Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 4623 przypisów.
pisać się (starop.) — stawać do popisu. [przypis redakcyjny]
pisany (starop.) — malowany, wzorzysty. [przypis redakcyjny]
pisany* (starop.) — wzorzysty, barwny, malowany (pisankami nazywa się do dziś jajka malowane na Wielkanoc w różne wzory). [przypis redakcyjny]
piskać (starop.) — tu: grać. [przypis edytorski]
piton (starop.) — [tu:] smok. [przypis redakcyjny]
płaciś (starop.) — pewnieś. [przypis redakcyjny]
płaczliwe wojny (starop.) — płacz, łzy wyciskające, opłakane. [przypis redakcyjny]
płatnerz (starop.) — rzemieślnik kujący zbroję. [przypis redakcyjny]
pławić się (starop.) — tu: płynąć. [przypis edytorski]
pław (starop.) — [tu:] żegluga. [przypis redakcyjny]
płochy (starop.) — niestały, posiadający małą wartość. [przypis redakcyjny]
płochy (starop.) — płochliwy, ostrożny; tu: marny, znikomy, nietrwały, lichy. [przypis edytorski]
płodnemu tylko bliskich Egiptowi zebrał do kupy (starop.) — szyk przestawny; inaczej: zebrał do kupy tylko [ludzi] bliskich płodnemu Egiptowi. [przypis edytorski]
płod (starop.) — tu: dziecko, potomek. [przypis edytorski]
płonny a. płony (starop.) — jałowy, bezowocny, bezpłodny, daremny, zbyteczny; próżny, pusty; tu: nieprawdziwy, niepotwierdzający się w rzeczywistości. [przypis edytorski]
płonny (starop.) — próżny; tu: bezpodstawny. [przypis edytorski]
płono (starop.) — daremnie, na próżno (dziś mówi się: „płonne nadzieje”). [przypis redakcyjny]
płony a. płonny (starop.) — jałowy, bezpłodny, bezowocny, daremny, zbyteczny, próżny, pusty (przeciwieństwo: plenny, płodny). [przypis edytorski]
płony (starop.) — bezpodstawny. [przypis redakcyjny]
płony (starop.) — bezużyteczny. [przypis redakcyjny]
płony (starop.) — jałowy; tu: błahy, nieważny, bez wartości. [przypis edytorski]
płony (starop.) — niepotrzebny, daremny (dziś: „płonny”; por. „płonne marzenia”). [przypis redakcyjny]
płony (starop.) — płonny, zbyteczny, daremny. [przypis redakcyjny]
plach (starop.) — blacha. [przypis redakcyjny]
plęsać (starop.) — tańcować. [przypis redakcyjny]
plemię (starop.) — dziecko, potomek. [przypis edytorski]
plemię (starop.) — potomek. [przypis redakcyjny]
plemię (starop.) — potomstwo. [przypis edytorski]
plemię (starop.) — potomstwo. [przypis redakcyjny]
plemię (starop.) — tu: potomek; dziecko. [przypis edytorski]
pleura (starop.) — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]
plugawe krwią (starop.) — poplamione krwią. [przypis redakcyjny]
plugawy (starop.) — lichy. [przypis redakcyjny]
plugawy (starop.) — nieobyczajny. [przypis redakcyjny]
plundrować (starop., z niem.) — plądrować. [przypis redakcyjny]
pluta (starop.) — słota. [przypis redakcyjny]
pójdę odważony (starop.) — pójdę odważnie. [przypis edytorski]
pół łokcia (starop.) — daw. miara długości; łokieć dzielił się na dwie stopy, zatem pół łokcia to stopa (ok. 28–30 cm). [przypis edytorski]
półtrzecia (starop.) — dwa i pół. [przypis edytorski]
pobierzę k sobie (starop.) — zabiorę do siebie. [przypis edytorski]
pobłaźnić (starop.) — ogłupić. [przypis redakcyjny]
poćwiczyć się (starop.) — nauczyć [ćwiczyć]. [przypis redakcyjny]
pochodzony (starop.) — [tu:] przechodzony, stary. [przypis redakcyjny]
pochutnywać sobie (starop.) — unosić się radością. [przypis redakcyjny]
pochwalem (starop.) — pochwalę (forma gwarowa); [iako godne nigdy nie pochwalem: nigdy nie pochwalę tak, jak są tego godne; red. WL]. [przypis redakcyjny]
pochyły (starop.) — osłabiony, wątły; pochylony. [przypis edytorski]
pochylony (starop.) — tu: osłabiony, nadwątlony. [przypis edytorski]
