Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 5363 przypisów.

córy — dziś popr. forma N.lm: córami. [przypis edytorski]

cóś (gw.) — dziś: coś. [przypis edytorski]

cóż bo — bo cóż; cóż więc. [przypis edytorski]

cóż bo (daw.) — co też, cóż więc. [przypis edytorski]

cóż bo (daw.) — w takim przestawnym szyku oznacza: cóż więc, co też. [przypis edytorski]

cóżby (starop.) — oboczności pisowni: czożby. [przypis edytorski]

cóż (…) dzierżysz o owym (daw.) — co myślisz o tym. [przypis edytorski]

cóżem mniemał — przykład ruchomej końcówki fleksyjnej czasownika; inaczej: cóż mniemałem (tj. cóż sądziłem). [przypis edytorski]

cóżem (…) mówił — cóż mówiłem. [przypis edytorski]

cóżem widziała — cóż widziałam. [przypis edytorski]

cóżeście chcieli — przykład ruchomej końcówki fleksyjnej czasownika; inaczej: cóż chcieliście. [przypis edytorski]

Cóżeś zacz? (daw.) — Kim jesteś? [przypis edytorski]

cóż kiedy chybi (starop.) — cóż [będzie] jeśli chybi [tj. nie osiągnie zamierzonego skutku]. [przypis edytorski]

cóż mu nada — na cóż mu się przyda. [przypis edytorski]

cóż potem (starop.) — cóż po tym, cóż z tego. [przypis edytorski]

cóż potem (starop.) — cóż po tym; cóż z tego. [przypis edytorski]

Cóż to będzie z tego młodzieńca — parafraza ewangeliczna, por. Łk 1,66. [przypis edytorski]

Cóż to za zgrzebne Filipy z konopi gwarem swym mącą sen naszej królowej? Co? Widowisko?! Chętnie będę widzem, a w razie czego nawet i aktorem — słowa Puka z I sceny III aktu Snu nocy letniej. [przypis edytorski]

cóżże — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

cózeście sie kosów jeni (gw.) — cożeście się chwycili za kosy; czemu chwyciliście za kosy. [przypis edytorski]

cobądźkolwiek — dziś: co bądź a. cokolwiek. [przypis edytorski]

Co b. do d. — Co było do dowiedzenia. [przypis edytorski]

Co Białego spotkało — Leszek Biały (ok. 1184–1227), książę krakowski, został zamordowany w czasie zjazdu w Gąsawie. [przypis edytorski]

Coblentz, William (1873–1962) — fizyk amerykański, znany ze swojego wkładu w radiometrię i spektroskopię w podczerwieni. [przypis edytorski]

cobler — lekki drink z wina lub sherry z sokiem z owoców cytrusowych, cukrem i kostkami lodu. [przypis edytorski]

co bronić porwali się woli — którzy wywołali powstanie, by bronić wolności. [przypis edytorski]

co by było po tym — co by z tego miało być; co by z tego miało wynikać. [przypis edytorski]

co bych rad widział (daw.) — co bym chętnie widział. [przypis edytorski]

coby dawać pozór (daw.) — żeby pilnować (czy nie idzie wicesekretariusz). [przypis edytorski]

co by kolwiek — cokolwiek by. [przypis edytorski]

cobykolwiek — dziś: cokolwiek by. [przypis edytorski]

co było odeszło (daw.) — forma daw. czasu zaprzeszłego; znaczenie: co odeszło (dawniej, przedtem). [przypis edytorski]

co był opowiadał — daw. czas zaprzeszły; dziś tylko: opowiadał (wcześniej). [przypis edytorski]

co był uczynił Zopirus, on zacny rycerz, rozmiłowawszy się pana swojego Dariusa, (…) urznąwszy sobie gębę i nos uciekł do Babilończyków (…) — Herodot, Dzieje III 151; mowa o oblężeniu zbuntowanego Babilonu przez perskiego króla Dariusza I Wielkiego (ok. 550–486 p.n.e.). [przypis edytorski]

co by na tym liście stało (starop.) — co jest napisane w tym liście. [przypis edytorski]

