Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 6198 przypisów.
Ostrowska (…) cały cykl liryk zatytułowała „Woń kwiatów” — B. Ostrowska, Poezje, Lwów 1985, s. 79–91. [przypis autorski]
Ostrowska, Eleonora (ur. 1909) — pseud. „Ryta”, „Nora”; łączniczka TAP i ZWZ/AK, uczestniczka Powstania Warszawskiego; szwagierka Witolda Pileckiego. [przypis edytorski]
Ostrowsko — wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. [przypis edytorski]
ostrowu — raczej: ostrwi, od: ostr(z)ew, rogatka. [przypis redakcyjny]
ostrowy burzanu — na Ukrainie i Pobereżu nazywają burzanami wielkie krzaki ziela, które w czasie lata kwiatem okryte nadają przyjemną rozmaitość płaszczyznom. [przypis autorski]
ostroźniejszy (starop. forma) — ostrożniejszy. [przypis edytorski]
ostroża — ostrożność. [przypis redakcyjny]
ostrożasty — zaopatrzony w ostrogi. [przypis edytorski]
Ostrożny z kłótliwym nie dba — prawdopodobnie należało by to rozumieć tak: człowiek taktowy jest ostrożny wobec kogoś kłótliwego i nie dba (aby zawsze postawić na swoim). W przypadku takiego rozumienia trzeba by było postawić przecinek: Ostrożny z kłótliwym, nie dba, aby (…). [przypis edytorski]
ostrszy (daw. forma) — ostrzejszy; tu: bystrzejszy. [przypis redakcyjny]
ostry — tu: szorstki. [przypis redakcyjny]
ostrząsnąć — dziś popr.: otrząsnąć. [przypis edytorski]
Ostrze antymodernistyczne ma też po prostu wewnętrzna struktura Pałuby (…) po prostu blaga — A. Werner, Człowiek, literatura i konwencje. Refleksja historycznoliteracka w „Pałubie” Karola Irzykowskiego (Z problemów literatury polskiej XX wieku. Młoda Polska, s. 359). [przypis autorski]
ostrzedz (daw.) — dziś: ostrzec. [przypis edytorski]
ostrzegać z ordy (daw.) — bronić przed Tatarami. [przypis edytorski]
o strzesie — dziś popr.: o strzesze; od strzecha: dach słomiany, kryjący chaty wiejskie; wspomniałem o strzesie: pomyślałem o dachu nad głową, o schronieniu się. [przypis edytorski]
Ostrzeżony — uzbrojony — tzn. zawczasu ostrzeżony [jest] na czas uzbrojony; polska wersja sentencji łacińskiej, korzystającej z podobieństwa słów: praemonitus, praemunitus. [przypis edytorski]
ostrzeż o tem Władysława — Władysława Zamojskiego. [przypis redakcyjny]
ostrzyga — ostryga. [przypis edytorski]
ostrzygów — ostryg. [przypis redakcyjny]
ostrzyszki (daw.) — dziś popr. pisownia: ostrzyżki; odpadki; tu: poboczne dochody. [przypis edytorski]
ostrzyżonych aż do skóry — oznaka żałoby. Byli to naprawdę ludzie w żałobie, a nie komediancka maskarada w celu demonstracyjnym. [przypis tłumacza]
Ostwald, Wilhelm Friedrich (1853–1932) — niemiecki chemik i filozof przyrody, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii (1909). [przypis edytorski]
Ostwald, Wilhelm Friedrich a. Vilhelms Ostvalds (1853–1932) — chemik i filozof przyrody łotewski, pochodzenia niem., prof. chemii na politechnice w Rydze (1882–1887), prof. chemii fizycznej na Uniwersytecie w Lipsku (1887–1906); laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1909 r. za prace dot. katalizy, warunków równowagi chemicznej oraz szybkości reakcji chemicznych; zgodnie z zasadami pozytywizmu uważał, że należy odrzucać nie dość silnie potwierdzone doświadczalnie koncepcje teoretyczne i na tej podstawie długo nie akceptował teorii atomowo-molekularnej budowy materii; twierdził, że nie ma empirycznych podstaw, by odrębnie rozpatrywać pojęcia „materia” i „energia”, ponieważ materia jest tylko jedną z form występowania energii; w 1895 r. opublikował książkę pt. Die überwindung des wissenschaftlichen Materialismus (Krytyka materyalizmu naukowego, wyd tł. pol. 1897). [przypis edytorski]
