Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 473 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 4315 przypisów.
Om! Mani padme, Hung! — oddaj cześć skarbowi w lotosie; buddyjska sześciosylabowa mantra. W zależności od szkoły buddyzmu mantra ta jest inaczej wymawiana. [przypis edytorski]
omne animal (łac.) — wszelkie zwierzę. [przypis edytorski]
omne bene (łac.) — wszystko dobrze. [przypis edytorski]
omne illud verum est, quod clare et distincte percipitur (łac.) — wszystko zatem jest prawdą, co postrzegane jest jako jasne i określone. [przypis edytorski]
Omnes leges, omniaque iura vim vi repellere cunctisque sese defensare permittunt! (łac.) — Wszystkie prawa i zwyczaje pozwalają siłę odpierać siłą, oraz się bronić. [przypis edytorski]
omne trinum perfectum — przysłowie łacińskie: każda trójca tworzy doskonałość. [przypis edytorski]
omne tulit (…) dulci (łac.) — poklask wszystkich zyskuje ten, kto łączy przyjemne z pożytecznym; sentencja z Horacego. [przypis edytorski]
Omne tulit punctum, quae miscuit utile dulci — zdobędzie wszystkie punkty ten, kto miesza użyteczne ze słodkim (Horacy, Ars Poetica, wers 343). [przypis edytorski]
Omne tulit punctum, qui miscuit utile dulci — pełną korzyść wyciągnął ten, kto połączył przyjemne z pożytecznym; por. Horacy, Ars poetica, w. 343. [przypis edytorski]
Omnia probate, quod melius est tenete (łac.) — wszystkiego próbuj, [ale] trzymaj się tego, co najlepsze. [przypis edytorski]
omnia visa, audita, facta — wszystko widziane, słyszane, uczynione. [przypis edytorski]
Omnia vult belle Matho dicere — dic aliquando Et bene, dic neutrum, dic alicuando male (łac.) — Matho chce wszystko powiedzieć pięknie. Powiedz dobrze, powiedz zwyczajnie, czasem powiedz źle. [przypis edytorski]
omnibus (daw.) — duży, kryty pojazd konny, używany dawniej jako środek komunikacji. [przypis edytorski]
omnibus — duży pojazd konny. [przypis edytorski]
omnibus — duży pojazd konny, używany w komunikacji miejskiej tak, jak dziś autobus. [przypis edytorski]
omnibus (łac. dosł.: dla wszystkich) — dawny środek komunikacji (XVII-XIX w.), duży, kryty pojazd konny o wielu miejscach, kursujący w miastach lub między miastami. [przypis edytorski]
omnibus (łac. dosł.: dla wszystkich) — dawny środek komunikacji (XVII–XIX w.), duży, kryty pojazd konny o wielu miejscach, kursujący w miastach lub między miastami. [przypis edytorski]
omnibus (łac. dosł.: dla wszystkich) — dawny środek komunikacji (XVII–XIX w.), duży, kryty pojazd konny o wielu miejscach, kursujący w miastach lub między miastami. [przypis edytorski]
omnibus (łac. dosł.: dla wszystkich) — dawny środek komunikacji (XVII–XIX w.), duży, kryty pojazd konny o wielu miejscach, kursujący w miastach lub między miastami. [przypis edytorski]
Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Strona Guermantes, Strona Guermantes, część druga
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
omnibus (łac. dosł.: dla wszystkich) — duży, kryty pojazd konny o wielu miejscach, pod koniec XIX w. powszechny jako środek regularnej komunikacji w dużych miastach Europy; poprzednik autobusów. [przypis edytorski]
omnibus (łac. dosł.: dla wszystkich) — duży, kryty pojazd konny o wielu miejscach, pod koniec XIX w. powszechny jako środek regularnej komunikacji w dużych miastach Europy; poprzednik autobusów. [przypis edytorski]
omnibus (łac. dosł.: dla wszystkich) — duży, kryty pojazd konny o wielu miejscach, pod koniec XIX w. powszechny jako środek regularnej komunikacji w dużych miastach Europy; poprzednik autobusów. [przypis edytorski]
omnibus modis, eo instante et sui ipsius auxilio (łac.) — na wszystkie sposoby, natychmiast i licząc tylko na własną pomoc. [przypis edytorski]
omnibus par, nemini inferior (łac.) — wszystkim równy, od nikogo nie niższy. [przypis edytorski]
omnibus — pojazd wieloosobowy, przeważnie kryty, utrzymujący regularną komunikację. Od XVII do XIX wieku konny, następnie z napędem. [przypis edytorski]
