Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dopełniacz | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8502 przypisów.
mitręga (daw.) — trud, męcząca i daremna praca. [przypis edytorski]
mitręga (daw.) — tu: partacz, niedołęga. [przypis edytorski]
mitręga (daw.) — tu: zwlekanie, nieefektywna praca. [przypis edytorski]
mitręga (daw.) — zwłoka. [przypis edytorski]
mitręga — męczący wysiłek, strata czasu. [przypis edytorski]
mitręga — mozolna i nieefektywna praca. [przypis edytorski]
mitręga — mozolna, męcząca, zwykle nieefektywna praca. [przypis redakcyjny]
mitręga (starop.) — [tu:] rozpusta. [przypis redakcyjny]
mitręga — strata, marnowanie czasu, utrudnienie. [przypis redakcyjny]
mitręga — strata; opóźnienie. [przypis edytorski]
mitręga — trud, męczenie się. [przypis edytorski]
mitręga — trud. [przypis edytorski]
mitręga — tu: marnowanie czasu, zwlekanie. [przypis edytorski]
mitręga — tu: przeszkoda, zwłoka. [przypis edytorski]
mitręga — zbędny wysiłek. [przypis edytorski]
mitręga — zwłoka. [przypis edytorski]
mitrężny — trudny, męczący; powolny, marudny. [przypis edytorski]
mitrężny — wykonywany na marne, nieprzynoszący rezultatu; od: mitrężyć: marnować. [przypis edytorski]
mitrężyć — marnować czas. [przypis edytorski]
mitrężyć — marnować. [przypis edytorski]
mitrężyć — męczyć; marnować czas, marudzić. [przypis edytorski]
Mitridates a. Mitrydates (132–63 p.n.e.) — Mitrydates VI Eupator, król Pontu z dynastii Mitrydatydów, znany ze swych podbojów. [przypis edytorski]
Mitrydates mógł kupować wszędzie wojska — stracił raz 170.000 ludzi i wystawił rychło nowe armie. [przypis autorski]
Mitrydates VI Eupator (132–63 p.n.e.) — król Pontu, władca Bosporu, jeden z groźniejszych wrogów Rzymu; oblężony podczas buntu poddanych, popełnił samobójstwo; w sierpniu 1820 Puszkin zwiedzał Wzgórze Mitrydatesa w Kerczu na Krymie, z ruinami na szczycie. [przypis edytorski]
Mitrydates VI Eupator (132–63 p.n.e.) — Μιθριδάτης (Niese), Μιθραδάτης (Dindorf), król Pontu. [przypis tłumacza]
Mitrydates z Pergamonu (zm. 46 p.n.e.) — nieślubny syn Mitrydatesa VI, wychowany w mieście Pergamon, gdzie osiągnął wysoką pozycję; podczas wojny aleksandryjskiej (48 p.n.e.) wysłany przez Cezara po posiłki z Syrii i Cylicji, zebrał armię i przybył mu z odsieczą; za lojalność został ustanowiony królem bosporańskim. [przypis edytorski]
Mitrydat, właśc. Mitrydates VI Eupator (132–63 p.n.e.) — król Pontu, władca Bosporu, jeden z groźniejszych wrogów Rzymu; oblężony podczas buntu poddanych, popełnił samobójstwo. [przypis edytorski]
mitry, korony, berła, laski, infuły, klucze, pieczęci — oznaki godności biskupiej (książęcej), królewskiej, marszałkowskiej, szambelańskiej i kanclerskiej; takimi dygnitarzami wśród swych przodków szczyci się przedstawiony tu bohater satyry, Piotr. [przypis redakcyjny]
Mitteleuropa (niem.) — Europa środkowa; w spisie treści wiersz występuje pod tytułem pół księżyca. [przypis edytorski]
Mit wendender Post (niem.) — z powrotną pocztą. [przypis edytorski]
Mit XX wieku — książka Rosenberga na temat narodowego socjalizmu, opublikowana w 1930 r. [przypis edytorski]
mitygować — hamować, odwodzić od gwałtownego zachowania. [przypis edytorski]
mitygować — hamować zapalczywe zachowanie. [przypis edytorski]
mitygować kogoś — strofować, upominać kogoś; powstrzymywać kogoś od zbyt gwałtownego zachowania. [przypis edytorski]
mitygować — powściągać kogoś, powstrzymywać kogoś. [przypis edytorski]
mitygować — powstrzymywać kogoś od zbyt gwałtownego zachowania. [przypis edytorski]
mitygować — powstrzymywać od zbyt gwałtownego działania. [przypis edytorski]
mitygować się — powstrzymywać się od gwałtownych, pochopnych reakcji. [przypis edytorski]
mitygować się — powstrzymywać się od zbyt gwałtownego działania, panować nad sobą. [przypis edytorski]
mitygować się — powstrzymywać się, panować nad sobą. [przypis edytorski]
mitygować — strofować, upominać. [przypis edytorski]
