrzański, Stanisław (1848–1880) — pisarz, tłumacz sztuk francuskich, reżyser, aktor w teatrze krakowskim, lwowskim i poznańskim. [przypis edytorski]
prawdop. Sapieha, Kazimierz Nestor (1754–1798) — generał artylerii litewskiej od 1773, jeden z marszałków Sejmu Czteroletniego i twórców Konstytucji 3 maja, uczestnik powstania kościuszkowskiego. [przypis edytorski]
prawdop. Viollet-le-Duc, Eugène (1814–1879) — francuski architekt, historyk sztuki i konserwator zabytków, zajmujący się głównie budowlami średniowiecznymi. [przypis edytorski]
prawdy — dziś popr. forma N. lm: prawdami. [przypis edytorski]
prawdy jasnego promienia i nowych, nieodkrytych dróg — nieco zmienione dwa początkowe wersy wiersza Adama Asnyka Do młodych: „Szukajcie prawdy jasnego promienia! / Szukajcie nowych, nieodkrytych dróg!”. [przypis edytorski]
prawdzić się — sprawdzać się. [przypis edytorski]
prawdziwać — konstrukcja z partykułą „-ci”, skróconą do „ć”. [przypis edytorski]
prawdziwej nie doszła syreny (starop.) — nie dorównywała prawdziwej syrenie. [przypis edytorski]
prawdziwemi — daw. forma N. i Msc. lm przymiotników r.ż. i r.n.; dziś tożsama z r.m.: prawdziwymi. [przypis edytorski]
prawdziwiec — dziś: prawdziwek, jeden z najbardziej cenionych grzybów. [przypis edytorski]
prawdziwie poeta powiedział — Owidiusz, De arte amandi. [przypis edytorski]
prawdziwy — tu: grzyb prawdziwy, prawdziwek. [przypis edytorski]
prawić (daw., gw.) — mówić, opowiadać. [przypis edytorski]
prawić (daw., gw.) — mówić. [przypis edytorski]
prawić (daw., gw.) — mówić, rozmawiać, rozprawiać. [przypis edytorski]
prawić (daw.) — mówić, opowiadać; prawże, konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że: mów, mówże. [przypis edytorski]
prawić (daw.) — mówić, opowiadać. [przypis edytorski]
prawić (daw.) — mówić. [przypis edytorski]
prawić (daw.) — opowiadać. [przypis edytorski]
prawić — mówić, opowiadać. [przypis edytorski]
prawić — mówić. [przypis edytorski]
prawić (starop.) — mówić, opowiadać. [przypis edytorski]
prawić (starop.) — mówić. [przypis edytorski]
prawić (starop.) — mówić. [przypis edytorski]
prawice (daw. forma) — dziś D. lp r.ż.: prawicy. [przypis edytorski]
prawice (starop. forma) — dziś D.lp r.ż.: prawicy; prawej ręki (króla). [przypis edytorski]
prawidła (daw.) — zasady. [przypis edytorski]
prawidła — ogólne przepisy obowiązujące w jakiejś dziedzinie, normujące jakieś czynności. [przypis edytorski]
prawidła — reguły, zasady. [przypis edytorski]
Prawidła życia. Pedagogika dla młodzieży i dorosłych — książka Janusza Korczaka, wydana w 1930 r. (lub faktycznie w 1929 r.) w Wydawnictwie Jakuba Mortkowicza. [przypis edytorski]
prawidła — zasady. [przypis edytorski]
prawidła — zasady, reguły. [przypis edytorski]
prawidło — forma (najczęściej drewniana) o kształcie stopy, służąca do wyrobu, rozciągania bądź utrzymania fasonu obuwia. [przypis edytorski]
prawidło — obowiązująca norma, przepis. [przypis edytorski]
prawidłość — dziś: prawidłowość. [przypis edytorski]
prawidło (tu w lm: prawidła) — reguła, norma; także: forma (najczęściej drewniana) o kształcie stopy wkładana do butów i służąca do wyrobu, rozciągania bądź utrzymania fasonu obuwia. [przypis edytorski]
prawidłowe — tu: regularne. [przypis edytorski]
prawidłowie — dziś popr.: prawidłowo. [przypis edytorski]
prawidłowy — tu: regularny. [przypis edytorski]
