Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7237 przypisów.
Ahaswerus — Żyd Wieczny Tułacz, który według legendy miał znieważyć Chrystusa idącego na śmierć, i za karę musiał tułać się po świecie aż do jego powrotu w dzień Sądu Ostatecznego. [przypis edytorski]
Ahaswer — Żyd Wieczny Tułacz, bohater legendy popularnej w Europie szczególnie w XVII–XIX w.; znany pod różnymi imionami m.in. Ahaszwerosz, Johannes Buttadeus, Isaac Laquedem. [przypis edytorski]
Ahaswer — Żyd Wieczny Tułacz, bohater legendy popularnej w Europie szczególnie w XVII, XVIII oraz XIX w. (por. m.in. powieść Eugène'a Sue), z zawodu miał być szewcem, człowiekiem, który zgubił swoją śmierć i przez to stał się nieśmiertelny; w niektórych wersjach legendy Ahaswerus wiecznie wędruje dlatego, że znieważył Chrystusa i został obarczony klątwą tułaczki. [przypis edytorski]
Ahaswer — Żyd Wieczny Tułacz, który według popularnej w Europie legendy miał znieważyć Chrystusa idącego na śmierć, za co został obarczony klątwą tułaczki po świecie. [przypis edytorski]
Ahaswer — Żyd Wieczny Tułacz. [przypis edytorski]
Ahaswer — Żyd Wieczny Tułacz, wg legendy miał uderzyć Jezusa idącego na Golgotę, za co został ukarany wieczną tułaczką. [przypis edytorski]
A. Hauser, Filozofia historii sztuki, Warszawa 1970, s. 70. [przypis autorski]
ah ça! (fr.) — ach tak! [przypis edytorski]
Ah, ca!… (fr.) — Ach, tak!… [przypis redakcyjny]
Ah, c'est trop fort! (fr.) — to za dużo (dosł.: to jest za silne). [przypis edytorski]
Ah! c'est Vous! (fr.) — Ach, to pan! [przypis edytorski]
Ah, che bella! Ah, che miraculosa! (wł.) — Och, jak pięknie! Jak cudownie! [przypis edytorski]
Ah! comme je voudrais aller avec vous (fr.) — Ach, jakżebym chciała pojechać z panem. [przypis redakcyjny]
Ah! comme tu m'as effrayé, Angélique! (fr.) — Ach, jak ty mnie przestraszyłaś, Andżeliko! [przypis edytorski]
Ah, du reste — je m'en fiche (fr.) — Zresztą kpię sobie z tego. [przypis edytorski]
ah — dziś: ach; pisownia charakterystyczna dla Malczewskiego. [przypis edytorski]
a hejm (jid.) — do domu. [przypis edytorski]
Ahenobarbus (łac.) — miedzianobrody, przydomek rodu Domicjuszów. [przypis edytorski]
A hetoż jaka moda — a cóż to za moda (zwyczaj). [przypis edytorski]
Ahi, alla, — Tak, na Allaha. [przypis tłumacza]
A highseaer. East India and Pacific Lines, sir (ang.) — Kapitan wolnych mórz. Linie Indie Wschodnie i Pacyfik, panie. [przypis tłumacza]
Ah! jakże to boleśnie (…) wrócić — znaczy: jakże boleśnie jest cofać się myślą do chwili, w której nieszczęście będące teraz już za nami było przed nami i było do odwrócenia, jakże boleśnie cofać się do tej chwili myślą tylko, w poczuciu, że w rzeczywistości wrócić już do niej nie można. [przypis redakcyjny]
Ah! mademoiselle Marguerite! Bonjour! (fr.) — Ach, panna Margerita! Dzień dobry! [przypis edytorski]
Ah! mon cher Sénateur (fr.) — Ach, mój drogi senatorze. [przypis edytorski]
Ah non, c'est un snob des drogues… (fr.) — O nie, to snob narkotykowy, i „muzyka przede wszystkim”. [przypis edytorski]
Ah, non (…) madîtresse (fr.) — Ach nie, nigdy! Wezmę kochankę. [przypis tłumacza]
ah, non, non (fr.) — ach, nie, nie. [przypis edytorski]
Ah, non, pas si bête que ça (fr.) — Ach nie, nie taki głupi. [przypis edytorski]
Ah, oui! (fr.) — Ach, tak! [przypis edytorski]
Ah, par exemple! (fr.) — Ach, na przykład. [przypis edytorski]
Ah, par exemple! (fr.) — Och, cóż znowu! [przypis edytorski]