mitygowało — łagodziło. [przypis redakcyjny]
mityng (z ang. meeting: spotkanie) — zgromadzenie wielu osób w miejscu publicznym; tu: wiec wyborczy. [przypis edytorski]
mityng (z ang.) — publiczne zebranie; wiec. [przypis edytorski]
mityng (z ang.) — wiec. [przypis redakcyjny]
mitynki — rękawiczki bez palców, zwykle koronkowe i ozdobne. [przypis edytorski]
mity o walkach z olbrzymami — mowa o Gigantach, synach Gai-Ziemi, poczętych z krwi Uranosa, spokrewnionym z bogami szczepem dzikich olbrzymów, który przegrał walkę o władzę nad światem z bogami olimpijskimi. [przypis edytorski]
mi vien in mente (wł.) — przychodzi mi na myśl. [przypis edytorski]
Mix, Tom, właśc. Thomas Edwin Mix (1880–1940) — amerykański gwiazdor z epoki filmu niemego i początków dźwiękowego, znany głównie ze swych ról w westernach. [przypis edytorski]
mizantropia (z gr.) — niechęć do ludzi. [przypis edytorski]
mizantropijny — niechętny ludziom, zgorzkniały. [przypis edytorski]
mizantropka — kobieta odczuwająca niechęć do ludzi. [przypis edytorski]
Mizantrop — komedia Moliera z 1666 roku. [przypis edytorski]
Mizantrop — komedia Moliera z 1666 r. [przypis edytorski]
mizantrop — osoba czująca niechęć do ludzi, unikająca towarzystwa innych. [przypis edytorski]
mizantrop — osoba czująca niechęć do ludzi, unikająca towarzystwa innych. [przypis edytorski]
mizantrop — osoba niechętna ludziom i unikająca ich. [przypis edytorski]
mizantrop — osoba nieżyczliwie nastawiona do ludzi. [przypis edytorski]
mizantrop — osoba stroniąca od ludzi, odczuwająca do nich niechęć. [przypis edytorski]
mizdrząc się do niego… łażą potem z krzywymi gębami (labiis dum nictant ei… videas valgis saviis) — żart nie dość dla nas zrozumiały. Może znaczy to, iż hetery jedną stroną twarzy robią do niego słodką minę, składając czule usta, a drugą stroną wykrzywiają mu się równocześnie i wydrzeźniają, kpiąc z niego, i stąd te „krzywe” ich „gęby”. [przypis tłumacza]
mizdrzyć się (daw.) — wdzięczyć się, zwł. w drażniący sposób. [przypis edytorski]
mizdrzyć się (pot.) — przymilać się do kogoś, zwł. w nieprzyjemny sposób. [przypis edytorski]
mizdrzyć się — przymilać się do kogoś w denerwujący sposób. [przypis edytorski]
mizdrzyć się — przymilać się, zwł. w nieprzyjemny sposób. [przypis edytorski]
mizdrzyć się — wdzięczyć się w nieprzyjemny sposób. [przypis edytorski]
mizdrzyć się — zalecać się, zwł. w nieprzyjemny sposób. [przypis edytorski]
mizeraka — biedaka. [przypis redakcyjny]
mizerery — tu: pieśni kościelne, od łac.miserere (zmiłuj się), pierwszego słowa Psalmu 51, często używanego w utworach wokalno-instrumentalnych wykonywanych w czasie liturgii. [przypis edytorski]
mizeria (daw.) — nieszczęście. [przypis edytorski]
mizeria — niski poziom lub zły stan czegoś. [przypis edytorski]
mizeria — tu: bieda, nędza; nieszczęsne położenie. [przypis edytorski]
mizeria (z łac.) — bieda, nędza. [przypis edytorski]
mizeria (z łac.) — bieda, nędza. [przypis redakcyjny]
mizeria (z łac.) — nędza, bieda. [przypis redakcyjny]
mizernej produkcji — [Komentarz autora z Uwag.] Mizernej dlatego, bo zbyt często przebywa się „kataklizmy”, których program jest z góry naznaczony, odkrywa się pewne rzeczy jako nowe, których się już przedtem wyuczyło. Np. Strumieński w rozdz. XIX i XX. W wielu powieściach i dramatach osoby przebywają duchowe „kataklizmy”: od jednej banalności do drugiej, tylko że autorzy sami biorą te kataklizmy na serio (np. Rydla Na zawsze, Przybyszewskiego Złote runo). [przypis autorski]
mizerny zysk Zaolzia — Zaolzie, część Śląska Cieszyńskiego na zach. od rzeki Olzy, zostało przyznane na konferencji w Spa w 1920 po I wojnie światowej Czechosłowacji; obszar ok. 800 km² zamieszkany w większości przez Polaków (ok. 70%) oraz przez mniejszości: czeską (ok. 18%) i niemiecką (ok. 12%), po konferencji monachijskiej z udziałem mocarstw zachodnich w 1938, w wyniku której Czechosłowacja została zmuszona do zaakceptowania przyłączenia do III Rzeszy zamieszkałego w większości przez Niemców Kraju Sudetów (oznaczało to zarazem pozbawienie jej 40% potencjału ekonomicznego oraz naturalnej linii obrony w razie niemieckiej agresji), tego samego dnia, 30 września 1938 Polska zażądała od rządu Czechosłowacji korekty granicy polsko-czechosłowackiej na terenie Zaolzia na zasadzie rozgraniczenia etnicznego, a uzyskawszy zgodę, 2 października przejęła Zaolzie. [przypis edytorski]
