Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 471 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159624 przypisów.
Skrzyński — prawdopodobnie Kazimierz Skrzyński, ówczesny dziennikarz „Gazety Lwowskiej”. [przypis edytorski]
Skrzynecki, Jan Zygmunt (1787–1860) — polski generał, wódz naczelny powstania listopadowego (od 26 lutego 1831); nieudolnie kierował ofensywą, przyczynił się do klęski wojsk polskich w bitwie pod Ostrołęką; 10 sierpnia 1831 usunięty ze stanowiska z powodu braku działań przeciwko wojskom rosyjskim maszerującym na Warszawę. [przypis edytorski]
Skrzynecki, Jan Zygmunt (1787–1860) — polski wojskowy, uczestnik wojen napoleońskich, wódz naczelny powstania listopadowego. [przypis edytorski]
skrzynia (…) malowana — takie skrzynie były sprzętami znajdującymi się w niemal każdym podkrakowskim domu, należąc do wyprawy ślubnej; były barwne, malowane głównie w stylizowane kwiaty. [przypis redakcyjny]
skrzynię Fokarowę — skrzynię Fokarów; chodzi o bankierską rodzinę Fuggerów. [przypis redakcyjny]
skrzynie — skrzyni. [przypis redakcyjny]
skrzypak — dziś popr.: skrzypek. [przypis edytorski]
skrzypców — dziś popr. forma: D.: skrzypiec. [przypis edytorski]
skrzypeczka — skrzypce. [przypis edytorski]
skrzypiące — skrzypiące, blaszane. [przypis redakcyjny]
Skrzypią kosze, dzwonią wiadra — lud się krząta, śpieszy, ładzi itd. — fragment wykorzystany w powieści Emila Zegadłowicza Motory jako utwór jej głównego bohatera. [przypis edytorski]
skrzypiciel (daw.) — skrzypek. [przypis edytorski]
Skrzypiów — wieś pod Pińczowem. [przypis redakcyjny]
skrzypka (gwar.) — skrzypce. [przypis edytorski]
skrzypka (gw.) — skrzypce a. przypominający je instrument strunowy. [przypis redakcyjny]
skrzypły — dziś popr. forma: skrzypnęły. [przypis edytorski]
skrzypotać (daw.) — skrzypieć. [przypis redakcyjny]
skrzyp — roślina (equisetum arvense [tj. skrzyp polny]), [która] służyła do polerowania drzewa. [przypis redakcyjny]
skrzywiały — dziś raczej: krzywiły a. wykrzywiały. [przypis edytorski]
Skrzyżowanie chętne lub niechętne typu osobowości z rodzajem dążeń pokolenia to jedna z najdonioślejszych obserwacji dotyczących dynamiki wewnętrznej pokolenia — próbą zastosowania i rozszerzenia tej myśli na wypadku szczególnie dobitnie ilustrującym takie skrzyżowanie, u jednego pisarza sprzeczne, u drugiego zgodne, jest moja rozprawa: „Pałuba” a „Próchno”, „Marchołt” 1937, R. IV, nr 1. [przypis autorski]
S. K. Sell, Private power, public law. The globalization of intellectual property rights, Cambridge University Press 2003, s. 2. [przypis autorski]
S. K. Sell, Private Power, Public Law. The Globalization of Intellectual Property Rights, Cambridge University Press 2003, s. 55. [przypis autorski]
SK — [skrót od] Strafkompanie: karna kompania; A. C. [przypis redakcyjny]
skształtowany — dziś: ukształtowany. [przypis edytorski]
skūra (brus.) — oda. [przypis edytorski]
skūra (lenk.) — oda. [przypis edytorski]
skūrinis (lenk.) — iš odos, odinis. [przypis edytorski]
skubą (starop.) — wyrywają. [przypis edytorski]
skubel (gw.) — skobel. [przypis edytorski]
skubent (daw., gw.) — student, uczeń. [przypis edytorski]
skuczno (z ros. a. brus.) — przykro, smutno, nieciekawie. [przypis edytorski]
skud — dawna moneta włoska. [przypis edytorski]
skud — dawna srebrna moneta włoska. [przypis edytorski]
skud — dawna złota lub srebrna moneta używana we Włoszech. [przypis edytorski]
skud — daw. srebrna moneta o wadze 24 gramów. [przypis edytorski]