omnibus (z łac. dosł. omnibus: dla wszystkich) — daw. miejski środek transportu publicznego; wagonik na kołach wyposażony w ławki dla pasażerów, ciągnięty przez konie; właśc. stosowany od XVII do XIX w., a następnie zastąpiony przez autobus. [przypis edytorski]
Omni die dic Mariae (łac.: każdego dnia chwal Marię) — hymn maryjny, przypisywany dawniej św. Kazimierzowi. [przypis edytorski]
Omni die dic Mariae/ Mea laudes anima (łac.) — każdego dnia głoś chwałę Maryi, duszo moja; autorstwo tego hymnu przypisywano dawniej właśnie świętemu Kazimierzowi Jagiellończykowi. [przypis edytorski]
omnino (łac.) — całkowicie. [przypis edytorski]
omnipotencja (z łac.) — wszechmoc, wszechwładza. [przypis edytorski]
Omnis animi voluptas omnisque alacritas in eo sita est, quodquis habeat, quibuscumque conferens se, possit magnifice sentire de se ipso (łac.) — cała przyjemność ducha i wszelkie zadowolenie polegają na tym, że jest ktoś, z kim można się porównać i mieć wysokie mniemanie o sobie. [przypis edytorski]
Omnis cellula e cellula (łac.) — każda komórka z komórki; maksyma, którą niemiecki patolog Rudolf Virchow podsumował dodaną przez siebie w 1855 trzecią zasadę teorii komórkowej budowy organizmów: każda komórka żywa pochodzi od wcześniej istniejącej komórki. [przypis edytorski]
Omnis determinatio est negatio (łac.) — Każde określenie jest zaprzeczeniem (Baruch Spinoza); zasada filozoficzna wskazująca, że zdefiniowanie, zidentyfikowanie jakiejś rzeczy odbywa się przez kontrast, odróżnienie od innych, które nią nie są. [przypis edytorski]
omnis e cellula cellula (łac.) — każda komórka pochodzi od (innej) komórki. [przypis edytorski]
omnis Homo (łac.) — wszystko człowiek. [przypis edytorski]
O mój rozmarynie rozwijaj się — popularna polska piosenka wojskowa. [przypis edytorski]
omoczyć (starop.) — zmoczyć. [przypis edytorski]
o moim synie (daw.) — dziś: o moim synu. [przypis edytorski]
Omoroka (mit.) — wg przekazu historyka babilońskiego Berossusa, co odpowiada babilońskiej bogini Tiamat, personifikacji wód oceanu i uosobieniu pierwotnego chaosu stworzenia. [przypis edytorski]
omowca — oszczerca. [przypis edytorski]
omowca — plotkarz. [przypis edytorski]
omroczały (gw.) — pokryty mrokiem. [przypis edytorski]
omrocze a. omrocz (daw.) — mrok, ciemność. [przypis edytorski]
Omsk — miasto w Rosji, na Nizinie Zachodniosyberyjskiej, przy ujściu rzeki Om do Irtysza; ok. 600 km na płd.-wsch. od Tobolska. [przypis edytorski]
omyk — w gwarze myśliwskiej: ogon zająca. [przypis edytorski]
omylać (daw.) — mylić. [przypis edytorski]
omylić (starop.) — tu: zawieść. [przypis edytorski]
omylić — tu: zawieść, nie spełnić oczekiwań, nie przybyć na czas. [przypis edytorski]
omylni bogowie (starop.) — bogowie niewłaściwi, nieprawdziwi. [przypis edytorski]
omża — mżawka; drobny deszcz. [przypis edytorski]
oń (daw.) — o niego. [przypis edytorski]
oń (daw.) — skrócone wyrażenie przyimkowe, używane wyłącznie dla zaimka rodzaju męskiego: o niego; por.: doń (do niego), zeń (z niego), odeń (od niego); tu użyte błędnie, gdyż powinno być: o nie (rodz. niejaki). [przypis edytorski]
oń (daw.) — skr.: o niego. [przypis edytorski]
oń — skrót od: o niego. [przypis edytorski]
oń (starop. forma) — o niego. [przypis edytorski]
oń (starop. forma) — skrót od: o niego. [przypis edytorski]
oną (starop. forma) — tą, ową. [przypis edytorski]
onać — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci (skróconą do -ć). [przypis edytorski]
onać przystoi — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci (skróconą do -ć). [przypis edytorski]
onać — tu: właśnie ona. [przypis edytorski]
onać — zaimek „ona” z partykułą wzmacniającą „-ci”, skróconą do „-ć”. [przypis edytorski]
onać — zaimek ona z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
ona (daw., gw.) — ta, owa. [przypis edytorski]
ona (daw., gw.) — ta. [przypis edytorski]
ona (daw.) — owa, ta. [przypis edytorski]
ona (daw.) — ta, owa. [przypis edytorski]
ona (daw.) — ta. [przypis edytorski]
