Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dopełniacz | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8700 przypisów.
mamże — konstrukcja z partykułą -że nadającą znaczenie pytania retorycznego; inaczej: czy mam, czyż mam. [przypis edytorski]
mamże — konstrukcja z partykułą -że, pełniącą funkcję wzmacniającą i pytajną; inaczej: czy mam. [przypis edytorski]
mamże — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż, o funkcji pytajnej; znaczenie: czy mam. [przypis edytorski]
mamże — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy mam, czyż mam. [przypis edytorski]
mamże — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy mam. [przypis edytorski]
Mamże się rozwodzić nad tym, jak bez zapału jest wiara Żyda… — Przeciwko temu wcale nie może przemawiać nietolerancja żydowska. W religii prawdziwej tkwi zawsze zapał, ale nigdy zelotyzm. Nietolerancja jest raczej identyczna z niedowiarstwem; jak potęga jest najzłudniejszym surogatem wolności, tak nietolerancja powstaje tylko z braku indywidualnej pewności wiary. [przypis autorski]
Mamże wyznać? (…) wśród najwyższych Przemienień… — T. Miciński, Xiądz Faust, s. 139. [przypis autorski]
mamż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż, nadającą znaczenie pytania retorycznego; znaczenie: czyż mam, czy mam. [przypis edytorski]
mamż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż, o funkcji pytajnej; znaczenie: czy mam. [przypis edytorski]
mamż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy mam, czyż mam. [przypis edytorski]
mamż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy mam. [przypis edytorski]
mam zawód — właśc. doznałem zawodu; zawiodłem się. [przypis edytorski]
mamzel — zniekształcone francuskie madmoiselle, tj. panna. [przypis edytorski]
mamzel — zniekształcone fr. madmoiselle, tj. panna. [przypis edytorski]
mam zostać kuzynką Gercourta? (…) — aby zrozumieć ten ustęp, trzeba wiedzieć, że hrabia de Gercourt opuścił markizę de Merteuil dla intendentowej ***, która poświęciła dla niego wicehrabiego de Valmont i że wówczas markiza i wicehrabia zbliżyli się do siebie. Ponieważ zdarzenie to sięga znacznie wcześniej niż wypadki, o których mowa w niniejszych listach, przeto autor uważał za stosowne pominąć całą odnośną korespondencję. [przypis tłumacza]
Mańkowski, Aleksander (1855–1924) — autor powieści i komedii, głównie dotyczących szlachty z Podola. [przypis edytorski]
mańkut — osoba leworęczna. [przypis edytorski]
maństwo (daw.) — lennictwo, zależność między lennikiem a seniorem; od man: lennik, hołdownik; w oryg. allegiance: obowiązek lenny wobec seniora a. wierność, lojalność, posłuszeństwo. [przypis edytorski]
maństwo (daw.) — posiadłość, zarząd; od man – lennik, hołdownik. [przypis edytorski]
maństwo — tu: arrière-fief [dobra, które jakiś pan uzyskał od swojego seniora i przekazał swojemu wasalowi; red. WL]. [przypis tłumacza]
Managia la tua facia de banditu (hiszp.) — Niech szlag trafi twoją bandycką twarz. [przypis edytorski]
Manahem — Μανάημος (N), Μαναίμος (D). [przypis tłumacza]
manasberskie — rodzaj wina reńskiego. [przypis redakcyjny]
Manasses — mąż Judyty. Zmarł podczas żniw z powodu udaru słonecznego (Jdt 8,2–3). [przypis edytorski]
Manasses — pierworodny syn Józefa, odsunięty od przywileju bycia pierworodnym na rzecz Efraima (Rdz 48,13). [przypis edytorski]
manastir a. monastyr — klasztor prawosławny. [przypis edytorski]
manaszki — dziś popr.: menażki. [przypis edytorski]
manas (z sanskr.) — umysł. [przypis edytorski]
manat — duży roślinożerny ssak wodny, żyjący w przybrzeżnych rejonach Atlantyku w strefie tropikalnej. [przypis edytorski]
manat — duży roślinożerny ssak wodny, żyjący w przybrzeżnych rejonach Atlantyku w strefie tropikalnej; w obecnej klasyfikacji manaty razem z diugoniem tworzą odrębny rząd brzegowców (syren), dawniej uznawanych za „roślinożerne walenie”. [przypis edytorski]
