Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 160198 przypisów.
Menesteus — dowódca Ateńczyków, syn Peteosa. [przypis edytorski]
menestrel (z fr. ménestrel) — minstrel; wędrowny a. nadworny śpiewak, wykonawca i twórca poezji nawiązującej do motywów tradycyjnych legend i ballad ludowych; zajęcie popularne w XIII i XIV w. w Europie. [przypis edytorski]
Menes — utożsamiany z Narmerem, ok. 3100 p.n.e., pierwszy władca I dynastii, uważany za twórcę państwa, zjednoczyciela dwu krajów: Górnego i Dolnego Egiptu. Według tradycji założył miasto Memfis, leżące pomiędzy obiema krainami. [przypis edytorski]
Menes — władca, który wg Manetona, zhellenizowanego kapłana egipskiego z III w. p.n.e., zjednoczył Dolny i Górny Egipt i w ten sposób stał się pierwszym faraonem; współcześnie zwykle utożsamiany z Narmerem (ok. 3100 p.n.e.), historycznym zjednoczycielem Egiptu i założycielem pierwszej dynastii. [przypis edytorski]
Menes — założyciel I dynastii egipskiej i stolicy Memfis. W związku z jego panowaniem przechowało się wiele legend, między innymi o pożarciu go przez hipopotama. [przypis redakcyjny]
Menes (z litew. Mėnulis) — księżyc. [przypis autorski]
Menes (z litew. Mėnulis) — księżyc. [przypis edytorski]
Menes (z litew. Mėnulis) — xiężyc. [przypis autorski]
Menger, Carl (1840–1921) — austriacki ekonomista, twórca austriackiej szkoły ekonomii; stworzył (równocześnie z L. Walrasem i W. S. Jevonsem) teorię wartości granicznej, w której wartość dobra nie jest obiektywna, zależna od jego wewnętrznych właściwości i stała dla każdej jednostki tego dobra, ale zależy od poziomu satysfakcji, jaką dany człowiek odnosi ze zużytkowania ostatniej jednostki. [przypis edytorski]
Mengs, Anton Raphael (1728–1779) — niemiecki malarz i teoretyk sztuki, nadworny malarz Augusta III, przedstawiciel późnego baroku, następnie klasycyzmu; wielokrotnie wspominany w pamiętnikach Casanovy. [przypis edytorski]
menhir — prehistoryczny pionowo ustawiony blok kamienny, prawdop. o znaczeniu kultowym. [przypis edytorski]
menhir (z bretońskiego: wysoki kamień) — obelisk pełniący prawdopodobnie funkcje kultowe; ustawiony pionowo, najczęściej zaostrzony ku górze, nieociosany lub ociosany tylko częściowo głaz, rozpoznawalny znak kultury celtyckiej, spotykany w Europie na terenach dzisiejszej Anglii, Irlandii, Bretanii, Skandynawii, Francji, na Płw. Iberyjskim i na Korsyce, znany także w Afryce, Azji i Ameryce; menhiry o wysokości od 4 do 20 m, osiągające do 50 ton wagi, występują pojedynczo, ustawione w szereg (tzw. alignment) lub w formie kręgów kamiennych (kromlechów); pochodzą głównie z neolitu (od IV tysiąclecia p.n.e.) i wczesnej epoki brązu. [przypis edytorski]
Meniceusz — właśc. Menoikeus, uczeń Epikura. [przypis edytorski]
Menier — marka czekolady, popularnej we Francji w XIX w. [przypis edytorski]
Meni korol pysaw (ukr.) — król mi pisał. [przypis redakcyjny]
meningitis (z gr.) — zapalenie opon mózgowych. [przypis edytorski]
Menippos (III w. p.n.e.) — cynik, uczeń Diogenesa, także satyryk. [przypis tłumacza]
Menjou, Adolphe Jean (1890–1963) — amer. aktor filmu niemego i dźwiękowego, współpracował z gwiazdami kina: Polą Negri, Marleną Dietrich, Charliem Chaplinem; w 1931 r. był nominowany do Oskara za rolę w filmie Strona tytułowa (The Front Page); nosił charakterystyczny zarost: wąsy wystrzyżone w kształt trójkąta od nosa ku kącikom ust. [przypis edytorski]
Mennais — Mennais był jedną z osób zrazu podejrzanych i aresztowanych; rychło go jednak uwolniono z powodu zupełnego braku dowodów. [przypis autorski]
Mennica znajduje się w gmachu z XVIII w. na lewym brzegu Sekwany, niedaleko Instytutu Francuskiego, posiada bogate zbiory numizmatyczne. [przypis redakcyjny]
Menoitios — ojciec Patroklesa. [przypis edytorski]
Menojtija syn — Patroklos. [przypis edytorski]