Ona, do kuli z ołowiu podobna, zapadła w głębiny… — Iliada XXIV 80–82. [przypis edytorski]
on a écrit (fr.) — pisali o tym. [przypis edytorski]
onager, osioł azjatycki, Equus hemionus (biol.) — dziki ssak z grupy osłów, zamieszkujący pustynie Mongolii, Iranu, Pakistanu i Indii. [przypis edytorski]
ona (gw.) — ta. [przypis edytorski]
ona hołota — czyli: ta hołota. [przypis edytorski]
onania (daw.) — onanizm, masturbacja; mniej więcej do połowy XX wieku obwiniany o prowadzenie do groźnych dla zdrowia konsekwencji, od ogólnego osłabienia do ślepoty. [przypis edytorski]
onania — onanizm, masturbacja. [przypis edytorski]
Onan — postać z biblijnej Księgi Rodzaju, patrz felieton Autorytety. [przypis edytorski]
ona, onej, one, onych (daw.) — ta, tej, te, tych. [przypis edytorski]
On arcydobro — Bóg; on (daw.): ten. [przypis edytorski]
Ona [Rosja] przyjęła wiarę w Konstantynopolu — Rosja jest sukcesorką Rusi Kijowskiej, której książę, Włodzimierz I, w 988 roku przyjął chrzest i poślubił siostrę cesarza Bizancjum, po czym uczynił z chrześcijaństwa wschodniego rytu oficjalną religię państwową. [przypis edytorski]
O naśladowaniu Chrystusa (łac. De imitatione Christi) — niezwykle popularny w XIX w. poradnik życia chrześcijańskiego, którego autorstwo przypisuje się Tomaszowi à Kempis; książka została napisana prawdopodobnie przed 1427 r. [przypis edytorski]
ona (starop. forma) — ta, owa. [przypis edytorski]
ona (starop. forma) — tu: ta, owa. [przypis edytorski]
On aurait fort à dire — Wiele dałoby się powiedzieć.DO WERYFIKACJI [przypis edytorski]
onaż — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; por. któż, cóż, gdzież itp. [przypis edytorski]
onaż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy ona. [przypis edytorski]
On broni się przeciw duchowi jak Jakub (…) prędzej czy później łaska go napełni i przez niego spłynie na drugich — Lucjan Siemieński, Religijność i mistyka w życiu i poezyach Adama Mickiewicza, Kraków 1871, s. 66. [przypis edytorski]
On brzmi — Wiedzą, że jest tylko jeden bóg, sprawca błyskawic i pan wszystkich; ofiary składają mu w wołach i we wszystkich zwierzętach (domowych). Fatum nie znają, ani przyznają mu wpływu na ludzi; ale gdy śmierć im grozi, albo wśród chorób, albo podczas wojny, w takim razie ślubują bogu za uratowane życie uczynić ofiarę, jak tylko śmierć ich ominie, a gdy uszli śmierci, dotrzymują co obiecali; wierzą bowiem, że ślubowanej ofierze zawdzięczają życie. Czczą oprócz tego rzeki i rusałki i inne duchy i przynoszą ofiary tym wszystkim; przy tych ofiarach czynią także wróżby. (tłum. Wojciech Kętrzyński). [przypis edytorski]
onci (starop., gw.) — ten ci, ten właśnie. [przypis edytorski]
Onclek — w oryginale ang.: Ontzlake. [przypis edytorski]
On, co w tworzenia niebie… — w całym powyższym fragmencie mamy do czynienia z koncepcją Boga wiecznie stwarzającego, a przy tym jednocześnie zawierającego się w świecie stworzonym, jak i wobec niego transcendentnego. Jest to odmiana panteizmu, zwana niekiedy panenteizmem, w romantyzmie rozwijana przez niektórych polskich filozofów, ale także poetów, np. Z. Krasińskiego, do którego idei Kasprowicz chętnie w wielu swych utworach sięga. [przypis edytorski]
on (daw.) — dziś: ten. [przypis edytorski]
on (daw., gw.) — ów, tamten. [przypis edytorski]
on (daw.) — ów, tamten; tu forma D. onego: owego, tamtego. [przypis edytorski]
on (daw.) — ten, ów. [przypis edytorski]
on (daw.) — ten; ów. [przypis edytorski]
on (daw.) — ten. [przypis edytorski]
on dirait bien des choses — gadano by za wiele.DO WERYFIKACJI [przypis edytorski]
On dort chez nous comme cela (fr.) — u nas się w ten sposób śpi. [przypis edytorski]
ondulacje — falowane bądź kręcone włosy. [przypis edytorski]
Ondyna (ang. Undine) — romantyczna baśń Friedricha Fouque o wodnej rusałce; wydana w 1811, posłużyła za libretto oper E.T.A. Hoffmana i A. Lortziga oraz zainspirowała H. Ch. Andersena do napisania Małej syrenki. [przypis edytorski]
ondyna — boginka wodna. [przypis edytorski]