manatki — pakunki, rzeczy osobiste, które się ze sobą zabiera w drogę. [przypis edytorski]
manatki (pot.) — rzeczy osobiste zabierane w podróż; bagaż podręczny. [przypis edytorski]
manatki (pot.) — rzeczy osobiste zabierane w podróż. [przypis edytorski]
manaty — ssaki wodne, należące do rzędu syren; osiągają do 4 metrów długości, a ich płetwy zakończone są szczątkowymi kopytkami. [przypis edytorski]
mana — zawsze mi przychodzi na myśl, że w dźwiękowej analogii do manikiury i pedikiury przodkowie pederastów musieli czcić nie wielkie „mana”, ale jakieś wielkie „peda”. [przypis autorski]
mancenilia (łac. Hippomane mancinella) — tropikalne drzewo amerykańskie osiągające do 15 m wysokości; jedno z najbardziej trujących drzew na świecie. [przypis edytorski]
„Manchester Guardian” — brytyjski tygodnik założony w 1821 w Manchesterze, od 1855 dziennik, od 1959 wydawany pod nazwą „The Guardian”. [przypis edytorski]
Manchester — miasto i dystrykt metropolitalny w płn.-zach. Anglii. [przypis edytorski]
Mancini — jedna z pięciu sióstr Mancini, siostrzenic wpływowego kardynała Jules'a Mazarina, pierwszego ministra Francji; Olimpia (1638–1708) i Maria (1639–1715) Mancini były kochankami Ludwika XIV. [przypis edytorski]
Manco Capac — Pierwszy prawodawca Indian. Zob. Historię Inków [Pisarka nie podała szczegółów dotyczących tego tytułu. Chodzi prawdopodobnie o dzieło Inca Garcilasso de la Vega we francuskim przekładzie Jeana Boudoina pt. Le Commentaire Royal, ou l'Histoire des Incas, Rois du Pérou, 1637; przyp. tłum.]. [przypis autorski]
Manco Capac — także: Ayar Manco, w mitologii inkaskiej legendarny założyciel królewskiej dynastii Inków; pierwszy Sapa Inca (w języku keczua: Jedyny Pan; tytuł władców inkaskich). [przypis edytorski]
manczegski (neol.) — przym. od La Mancha (wym.: mancza), region historyczno-geograficzny w Hiszpanii. [przypis edytorski]
manczester — prążkowana tkanina bawełniana lub wełniana, odmiana sztruksu. [przypis edytorski]
manczesteryzm — powstały w XIX w. w Anglii kierunek w ekonomii propagujący nieingerencję państwa w gospodarkę kraju oraz wolny handel; liberalizm gospodarczy. [przypis edytorski]
Mandalian, Andrzej (1926–2011) — poeta i tłumacz literatury rosyjskiej. [przypis edytorski]
mandantka (z łac.) — osoba dająca komuś mandat (upoważnienie) do pewnych działań. [przypis edytorski]
mandant — tu: mandatariusz, pełnomocnik. [przypis edytorski]
mandant (z łac., praw.) — mocodawca, osoba powierzająca prawnikowi prowadzenie swoich spraw. [przypis edytorski]
mandar, madar a. erytryna — drzewo ozdobne o dużych czerwonych kwiatach, łac. Erythrina variegata. [przypis edytorski]
mandaryn — urzędnik w cesarskich Chinach. [przypis edytorski]
mandaryn — wysoki urzędnik w Chinach w czasach cesarstwa. [przypis edytorski]
Mandata non bona (łac.) — „Niedobre zlecenia”. [przypis tłumacza]
mandatariusz — człowiek mający mandat, upoważnienie do pełnienia jakiegoś urzędu. [przypis edytorski]
mandat (daw.) — pisemne polecenie najwyższej władzy; tu: nakaz. [przypis edytorski]
mandat (daw.) — tu: dekret. [przypis edytorski]
mandat (daw.) — tu: prawo. [przypis edytorski]
Mandat jest świeca i prawo jest światłość, a droga żywota gromienie karności — Prz 6, 23. [przypis edytorski]
mandat — pozew do sądu. [przypis redakcyjny]
mandat — pozew sądowy. [przypis redakcyjny]
mandat (starop.) — [tu:] rozkaz. [przypis redakcyjny]
Mandes — miasto przy ujściu Nilu, gdzie czczono Pana w postaci kozła, z którym tamtejsze kobiety oddawały się wyuzdanej rozpuście. [przypis tłumacza]
mandioka — potrawa z bulw manioku. [przypis edytorski]
mandjoka — właśc. maniok jadalny, rodzaj rośliny uprawnej pochodzący z Brazylii. [przypis edytorski]
mandorlin — dziś: mandolina. [przypis edytorski]
