Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | poetyckie | pogardliwe | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | staropolskie | turecki | ukraiński
Według języka: wszystkie | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 4136 przypisów.
Jehuda ben Dama — ta postać nie pojawia się w Talmudzie, jednak jest zawsze wymieniana jako jedna z Dziesięciu Męczenników żydowskich w midraszach. [przypis edytorski]
Jehud — miasto na temat którego pierwsze wzmianki pochodzą z czasów podboju ziemi Kanaan przez Izraelitów; wymieniane w Biblii hebrajskiej, jako tereny należące do pokolenia Dana (Joz 19,40–45). [przypis edytorski]
jeibė — žala, nuostolis. [przypis edytorski]
jeich (gw.) — ich. [przypis edytorski]
je — ich (rodziców). [przypis redakcyjny]
Jej Bohu, ne znaju (ukr.) — na Boga, nie wiem. [przypis edytorski]
jej Bohu (ukr.) — o Boże. [przypis edytorski]
Jej bojowników obnaża z kapicy — Napomknienie ironiczne o zniesieniu zakonu templariuszów we Francji przez tegoż króla. [przypis redakcyjny]
jej chłopczyka zabrał los… — według informacji podanych przez Halinę Birenbaum ta piosenka została napisana przez Polę Braun podczas jej pobytu na Majdanku, „kiedy więźniarki wróciły z pracy i zobaczyły, że zabrano dzieci z baraku, w którym je trzymano i zawleczono je do komory gazowej”. [przypis edytorski]
jej dognał (starop. forma) — dziś: dognał ją (D. zamiast B.). [przypis edytorski]
J. E. — Jego Ekscelencji. [przypis edytorski]
jeje — hiszp.: jején, nazwa nadawana licznym gatunkom drobnych owadów, często pijących krew ssaków. [przypis edytorski]
je — jest (forma gwarowa). [przypis edytorski]
jej gwoli (daw.) — ze względu na nią. [przypis edytorski]
Je jig, tu jigs, il jig. Nous jigons — żart słowny, związany z odmianą czasowników fr. (ang. je cat, nous cattons). [przypis edytorski]
Jej K. M. — skrót tytułu królewskiego „Jej Królewska Mość”. [przypis redakcyjny]
Jej [kochanki Wetumna] odpłatnym darem / Giąć się będą jesiennym gałęzie ciężarem — Pomona sprawi, by drzewa obficie jesienią rodziły owoce, co będzie stanowić dar bogini za wystawioną jej świątynię. [przypis edytorski]
jej lekarz — Olympos, który wedle świadectwa Plutarcha (83) pozostawił opis tych wypadków. [przypis tłumacza]
jej los mię nie wzrusza z powodu, który jest prawem dla cieni — Myśl prawa, o którym nadmienia tu poeta, a którym w czyśćcu rządzą się cienie, domyślać się każe, że kto sam szuka zupełnego wyzwolenia ducha z niewoli grzechu albo drugich na tę zbawienną drogę wprowadza, musi naprzód wszystkie pamiątki i wspomnienia rozkoszy i słodyczy, jakich w nieswobodnym stanie, to jest w niewoli grzechu, używał, zostawić za sobą. [przypis redakcyjny]
jej [Marfizy] śmiałość cudowną / Niedawno pod Albraką widywał [Rynald] budowną — w czasie długiego oblężenia Albraki (Bojardo Ks. I i II) walczyli Rynald i Marfiza najczęściej razem po stronie oblegających. [przypis redakcyjny]
jejmość (daw.) — tytuł grzecznościowy używany wobec kobiet. [przypis edytorski]
jejmość (daw.) — tytuł grzecznościowy używany wobec kobiet, skrócona forma zwrotu „jej miłość”. [przypis edytorski]
jejmość (daw.) — tytuł grzecznościowy używany w odniesieniu do szlachcianek, pani. [przypis edytorski]
jejmość (przestarz.) — pani. [przypis edytorski]
jejmościanka — skrót od: jej miłość panna. [przypis edytorski]
jej nizacz nie macie (starop.) — za nic ją macie. [przypis edytorski]
jej ratował (starop.) — dziś: ją ratował (B. zamiast D.). [przypis edytorski]
jej sercem — z takim sercem, jak ona. [przypis redakcyjny]
jej tej straty nic nie zastąpi (…) kiedy mi tęskno, zimno między ludźmi — Julian Klaczko, Korespondencya Mickiewicza (studium), Paryż–Berlin 1861, s. 54. [przypis edytorski]
