Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 12571 przypisów.
plece (starop. forma) — plecy. [przypis edytorski]
plecha (gw.) — miejsce nieobsiane zbożem; por. daw. plecha: miejsce wyłysiałe, tonsura. [przypis edytorski]
Plechanow, Gieorgij (1856–1918) — rosyjski publicysta i działacz socjalistyczny, narodnik, od 1903 należał do mienszewików, teoretyk i propagator marksizmu. [przypis edytorski]
pleciaki — zapewne chodzi o plecione (np. z wikliny) płoty. [przypis edytorski]
plecionka kozacka — nahaj, bicz. [przypis edytorski]
plecionka różowa — wieniec z róż. [przypis edytorski]
plecu (starop. forma) — pleców; z szerokich plecu: po szerokich plecach [sądząc]. [przypis edytorski]
plecu (starop. forma) — (po) plecach. [przypis edytorski]
plecyma (daw.) — dziś popr. forma: plecami. [przypis edytorski]
plecyma (daw.) — dziś popr. forma: (za) plecami. [przypis edytorski]
plecyma (daw. forma) — dziś popr. forma N.: plecami. [przypis edytorski]
plecyma (daw. forma liczby podwójnej) — plecami. [przypis edytorski]
plecyma (daw., gw.) — dziś popr.: plecami. [przypis edytorski]
plecyma — dziś popr. forma N.: plecami. [przypis edytorski]
plecyma — dziś popr.: plecami. [przypis edytorski]
plecyma (gw.) — plecami (dawna forma liczby podwójnej). [przypis edytorski]
plecy w kłąbek wyginał — tu: wyginał w kabłąk, w łuk. [przypis edytorski]
pleczysty — barczysty, muskularny. [przypis edytorski]
pleczysty (daw.) — o szerokich plecach, dobrze zbudowany. [przypis edytorski]
pleczysty — mający silne plecy; dobrze zbudowany. [przypis edytorski]
pleczysty — mający szerokie plecy. [przypis edytorski]
pleczysty — o szerokich plecach, barczysty. [przypis edytorski]
pled — gruby koc a. okrycie. [przypis edytorski]
pled — gruby koc a. okrycie. [przypis edytorski]
Plehwe, Wiaczesław Konstantynowicz von (1846–1904) — rosyjski arystokrata pochodzenia niemieckiego, urzędnik państwowy, prokurator, następnie dyrektor Departamentu Policji (1881–84), sekretarz stanu Wielkiego Księstwa Finlandzkiego (1900), minister spraw wewnętrznych i szef żandarmerii (1902); rusyfikator; zginął w zamachu zorganizowanym przez eserowców. [przypis edytorski]
plein-air — dziś popr.: plener. [przypis edytorski]
plein air (fr.) — malowanie krajobrazu z natury. [przypis edytorski]
plein air (fr.) — plener; wolne powietrze; na dworze. [przypis edytorski]
plein air (fr.) — świeże powietrze. [przypis edytorski]
plein pouvoir (fr.) — cała władza. [przypis edytorski]
plein pouvoir (fr.) — pełna moc; zupełna swoboda (działania). [przypis edytorski]
Plejada — XVI-wieczna grupa poetów francuskich, promująca pisanie w języku narodowym zamiast po łacinie. [przypis edytorski]
Plejady — konstelacja gwiazd. [przypis edytorski]
Plejady (mit. gr.) — siedem nimf, córek tytana Atlasa i okeanidy Plejone (nazwa ich może też oznaczać „gołębice”, gr. peleiades), będących towarzyszkami dziewiczej bogini Artemidy; ścigane przez Oriona, zostały przemienione przez Zeusa w gwiazdy; imieniem Plejad nazwana jest gromada gwiazd w gwiazdozbiorze Byka, sąsiadująca z konstelacją Oriona; ze wschodem Plejad na niebie nad Grecją w początkach maja rozpoczynał się pomyślny dla żeglugi morskiej okres, który kończył się wraz z ich zachodem na początku listopada, kiedy nastawał okres burzowy; Plejady najlepiej widoczne są przed północą, otacza je charakterystyczna błękitnawa mgławica. [przypis edytorski]
Plejady (mit. gr.) — siedem nimf, córek tytana Atlasa i okeanidy Plejone; ścigane przez Oriona, zostały przemienione przez Zeusa w grupę gwiazd w ob. gwiazdozbiorze Byka. Mowa o tzw. heliakalnym wschodzie Plejad, kiedy stają się po raz pierwszy w ciągu roku widoczne nad wschodnim horyzontem o świcie przed wschodem słońca, co w czasach Hezjoda następowało ok. 10 maja. Każdego następnego dnia gwiazdy pojawiają się nieco wcześniej, coraz bardziej wyprzedzają słońce w drodze na zachód, aż w końcu przestają być widoczne na niebie o świcie, gdyż zachodzą pod zachodni horyzont, zanim wzejdzie słońce (heliakalny zachód Plejad, który w czasach Hezjoda następował pod koniec października). [przypis edytorski]
plejta (gw.) — pleciuga. [przypis edytorski]
plejzerowany (daw.) — ranny, zraniony. [przypis edytorski]
plejzer — rana. [przypis edytorski]
pleła — dziś popr. forma: pełła (od czas.: pleć) [przypis edytorski]
plemić (daw.) — wydawać plony, rodzić, płodzić, rozmnażać; plemić się: plenić się, mnożyć się. [przypis edytorski]
plemię Arunta, właśc. Arandowie — plemię Aborygenów zamieszkujące środkową Australię. [przypis edytorski]
plemię — fr. tribu; łac. tribus. [przypis edytorski]
plemię Isoschor — według tradycji żydowskiej ród wywodzący się od Isoschora a. Issochara, jednego z synów patriarchy Jakuba (Izraela) i jego pierwszej żony Lei. [przypis edytorski]