mandragora-android — mandragora to roślina o korzeniu, który przypomina sylwetkę człowieka. [przypis edytorski]
mandragora — Mandragora officinalis L., po polsku: pokrzyk lub dziwostręt, z rodziny psiankowatych. Autorowie greccy często wspominają o usypiającej i odurzającej mocy tej rośliny. Korzenia używano jako środka czarodziejskiego i noszono go jako amulet. Wyglądem przypomina człowieka, dlatego Columella, pisarz z czasów Seneki (I wiek po Chrystusie, autor dzieła o wiejskim gospodarstwie, De re rustica), nazywa mandragorę: planta semihominis. W wiekach średnich i nawet w czasach nowożytnych Germanowie łączyli rozmaite zabobony z tą rośliną, zwaną po niemiecku Alraune. [przypis tłumacza]
mandragora — pokrzyw, roślina, o której cudowne rozpowiadano rzeczy. W opinii ludu, między tysiącami własności, przypisywano jej także własność opium. [przypis tłumacza]
mandragora — roślina o korzeniu, który ma właściwości narkotyczne. [przypis edytorski]
mandragora — roślina o korzeniu przypominającym sylwetkę człowieka; używana jako lek i amulet, była obiektem legend o jej nadzwyczajnych własnościach, m.in. krzyku, jaki wydaje podczas wyciągania z ziemi. [przypis edytorski]
mandragora — roślina o korzeniu przypominającym sylwetkę człowieka; używana jako lek i amulet, była obiektem legend o jej nadzwyczajnych własnościach, m.in. krzyku, jaki wydaje podczas wyciągania z ziemi. [przypis edytorski]
mandragora — roślina śródziemnomorska, której korzeń, przypominający postać ludzką, uznawano za cudowny talizman. [przypis edytorski]
mandragora — środek nasenny i znieczulający, którego już za czasów Szekspira używano przy operacjach. [przypis tłumacza]
mandriai — puošniai, prabangiai. [przypis edytorski]
Mandrin — głośny kontrabandzista w XVIII w. we Francji, którego romantyczne przygody stworzyły legendę w typie naszego Janosika. [przypis tłumacza]
Mandrykard — syn Agrykana, król tatarski, jeden z główniejszych bohaterów saraceńskich. [przypis redakcyjny]
mandryl — gatunek dużej małpy z rodziny koczkodanów, o wydłużonym pysku ubarwionym na niebiesko, czerwono i fioletowo. [przypis edytorski]
mandryl — gatunek dużej małpy z rodziny koczkodanów. [przypis edytorski]
mandryl — gatunek małpy. [przypis edytorski]
mandryl — gatunek małpy z rodziny koczkodanów; tu: pogardliwe przezwisko. [przypis edytorski]
Mandżuria — kraina historyczna w płn.-wsch. części dzisiejszych Chin. [przypis edytorski]
Mandżurowie — lud zamieszkujący południową Mandżurię w dzisiejszych płn.-wsch. Chinach; w XVII w. podbili Chiny, którymi rządzili do 1911, jednak w tym czasie niemal zupełnie zasymilowali się z Chińczykami. [przypis edytorski]
Mandziana — zapewne południowe Chiny z stolicą Kwinsaj (Nanking). [przypis redakcyjny]
maneant posteritati pro testimoniis vitae meae (łac.) — pozostały dla potomstwa jako świadectwa życia mego. [przypis redakcyjny]
manebimus adhuc (łac.) — zostaniemy jeszcze. [przypis redakcyjny]
manela (daw.) — metalowa bransoleta. [przypis edytorski]
manela (daw.) — metalowa bransoletka. [przypis edytorski]
manela (daw.) — naramiennik, bransoleta. [przypis autorski]
manela (daw.) — złota bransoleta. [przypis edytorski]
manela — metalowa ozdoba: naramiennik lub bransoleta. [przypis redakcyjny]
manela — obrączka. [przypis redakcyjny]
manela (wł.) — bransoletka. [przypis edytorski]
manela (z wł.) — bransoleta. [przypis edytorski]
manele (daw.) — naramiennice. [przypis redakcyjny]
manele (daw.) — [tu:] naramiennice. [przypis redakcyjny]
manele — tu: ozdoby na rękę, bransolety. [przypis redakcyjny]
manele (z łac.) — bransolety. [przypis edytorski]
manele (z wł.) — bransoletka; tu: kajdany. [przypis redakcyjny]
manelka (daw.) — bransoletka. [przypis edytorski]
manelki (gw.) — kajdanki. [przypis edytorski]
manente (…) iuris — Livius Titus, Ab Urbe condita 25, 13. [przypis tłumacza]