Co by robiła dziś Anglia, gdyby zamiast czterdziestu tysięcy marynarzy miała czterdzieści tysięcy mnichów? — w 1534 król Henryk VIII zerwał z papiestwem i ogłosił się głową Kościoła w Anglii, w latach 1546–41 rozwiązał klasztory w swoim królestwie, przejął ich dochody i sprzedał majątki; jego córka, Elżbieta I, kontynuowała politykę religijną ojca, w 1588 pokonała wielką flotę inwazyjną Hiszpanii, ówczesnej głównej potęgi morskiej i kolonialnej; wspierała handel zamorski i ekspansję kolonialną. Trwająca za życia Woltera wojna siedmioletnia (1756–1763) zakończyła się druzgocącym zwycięstwem Wielkiej Brytanii nad Francją i Hiszpanią i rozstrzygnęła zmagania francusko-brytyjskie o dominację w Ameryce Północnej i supremację na świecie: Wielka Brytania przejęła większość terytoriów kolonialnych Francji i zyskała światową dominację na morzach, oceanach i w koloniach. [przypis edytorski]

Cobyś był, Pietrze, mi dufał, co przejdziesz — to przeszedłbyś — konstrukcja z użyciem czasu zaprzeszłego, inaczej: „Gdybyś mi zaufał, że przejdziesz, wówczas przeszedłbyś”. [przypis edytorski]

coć było życiem — inaczej: co ci było życiem; co było dla ciebie życiem. [przypis edytorski]

coć — co ci (która ci). [przypis edytorski]

coć do sromoty i do moich rzeczy (starop.) — co ci do sromoty i do moich rzeczy; co cię obchodzą moja hańba i moje sprawy. [przypis edytorski]

coć — konstrukcja z partykułą „ci”, skróconą do „-ć”. [przypis edytorski]

coć mówił (daw.) — skrót od: co ci mówił. [przypis edytorski]

coć powiedzą — konstrukcja z partykułą -ci, skróconą do -ć; znaczenie: co ci powiedzą. [przypis edytorski]

coć powiem — co ci powiem. [przypis edytorski]

coć się podobała (starop., gw.) — skrót od: co ci się podobała; która ci się podobała. [przypis edytorski]

co-ć się roi — co ty sobie wyobrażasz. [przypis edytorski]

coć snem było — inaczej: co ci było snem; co było dla ciebie snem. [przypis edytorski]

coć (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]

coć (…) wadzi (starop.) — skrót od: co ci wadzi, co ci przeszkadza. [przypis edytorski]

Coccidae, pol.: misecznikowate (biol.) — rodzina owadów z nadrodziny czerwców. [przypis edytorski]

cochać się — czochrać się, drapać się. [przypis edytorski]

co chcą to robią — możliwa poprawka: co chcą to robię [przypis edytorski]

Co chcesz — tu daw.: ile chcesz (jaką kwotę). [przypis edytorski]

cochenilla (z fr.) — dziś popr.: koszenila, naturalny ciemnoczerwony barwnik pozyskiwany z wysuszonych i zmielonych owadów, zwanych czerwcami kaktusowymi (Dactylopius coccus); tu w znaczeniu: owad, z którego wytwarza się ten barwnik. [przypis edytorski]

Cocher! Arretez! (fr.) — Woźnica! Zatrzymaj powóz! [przypis edytorski]

Cochet, Henri (1901–1987) — francuski tenisista, członek drużyny „czterech muszkieterów”, która zdominowała tę grę w l. 20. i 30. XX w. [przypis edytorski]

Cochet, Jean Benoît Désiré (1812–1875) — francuski archeolog, ksiądz katolicki; jeden z założycieli archeologii jako dyscypliny naukowej we Francji, pierwszy kurator Muzeum Starożytności w Rouen, autor ponad 150 książek i artykułów. [przypis edytorski]

cochmy naszczepili (starop.) — cośmy naszczepili; co naszczepiliśmy. [przypis edytorski]

Cochons! cochons! (fr.) — świnie, świnie. [przypis edytorski]

co ci ta o to (gw.) — po co masz wiedzieć, nie pytaj. [przypis edytorski]

Cocteau, Jean (1889–1963) — francuski poeta, dramaturg, scenarzysta i reżyser, a także malarz i menedżer bokserski. [przypis edytorski]

