Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 147 przypisów.
Fahnenweihe (niem.) — poświęcenie sztandaru. [przypis edytorski]
fajerant a. fajrant (daw., z niem.) — czas wolny. [przypis edytorski]
fajerant a. fajrant (pot., z niem. Feierabend) — koniec dnia pracy a. przerwa w pracy; czas wolny po pracy. [przypis edytorski]
fajerant a. fajrant (pot., z niem.) — koniec dnia pracy a. przerwa w pracy; czas wolny po pracy. [przypis edytorski]
fajerant a. fajrant (z niem., daw. pot.) — koniec pracy. [przypis edytorski]
fajerwerker (z niem.) — dawny stopnień podoficerski w artylerii. [przypis edytorski]
fajer (z niem. Feuer) — ogień, pożar. [przypis edytorski]
fajfer (z niem.) — grający na piszczałce. [przypis redakcyjny]
fajn (niem.) — przedni, dobry (pisownia zniekształcona). [przypis redakcyjny]
fajrant (pot., z niem.) — koniec dnia pracy a. przerwa w pracy; czas wolny po pracy. [przypis edytorski]
falsch gesungen (niem.) — fałszywie zaśpiewane, sfałszowane. [przypis edytorski]
familiendrama (z niem.) — dramat rodzinny (odmiana dramatu obyczajowego). [przypis edytorski]
fanal (z niem. a. wł.) — znak, sygnał, szczególnie świetlny. [przypis edytorski]
fanszlibrowy (z niem. feines Silber) — srebrny. [przypis redakcyjny]
fant (z niem. Pfand) — wartościowy przedmiot stanowiący poręczenie pożyczki. [przypis edytorski]
fant (z niem. Pfand) — zastaw, przedmiot zabezpieczający spłatę długu. [przypis edytorski]
fant (z niem.) — rzecz wartościowa. [przypis redakcyjny]
fant (z niem.) — zastaw; przedmiot, pod zastaw którego uzyskuje się pożyczkę pieniężną np. w lombardzie. [przypis edytorski]
fara (daw.; z niem. Pfarrei) — parafia. [przypis edytorski]
fara (daw.; z niem. Pfarrei, Pfarrkirche) — kościół parafialny, główny kościół, budowany przy rynku. [przypis edytorski]
fara (z niem.) — kościół parafialny; tu: kościół św. Jana, dzisiejsza katedra. [przypis edytorski]
fasować (z niem. fassen: pobierać, otrzymywać) — tu: odbierać pensję. [przypis edytorski]
fater (z niem.) — ojciec. [przypis edytorski]
fater (z niem. Vater) — ojciec. [przypis edytorski]
fechtmistrz (z niem. Fechtmeister) — nauczyciel szermierki. [przypis edytorski]
fechtunek (z niem. fechten: bić się) — szermierka, sztuka władania bronią białą. [przypis edytorski]
fechtunek (z niem.) — szermierka. [przypis edytorski]
fechtunek (z niem.) — szermierka, sztuka władania bronią białą. [przypis edytorski]
fein (niem.) — dobrze, świetnie. [przypis edytorski]
fein (niem.) — wyśmienity, dokładny, wytworny, delikatny. [przypis edytorski]
feiny (z niem. fein: elegancki, dobry, świetny) — dziś: fajny; dobry, świetny. [przypis edytorski]
fejerwerk (właśc. fajerwerk; z niem. Feuer: ogień) — sztuczne ognie dające różne efekty świetlne; w XVIII w. fajerwerki były bardzo częstym sposobem uświetniania uroczystości na dworach. [przypis edytorski]
fejerwerk (z niem.) — ogień sztuczny. [przypis redakcyjny]
felcajch a. feldcajch (z niem.) — dosł. znak polowy. [przypis edytorski]
felcech (z niem. Feldzeichen) — pas ukośny od ramienia do biodra, służący do zawieszania broni siecznej. [przypis redakcyjny]
felczer (z niem. Feldscher: chirurg polowy) — osoba uprawniona do wykonywania prostych zabiegów medycznych. [przypis edytorski]
felczer (z niem. Feldscher: chirurg polowy) — osoba ze średnim wykształceniem medycznym, uprawniona do wykonywania prostych zabiegów medycznych. [przypis edytorski]
feldfebel (niem.) — niemiecki podoficerski stopień wojskowy, odpowiednik polskiego sierżanta. [przypis edytorski]
feldfebel (z niem.) — stopień podoficerski, sierżant. [przypis edytorski]
Feldgesangbuch für die evangelischen Mannschaften des Heeres (niem.) — Ewangelicki śpiewnik polowy dla wojska. [przypis edytorski]
feldgrau (niem.) — „polowa szarość”, kolor mundurów armii niemieckiej. [przypis edytorski]
feldgrau (z niem.) — jednolity z tłem krajobrazu kolor mundurów polowych: szarawy, zgniłozielony. [przypis edytorski]
feldgrau (z niem.) — kolor charakterystyczny dla mundurów polowych, szarozielony. [przypis edytorski]
Feldpolizei (niem.) — policja polowa. [przypis edytorski]
fendrychowie (daw., z niem.) — chorąży. [przypis edytorski]
