Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 3472 przypisów.

Insz-Allah — Jeśli Allah pozwoli. [przypis autorski]

Insz-Allah, Masz-Allah, Barek-Allah — Jeśli Allah pozwoli, chwała Allachowi itd. [przypis autorski]

inszej (starop. forma) — (w) innej. [przypis edytorski]

inszej (starop.) — innej. [przypis edytorski]

inszemi (starop. forma) — [za] innymi. [przypis edytorski]

inszemi (starop. forma) — (z) innymi. [przypis edytorski]

insze nastały — przywileje wystawiane przez kancelarię królewską; zaopatrywano je w pieczęć z orłem, przywieszoną do pergaminu na jedwabnym sznurze. [przypis redakcyjny]

insze oczyma przenosi — gardzi innymi (patrząc wyniośle ponad ich głowami, omijając ich wzrokiem). [przypis redakcyjny]

insze rozumiemy — myślimy co innego. [przypis redakcyjny]

insze (starop. forma) — dziś popr.: inne. [przypis edytorski]

insze (starop.) — inne; inni. [przypis edytorski]

insze (starop.) — inne. [przypis edytorski]

insze towarzystwo (starop.) — inni towarzysze; pozostali towarzysze. [przypis edytorski]

inszom (gw.) — inną. [przypis edytorski]

inszy (starop. forma) — [forma] M. lm; podobnie: przednieyszy, Włoszy itp., zamiast: insi, przedniejsi, Włosi. [przypis redakcyjny]

inszy (starop. forma) — insi [tj. dziś: inni], por. Pieśń I, zwr. 33. [przypis redakcyjny]

intactis opulentior — pieśń jest parafrazą ody Horacego (Carmina III 24) noszącej tytuł Ad divites avaros (Do zachłannych bogaczy). Początek tej pieśni (incipit) stanowią słowa podane tu jako motto: „intactis opulentior”. [przypis redakcyjny]

intaminata fides (łac.) — nieskalana wiara. [przypis redakcyjny]

in tanto Reipublicae passu (łac.) — w tak smutnym położeniu Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

intérieur (fr.) — wnętrze. [przypis redakcyjny]

In Te Domine speravi, non confundar in aeternum (łac.) — Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu; Psalm 31. [przypis edytorski]

Integer vitae (…) nec arcu — człowiek uczciwy w życiu i zbrodnią nieskalany nie potrzebuje oszczepu ni łuku Maura (Horacy, Ody I, 22). [przypis edytorski]

integrał (daw.) — całka, pojęcie matematyczne, rodzaj sumy nieskończenie wielu nieskończenie małych wielkości, stosowanej dla wielkości zmieniających się w sposób ciągły. [przypis edytorski]

integralne zrównanie (daw.) — równanie całkowe; matematyczne równanie funkcyjne, w którym występuje całka zawierająca niewiadomą funkcję. [przypis edytorski]

integritas conscientiae (łac.) — czyste sumienie. [przypis redakcyjny]

integros (łac.) — całych, nienaruszonych (częstą praktyką fałszerzy było okrawanie krawędzi monety w celu pozyskania kruszcu). [przypis edytorski]

inteligencja (…) wiedzie do odkrycia cnoty na drodze do świątyni chwały — charakter młodego patrycjusza w r. 1822 dość wiernie oddany jest w dzielnym Bothwellu w Old Mortality. [przypis autorski]

inteligibilny (filoz.) — racjonalny, rozumowy; w filozofii Kanta, a po nim Schopenhauera, występuje rozróżnienie pomiędzy charakterem empirycznym, w którym uczynki jednostki, jako zjawiska, są powiązane z innymi zjawiskami i wynikają z nich na mocy praw przyrody, a charakterem inteligibilnym, wynikającym z wolnej woli i racjonalności podmiotu, który powoduje uczynki, lecz sam nie podlega żadnym warunkom zmysłowości. [przypis edytorski]

Intellectus luminis sicci non est (łac.) — poznanie nie jest [wyłącznie] suchym światłem. [przypis edytorski]

intellektuelle Sachsengängerei (niem.) — tu: intelektualni wędrowni pracownicy najemni (w nawiązaniu do zatrudniających się w Saksonii, „na saksach” sezonowych pracowników rolnych: Sachsengängerei). [przypis edytorski]

intelletto del sacrifizio (wł.) — zmysł poświęcenia (dosł. umysł). [przypis edytorski]

intelligence (fr.) — tu: porozumienie, zmowa. [przypis edytorski]

intelligenti pauca — mądremu niewiele (słów trzeba). [przypis tłumacza]

intelligibilny — w filozofii: zrozumiały, pojmowalny. [przypis edytorski]

