Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do specjalnych publikacji współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur.
Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes
By qualifier: all | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
By language: all | polski
293 footnotes found
skaźca (starop.) — pogromca, niszczyciel. [przypis redakcyjny]
skazać (starop.) — tu: wskazać. [przypis edytorski]
skaza (starop.) — szkoda, ruina. [przypis redakcyjny]
skazywać (starop.) — ukazywać; w tym skazuję swoje siły: poprzez to ukazuję swoją siłę. [przypis edytorski]
skłonić wodze (starop.) — skierować za pomocą wodzy (cugli) konia. [przypis redakcyjny]
sklep (starop.) — piwnica. [przypis redakcyjny]
sklep zjednoczony (starop.) — sklepienie nad głowami z tarcz utworzone (testudo). [przypis redakcyjny]
skoro (starop.) — szybko, pospiesznie. [przypis edytorski]
skosztować (starop.) — tu: spróbować; wypróbować (zmierzyć) swoje siły. [przypis edytorski]
skrytemi napuszczone jady (starop.) — nasączone tajemnymi truciznami. [przypis edytorski]
skrżyta zęby (starop.) — zgrzyta zębami. [przypis edytorski]
skukłać (starop.) — pobić, pogromić, [rozgromić]. [przypis redakcyjny]
skusić (starop.) — spróbować, doświadczyć. [przypis redakcyjny]
skusić (starop.) — spróbować. [przypis edytorski]
skutki (starop.) — tu: dzieła, czyny. [przypis edytorski]
skwapliwy (starop.) — prędki, pochopny. [przypis edytorski]
skwapliwy (starop.) — (zbyt) prędki, pochopny. [przypis edytorski]
skwitnąć (starop.) — [zwikłać, splątać się]; włosy (…) niechaj się skwitną: niech się zrosną, skudłają. [przypis redakcyjny]
słamię (starop.) — tu: złamię. [przypis edytorski]
słowacki (starop.) — słowiański. [przypis redakcyjny]
słożyć (starop.) — złożyć, ułożyć. [przypis edytorski]
słuchaj (…) mało (starop.) — posłuchaj trochę. [przypis edytorski]
słuchajże (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
słuchy (starop.) — tu: odgłosy. [przypis edytorski]
słusza (starop.) — przystoi, wypada; wszeko słusza starszemu tu: jak przystoi (odpowiadać) osobie starszej. [przypis edytorski]
słusze (starop.) — jest rzeczą słuszną, przystoi. [przypis redakcyjny]
słusze (starop.) — jest rzeczą słuszną, przystoi; zob. też: Ks. 2, Pieśń XV, w. 9. [przypis redakcyjny]
słuszna (starop.) — słuszna to rzecz; jest słuszne. [przypis edytorski]
słychany (starop.) — słyszany; mało słychany: niesłychany, rzadko spotykany. [przypis edytorski]
słyszeć było (starop.) — było słychać. [przypis edytorski]
smalcowana (starop.) — szmelcowana (zbroja). [przypis redakcyjny]
smalcowana [zbroja] (starop.) — szmelcowana. [przypis redakcyjny]
smalcowana zbroja (starop.) — szmelcowana. [przypis redakcyjny]
smarag (starop.) — szmaragd. [przypis edytorski]
smektać się (starop.) — głaskać się; aż się chłop po sircu smekce: aż się chłop gładzi po sercu (łapie za serce ze zdenerwowania). [przypis edytorski]
smienić głosy (starop.) — odmienić głos; tu przen.: zacząć inaczej śpiewać, zacząć cienko śpiewać. [przypis edytorski]
smienić głosy (starop.) — zmienić głos; przen. dziś: zacząć inaczej śpiewać. [przypis edytorski]
smyję (starop.) — zmyję; tu przen.: usunę, zabiję. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw., starop.) — może, podobno, przecież, widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw., starop.) — może, podobno, przecież, widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snać a. sna (starop.) — także: snadź; widocznie, prawdopodobnie, widocznie, chyba. [przypis edytorski]
snać (starop.) — prawdopodobnie, pewnie, widocznie. [przypis edytorski]
snać (starop.) — przecież, może, podobno. [przypis redakcyjny]
snać (starop.) — przecież, zapewne, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać (starop.) — tu: zapewne, może. [przypis edytorski]
snadniej (starop.) — łatwiej. [przypis edytorski]
snadnie (starop.) — łatwo, bez trudu. [przypis redakcyjny]