Ostya — [Ostia] miasto portowe nad ujściem Tybru. [przypis redakcyjny]
O. S. tyczących B. i K. J. — orzeczenie soboru tyczące bulli i konstytucji jezuitów. [przypis redakcyjny]
ostydły (daw.) — ostygły. [przypis redakcyjny]
ostydnąć — dziś popr.: ostygnąć. [przypis edytorski]
ostygnienie (daw.) — dziś popr.: ostygnięcie. [przypis edytorski]
osuć (daw.) — osypać. [przypis edytorski]
osuć (daw.) — osypać. [przypis redakcyjny]
osuć (daw.) — osypać, tu: otoczyć. [przypis redakcyjny]
osunąć się — oburzyć, obruszył się. [przypis redakcyjny]
osurowiałe rany (starop.) — odświeżone, na nowo się krwawiące. [przypis redakcyjny]
osurowiałe rany (starop.) — [rany] odświeżone, na nowo się krwawiące. [przypis redakcyjny]
osurowiały (daw.) — zdziczały. [przypis redakcyjny]
osuty (daw.) — osnuty, spowity. [przypis edytorski]
osuty (daw.) — osypany, spowity. [przypis edytorski]
osuty (daw.) — otoczony. [przypis redakcyjny]
osuwa się na ławę przed domem, łamie ręce — niem. fährt heftig auf, sinkt zurück, schlägt die Hände ineinander: zrywa się gwałtownie, opada z powrotem na ławę, potrząsa rękami; gesty wyrażające bardziej wzburzenie niż rozpacz. [przypis edytorski]
Oswald, Oswald, eine treue Seele… Das ist nicht mit Gold aufzuwiegen (niem.) — Oswaldzie, Oswaldzie, poczciwa duszo… Tego się nie da zrównoważyć pieniędzmi. [przypis edytorski]
Oswald Spengler (1880–1936) — niemiecki filozof historii i kultury. [przypis edytorski]
o swej kopie (daw.) — na własny koszt. [przypis edytorski]
oswobodzenia Włoch od barbarzyńców — „Liberar l'Italia de' barbari” (wł.), wyrażenie Petrarki z 1350 r., powtórzone później przez Juliusza II, Makiawela i hrabiego Alfieri. [przypis autorski]
O swobodzie sumienia — rozdział ten jest prawie dosłownym przekładem z Ammianusa Marcellinusa, Dzieje rzymskie. [przypis tłumacza]
oswojonaś (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: „oswojona jesteś”. [przypis edytorski]
o synie — daw. forma Ms.lp; dziś: o synu. [przypis edytorski]
osyp — danina świadczona w naturze, w ziarnie zbóż. [przypis edytorski]
osyp — danina z ziarna. [przypis edytorski]
osypka — grubo zmielona pszenica a. inne zboża; osypka używana była jako karma dla zwierząt domowych. [przypis edytorski]
osypka — opłata w zbożu. [przypis edytorski]
osypywało — dziś raczej: obsypywało. [przypis edytorski]
oszalać — doprowadzać do szaleństwa. [przypis edytorski]
oszalałego Egipcjanina (…) opatrzyć je do pogrzebu — por. Herodot, Dzieje II. [przypis tłumacza]
oszalał samotnością, postem — oszalał z powodu samotności i postu. [przypis edytorski]
oszalbierzyć — oszukać; por. szalbierz: oszust. [przypis edytorski]
oszaleniać (neol.) — czynić szalonym. [przypis edytorski]
oszalenić — doprowadzić do szaleństwa. [przypis edytorski]
oszaleniony — doprowadzony do szaleństwa. [przypis edytorski]
oszczędzono ich ogrodów — dziś popr. forma: oszczędzono ich ogrody. [przypis edytorski]
o szczętu (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
oszczekiwa — dziś: oszczekuje. [przypis edytorski]
oszczep — broń składająca się z długiego drzewca i metalowego grotu. [przypis edytorski]
oszczep — rodzaj broni z długim drzewcem i metalowym grotem. [przypis edytorski]
oszczep smalili — drewnianą broń opalano w ogniu, aby jej nadać twardości. [przypis edytorski]
oszczerca — ktoś, kto kłamie, by poniżyć lub skompromitować inną osobę. [przypis edytorski]
oszczerców nienawidził bardziej niż złodziei, uważając stratę przyjaciół za większą szkodę niż ubytek mienia — oszczerca doprowadza do utraty przyjaciela, jest więc większym szkodnikiem niż złodziej, który sprowadza jedynie stratę materialną. [przypis tłumacza]