Ah! pytaj raczej — w Korsarzu 11, 12: «Ah! ralher ask…». [przypis redakcyjny]
Ah! quelle beauté, quelle grâce! (fr.) — Ach, co za urok, co za gracja. [przypis edytorski]
Ah (…) raphanique — Catullus Carmina, 15, 17. [przypis tłumacza]
Ah, si jeunesse savait (fr.) — ach, gdyby młodość wiedziała. [przypis edytorski]
Ah sin' all'ore, all'ore estreme! (wł.) — Ach, aż do końca, do chwili ostatniej! [przypis redakcyjny]
Ah, si seulement c'était possible (fr.) — Jeżeli tylko będzie to możliwe. [przypis redakcyjny]
ah so (niem.) — ach, tak. [przypis edytorski]
ah so, selbstverstandlich (niem.) — ach, tak, rozumie się samo przez się. [przypis edytorski]
Ah, tais-toi, je ne veux plus (fr.) — Ach, uspokój się, już nie chcę. [przypis edytorski]
Ahuramazda a. Ahura Mazda (pers.) — „Pan Mądry”, najwyższe bóstwo mazdaizmu i zoroastrianizmu; niekiedy jego imię zapisuje się: Ormuzd. [przypis edytorski]
Ahura-Mazda a. Ormuzd (mit. st. irań.) — bóg światła i dobra. [przypis redakcyjny]
Ahura Mazda (pers.) — „Pan Mądry”, najwyższe bóstwo mazdaizmu i zoroastrianizmu; niekiedy jego imię zapisuje się: Ormuzd. [przypis edytorski]
Ahura — w świętej księdze wyznawców mazdaizmu i zaratustrianizmu (zoroastryzmu), Zend-Aweście: duch, geniusz; por. Ahura Mazda: duch mądry. [przypis edytorski]
Ahur (jęz. awestyjski) — dosł.: Pan; bóstwo w Aweście, zbiorze starożytnych świętych tekstów zaratusztrianizmu. W szczególności: Ahura Mazda (Pan Mądry), najwyższy bóg i stwórca, którego symbolem jest uskrzydlony dysk słoneczny. [przypis edytorski]
Ahury — Geniusze u Zendów. [przypis autorski]
Ah, vous avez du monde, madame! (…) continuez, continuez, je puis attendre (fr.) — ależ u pani tłum, proszę kontynuować, ja zaczekam. [przypis edytorski]
Ah! z jak okropną trąby zagrały żałobą! — Tak też przy pożegnaniu Medory z Konradem: «List! — 't is the bugle — Juan shrilly blew». [przypis redakcyjny]
a ich wszystkich okrucieństwem i czelnością przewyższały zastępy galilejskie — κἀν τούτοις ἐπινοίᾳ κακῶν καὶ τόλμῃ τὸ σύνταγμα τῶν Γαλιλαίων διέφερεν (N), κἀν τούτοις ἐπινοίᾳ κακῶν καὶ τόλμα τὸ σύνταγμα τῶν Γαλιλαίων διέφθειρε (D), czyli że utrzymało się zdanie Graetza (Geschichte der Juden, III, 515, uwaga), który to miejsce tak rozumiał, jak jest obecnie w edycji Niesego. Aby wykazać różnicę, przytoczymy przekłady dotychczasowe: „Uebrigens hatten inzwischen Bosheit und Frechheit auch die Mannszucht unter den galiläischen Truppen aufgelöst” (Clementz), [pominięto tłum. na rosyjski]. [przypis tłumacza]
Aida — opera Giuseppe Verdiego, wystawiona po raz pierwszy w 1871 w Kairze, w związku z otwarciem Kanału Sueskiego; jej akcja rozgrywa się w starożytnym Egipcie. [przypis edytorski]
Aida — opera Giuseppe Verdiego, wystawiona po raz pierwszy w 1871 w Kairze, w związku z otwarciem Kanału Sueskiego. [przypis edytorski]
a idisz harc — na żydowskie serce. [przypis edytorski]
aidowy — należący do Hadesa, boga śmierci i patrona zaświatów. [przypis edytorski]
A i dworu naszego… — opisywany zamek został zburzony przez Joachima Tarnowskiego. [przypis edytorski]
aigle, vautour ou colombe (fr.) — orzeł, sęp lub gołąb. [przypis edytorski]
Aimard, Gustave (1818–1883) — pisarz francuski, autor licznych książek przygodowych rozgrywających się na amerykańskim Dzikim Zachodzie i w Meksyku. [przypis edytorski]
Aimé Bonpland (właśc. Aimé Goujaud; 1773–1858) — fr. podróżnik i botanik. [przypis edytorski]