Menojtijos — ojciec Patroklesa. [przypis edytorski]
Menojtijosowicz — rusycyzm oznaczający: syn Menojtiosa; ob. używa się formy zapożyczonej z greki: Menojtijada. [przypis edytorski]
menora (hebr.) — siedmioramienny ozdobny kandelabr i symbol Izraela. Menora jest jednym z najstarszych symboli religii żydowskiej. Początkowo używana przez Żydów w Przybytku Mojżeszowym przed Arką Przymierza i w Świątyni Jerozolimskiej. Symbolizuje ona krzew gorejący, który Mojżesz zobaczył na górze Synaj. Pierwsza (i przez długi czas jedyna) menora została wykonana dokładnie według instrukcji Mojżesza zapisanych w Księdze Wyjścia (Wj 25,31–40). [przypis edytorski]
menora — święty, złoty, siedmioramienny świecznik, ustawiony w Przybytku Mojżeszowym, a później w świątyni jerozolimskiej; symbol judaizmu. [przypis edytorski]
menora — siedmioramienny świecznik używany w Świątyni Jerozolimskiej (także: świecznik chanukowy); symbol judaizmu; jeden z elementów występujących w herbie państwa Izrael. [przypis edytorski]
Mensa Bonsu (ok. 1840–1896) — dziesiąty władca Królestwa Aszante, panujący od 1874, w 1883 obalony i wygnany przez swoją siostrę. [przypis edytorski]
mensa — główna część ołtarza w formie płyty lub skrzyni na nóżkach. [przypis edytorski]
mensa (łac.: stół) — blat ołtarza. [przypis edytorski]
mensa (łac.) — stół. [przypis edytorski]
mensa (łac.) — stół; tu: stół stanowiący główną część ołtarza. [przypis edytorski]
mensa — stół stanowiący główną część ołtarza. [przypis edytorski]
mensa (z łac.) — stół ofiarny, ołtarz. [przypis edytorski]
mensa (z łac.) — tu: stół. [przypis edytorski]
Menschen! helft mir, Menschen! (niem.) — Ludzie! Pomóżcie mi, ludzie! [przypis edytorski]
Menschen wägen auf deinem mörderischen Dolch keine Luftblase auf — Menschen bedeuten dir nichts. [przypis edytorski]
Menschheit — Menschlichkeit. [przypis edytorski]
Menschliches, Allzumenschliches (niem.) — Ludzkie, arcyludzkie; szkice estetyczno-literackie Nietzschego, wydane w l. 1878–1880. [przypis edytorski]
Menschliches, Allzumenschliches (niem.) — Ludzkie, arcyludzkie; szkice estetyczno-literackie Nietzschego, wydane w l. 1878–80. [przypis edytorski]
mens divinior (łac.) — duch natchniony; tu: mowa o Towiańskim. [przypis redakcyjny]
menses (łac.) — menstruacja. [przypis edytorski]
mens (…) humari (łac.) — dusza i sława nie zstępują do grobu. [przypis redakcyjny]
Mens (…) inanes (łac.) — „Duch nieugięty, choć łzy płyną marne” (Vergilius, Aeneida, IV, 449; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
mens (łac.) — myśl. [przypis redakcyjny]
Mens (…) malis — Ovidius, Tristia, IV, 1, 4. [przypis tłumacza]
mens, mentis (łac.) — rozum. [przypis edytorski]
mens, mentis (łac.) — rozum; tu B. lp mentem. [przypis edytorski]
mens, mentis (łac.) — rozum, tu B. lp mentem. [przypis redakcyjny]
mens, mentis (łac.) — umysł, rozsądek; zdrowie psychiczne, tu B. lp mentem. [przypis redakcyjny]
Mensque (…) nihil — Ovidius, Ex ponto II, 18. [przypis tłumacza]
mens sana in corpore sano (łac. przysł.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
mens sana in corpore sano (łac.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
mens sana in corpore sano (łac.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
mensura — tu: blizna po pojedynku. [przypis edytorski]
mensura — zasady i rytuały związane z pojedynkami, praktykowanymi m.in. w korporacjach akademickich. [przypis edytorski]
mens (z łac.) — umysł, myśli. [przypis redakcyjny]
mental„hinterland” (ang.) — głębia mentalna, duchowa. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — chory na umyśle. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — szaleniec, dziwak. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — szalony. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — upośledzony na umyśle. [przypis edytorski]