snadnie (starop.) — łatwo. [przypis edytorski]
snadnie (starop.) — łatwo. [przypis redakcyjny]
Jan Kochanowski, Fragmenta albo pozostałe pisma, Pieśń (Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary?)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń IX (Chcemy sobie być radzi?)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
snadnie (starop.) — łatwo, z łatwością. [przypis edytorski]
snadno a. snadnie (starop.) — łatwo. [przypis edytorski]
snadno (a. snadnie; starop.) — łatwo. [przypis edytorski]
snadny (starop.) — łatwy. [przypis edytorski]
snadź, snaść a. sna (starop.) — może, być może; pewnie, chyba, prawdopodobnie; widocznie. [przypis edytorski]
snadź (starop.) — może, chyba. [przypis redakcyjny]
snadź (starop.) — może, podobno, przecież, widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snadź (starop.) — przecież, widocznie, zapewne, może, podobno. [przypis redakcyjny]
snadź (starop.) — widocznie. [przypis edytorski]
snym miała dziwne (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: miałam dziwne sny. [przypis edytorski]
Solima (starop.) — Jerozolima. [przypis redakcyjny]
spara (starop.) — szpara. [przypis edytorski]
spatrzać (starop.) — zobaczyć. [przypis edytorski]
spatrzyć się z kim (starop.) — spróbować, zmierzyć się z kim. [przypis redakcyjny]
spatrzyć (starop.) — spróbować, zmierzyć się z kim; spatrzyć, jeśli: spróbować, czy. [przypis redakcyjny]
spełna (starop.) — w całości. [przypis redakcyjny]
spiły* (starop.) — usypiały. [przypis redakcyjny]
spisek (starop.) — [tu:] warunek pokoju, układ, [spisane] przymierze. [przypis redakcyjny]
spisek (starop.) — warunek pokoju, układ, przymierze. [przypis redakcyjny]
spiżane wrota (starop.) — spiżowe wrota; drzwi ze spiżu. [przypis redakcyjny]
spółmiłośnik (starop.) — współmiłośnik; wspólnie z innymi aspirujący do miłości jednej kobiety. [przypis redakcyjny]
spółsłużebnica (starop.) — współsłużebnica; osoba wspólnie służąca u kogo. [przypis redakcyjny]
spólny skarb (starop.) — wspólny skarb; chodzi tu o skarb państwowy utworzony z podatków. [przypis redakcyjny]
spokoić się (starop.) — uspokajać się. [przypis edytorski]
społeczny nama (starop.) — wspólny nam. [przypis redakcyjny]
społem (starop.) — razem, wspólnie. [przypis edytorski]
sporo (starop.) — tu: szybko. [przypis edytorski]
sprawa (starop.) — porządek, dowództwo; [sprawą ustąpili: ustąpili w porządku; red. WL]. [przypis redakcyjny]
sprawa (starop.) — tu: dowództwo; pod twą sprawą: pod twym dowództwem. [przypis edytorski]
sprawa (starop.) — [tu:] porządek, dowództwo. [przypis redakcyjny]
sprawić (starop.) — zdziałać. [przypis edytorski]
sprawiony o czym (starop.) — uwiadomiony o czym. [przypis redakcyjny]
sprawiony (starop.) — przygotowany. [przypis edytorski]
sprawiony (starop.) — tu: poinformowany. [przypis edytorski]
sprawuje (starop.) — sprawia; czyni. [przypis edytorski]
sprawy (starop.) — uczynki. [przypis redakcyjny]
sprośnie (starop.) — brzydko. [przypis edytorski]
sprosność (starop.) — okropność, plugawość, nieobyczajność. [przypis edytorski]
sprosny (starop.) — brzydki, szpetny. [przypis edytorski]
sprosny (starop.) — godny potępienia, potworny, okrutny. [przypis redakcyjny]
sprosny (starop.) — okropny, plugawy, nieobyczajny. [przypis edytorski]
sprzętna (starop.) — zapobiegliwa. [przypis redakcyjny]
sprzysięga (starop.) — sprzysiężenie. [przypis redakcyjny]
spsować (starop.) — zepsuć. [przypis redakcyjny]
spuszczać się na co (starop.) — zdać się na co; zawierzyć czemu. [przypis edytorski]
srogi (starop.) — przykry, ciężki, okrutny (stąd srogość: okrucieństwo). [przypis redakcyjny]
srogi (starop.) — straszny, wielki, dotkliwy itp. [przypis edytorski]
sromać się (starop.) — wstydzić się. [przypis edytorski]
sromać się (starop.) — wstydzić się. [przypis edytorski]
sromota (starop.) — hańba. [przypis redakcyjny]
sromota (starop.) — hańba, wstyd. [przypis edytorski]
Loading