Aimer c'est douter (…) (fr.) — kochać to wątpić o kimś drugim i o sobie samym, widzieć się kolejno wzgardzonym i zdradzonym. [przypis redakcyjny]
A imiona same jedne są męskie, drugie żeńskie… — Ostatni ten ustęp rozdziału stosowniejsze znalazłby miejsce między uwagami gramatycznymi w rozdz. XX, mianowicie po określeniu odmiany. To, co w nim zresztą znajdujemy, jest częścią niedostateczne, częścią niedokładne. [przypis tłumacza]
Ain — Ἀῒν (N), Ναίν (D); עַיִן (Joz 15, 32); Aen u Wujka, Ain w ed. berlińskiej (dosłownie: źródło). [przypis tłumacza]
ainda senhor verá minha victória (port.) — jeszcze pan zobaczy moje zwycięstwo. [przypis edytorski]
a ino (gw.) — no pewnie. [przypis edytorski]
a ino (gw.) — oczywiście; no pewnie. [przypis edytorski]
Ainosy, własc. Ajnowie a. Ainu — mniejszość etniczna w Japonii, lud tubylczy zamieszkujący daw. Sachalin i wyspy Japonii, dziś głównie wyspę Hokkaido. [przypis edytorski]
Ainsi que la vertu le crime a ses degrés (fr.) — Tak jak zacność, i zbrodnia stopniami się piętrzy (cytat z tragedii Racine'a Fedra, akt IV scena 2, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński). [przypis edytorski]
ainsi soit-il (fr.) — niech się stanie; amen. [przypis edytorski]
Ainsi soit-il! (fr.) — Niech tak będzie; Amen. [przypis edytorski]
Ainsi va le monde! (fr.) — tak porusza się świat. [przypis edytorski]
aiolskie wiersze — liryka eolska, grecka poezja liryczna. [przypis edytorski]
a — i. [przypis edytorski]
air conditioning (ang.) — klimatyzacja. [przypis edytorski]
Ais (mit. gr.) — przydomek Hadesa, boga podziemnej krainy umarłych, oznacza „niewidzialny”. [przypis edytorski]
a ist (starop.) — i przekonany jest. [przypis redakcyjny]
Ai — szampan z okolic miejscowości Aÿ w płn.-zach. Francji. [przypis edytorski]
aiternata — odmiana. [przypis redakcyjny]
Aixa (hiszp.), właśc. Aisza al-Horra — żona władcy Grenady Muhammada XI, następnie jego następcy, Abu l-Hasana Alego, matka Muhammada XII; aktywna politycznie, jedna z najbardziej znanych kobiet w historii emiratu Grenady. [przypis edytorski]
Aix-la-Chapelle (fr.) — Akwizgran, Aachen, miasto uzdrowiskowe w Niemczech, przy granicy z Belgią i Holandią. [przypis edytorski]
A iż imię twoje święte mi zawsze było (…) Ulituj się, Pani — S. Przybyszewski, Synowie ziemi, I, s. 99–101. [przypis autorski]
Ajaccio — miasto na płd.-zach. wybrzeżu Korsyki. [przypis edytorski]
ajacki książę — przydomek Achillesa (wnuk Ajakosa). [przypis edytorski]
a ja dołączę świadectwo i stąd otrzyma, co żąda — chodziło o medal św. Heleny, który należał się Sołtanowi jako napoleoniście; jakoż otrzymał go. [przypis redakcyjny]
ajajski — z baśniowej wyspy Ajai. [przypis edytorski]
A ja już długie lata pracuję w tym fachu, w ogóle już dużo lat mam za sobą — w dialogu Platona Menon wspomniano, że Protagoras żył blisko siedemdziesiąt lat, a czterdzieści lat pracował, nauczając. [przypis edytorski]
A ja kazu, kiń (białorus.) — a ja mówię, rzuć. [przypis edytorski]
A jak będzie słońce i pogoda — piosenka ludowa, popularna w kręgach ówczesnych krakowskich artystów. Pierwsza strofka w całości: „A jak będzie słońce i pogoda, słońce i pogoda, / Pójdziemy se razem do ogroda. / Będziemy se fijołecki smykać, fijołecki smykać. / Będziemy se ku sobie pomykać”. [przypis redakcyjny]
A jak grające delfiny przed burzą — Delfiny zwykle pokazują się na powierzchni morza przed zbliżającą się burzą. Porównanie to i następne dziwnie jest trafnie i stosownie użyte. [przypis redakcyjny]