mente captus — (lat.) verrückt. [przypis edytorski]
Mentem (…) videmus — Lucretius, De rerum natura, III, 509. [przypis tłumacza]
mentes (łac.) — umysły. [przypis edytorski]
menteszka (daw.) — osełka do ostrzenia kosy. [przypis edytorski]
mention honorable (fr.) — wyróżnienie. [przypis edytorski]
mention honorable (fr.) — zaszczytna wzmianka [przypis edytorski]
mention honorable — zaszczytna wzmianka. [przypis tłumacza]
mentiris impudentissime (łac.) — kłamiecie najbezczelniej. [przypis edytorski]
Mentiris impudentissime (łac.) — „Skłamałbyś najbezczelniej”. [przypis tłumacza]
mentlik (z niem.) — tu: płaszczyk. [przypis edytorski]
mentnę (zniekszt. fr.: maintenant) — teraz. [przypis edytorski]
Menton a. Mentona — miejscowość wypoczynkowa na Riwierze Francuskiej, w pobliżu granicy z Włochami, jedno z ulubionych miejsc brytyjskiej klasy wyższej. [przypis edytorski]
Mentona — miejscowość wypoczynkowa na Riwierze Francuskiej, w pobliżu granicy z Włochami; w XIX w. jedno z ulubionych miejsc arystokracji. [przypis edytorski]
mentor — nauczyciel. [przypis edytorski]
mentor — nauczyciel, wychowawca. [przypis edytorski]
menuet — dawny taniec francuski z figurami, wprowadzony w połowie XVII w. na dwór Ludwika XVI, nadal modny w w. XVIII. [przypis edytorski]
menuet — dworski taniec figurowy, szczególnie popularny na dworze Ludwika XIV. [przypis edytorski]
menuet — dworski taniec francuski z figurami, wprowadzony w połowie XVII w. na dwór Ludwika XVI, nadal modny w w. XVIII. [przypis edytorski]
menuet — fr. taniec ludowy, o metrum 3/4 i tempie umiarkowanym, w czasach Ludwika XIV stał się tańcem dworskim i zyskał popularność podczas organizowanych balów: tańczony jest w parach, ale pozwala też na tworzenie figur wykonywanych rzędami; istnieją realizacje tej formy muz. przez najsławniejszych kompozytorów (np. Mozarta, Haendla i in.). [przypis edytorski]
menuet — starofrancuski taniec w trzyćwierciowym takcie, pełen wdzięku i wytworności. [przypis redakcyjny]
menuet — stary, wspaniały taniec francuski. [przypis redakcyjny]
menuet — wytworny, dworski taniec francuski o umiarkowanym tempie, szczególnie popularny w XVIII w. [przypis edytorski]
menuet — wytworny, dworski taniec francuski z XVII–XVIII w. [przypis edytorski]
menuet — wytworny, dworski taniec francuski z XVII–XVIII w. [przypis redakcyjny]
Menuf — gr. Onufis (Onouphis), miasto na zachodzie Delty, w 4. nomie Górnego Egiptu. Położone ok. 60 km na zachód od Bubastis (w powieści: Pi-Bast). [przypis edytorski]
Menyhért Lengyel (1880–1974) — węgierski pisarz, scenarzysta filmowy, dziennikarz; autor popularnej groteski A csodálatos mandarin (1916). [przypis edytorski]
menzala — w chiromancji linia przecinająca środek dłoni od palca wskazującego do małego. [przypis tłumacza]
Menzel, Wolfgang (1798–1873) — niemiecki poeta, krytyk i historyk literatury. [przypis edytorski]
Menzo — rzeka Mincio, lewy dopływ Padu (tak nazywana w narzeczu miejscowym). [przypis redakcyjny]
Meocka zatoka — Jezioro Meockie, tj. Morze Azowskie w terminologii staroż. Greków. [przypis edytorski]
Meońska księga — Iliada, epopeja Homera, który według jednego podania miał pochodzić z Meonii. [przypis redakcyjny]
meońskie oddziały — Etruskowie. [przypis edytorski]
meoński — pochodzący z Meonii, później określanej jako Lydia. [przypis edytorski]
meoński — tu: lidyjski a. frygijski. [przypis edytorski]
meon (gr. μῆον a. μεῖον — coś mniejszego, o niewielkim rozmiarze; drobne. [przypis edytorski]
Meonia — daw. nazwa Lidii. [przypis edytorski]
Meonia — inna nazwa Lidii. [przypis edytorski]
me państwa (…) piędzią szerzej ziemi nie zaległy — me państwa nie powiększyły się ani o piędź; piędź: daw. antropometryczna miara długości, równa odległości między małym (a. środkowym) palcem a kciukiem rozstawionych palców dłoni i wynosząca ok. 20 cm. [przypis edytorski]
