Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 160198 przypisów.

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 51. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 21–22. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 43–44, P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 10. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego…, s. 45, M. Glückberg, Prawa autorów i artystów, „Gazeta Sądowa Warszawska” 1875, nr 33, s. 259. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego …, s. 58. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego…, s. 60. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 45. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 47. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 48, F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai and the Reprinting Sections of the Prussian Statute Book of 1794, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, 207. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 48, przypis 7. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 48. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 49. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 50, J. Kostylo (2008), Commentary on the Venetian decree of 1545 regarding author/printer relations, [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 54. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 57. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 58, D. Saunders, Authorship and copyright…, s. 117. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 60. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym…, s. 46. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym…, s. 47. [przypis autorski]

J. H. N. — John Henry Newman. [red. WL]. [przypis redakcyjny]

jhopree — mała szopa, służąca jogom do rozmyślań i do nauczania wiernych. [przypis autorski]

J. H. Rosny — wspólny pseudonim literacki, którego używali dwaj bracia, francuskojęzyczni pisarze belgijscy: Joseph Henri Honoré Boex (1856–1940) oraz Séraphin Justin François Boex (1859–1948). [przypis edytorski]

J. Hughes, Copyright and incomplete historiographies of piracy, propertization and Thomas Jefferson, dostęp pod adresem http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=934869, s. 1029. [przypis autorski]

J. Hughes, Copyright and incomplete historiographies of piracy, propertization and Thomas Jefferson, dostęp pod adresem http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=934869, s. 1026. [przypis autorski]

J. Hughes, The Philosophy of Intellectual Property, „Georgetown Law Journal” 77 (1988): 287, s. 29; N. Elkin-Koren, E. M. Salzenberger, The Law and Economics of Intellectual Property in the Digital Age. The Limits of Analysis, New York 2013, s. 47. [przypis autorski]

J. Hughes, The Philosophy of Intellectual Property, „Georgetown Law Journal 77” (1988): 287, s. 39. [przypis autorski]

J. Hughes, The Philosophy of Intellectual Property, „Georgetown Law Journal” 77 (1988): 287, s. 7. [przypis autorski]

J. Hughes, The Philosophy of Intellectual Property…, s. 7. [przypis autorski]

Jįjį, nelyginant antrą Mindaugą,/ Garbina puotose mūs’ vaidilučiai. — Vaidilučiais vadinosi kunigai, kurių priderystė [priderystė — priedermė, pareiga. red. WL.] buvo apsakinėti arba apgiedoti visokių apeigų metu, o ypatingai rudens laiku šventės ožio, prosenių dejas [deja — pareiga, vargas. red. WL.]. Kad senovės lietuviai ir prūsai mėgo poeziją ir lavinosi dainininkystėje, apie tai gali liudyti senobiškos dainos, kurių didelė daugybė iki šio laik užsiliko žmonių tarpe, o taipgi liudija senoviški raštininkai. Strijkovksis rašo, kad kunigaikščių laidotuvių metu, kunigas apdainuodavo jų garbius darbus, ir, kad laikais Miechovitos žinoma buvo daina apie kunigaikštį Zigmantą, kurį užmušė rusų kunigaikščiai. Bet žingeidžiausią [žingeidžiausias — įdomiausias. red. WL.] apie tai žinią randame vokiškame rašte Versuch einer Geschichte der Hochmeister. Berlin 1798. Autorius tos brangios knygelės Beckeris cituoja seną kroniką Vincento iš Mogunto, kurs buvo kapelioniu [kapelionios — kapelionas, kunigas, tikybos mokytojas. red. WL.] didžiojo mistro Dusener’o von Arfberg, ir rašė savo laikų nusidavimus (nuo m. 1346). Tarp kita ko ten skaitome, kad didelės puotos metu, atsibuvusios [atsibuvusi (lenk.) — įvykusi. red. WL.] iš priežasties išrinkimo didžio mistro Winrich von Kriprode, vokiškas Minesingeris giedojo ir buvo apdovanotas pagyrais ir auksine taure. Tokis priėmimas dainiaus užukvatijo [užkvatijo — čia: sužavėjo. red. WL.] ir ten b’esantį prūsą, vardu Rizelius; prašė jis, kad ir jam būtų daleista dainuoti prigimta lietuviška kalba, apdainavo jis dejas pirmutinio Lietuvos karaliaus Veidavučio. Didis mistras ir kryžiokai, nesuprasdami lietuviškos kalbos, išjuokė dainių ir davė jam dovanų pilną torielką [torielka — lėkštė. red. WL.] riešutų lukštų. Kotzobue rods primena apie tą atsitikimą, bet abejoja apie rainkraštį Vincento. Vienog bibliotekoj Ščersove, surinkime straipsnių, rašytų Gdansko studentų, yra raštelis nekurio Taschke nuo 1735 m., kur autorius cituoja Vincento kroniką, būk spausdintą Frankfurte ir darodo [darodyti — čia: įrodinėja. red. WL.], kad minėtas Vincentas nepaėjo iš Moguncijos, tik iš Gdansko. (przyp. autorski)] Todėl ne dyvai, jog Kotzebue ir Bogušis tvirtina, kad lietuviška literatūra kitados buvo turtinga karžygiškomis ir istorinėmis dainomis, nors iš tų menkai kas užsiliko iki mūsų dienų. Prūsuose mat kryžiokai buvo uždraudę po bausme nugalabinimo urėdininkams ir visiems, kurie buvo arti dvaro, kalbėti lietuviškai; išvijo iš tėvynės, kartu su žydais ir čigonais, visus vaidilučius, lietuviškus bardus [bardas — perk. poetas. red. WL.], kurie tik vieni žinojo tautiškas dejas ir jas mokėjo apdainuoti. Didžiojoj vėl Lietuvoj, po įvedimo krikščioniško tikėjimo ir lenkiškos kalbos, senovės kunigai ir tėvyniška kalba liko paniekinti ir užmesti; nuo to laiko žmonės — prastūnai, pajungti po baudžiava ir prikalti vien prie žagrės, užmetę ginklą, užmiršo taipgi ir apie karžygiškas giesmes, bedainuodami labiaus jų padėjimui atsakančias [atsakanti (lenk.) — tinkanti. red. WL.] liūdnas daineles, išreiškiančias jų kaimišką gyvenimą. Jei kas iš senoviškų dejų ir kariškos poezijos užsiliko, tai vien tik prie naminio kudmento [kudamentas — išmūryta vieta prie krosnies, priemūris. red. WL.]; arba apeigų metu, iš seno sujungtų su visokiais burtais, jas slaptomis žinovai prastūnėliams apreiškia. Simonas Grunau 16 amžiuje kartą netyčiomis Prūsuose užėjo į ožio puotą, ir led [led — trump. nuo ledva (lenk.) - vos. red wL.] atsiprašė nuo myrio [myris — myrimas, mirtis. red. WL.], prisiekdamas kiemionims, kad niekam *) neišduos to, ką patėmys [patėmyti — pastebėti. red. WL.] arba išgirs. Tada, sudėjęs auka, senas vaidila apgiedojo senovės Lietuvos didvyrius, pridedamas prie to morališkus pamokslus ir maldas. Grunau, kurs gerai suprato lietuviškai, pripažįsta, kad niekaip neįtikėjo ką panašaus išgirsti iš lūpų lietuvio, taip jis gražiai ir pamokslingai kalbėjęs. [przypis autorski]