Cocteau, Jean (1889–1963) — francuski poeta, pisarz, dramaturg, filmowiec i choreograf tworzący pod wpływem awangardowych kierunków w sztuce. [przypis edytorski]

Co czytałem umarłym — utwór odnosi się do akcji selekcyjnej w szopie (tj. przedsiębiorstwie) szczotkarzy, jaka miała miejsce 8 stycznia 1943 roku. [przypis edytorski]

coda (muz.) — końcowa część utworu, zwykle o szybszym w stosunku do całości tempie. [przypis edytorski]

co dawno o głupich królach poeta powiedział — Horacy, Delirant reges, plectuntur Achivi [Gdy królowie szaleją, płaczą Grecy — Red.WL]. [przypis edytorski]

coda — zakończenie kompozycji muzycznych zawierające zwięzłe powtórzenie głównych tematów. [przypis edytorski]

codicillum (łac.) — pismo na drewnianej tabliczce, tu: utwór szydzący z cezara; por. kodycyl jako dodatek do testamentu. [przypis edytorski]

Co dla innych ziarnkiem piasku jest, górą staje się dla nas — parafraza zdania z listu Elizy Orzeszkowej do Franciszka Rawity Gawrońskiego z 25 lipca 1881. [przypis edytorski]

co do joty — z największą dokładnością, w najdrobniejszych szczegółach; jota to jedna z liter alfabetu gr., mająca w istocie postać niewielkiej kreseczki: ι. [przypis edytorski]

Co do much tse-tse, te zabójcze są tylko dla zwierząt — wbrew temu, co pisze Sienkiewicz, muchy tse-tse są niebezpieczne dla ludzi: mogą przenosić na człowieka choroby zakaźne wywoływane przez pasożyty, m.in. śpiączkę afrykańską, która bez leczenia kończy się śmiercią. [przypis edytorski]

co (…) do takiego nędznego a zamieszanego przyrodzenia naszego przypada — co się odnosi do naszej biednej i chaotycznej natury. [przypis edytorski]

co dowiedziałem się — dziś popr.: czego dowiedziałem się. [przypis edytorski]

Co do władzy więc (…) jest skutkiem koniecznym — wywód ten jest streszczeniem teorii umowy społecznej, według której legalna władza jest udzielana niektórym jednostkom lub grupom na zasadzie dobrowolnej ugody członków społeczeństwa; do najważniejszych filozofów głoszących tę teorię należeli: Thomas Hobbes (1588–1679), a także John Locke (1632–1704) i Jean-Jacques Rousseau (1712–1778). [przypis edytorski]

co ducha (daw.) — co tchu, jak najszybciej. [przypis edytorski]

co duchu — co tchu, jak najszybciej (daw. duch: dech, tchnienie). [przypis edytorski]

co duchu (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]

co duży (starop. forma) — co [są] duzi (lm). [przypis edytorski]

codzień — dziś popr. pisownia: co dzień. [przypis edytorski]

co dzień zarzynał trzysta byków — tradycyjnie hekatomba była ofiarą ze stu wołów, więc mowa tu o ofierze znacznie większej niż zwyczajowa. [przypis edytorski]

„Codzienna” — „La Quotidienne”, rojalistyczna gazeta francuska wydawana od 1790 do 1847, kiedy połączyła się z „La France” i „L'Écho français”, tworząc „L'Union monarchique”. [przypis edytorski]

„Codzienna” — „La Quotidienne”, rojalistyczna gazeta francuska wydawana od 1790 do 1847. [przypis edytorski]

co dziś jest w Częstochowie, to naprawdę największe (…) skupisko młodzieży akademickiej — autor opisuje Akademickie Śluby Jasnogórskie, które miały miejsce 24 maja 1936; do zespołu klasztornego na Jasnej Górze w Częstochowie przybyło wówczas ok. 20 tys. osób z polskich środowisk akademickich, a zgromadzona młodzież złożyła uroczyste ślubowanie, przyrzekając m.in. kierowanie się wiarą w życiu „społecznym, narodowym i państwowym” oraz „synowską uległość dla Stolicy Apostolskiej”, co spowodowało liczne komentarze i polemiki prasowe. [przypis edytorski]