Przypisy

metrampaż (z fr. mettre en pages: umieszczać na stronach) — łamacz, pracownik zecerni formujący kolumny druku ze szpalt złożonych przez zecera. [przypis edytorski]

metr (daw., z fr. maître) — mistrz; nauczyciel, zwłaszcza muzyki, tańca, języków. [przypis edytorski]

metr (daw., z fr. maître) — mistrz; nauczyciel, zwł. muzyki, tańca, języków. [przypis edytorski]

metr (daw., z fr. matîre) — nauczyciel. [przypis edytorski]

metresa (z fr. maîtresse: pani, mistrzyni) — kochanka, utrzymanka; początkowo: faworyta królewska. [przypis edytorski]

metr (z fr. maître) — mistrz; nauczyciel, zwł. muzyki, tańca, języków. [przypis edytorski]

metr (z fr. maître) — nauczyciel. [przypis edytorski]

metr (z fr. maître) — tu: maître d'hôtel, szef służby hotelowej. [przypis edytorski]

metr (z fr.) — nauczyciel. [przypis edytorski]

mets le (fr.) — tu: zamieść, opublikuj. [przypis edytorski]

mettre á point (fr.) — dopracować. [przypis edytorski]

M-eur et M-me Tout-le-monde właśc. Monsieur et Madame Tout-le-monde (fr.) — tu przen.: postępować jak wszyscy. [przypis edytorski]

Me voilà (fr.) — Jestem; oto ja. [przypis edytorski]

mezalians (z fr.) — małżeństwo, w którym jedna strona jest niższego stanu a. biedniejsza od drugiej. [przypis edytorski]

mi-carême (fr.) — półpoście; trzeci czwartek Wielkiego Postu, uroczyście świętowany. [przypis edytorski]

midinetka (z fr., daw.) — młoda dziewczyna pracująca w paryskim domu mody lub w dużym sklepie. [przypis edytorski]

midinetka (z fr.) — młoda sprzedawczyni w domu mody. [przypis edytorski]

midinetka (z fr.) — młoda sprzedawczyni w domu mody; także: dziewczyna frywolna, skora do przygód towarzyskich. [przypis edytorski]

migrena (z fr.) — pulsujący ból głowy. [przypis edytorski]

milieu (fr.) — środowisko, otoczenie. [przypis edytorski]

milieu (fr.) — środowisko. [przypis edytorski]

milieu (fr.) — tu: towarzystwo. [przypis edytorski]

millefleur (fr.) — tysiąc kwiatów. [przypis edytorski]

mina (daw., z fr.) — kopalnia. [przypis edytorski]

minion (z fr. mignon) — faworyt królewski, kochanek. [przypis edytorski]

ministrable (fr.) — godny mianowania ministrem. [przypis edytorski]

Misère de la philosophie (fr.) — Nędza filozofii. [przypis edytorski]

mise en scène (fr.) — inscenizacja. [przypis edytorski]

Miserables (fr.) — Nędznicy, powieść Victora Hugo, opublikowana w roku 1862. [przypis edytorski]

mitenki a. mitynki (z fr.) — rękawiczki bez palców lub kryjące palce tylko do połowy; używane przez kobiety od XVIII w., często ozdobne, z delikatnych materiałów, koronki, wyszywane itp., sięgające do nadgarstka lub dalej, do łokcia. [przypis edytorski]

mitenki a. mitynki (z fr.) — rękawiczki bez palców lub kryjące palce tylko do połowy; używane przez kobiety od XVIII w., często ozdobne, z delikatnych materiałów, koronki, wyszywane itp., sięgające do nadgarstka lub dalej, do łokcia. [przypis edytorski]

M-lle (fr.) — skrót słowa mademoiselle: panna. [przypis edytorski]

Mme (fr.) — skrót od: madame: pani. [przypis edytorski]

moderne (fr.) — nowoczesny. [przypis edytorski]

moderne (fr.) — nowoczesny. [przypis edytorski]

moi est haïssable (fr.) — „ja” jest nienawistne. Cytat z Myśli, 7, 456 (1669 r.) Blaise'a Pascala. [przypis edytorski]

moi (fr.) — ja. [przypis edytorski]

Moi j'aime la femme à la folie… (fr.) — kocham tę kobietę do szaleństwa. [przypis edytorski]

moi, je dois travailler (fr.) — ja muszę pracować. [przypis edytorski]

moitié promenant, moitié chassant (fr.) — pół spacerując, pół polując. [przypis edytorski]

Mon âme seulette a mal au coeur d'un dense ennui (fr.) — moja samotna dusza boli mnie od zgęszczonej nudy. [przypis edytorski]

mon ami (fr.) — mój przyjaciel. [przypis edytorski]

mon ami (fr.) — mój przyjacielu. [przypis edytorski]

Mon ami, vous la retrouverez dans un demi-monde meilleur (fr.) — Drogi panie, odnajdzie ją pan na lepszym półświatku. [przypis edytorski]

mon amour (fr.) — moja miłości, moje kochanie. [przypis edytorski]

Mon ange! (fr.) — Mój aniele! [przypis edytorski]

mon ange! (fr.) — mój aniele! [przypis edytorski]

mon ange, j'ètais contraire (fr.) — aniołku, byłam przeciwna. [przypis edytorski]

mon cher enfant (fr.) — moje drogie dziecko. [przypis edytorski]

mon cher (fr.) — mój drogi. [przypis edytorski]