Jiczyn — miasto w płn. części Czech. [przypis edytorski]

jidziesz (starop.) — forma 3.os. lp: idziesz, odchodzisz. [przypis edytorski]

„J” i „E” — Jan Redzej i Edward Ciesielski. [przypis edytorski]

J. Ignatowicz, K. Stefaniuk, Prawo rzeczowe, Warszawa 2006, s. 44. [przypis autorski]

J. Ignatowicz, K. Stefaniuk, Prawo rzeczowe, Warszawa 2006, s. 67. [przypis autorski]

J. I. Kr. — Józef Ignacy Kraszewski. [przypis edytorski]

jimać się (starop.) — wziąć się za co; gdy się jimę (…) plęsać: kiedy zacznę pląsać. [przypis edytorski]

jimać (starop.) — zacząć; zabrać się za co. [przypis edytorski]

Jiménez de Cisneros, Francisco (1436–1517), w ówczesnej pisowni hiszp.: Ximenes, czyt.: himenes — hiszpański duchowny i mąż stanu, franciszkanin; spowiednik Izabeli I Katolickiej (od 1492), arcybiskup Toledo (od 1495), kardynał i wielki inkwizytor Kastylii (od 1507), forsował konwersję podbitych muzułmanów na katolicyzm, przeprowadził reformę Kościoła katolickiego w Kastylii, zwiększającą dyscyplinę wśród duchowieństwa; założył uniwersytet w Alcalá de Henares, utrzymał liturgię gocką (mozarabską) w katedrze toledańskiej, wydając mszał i brewiarz w tym rycie; zorganizował pierwsze wydanie drukiem pełnego tekstu Biblii w językach oryginalnych z łacińskim przekładem (Biblia Poliglotta); zdobył Oran (1509) w Afryce Płn., był jednym z regentów Kastylii, później regentem Hiszpanii. [przypis edytorski]

jimieć (starop.) — mieć, posiadać. [przypis edytorski]

jimienie (starop.) — bogactwo, mienie. [przypis edytorski]

jimienie — własność, bogactwo. [przypis edytorski]