Ajakida — przydomek Achillesa (wnuk Ajakosa). [przypis edytorski]
A ja kłuć cię na wisząco… (te pendentem fodiam stimulis) — mowa tu o karze polegającej na tym, że skazańca wieszano za ręce lub nogi i smagano batami lub kłuto bodźcami, używanymi do popędzania zwierząt zaprzęgowych. [przypis tłumacza]
A jako każdy więcej dwiema oczyma ujrzy, lepiej dwiema uszyma słyszy, a dwiema rękami i dwiema nogami więcej sprawi — Arystoteles, Polityka, ks. 3. [przypis edytorski]
Ajakos (mit. gr.) — syn Zeusa i nimfy Eginy, urodzony na bezludnej wyspie, którą później nazwał imieniem swojej matki. Gdy uproszony Zeus zamienił żyjące na wyspie mrówki w ludzi, Ajakos został królem nowego ludu, Myrmidonów. Jako sprawiedliwy władca po śmierci został ustanowiony jednym z trzech sędziów w Hadesie, sądzących dusze zmarłych. [przypis edytorski]
Ajakos — po polsku również: Eak, z łacińskiej formy tego imienia: Aeacus. [przypis edytorski]
Ajakos, Radamantys, Minos — trzej królowie zaszczyceni w nagrodę za sprawiedliwe rządy godnością sędziów w podziemiu. [przypis tłumacza]
Ajakowego… wnuka — dziadek Achillesa nazywał się Ajakos. [przypis edytorski]
A jako Wergiliusz pszczoły od bitwy i niepotrzebnej gry każe odwodzić — Wergiliusz, Georgiki, ks. 4. [przypis edytorski]
Ajaks a. Ajas — bohater Iliady, drugi po Achillesie pod względem dzielności, próbował zabić Hektora, rzucając w niego wielkim kamieniem; rywalizował z Odyseuszem o zbroję po Achillesie. [przypis edytorski]
Ajaks a. Ajas (mit. gr.) — uczestnik wojny trojańskiej, najdzielniejszy po Achillesie wojownik achajski. [przypis edytorski]
Ajaks a. Ajas (mit. gr.) — uczestnik wojny trojańskiej, najdzielniejszy po Achillesie wojownik achajski; walczyć trzeba w ciemnościach w ten sposób chytry, któremu dziwował się (…) Ajaks, jak nam donosi Homer: podczas walki o ciało Patroklosa Zeus zesłał na walczących w tym miejscu mgłę i gęsty mrok, co uniemożliwiało pozostałym Achajom rozpoznanie krytycznej sytuacji na polu bitwy i przyjście z pomocą; Ajaks modlił się wówczas o przywrócenie światła słonecznego (Homer, Iliada XVII 366–374, 643 i nast.). [przypis edytorski]
Ajaks a. Ajas (mit. gr.) — uczestnik wojny trojańskiej; uprowadził królewnę trojańską Kasandrę ze świątyni Ateny, czym ściągnął na siebie gniew bogini, która raziła piorunem jego okręt. Uczepiwszy się skały morskiej Ajaks zaczął urągać Atenie; wówczas Posejdon rozbił skałę trójzębem i Ajaks utonął. [przypis edytorski]
Ajaks a. Ajas (mit. gr.) — w wojnie trojańskiej brało udział dwóch Greków o tym imieniu, tu mowa o Ajaksie Wielkim, wnuku Eaka (Ajakosa) i kuzynie Achillesa. Ajaks Wielki, syn Telamona, króla Salaminy, był drugim (po Achillesie) pod względem dzielności wojownikiem achajskim, zabił wielu Trojan. Prawie udało mu się zabić trojańskiego królewicza Hektora za pomocą ogromnego głazu. Kiedy Achilles zginął z ręki Parysa, Ajaks razem z Odyseuszem wynieśli jego ciało z pola bitwy. Potem obaj rywalizowali o zbroję po Achillesie i wygrał Odyseusz. Gdy zmęczony Ajaks zasnął, Atena zesłała na niego szał. Kiedy się obudził, wyrżnął stado baranów, które wziął za achajskich przywódców (w tym Odyseusza i Agamemnona). Oprzytomniawszy, ze wstydu popełnił samobójstwo. [przypis edytorski]
Ajaks a. Ajas — wojownik grecki, jeden z bohaterów Iliady Homera. [przypis edytorski]