Mon cher (fr.) — mój drogi. [przypis edytorski]

mon cher monsieur (fr.) — (mój) drogi panie; łaskawy panie. [przypis edytorski]

mon coeur (fr.) — moje serce. [przypis edytorski]

mon commandant (fr.) — mój dowódco. [przypis edytorski]

mondaine (fr.) — kobieta światowa. [przypis edytorski]

mon Dieu (fr.) — mój Boże. [przypis edytorski]

Mon Dieu (fr.) — mój Boże! [przypis edytorski]

Mon Dieu (fr.) — mój Boże. [przypis edytorski]

mon Dieu! (fr.) — mój Boże! [przypis edytorski]

Mon Dieu! qu'est-ce que ça veut dire? (fr.) — Mój Boże! Co to ma znaczyć? [przypis edytorski]

mond (z fr.) — światek, towarzystwo. [przypis edytorski]

mon enfant (fr.) — moje dziecko. [przypis edytorski]

Mon Général, quelle chanson (fr.) — Panie Generale, co za piosenka! [przypis edytorski]

mon hôte de la Jarretière (fr.) — mój gospodarz karczmy „Pod Podwiązką”. [przypis edytorski]

Mon lion (fr.) — Mój lew. [przypis edytorski]

mon mari (fr. ) — mój mąż. [przypis edytorski]

monnaie (fr.) — moneta; tu: pieniądze. [przypis edytorski]

mon petit cochon (fr.) — moje małe prosiątko. [przypis edytorski]

mon petit Saxe psychologique (fr.) — moja mała psychologiczna figurka z saskiej porcelany; Laure Heyman była kolekcjonerką porcelanowych figurek; „psychologique” odnosi się do delikatnej wrażliwości Prousta. [przypis edytorski]

mon prince (fr.) — mój książę. [przypis edytorski]

Monseigneur (fr.) — Jaśnie Oświecony (tytuł używany wobec członków rodziny królewskiej); tu: o wielkim księciu Konstantym. [przypis edytorski]

monseigneur (fr.) — mój panie. [przypis edytorski]

Monseigneur (fr.) — Panie. [przypis edytorski]

Monsieur, donnez moi quelque chose! (fr.) — Proszę pana, niech pan coś da! [przypis edytorski]

monsieur (fr.) — pan. [przypis edytorski]

Monsieur (fr.) — pan; tu jako tytuł używany na określenie Filipa I Orleańskiego (1640–1701), brata francuskiego króla Ludwika XIV. [przypis edytorski]

monsieur (fr.) — pan; tu: wychowawca. [przypis edytorski]

monsieur (fr.) — tu: panie. [przypis edytorski]

Monsieur, je suis enchantée (fr.) — Panie, jestem zachwycona. [przypis edytorski]

Monsieur, je vous remercie mille fois de votre bonté. (fr.) — Panie, tysiąckrotnie dziękuję za pańską dobroć. [przypis edytorski]

Monsieur Koruta! Monsieur Koruta! (fr.) — Panie Koruta! Panie Koruta! [przypis edytorski]

monsieur l'Abbé (fr.) — pan ksiądz. [przypis edytorski]

monsieur le baron (fr.) — pan baron. [przypis edytorski]

Monsieur le Duc (fr.) — pan książę; używany na dworze królewskim tytuł męża nieślubnej córki Ludwika XIV, księcia Ludwika III de Bourbon-Condé (1668–1710), później także jego najstarszego syna, Ludwika IV Henryka de Bourbon-Condé (1692–1740). [przypis edytorski]

Monsieur le Sénateur (…) de Herz (fr.) — Panie senatorze! Och, przeszkadzam panu! Mają śpiewać chór z Don Juana, a potem koncert Herza. [przypis edytorski]

Monsieur Michel Kaniowski, n' est-ce pas? (fr.) — Pan Michał Kaniowski, nieprawdaż? [przypis edytorski]

Monsieur mon cher enfant (fr.) — Panie, moje drogie dziecko. [przypis edytorski]

Monsieur, où est la Seine? (fr.) — Proszę pana, gdzie jest Sekwana? [przypis edytorski]

Monsieur Stanislas Rudecki à Ruczajew (fr.) — Pan Stanisław Rudecki w Ruczajewie. [przypis edytorski]

Monsieur, vous me troublez! (fr.) — Pan mnie niepokoi! [przypis edytorski]

monsie (z fr. monsieur: pan; proszę pana) — panie. [przypis edytorski]

monstre charmant (fr.) — uroczy potwór. [przypis edytorski]

monstre (fr.) — potwór, monstrum; olbrzymi, nadzwyczajny. [przypis edytorski]

monstre (fr.) — potwór. [przypis edytorski]

monstre (fr.) — potwór; tu: gigant. [przypis edytorski]

monstre sacre (fr.) — święty potwór. [przypis edytorski]

morbleu (fr.) — do licha. [przypis edytorski]

morderowy (daw., z fr.) — brunatnoczerwony. [przypis edytorski]

morga (daw., z fr. morgue) — kostnica; budynek, w którym wystawia się do rozpoznania zwłoki nierozpoznanych zmarłych. [przypis edytorski]

morga (daw., z fr. morgue) — kostnica; dawniej ciała zmarłych przechowywano przed pogrzebem w domach mieszkalnych, w budynku kostnicy wystawiano zwłoki osób niezidentyfikowanych w celu ich rozpoznania. [przypis edytorski]