Intemerata (łac.) — dosł.: niepokalana; tytuł maryjnej pieśni średniowiecznej. [przypis edytorski]

intencja — zamiar, chęć. [przypis redakcyjny]

intencja — zamysł, zamiar. [przypis redakcyjny]

intencjowany (daw.) — usposobiony; ożywiony jakąś intencją, mający pewne zamiary. [przypis edytorski]

intendantura — dział gospodarczy instytucji. [przypis edytorski]

intendebant (łac.) — zamierzali. [przypis redakcyjny]

intendebat animo (łac.) — zamierzał w duchu. [przypis redakcyjny]

intendencja — tu: zarząd miasta, gminy lub prowincji. [przypis edytorski]

intendentowa — żona intendenta; intendent: urząd administracyjny w prowincjach francuskich przed rewolucją. [przypis edytorski]

intendent — pracownik administracji a. wojskowego zaopatrzenia. [przypis edytorski]

intendent — pracownik administracji, odpowiedzialny za sprawy gospodarcze danej jednostki. [przypis edytorski]

intendent — pracownik administracyjny zajmujący się zaopatrzeniem i innymi sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendent — pracownik zajmujący się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendent — pracownik zajmujący się zaopatrzeniem. [przypis edytorski]

intendent — pracownik zaopatrzenia. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — nadzór; dziś: dział instytucji, który zajmuje się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]

intendentura — dział gospodarczy jakiejś jednostki administracyjnej. [przypis edytorski]

intendentura — dział instytucji, który zajmuje się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi; tu: zaopatrzenie w żywność. [przypis edytorski]

intendentura — tu: biuro intendenta. [przypis edytorski]

intendentura (wojsk.) — jednostki zaopatrzenia. [przypis edytorski]

intendentura — w wojsku służba zaopatrywania i obsługi armii w kwatermistrzostwie. [przypis edytorski]

intendentura — zaopatrzenie i kwatermistrzowska obsługa armii. [przypis edytorski]

intendentura (z niem.) — dział jakiejś instytucji, który zajmuje się sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendent — urząd administracyjny w prowincjach francuskich, w czasach rządów absolutystycznych. [przypis edytorski]

intendis (łac.) — zamyślasz. [przypis redakcyjny]

intendit (łac.) — zamierzył. [przypis redakcyjny]

intendo (łac.) — zamierzam. [przypis redakcyjny]

intendo (łac.) — zamyślam. [przypis redakcyjny]

in tenebris (łac.) — w strachu. [przypis edytorski]

intentio (łac.) — zamiar. [przypis edytorski]

intentionaliter (łac.) — w myśli. [przypis redakcyjny]

intentio pro facto (łac.) — chęć za uczynek. [przypis redakcyjny]

Inter (…) amor — Seneca, De ira, II, 9. [przypis tłumacza]

Inter audaces lupus errat agnos (łac.) — początkowy fragment Horacego Pieśni III, 18 (Do Fauna); w tłumaczeniu Lucjana Siemieńskiego: „Jagnięta mężnie wilkom patrzą w oczy”. [przypis edytorski]

Inter caetera (łac.) — między innymi. [przypis redakcyjny]

inter confinia (łac.) — w pogranicze. [przypis redakcyjny]

intercyza — dodatkowa umowa przy zawieraniu małżeństwa, dotycząca spraw majątkowych. [przypis redakcyjny]

intercyza — umowa przedmałżeńska, ustalająca sprawy majątkowe. [przypis edytorski]

intercyza — umowa przedślubna ustalająca stosunki majątkowe pomiędzy przyszłymi małżonkami. [przypis redakcyjny]

intercyza (z łac.) — umowa na piśmie zawierana przed ślubem; dotyczyła przede wszystkim spraw majątkowych, również jakichś szczególnych warunków i obowiązków współmałżonków. [przypis redakcyjny]

Intercyzy, działy, testamenta z owych czasów okazują nam mieszczkę lwowską… — B. Łoziński, Patrycjat i mieszczaństwo lwowskie [pełny tytuł to: Patrycjat i mieszczaństwo lwowskie w XVI i XVII wieku (1890); red. WL]. [przypis autorski]

inter domesticos parietes (łac.) — w domowych ścianach. [przypis redakcyjny]

Interdum (…) moram — Propertius, Elegiae II, 15, 6. [przypis tłumacza]