Jimmie Walker, właśc. James John Walker (1881–1946) — ekstrawagancki polityk amerykański, liberalny demokrata, burmistrz Nowego Jorku (1926–1932). [przypis edytorski]

jinako po mnie nie wzwiesz (starop.) — nic innego o mnie nie usłyszysz. [przypis edytorski]

jinego (starop.) — innego. [przypis edytorski]

ji s nią oddał (starop.) — połączył go z nią (ślubem). [przypis edytorski]

ji (starop. forma) — B.lp zaimka, dziś: go. [przypis edytorski]

ji (starop. forma) — go (tu: kabat). [przypis edytorski]

ji (starop.) — go; wroć mi ji: zwróć mi go (tj. pierścień). [przypis edytorski]

Jivatma — dusza ludzka. [przypis autorski]

Jiv-Atma (z sanskr.) — jivatma; w hinduizmie połączenie dwóch pojęć: jiva, dusza oraz atman, jaźń. [przypis edytorski]

Jiwaro — grupa plemion indiańskich żyjących w Ekwadorze i płn.-wsch. Peru. [przypis edytorski]

jiżto (starop.) — że to; przez to że. [przypis edytorski]

J. J. Litauer, Ustawodawstwo autorskie…, s. 10. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Ustawodawstwo autorskie…, s. 12. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Ustawodawstwo autorskie…, s. 9. Ze strony 8 tej pozycji pochodzą natomiast informacje podane wcześniej w niniejszym akapicie. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Uwagi nad projektem ustawy autorskiej referenta prof. Zolla, Komisja Kodyfikacji Rzeczypospolitej Polskiej. Sekcja prawa cywilnego, s. 9. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Uwagi nad projektem ustawy autorskiej…, s. 10. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Uwagi nad projektem ustawy autorskiej…, s. 11. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Uwagi nad projektem ustawy autorskiej…, s. 11. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Zasady prawa autorskiego…, s. 43. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Zasady prawa autorskiego…, s. 43. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Zasady prawa autorskiego…, s. 49. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Zasady prawa autorskiego. Uwagi koreferenta, [w:] S. Gołąb, Ustawa o prawie autorskim…, s. 44. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Zasady prawa autorskiego. Uwagi koreferenta, [w:] S. Gołąb, Ustawa o prawie autorskim z dnia 29 marca 1926 r. z materiałami, Warszawa 1928, s. 42. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Zasady prawa autorskiego. Uwagi koreferenta, [w:] S. Gołąb, Ustawa o prawie autorskim z dnia 29 marca 1926 r. z materiałami, Warszawa 1928, s. 51. [przypis autorski]

JJ. OO. i JJ. WW. — skrót od lm: Jaśnie Oświeceni i Jaśnie Wielmożni (tu: w C.). [przypis edytorski]

JJ. WW. — jaśnie wielmożni (tytuł). [przypis edytorski]

JJWW. —skrót od: jaśnie wielmożni. [przypis edytorski]

J. Kleiner wskazuje na wyraźne pokrewieństwo tych wierszy z odpowiednimi wierszami pierwszej satyry Juwenalisa, który pisze: „Jaż tego nie uznam za godne oświetlenia lampą wenuzyńską (Horacjuszową)? Jaż tego nie miałbym poruszyć?” (J. Kleiner, Pierwszy cykl „Satyr” Krasickiego, [w książce:] O Krasickim i o Fredrze. Dziesięć rozpraw, Wrocław 1956, s. 59). [przypis redakcyjny]

J. Kostylo (2008), Commentary on The Decree of the Council of Ten establishing the Guild of Printers and Booksellers… [przypis autorski]

J. Kostylo (2008), Commentary on The Decree of the Council of Ten establishing the Guild of Printers and Booksellers, red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org. [przypis autorski]

J. Kostylo (2008), Commentary on the Venetian decree of 1545 regarding author/printer relations, [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer,www.copyrighthistory.org, J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego…, s. 51 [przypis autorski]

J. Kostylo (2008), Commentary on the Venetian decree of 1545 regarding author/printer relations, [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900)…, M. Rose, Authors and Owners. The invention of copyright, London 1994, s. 18, L. Górnicki, Rozwój idei praw autorskich, od starożytności do II wojny światowej, Wrocław 2013, s. 111. [przypis autorski]

J. Kostylo (2008), Commentary on the Venetian decree of 1545 regarding author/printer relations, [w:] Primary Sources on Copyright…. [przypis autorski]

J. Kostylo, (2008) Commentary on the Venetian Senate's decree on press affairs (1517), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, M. W. Carroll, Whose Music is it Anyway?…, s. 1465. [przypis autorski]

J. Kwiatkowski, Jest Gałczyński, „Życie Literackie” 1957, nr 3. [przypis autorski]

J. Kwiatkowski, Klucze do wyobraźni, op. cit., s. 190. [przypis autorski]

J. Kwiatkowski, Klucze do wyobraźni, Warszawa 1964, s. 103. [przypis autorski]

J. Kwiatkowski, Klucze do wyobraźni, Warszawa 1964, s. 80. [przypis autorski]