je jure (fr.) — przysięgam. [przypis edytorski]
Jej Wdzięcznego Majestatu — właśc. Jej Miłościwej Wysokości (ang. Her Gracious Majesty), tj. brytyjskiej królowej Wiktorii (1819–1901). [przypis edytorski]
jej własny ojciec — Ikarios. [przypis edytorski]
Jej wniebowzięciu ten krzyk towarzyszy — Dusze według praw wiecznych oczyszczające się ze zmaz grzechowych i wolne od namiętności i pokusy tychże grzechów, muszą cieszyć się szczęściem drugich, chociażby i same w tym szczęściu nie brały udziału. [przypis redakcyjny]
jej woła, jej płacze, jej prosi (starop.) — dziś: ją woła, z jej powodu płacze, o nią prosi. [przypis edytorski]
jejże — przykład konstrukcji z partykułą wzmacniającą -że; znaczenie: właśnie jej. [przypis edytorski]
jejże syna — synem Afrodyty był Amor. [przypis redakcyjny]
Jekaterynburg — miasto w azjatyckiej części Rosji, leżące po wschodniej stronie środkowego Uralu; ok. 400 km na wsch., od Permu; zał. w 1723, nazwane na cześć cesarzowej Katarzyny I, żony imperatora Piotra I Wielkiego. [przypis edytorski]
Jekaterynburg — miasto w azjatyckiej części Rosji, leżące po wschodniej stronie środkowego Uralu, zał. w 1723, nazwane na cześć cesarzowej Katarzyny I, żony imperatora Piotra I Wielkiego. [przypis edytorski]
jeko (starop.) — jak; tu: gdy, skoro. [przypis edytorski]
Jelačić, Josip (1801–1859) — chorwacki generał monarchii Habsburgów, ban Chorwacji i Sławonii, zwolennik iliryzmu; tłumił rewolucję w Wiedniu i powstanie węgierskie 1848–1849 (dowodził armią przeciwko Józefowi Bemowi). [przypis edytorski]
Je l'aime, je l'aime! (fr.) — Ja ją kocham, kocham! [przypis edytorski]
jelce — właśc. jelec, element rękojeści broni białej stanowiący osłonę dla ręki. [przypis edytorski]
jelec — rękojeść. [przypis redakcyjny]
je le dis froidement (fr.) — mówię to na chłodno. [przypis edytorski]
je le jure (fr.) — przysięgam. [przypis edytorski]
Jeleński, Jan (1845–1909) — polski dziennikarz i publicysta. Wydawał tygodnik „Rola”. Bronił nacjonalistycznych wartości polskich oraz kościoła rzymskokatolickiego. [przypis edytorski]
Jeleń właśc. Jelonek — niewielkie jezioro w obrębie Gniezna. [przypis edytorski]
Jelenka (białorus.) — Helenka. [przypis edytorski]
Je le sais: il est rare… (fr.) — Wiem: rzadko słynni tancerze lubią kobiety. Poza tym sam taniec ma w sobie coś kobiecego. Trudno mi to wyjaśnić po francusku. Rangopal też jest homoseksualistą. Czytałem jego listy miłosne, listy bardzo naiwne i bardzo piękne, skierowane do mojego… do jednego z moich przyjaciół. [przypis edytorski]
Je les ménageais (fr.) — oszczędzałem je, traktowałem z wyrozumiałością. [przypis edytorski]
jele (starop.) — tu: które, jakie. [przypis edytorski]
Jelikoński — właśc. Helikoński (od siedziby Muz). [przypis edytorski]
jelitów — dziś popr. forma D. lm: jelit. [przypis edytorski]
Jellenta, Cezary (1861–1935) — krytyk literacki i artystyczny, pisarz, publicysta; autor m.in. studium Juliusz Słowacki dzisiaj (1900). [przypis edytorski]
Jellenta, Cezary (1861–1935) — pierwotnie Napoleon Hirschband, pisarz, krytyk literacki, publicysta; redaktor „Ateneum”. [przypis edytorski]
Jellenta, Cezary (1861–1935) — pisarz oraz krytyk literacki i artystyczny. [przypis edytorski]
Jellenta, Cezary, właśc. Napoleon Hirszband (1861–1935) — krytyk literacki, współpracownik krakowskiego „Życia”. [przypis edytorski]
jelly-fish (ang.) — meduza. [przypis tłumacza]
Jelski, Ludwik (1785–1843) — polski oficer, działacz polityczny; uczestnik kampanii napoleońskich, pierwszy prezes Banku Polskiego (1828), uczestnik powstania listopadowego. [przypis edytorski]
Jelski, Ludwik — polski wojskowy epoki wojen napoleońskich; od 1813 kapitan 16. pułku piechoty; przyjaciel Aleksandra Fredry. [przypis edytorski]