oszczerstwo — kłamstwo; (podobnie dalej oszczerczy: kłamliwy). [przypis redakcyjny]
Oszczerstwo, przez niego zakupione, udawanym głosem z Nieba ludzi od bronienia się wstrzymywało — władca przekupuje przywilejami przedstawicieli religii, aby wmawiali ludziom, że postępuje słusznie [udawanym głosem z Nieba: powołującym się na nakaz Polski; S.Cz.]. [przypis edytorski]
oszedziały (daw.) — posiwiały. [przypis edytorski]
oszedziały — osiwiały. [przypis redakcyjny]
oszedziały — osiwiały, sędziwy. [przypis redakcyjny]
oszedziały — oszroniały, także: sędziwy. [przypis edytorski]
oszedzieć (daw.) — zszarzeć (od: szady, szary), także: posiwieć. [przypis redakcyjny]
o Szekspirze — Wanda pracowała nad przekładem dzieła Gerwinusa o Szekspirze. Wstęp do tego dzieła ukazał się w jej przekładzie w „Bibliotece Warszawskiej” w r. 1870. Tu jednak, chodzi, zdaje się, o opracowanie monografii. [przypis redakcyjny]
oszelmować — okaleczyć; tu: okraść. [przypis edytorski]
Oszmiana — miasto na Białorusi; w latach 1922–1939 należało do Polski, było siedzibą powiatu w województwie wileńskim. [przypis edytorski]
Oszmiana — miasto na wsch. od Wilna, przy drodze na Mińsk. [przypis redakcyjny]
oszołomny (rzad.) — wprawiający w oszołomienie, oszałamiający. [przypis edytorski]
Oszukały sie króla tessalskiego córy (…) ani wstał żywy (w. 23–32) — fragment stanowi nawiązanie do mit. gr.: zemsta Medei za krzywdy, które wyrządził jej król tessalski Pelias; Medea przekonała jego córki, że jest w stanie odrodzić się młody, gdy poćwiartują go i ugotują w kotle z cudownymi ziołami. Pelias się nie odrodził, przerażone córki udały się na wygnanie. [przypis redakcyjny]
oszukaniec (pot.) — człowiek, który oszukuje; oszust. [przypis edytorski]
oszukiwam (starop. forma) — dziś: oszukuję. [przypis edytorski]
oszukiwa (starop. forma) — dziś: oszukuje. [przypis edytorski]
oszustostwem — w wydaniu z 1816 r.: oszczerstwem. [przypis edytorski]
oszustostwo — oszustwo systematyczne. [przypis redakcyjny]
oszwabić (daw., pot.) — oszukać. [przypis edytorski]
oszwabić — oszukać. [przypis edytorski]
oszwabić (posp.) — oszukać. [przypis edytorski]
oszyć — obszyć, zaszyć w pokrowce. [przypis edytorski]
oszyldwachować (neol., z niem. Schildwache: żołnierz stojący na warcie, strażnik) — ochronić, obstawić strażnikami. [przypis edytorski]
oszyte — dziś: obszyte. [przypis edytorski]
oszyty — dziś: obszyty. [przypis edytorski]
oszyty — dziś popr. obszyty. [przypis edytorski]
otaborzyć się — spakować się, przygotować się do drogi. [przypis redakcyjny]
Otacza równinę łańcuch stromych i wysokich gór, ciągnący się od morza do morza — równinę cylicyjską otaczają góry Taurus w kształcie podkowy. Otwartą stronę tej podkowy zamyka Morze Śródziemne. [przypis tłumacza]
[o] tajemniczym węźle wszystkich zmysłów (…) brzmi rozległą skalą dźwięków — S. Przybyszewski, Moi współcześni, I, s. 91 (Wśród obcych). Metasłowo Przybyszewski pojmował następująco: „Pierwotny człowiek nie mówił swych uczuć, ale je śpiewał długo, przeciągle; wyśpiewał całą ciągłość i trwanie swego uczucia. Ten sposób pierwotny wypowiadania się, odtwarzania bezpośrednio swych uczuć w formie dźwięku, jest dla mnie tym, co nazywam metasłowem lub metadźwiękiem” (Na drogach duszy, s. 108). [przypis autorski]
otaklowany — o statku: olinowany, tu: wyposażony (w liny, maszty, żagle) i przygotowany do żeglugi w odpowiedni sposób. [przypis edytorski]
otaksować — opodatkować; tu: ocenić. [przypis edytorski]
otaksowanym — oszacowanym. [przypis redakcyjny]
Otames (…) rozkazywać, jak podlegać rozkazom — por. Herodot, Dzieje III. [przypis tłumacza]