skud — daw. złota lub srebrna moneta bita we Włoszech. [przypis edytorski]
skud — moneta włoska. [przypis edytorski]
skud (wł. scudo, z łac. scutum: tarcza) — daw. złota lub srebrna moneta używana we Włoszech. [przypis edytorski]
skud (wł., z łac. scutum: tarcza) — daw. złota lub srebrna moneta z wizerunkiem tarczy, bita we Włoszech; lir liczył sobie dwadzieścia skudów. [przypis edytorski]
skud — złota lub srebrna moneta włoska. [przypis edytorski]
skujom — spygliais. [przypis redakcyjny]
skuka (z ros.) — nuda. [przypis edytorski]
skukłać (starop.) — pobić, pogromić, [rozgromić]. [przypis redakcyjny]
skukłać (starop.) — zbić. [przypis edytorski]
skulminowanie jej w walce między „mężczyzną” a „kobietą” (por. podobne szablony u Strumieńskiego na s. 161 i 219) — autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; w tym przypadku we wskazanych miejscach znajdują się odpowiednio fragmenty rozdziału VII: „(…) lecz zamiast widzieć w tym wpływ jej wychowania, wykształcenia, stosunków, przesądów, zamiast uwzględniać masę innych czynników, trudniejszych do uchwycenia, wolał pójść drogą wygodnych umysłów i w swoich walkach psychicznych z Olą upatrywał rzekomy wieczny antagonizm między mężczyzną a kobietą w ogóle. Ta ponętna teoria uspokajała go nieco, pozwalając mu cieszyć się swoją wyższością umysłową (…)” (s. 161) oraz rozdziału XI: „Strumieński, jak już wiemy, był zwolennikiem ogólnikowego mówienia o mężczyźnie i kobiecie, o rzekomych zasadniczych, odwiecznych różnicach dwóch płci (…) mówił, że jak pod względem fizycznego ustroju kobieta ma pewne minus, a mężczyzna plus, tak samo i pod względem duchowym: «On ma nasienie, a ona łono, on zapładnia, a ona przyjmuje, przetwarza i nosi płód, odżywia go w sobie, karmi i wydaje na świat» (…)” (s. 219). [przypis edytorski]
skulptor (łac. sculptor) — rzeźbiarz. [przypis edytorski]
skulptor — rzeźbiarz. [przypis edytorski]
skulptor (z łac.) — rzeźbiarz. [przypis edytorski]
skulptowany (z łac.) — rzeźbiony. [przypis edytorski]
skulpturalny — rzeźbiarski. [przypis edytorski]
skuner a. szkuner — żaglowiec mający dwa lub więcej masztów o ożaglowaniu skośnym. [przypis edytorski]
SK. Union-Holeschowice — historyczny klub piłkarski z praskiej dzielnicy (czes.) Holešovice a. (pl.) Holeszowice. [przypis edytorski]
skunksa (Galictis barbara) — w ob. klasyfikacji: Eira barbara, hirara amerykańska, drapieżny ssak z rodziny łasicowatych, występujący w lasach Ameryki Środkowej i Południowej. [przypis edytorski]
Skupniowy Upłaz a. Skupniów Upłaz — zbocza pomiędzy doliną Jaworzynką a Doliną Olczyską w Tatrach Zachodnich. [przypis edytorski]
skupus (sl.) — šykštus. [przypis edytorski]
skurczybyk z Melity — w Melite, zachodnim krańcu Aten, była sławna świątynia Heraklesa, z posągiem znanym powszechnie, dłuta jednego z Fidiaszowych uczniów, Ageladasa. [przypis tłumacza]
skurėlė — nuo ž. skura, t.y. oda. [przypis edytorski]
skurę (starop. forma ort.) — skórę. [przypis edytorski]
skurlelis — nuo: skurlis - skuduras. [przypis edytorski]
Skurron — profesor i kanclerz uniwersytetu w Montpellier za czasu Rabelais'go [przypis tłumacza]
skusić (starop.) — spróbować, doświadczyć. [przypis redakcyjny]
skusić (starop.) — spróbować. [przypis edytorski]
Skutari (tur. Üsküdar) — dziś część Istambułu na wsch. brzegu Bosforu; w XVII w. Kozacy w swoich wyprawach łupieżczych docierali niekiedy nawet do Stambułu. [przypis edytorski]