plemię — krewnych, rodzinę. [przypis edytorski]
plemię (starop.) — dziecko, potomek. [przypis edytorski]
plemię (starop.) — potomstwo. [przypis edytorski]
plemię (starop.) — tu: potomek; dziecko. [przypis edytorski]
plemię Szymon — według tradycji żydowskiej ród wywodzący się od Symeona, jednego z synów patriarchy Jakuba (Izraela) i jego pierwszej żony Lei. [przypis edytorski]
plemię — tu: rodzina. [przypis edytorski]
plemie (daw. forma) — dziś: plemię. [przypis edytorski]
plemie — dziś popr. pisownia: plemię. [przypis edytorski]
plemie — dziś popr.: plemię. [przypis edytorski]
plenerzysta — malarz tworzący w plenerze, pod gołym niebem; zapewne autor ma na myśli impresjonistów, którzy jako jedni z pierwszych malowali w plenerze, starając się utrwalić wrażenia z konkretnego miejsca i chwili; ich obrazy charakteryzują się czystymi, jaskrawymi barwami w porównaniu z ówczesnym stonowanym kolorystycznie stylem akademickim. [przypis edytorski]
plenipotencja (a łac.) — pełnomocnictwo. [przypis edytorski]
plenipotencja (z łac.) — pełnomocnictwo. [przypis edytorski]
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
plenipotent — osoba upoważniona do działania w czyimś imieniu; pełnomocnik. [przypis edytorski]
plenipotent — pełnomocnik, osoba upoważniona do działania w czyimś imieniu. [przypis edytorski]
plenipotent — pełnomocnik, osoba upoważniona do działania w czyims imieniu. [przypis edytorski]
plenipotent — pełnomocnik. [przypis edytorski]
plenipotent (z łac.) — pełnomocnik, osoba upoważniona do działania w czyimś imieniu. [przypis edytorski]
plenipotent (z łac.) — pełnomocnik. [przypis edytorski]
plenitudo (łac.) — obfitość. [przypis edytorski]
plenne — dające plon; płodne. [przypis edytorski]
plenność (daw.) — zdolność do wydawania dużego plonu, płodność. [przypis edytorski]
plenny — dający duży plon; płodny. [przypis edytorski]
plenny (daw.) — owocny. [przypis edytorski]
plenny — płodny, przynoszący plon. [przypis edytorski]
plenny — wydający plon. [przypis edytorski]
plenum (łac.: pełne) — ogół członków jakiejś organizacji obecnych na zebraniu. [przypis edytorski]
pleny — stepy między Nowym Yorkiem a Kalifornią. [przypis edytorski]
plen (z ros.) — niewola. [przypis edytorski]
pleonazm — błędne wyrażenie składające się ze słów oznaczających to samo. [przypis edytorski]
pleonazm — błędne wyrażenie składające się ze słów znaczących to samo. [przypis edytorski]
pleonazm — wypowiedź „nadmiarowa”; wyrażenie, w którym powielane są te same treści (pot. masło maślane). [przypis edytorski]
pleonazm (z gr.) — wypowiedź „nadmiarowa”; wyrażenie, w którym powielane są te same treści (pot. masło maślane). [przypis edytorski]
plereza — puszyste pióro strusie zwisające z damskiego kapelusza. [przypis edytorski]
pleść duby smalone (fraz.) — opowiadać bzdury, brednie. [przypis edytorski]
pleść głupstwa — mówić głupstwa. [przypis edytorski]
pleskać (daw.) — klaskać. [przypis edytorski]
pleszcze — dziś popr.: pluszcze. [przypis edytorski]
pletą — dziś popr.: plotą. [przypis edytorski]
pletnia — bicz, pejcz. [przypis edytorski]
pletnia (daw.) — pleciony bicz z bydlęcej skóry, narzędzie chłosty; tu: ilość uderzeń pletnią. [przypis edytorski]
pletnia (daw.) — pleciony bicz z bydlęcej skóry. [przypis edytorski]
pletnia — dyscyplina, narzędzie chłosty. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
pletnia — plątanina. [przypis edytorski]
pletnia — plecionka. [przypis edytorski]
pletnia — pleciony bicz z bydlęcej skóry, narzędzie chłosty. [przypis edytorski]
pletnia — tu: bicz spleciony z rzemieni. [przypis edytorski]
pletnie (daw.) — baty. [przypis edytorski]
pletr a. pletron — staroż. grecka miara długości, równa 100 stóp, ok. 30 m. [przypis edytorski]
pleura — opłucna; tu zapewne synonim zapalenia płuc. [przypis edytorski]
pleura (starop.) — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]
pleura — tu: zapalenie. [przypis edytorski]
pleura — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]
pleureusa (z fr.: pleureuse: płacząca, płaczka) — puszyste pióro strusie zwisające z damskiego kapelusza. [przypis edytorski]
pleu-reuse'ami — płaczki; kobiety wynajmowane dawniej do okazywania rozpaczy i opłakiwania czyjejś śmierci; też: fryzura męska, w której włosy zaczesane są na kark. [przypis edytorski]
pleurezja (daw.) — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]
Pleuronectidae, czyli płastugi (biol.) — autor ma zapewne na myśli rząd określany obecnie jako Pleuronectiformes (flądrokształtne, bokopływy a. płastugi); nazwę Pleuronectidae nosi obecnie rodzina flądrowatych, w której większość gatunków ma oczy położone po prawej stronie. [przypis edytorski]
plewa — odpadki pozostające po młóceniu zboża. [przypis edytorski]