po coście go (…) kładli (starop.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: po co go kładliście. [przypis edytorski]
począć (starop.) — zacząć. [przypis edytorski]
poczciwość czynić czemu (starop.) — cześć oddawać. [przypis redakcyjny]
poczciwość (starop.) — cześć, poszanowanie. [przypis redakcyjny]
poczciwość (starop.) — postawa godna czci, szacunku; dziś raczej: czcigodność, szacowność. [przypis edytorski]
poczciwość (starop.) — zaszczyt. [przypis redakcyjny]
poczciwość uczynić (starop.) — [okazać] cześć, łaskę. [przypis redakcyjny]
poczciwy (starop.) — szlachetny (godny czci), dobry. [przypis redakcyjny]
poczedszy (starop.) — [forma imiesłowowa] przeczytawszy. [przypis redakcyjny]
poczpuła (starop.) — cios, uderzenie. [przypis edytorski]
poczty (starop.) — ofiary, dary. [przypis edytorski]
poczwa (starop.) — figiel, wybryk; por. poczwarny, poczwara; swe poczwy nad ludźmi stroję: robię ludziom swoje figle. [przypis edytorski]
poczyść (starop.) — poczytać. [przypis redakcyjny]
poczytać za stratę (starop.) — uznać za stratę. [przypis edytorski]
podać tyły (starop.) — uciekać, być w odwrocie. [przypis edytorski]
podał mu szafarza swego (starop.) — tu: oddał go w opiekę swego szafarza, rządcy. [przypis edytorski]
podbieżać (starop.) — podejść. [przypis edytorski]
podchodzi miecz (starop.) — zbliża się popod miecz. [przypis redakcyjny]
poddymacz (starop.) — pochlebca. [przypis edytorski]
podejźrzenie (starop.) — podejrzenie. [przypis edytorski]
podemgłę (starop.) — przez mgłę. [przypis edytorski]
podeń (starop.) — skrót od: pod nim. [przypis edytorski]
podeszli [ludzie] (starop.) — ludzie w podeszłym wieku. [przypis edytorski]
podgardłki (starop.) — podbródki. [przypis edytorski]
podjąć śmierć (starop.) — ponieść śmierć. [przypis edytorski]
podły (starop.) — niskiego stanu. [przypis redakcyjny]
podle czego (starop.) — obok czego. [przypis edytorski]
podle (starop.) — obok. [przypis edytorski]
podle (starop.) — obok, przy. [przypis edytorski]
podle (starop.) — pod, u (progu). [przypis edytorski]
podmykać (starop.) — podchodzić. [przypis edytorski]
pod namiotem (starop.) — pod pawilonem łóżka. [przypis redakcyjny]
pod namiotem żywym (starop.) — pod ludzkim ciałem. [przypis edytorski]
podobno (starop.) — może, prawdopodobnie. [przypis redakcyjny]
podobno (starop.) — prawdopodobnie, pewnie. [przypis edytorski]
podobno (starop.) — prawdopodobnie. [przypis edytorski]
podobno (starop.) — prawdopodobnie, zapewne. [przypis edytorski]
podobno (starop.) — prawdopodobnie; zapewne. [przypis edytorski]
podobno (starop.) — tu: prawdopodobnie, zapewne. [przypis edytorski]
podomno (starop.) — podobno; [prawdopodobnie, zapewne]. [przypis redakcyjny]
podszańcować (starop.) — podemknąć. [przypis redakcyjny]
pod [sześć tysięcy] (starop.) — około. [przypis redakcyjny]
pod tysiąc (starop.) — około tysiąc. [przypis edytorski]
podwika (daw., starop.) — dziewczyna, kobieta, panna. [przypis edytorski]
podwika (starop.) — dziewczyna; kobieta. [przypis edytorski]
podwika (starop.) — dziewczyna, panna. [przypis edytorski]
podwika (starop.) — kobieta; od chusty osłaniającej głowę i szyję, noszonej przez kobiety. [przypis edytorski]
podwika (starop.) — kobieta. [przypis edytorski]
podwika (starop.) — kobieta. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
podwika (starop.) — niewiasta; [kobieta]. [przypis redakcyjny]
podwika (starop.) — [tu:] zasłona, zawinięcie głowy. [przypis redakcyjny]
podwój (starop.) — drzwi; na podwoju (wesprzeć się): na drzwiach, w drzwiach, na odrzwiach (skrzydłach drzwi). [przypis redakcyjny]
podwodzić (starop.) — tu: podżegać. [przypis edytorski]