Skutary, właśc. Skutari (hist.) — średniowieczna nazwa Chryzopolu, miasta na azjatyckim brzegu cieśniny Bosfor, dokładnie naprzeciw Konstantynopola; w ciągu wieków wielokrotnie stanowiło bazę dla wrogów przygotowujących się do ataku na Konstantynopol; ob. Üsküdar, dzielnica Stambułu. [przypis edytorski]
skutek (daw.) — tu: czyn. [przypis edytorski]
skut — forma skrócona przym. r.m. od: skuty. [przypis edytorski]
skutkiem ich Filip zatrzymał się i nie wtargnął ani do Ambrakii, ani na Peloponez — Nie tyle skutkiem mowy posłów, ile alarmu w całej Grecji, wywołanego zamachem na Megarę, obsadzeniem dwu miast na Eubei: Eretrii i Oreos, gwałtem dokonanym na Tesalii i mieszaniem się w sprawy Epiru. Wobec tego Chalkis, stolica Eubei, zawarła przymierze z Atenami, następnie Korynt, Korkyra i Akarnania, do której Ateny wysłały korpus posiłkowy (on to zatrzymał Filipa w zamierzonym pochodzie na Ambrakię). Na wieść o przyobiecaniu Etolom Naupaktu Mesenia, Arkadia i Argos zwróciły się ku Atenom. [przypis tłumacza]
skutkiem jego [szanowanie sił swoich i uczuć] jest słabowitość, bezsilność i powolne wygasanie siły życiowej z powodu braku ćwiczenia, a znowu wyczerpanie z powodu zbyt częstego i wytężonego jego używania — Kant chciał zapewne powiedzieć tak: podobnie jak znowu wyczerpanie byłoby skutkiem zbyt częstego i wytężonego jego używania. [przypis tłumacza]
skutkiem przezornych rządów (…) się przekształcają — przekształcają się na skutek przezornych rządów. [przypis edytorski]
skutki (starop.) — tu: dzieła, czyny. [przypis edytorski]
skutniejszy — silniej oddziałujący, doskonalszy. [przypis redakcyjny]
skuwki na rzędzikach — elementy końskiej uprzęży, wykonane ze srebra. [przypis edytorski]
Skuza, Wojciech (1908–1942) — poeta i pisarz, zmarły w Iraku po ewakuacji z ZSRR wraz z armią Andersa. [przypis edytorski]
skwadratować — podnieść do kwadratu (o liczbie). [przypis edytorski]
skwapiać się (daw.) — tu: spieszyć się a. skłaniać się. [przypis edytorski]
skwapliwie — chętnie i szybko. [przypis edytorski]
skwapliwie — chętnie, ochoczo. [przypis edytorski]
skwapliwie — chętnie, przejawiając gotowość. [przypis edytorski]
skwapliwie (daw.) — chętnie i szybko. [przypis edytorski]
skwapliwie (daw.) — chętnie. [przypis edytorski]
skwapliwie (daw.) — chętnie. [przypis edytorski]
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
skwapliwie (daw.) — szybko, chętnie. [przypis edytorski]
skwapliwie (daw.) — szybko i chętnie. [przypis edytorski]
skwapliwie (daw.) — szybko i/lub chętnie. [przypis edytorski]
skwapliwość (daw.) — tu: chęć do czegoś, łatwość i szybkość sięgania po coś. [przypis edytorski]
skwapliwość — gorliwość, zapał, ochota. [przypis edytorski]
skwapliwość — ostentacyjna gotowość a. pośpiech. [przypis edytorski]
skwapliwy — chętny, ochoczy, gotowy. [przypis edytorski]
skwapliwy — chętny, ostentacyjnie okazujący gotowość. [przypis edytorski]
skwapliwy (daw.) — ochoczy, gotowy. [przypis edytorski]
skwapliwy (daw.) — szybki a. chętny. [przypis edytorski]
skwapliwy (daw.) — szybki i/lub chętny. [przypis edytorski]
skwapliwy (daw.) — tu: skłonny. [przypis edytorski]
skwapliwy — ostentacyjnie okazujący gotowość do czegoś; też: świadczący o czyjejś gotowości do czegoś. [przypis edytorski]
skwapliwy (starop.) — prędki, pochopny. [przypis edytorski]
skwapliwy (starop.) — (zbyt) prędki, pochopny. [przypis edytorski]
skwapnie (gw.) — szybko, sprawnie. [przypis edytorski]
skwapniej — skwapliwiej, bardziej chętnie. [przypis edytorski]
skwarą — dziś: skwarem; upałem. [przypis edytorski]
skwara (daw.) — zapach smażonego mięsa. [przypis edytorski]