prawidło — zasada, reguła. [przypis edytorski]
prawiechmy (…) wydarli (starop.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś inaczej: prawieśmy wydarli, prawie wydarliśmy. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — całkiem, zgoła, prawdziwie. [przypis edytorski]
prawie (daw., gw.) — prawdziwie, naprawdę, rzeczywiście. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie; całkiem. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, całkiem. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, całkiem, zupełnie. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie; na pewno. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — prawdziwie, rzeczywiście, całkiem. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (daw.) — tu: prawdziwie, naprawdę, bez wątpienia. [przypis edytorski]
prawie połowę drogi uszli Franki. Już wiadomo, że w tamtą stronę czytać znaki, w które lwy ryte patrzą, w którą lecą ptaki… — hieroglificzne pismo egipskie nie miało ustalonego kierunku pisania. Hieroglify zapisywano albo w kolumnach od góry do dołu, albo w rzędach od prawej do lewej bądź odwrotnie. Stosownie do tego każdy znak posiadał dwa lustrzane warianty; zapis czytano od strony, w którą skierowane były postacie przedstawione przez znaki. Prawidłowość tę odkrył w 1797 duński badacz starożytności Georg Zoëga. W 1822 francuski językoznawca i orientalista Jean-François Champollion jako pierwszy odczytał egipskie hieroglify, posługując się inskrypcjami z kamienia z Rosetty. Udowodnił, że hieroglify opierały się na zasadzie zapisu fonetycznego: zapisywano spółgłoskowy szkielet wyrazów, opatrując dodatkowymi znakami, pozwalającymi na rozróżnianie słów o tych samych spółgłoskach, wskazującymi grupę rodzajową wyrazu, określającymi kategorię gramatyczną itp. [przypis edytorski]
prawie — prawdziwie, naprawdę. [przypis edytorski]
prawieś (…) tu przyszedł pożądany (starop.) — przyszedłeś tu prawdziwie pożądany. [przypis edytorski]
prawie (starop.) — prawdziwie, naprawdę. [przypis edytorski]
prawie (starop.) — prawdziwie, naprawdę; rzeczywiście. [przypis edytorski]
prawie (starop.) — prawdziwie; tu: dokładnie, akurat. [przypis edytorski]
prawie (starop.) — tu: akurat, właśnie. [przypis edytorski]
prawie (starop.) — tu: akurat, właśnie, zgoła. [przypis edytorski]
prawie tak jak nie daje się wykryć prawdziwa wiara — Lessing, Natan mędrzec, akt III, scena 7 (rozmowa Natana z Saladynem). [przypis edytorski]
prawie (tu daw.) — naprawdę. [przypis edytorski]
prawie — tu: naprawdę. [przypis edytorski]
prawie — tu: poprawnie, prawidłowo. [przypis edytorski]
prawie z rozpaczą — w oryg. niem. halb in Verzweiflung: na wpół ze zwątpieniem, z pewnym zwątpieniem. [przypis edytorski]
prawnictwo — dziś: prawo. [przypis edytorski]
prawność — tu: zgodność roszczeń z obowiązującym prawem. [przypis edytorski]
prawodawcy genewscy — nawiązanie do Deklaracji Praw Dziecka, zwanej Deklaracją genewską, uchwalonej w 1923 r. [przypis edytorski]
prawo dwunastu tablic (łac. lex duodecim tabularum) — pierwsza w Rzymie konsolidacja prawa zwyczajowego, dokonana w latach 451–449 p.n.e.; jej tekst wyryto na dwunastu tablicach z brązu, wystawionych na widok publiczny na Forum Romanum, głównym placu miasta. [przypis edytorski]
Prawo dziecka do szacunku — książka Janusza Korczaka, wydana w 1929 r. w Wydawnictwie Jakuba Mortkowicza. [przypis edytorski]