mizerować (z łac. miser: nieszczęśliwy, biedny) — czynić mizernym, wycieńczać. [przypis edytorski]
mizeryja — dziś: mizeria; bieda, nieszczęście. [przypis edytorski]
mizerykordia (daw., z łac.) — miłosierdzie, litość. [przypis edytorski]
mizerykordia (od łac. misericordia: miłosierdzie) — krótki, wąski sztylet do dobijania rannych. [przypis edytorski]
mizerykordia (z łac. misericordia: miłosierdzie) — niewielki miecz, sztylet, służący m.in. do dobijania rannych (stąd jego nazwa). [przypis edytorski]
mizerykordia (z łac.) — tu: litość. [przypis edytorski]
mizoandria — nienawiść a. silne uprzedzenie w stosunku do płci męskiej. [przypis edytorski]
mizoginizm — niechęć i pogarda wobec kobiet. [przypis edytorski]
mizogin (z gr.) — wróg kobiet. [przypis redakcyjny]
mizogynizm — dziś popr.: mizoginia; chorobliwa wrogość wobec kobiet. [przypis edytorski]
mizologia (z gr. μισέω: nienawidzę, λόγος: mowa, rozumowanie) — znaczyła pierwotnie nienawiść słów, potem nienawiść umiejętności. Kant bierze ją tu za nienawiść względem zasad rozumu. [przypis redakcyjny]
mizologia (z gr.) — nienawiść do rozumu, do racjonalnych rozumowań. [przypis edytorski]
Mizowie — mieszkańcy krainy Mizji w Azji Mniejszej. [przypis redakcyjny]
M. Jankowska, Autor i prawo do autorstwa…, s. 64. [przypis autorski]
M. Jankowska, Autor i prawo do autorstwa, Warszawa 2011, s. 33. [przypis autorski]
M. Jankowska, Autor i prawo do autorstwa, Warszawa 2011, s. 36, por. również m.in. M. W. Carroll, Whose Music is it Anyway? How We Came to View Musical Expression as a Form of Property, „University of Cincinnati Law Review” 72, no. 4 (Summer 2004), s. 1431 i n. [przypis autorski]
M. Jankowska, Autor i prawo do autorstwa, Warszawa 2011, s. 53. Inaczej stanowisko Lutra relacjonuje Leonard Górnicki. Jego zdaniem Luter dawał wyraz poglądowi, „że autor jest wyłącznym właścicielem dzieła i korzyści z niego płynących. Tej własności autorskiej nie można bezkarnie «rabować» i «kraść»”. L. Górnicki, Rozwój idei praw autorskich…, s. 108. [przypis autorski]
M. Jastrun, „Tak wszystko napisałem, jak tu do was gadam”, w: Wizerunki, Warszawa 1956, s. 88. [przypis autorski]
mjr dypl. Bolesław Jackiewicz „Ryś” (1914-1982) — oficer służby stałej WP, cichociemny (zrzucony w kraju w kwietniu 1944 r.), oficer operacyjny sztabu Okręgu AK Radom-Kielce, w latach 1957–1961 poseł na sejm PRL. [przypis edytorski]
mjr. dypl. int. Włodzimierz Talko „Obuch” (1908–1983) — oficer służby stałej WP, w 1944 r. w stopniu majora kwatermistrz Korpusu Kieleckiego AK, po wojnie w kraju. [przypis edytorski]
mjr Jan Górski „Faraon” — oficer służby stałej WP, uczestnik obrony Warszawy w 1939 r., od 1941 r. pełnił funkcję II zastępcy Szefa Oddziału II Wywiadu Komendy Okręgu AK Radom-Kielce, po wojnie pozostał w kraju. [przypis edytorski]
mjr Kazimierz Szternal ps. „Zryw” (1907–1981) — cichociemny, oficer służby stałej WP, uczestnik kampanii 1939 r., przedostał się do PSZ, zrzucony do kraju 1 maja 1944 r., w powstaniu szef sztabu pułku „Baszta”, po wojnie na emigracji. [przypis edytorski]
mjr Stanisław Klepacz ps. „Jesion” (1888–1958) — w latach 1918–1938 oficer służby stałej WP, w powstaniu kolejno komendant Kwatery Głównej Dowódcy AK, kwatermistrz Grupy „Północ”, zastępca dowódcy Grupy „Północ” i wreszcie zastępca komendanta Obwodu Śródmieście. Po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych. [przypis edytorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie…, s. 88 oraz 142–144, A. Benis,Ochrona praw autorskich w dawnej Polsce…, s. 460. [przypis autorski]