Jemand mußte mitnehmen (niem.) — ktoś musiał zabrać. [przypis edytorski]
jem (daw.) — dziś: im. [przypis edytorski]
jem (daw.) — dziś: nim. [przypis redakcyjny]
jem (daw.) — im. [przypis edytorski]
jem (daw.) — nim. [przypis redakcyjny]
jem — dziś popr.: im. [przypis edytorski]
Je me les sers moi-même, avec assez de verve… (fr.) — Wybaczam, po przyjaźni, sobie, gdy je głoszę, / Lecz wara!… z ust innego żadnych drwin nie znoszę!… (Edmond Rostand, Cyrano de Bergerac, akt I scena 4, tłum. W. Zagórski). [przypis edytorski]
je m'en fiche (fr.) — mam to w nosie. [przypis edytorski]
Je m'en fiche! (fr.) — mam to w nosie. [przypis edytorski]
je m'en fiche (fr.) — nie obchodzi mnie to; nie dbam o to; mam to gdzieś. [przypis edytorski]
je m'en fiche (fr.) — nie obchodzi mnie to. [przypis edytorski]
je m'en fous! (fr.) — nie dbam o to; gwiżdżę na to. [przypis edytorski]
Jemenici — Żydzi pochodzący z Jemenu, należący do wspólnoty religijnej różniącej się tradycjami od dwu gł. grup europejskich: sefardyjczyków i aszkenazyjczyków. W latach 1919–1948 do Palestyny napłynęło ok. 15 tys. imigrantów z Jemenu. W latach 1949–50 większość pozostałej żydowskiej ludności Jemenu z powodu prześladowań arabskich została przetransportowana do Izraela. [przypis edytorski]
je m'en moque, je m'en fiche (fr.) — nie obchodzi mnie to, nie dbam o to. [przypis edytorski]
je m'en vais (fr.) — odchodzę. [przypis redakcyjny]
je me verrai, je me lirai, je m'extasierai et je dirai: Possible, que j'aie eu tant d'esprit? (fr.) — będę się widzieć, będę siebie czytać, będę wpadać w ekstazę wobec siebie i będę mówić: Czy to możliwe, żebym miała tyle błyskotliwego rozumu? [przypis edytorski]
jem (gw.) — im. [przypis edytorski]
jemi (daw.) — nimi. [przypis edytorski]
jemi (daw.) — nimi. [przypis redakcyjny]
jemiełuszka — jemiołuszka, niewielki ptak wędrowny. [przypis edytorski]
jemiołucha — gatunek ptaka wędrownego. [przypis edytorski]
jemiołucha — ptak (kwiczoł). [przypis redakcyjny]
jemiołuszka — niewielki ptak wędrowny. [przypis edytorski]
jemi (starop. forma) — nimi. [przypis edytorski]
jemi (starop. forma) — nimi; starsza forma N. lm od: ji, ja, je [czyli: on, ona, ono; tu: nimi; red. WL]. [przypis redakcyjny]
jemi (starop.) — nimi. [przypis edytorski]
jem (starop. forma) — dziś C.lm: im. [przypis edytorski]
jem (starop. forma) — dziś N.lp: nim (tu: mieczem). [przypis edytorski]
jem (starop. forma) — im. [przypis edytorski]
jem (starop.) — nim. [przypis edytorski]
jemu gwoli (daw.) — ze względu na niego. [przypis edytorski]
jemu mlecznobiały meszek (…) w dół pełza, a Klejniasowi (…) się wspina — to znaczy: są w jednym wieku. [przypis tłumacza]
jeńcem wojennym chciał się mieniać — chciał wymienić jeńców wojennych. [przypis edytorski]
jeńców — z bitwy pod Ajgospotamoj. [przypis tłumacza]
jeńców z Pylos, głodomorów Sparty — mowa o jeńcach spartańskich, wziętych na Sfakterii do niewoli przez Kleona i Demostenesa r. 425, tj. na 19 miesięcy przed datą komedii. W miesiącu sierpniu r. 425 przywiozły okręty wojenne ateńskie kilkuset bohaterskich Spartan, którzy z powodu głodu i ran musieli się poddać. Wyglądali strasznie, gdy ich pędzono z portu pirejskiego obdartych, w kajdanach, krwią i brudem pokrytych, do więzienia, w którym dotąd pozostawali. Wypuszczono ich dopiero po zawarciu pokoju Nikiasa 421 r. [przypis tłumacza]
jeństwo — niewola. [przypis edytorski]
jenaczej — dziś popr.: inaczej. [przypis edytorski]
Je näher der Gegenwart (…) Gesetz der Generation — F. Kummer, Deutsche Literaturgeschichte des 19. und 20. Jahrhunderts nach Generationen dargestellt, Dresden 1922, I, s. 7. [przypis autorski]
J'en ai assez (fr.) — mam tego dość. [przypis redakcyjny]
jen a. jenże (daw.) — ten, który. [przypis edytorski]