fenig (z niem. Pfennig) — germańska nazwa denara używana od VIII do X w. [przypis edytorski]
Fensterparade (niem.) — dosł. parada u okna; chodzi o zwyczaj towarzyszenia konno przez młodzież męską u okna powozu, w którym jechała dama. [przypis edytorski]
fercentag (z niem. vierzehn: czternaście, Tag: dzień) — tu: wynagrodzenie wypłacane co czternaście dni; dwutygodniówka. [przypis edytorski]
ferlegować (z niem. verlegen) — przenosić. [przypis edytorski]
fertig (niem.) — gotowe, gotowy. [przypis edytorski]
fertig (niem.) — gotowe. [przypis edytorski]
fertig (niem.) — gotowe, skończone. [przypis edytorski]
fertig (niem.) — gotowe, skończone, załatwione. [przypis edytorski]
fertig (z niem.) — gotowe, skończone. [przypis edytorski]
fertik (gw., z niem. fertig) — gotowe. [przypis edytorski]
fesches Mäderl (niem.) — szykowna dziewczyna. [przypis edytorski]
fest, froh, frei (niem.) — silny, wesoły, swobodny. [przypis edytorski]
festownie (z niem. fest: mocno, porządnie) — tu: jak najlepiej. [przypis redakcyjny]
Festtag (niem.) — święto; dzień świąteczny. [przypis edytorski]
fest (z niem.; ndm) — silny; mocno, dobrze; na fest (fraz.): na dobre, dobrze. [przypis edytorski]
feuer (niem.) — ogień; pożar. [przypis edytorski]
feuer (niem.) — ognia!, pal! [przypis edytorski]
Feuer! (niem.) — Ognia! [przypis edytorski]
filister (z niem. Philister) — dosł. absolwent uniwersytetu, członek korporacji studenckiej; przen.: mieszczuch, kołtun, człowiek małostkowy i ograniczony. [przypis edytorski]
firnis (niem.) — pokost. [przypis tłumacza]
firnizowany (z niem.) — pokryty pokostem. [przypis redakcyjny]
fiszbin (z niem. Fischbein: Fisch: ryba, Bein daw.: kość) — giętka, rogowa substancja tworząca płyty na podniebieniu wielorybów, z której dawniej wytwarzano usztywniające pręty w gorsetach i stanikach, pręty parasoli, uchwyty pejczy itp.; także: każda z takich płyt. [przypis edytorski]
fiszbin (z niem. Fischbein: Fisch: ryba, Bein daw.: kość) — usztywniający pręt w gorsecie lub staniku; daw. fiszbiny były wyrabiane z giętkiej, rogowej substancji tworzącej płyty na podniebieniu wielorybów, również zwanej fiszbinem. [przypis edytorski]
fiszbin (z niem. Fischbein: Fisch: ryba, Bein daw.: kość) — usztywniający pręt w gorsecie lub staniku; daw. fiszbiny były wyrabiane z giętkiej, rogowej substancji tworzącej płyty na podniebieniu wielorybów, również zwanej fiszbinem. [przypis edytorski]
fiszbin (z niem. Fischbein) — pręt rogowy z górnej szczęki wieloryba. [przypis redakcyjny]
fisz (z niem. Fisch) — ryba. [przypis edytorski]
Fliegende Holländer (niem.) — Latający Holender, statek-widmo z legend marynarskich, skazany na wieczną tułaczkę po morzach, nie może ani przybić do brzegu, ani zatonąć; wszyscy marynarze na przeklętym statku pomarli, a jego widok zwiastuje śmierć. [przypis edytorski]
fochy (z niem.) — tu: zaloty, figle. [przypis redakcyjny]
folblut (z niem.) — koń pełnej krwi angielskiej. [przypis edytorski]
folblut (z niem.) — rasowy, pełnokrwisty. [przypis edytorski]
folga (z niem.) — wypoczynek, dogodność. [przypis redakcyjny]
folksdojcz a. Volksdeutsche (niem.) — określenie stosowane do 1945 dla nazwania etnicznych Niemców i osób pochodzenia niemieckiego, zamieszkujących poza granicami Niemiec. [przypis edytorski]
folksdojcz (z niem. Volksdeutsche) — osoba nie posiadająca niemieckiego ani austriackiego obywatelstwa, wpisana na niemiecką listę narodową przez władze III Rzeszy. [przypis edytorski]
folwark (z niem. Vorwerk) — gospodarstwo rolno-hodowlane, wykorzystujące pracę przymusową pańszczyźnianych chłopów, a po zniesieniu pańszczyzny pracę robotników najemnych w celu zapewnienia właścicielowi ziemskiemu wraz z rodziną środków utrzymania i zysku ze sprzedaży produktów rolnych i zwierząt hodowlanych. [przypis edytorski]
forarbajter (z niem. Vorarbeiter) — w gwarze obozowej: starszy więzień w grupie roboczej (komandzie). [przypis edytorski]
forbot (z niem.) — koronka. [przypis edytorski]
forspan (z niem.) — woźnica. [przypis edytorski]
forszneidunek (z niem. schneiden: ciąć) — krajanie, cięcie; tu: rzeźbienie. [przypis edytorski]
forszpan (z niem. Vorspann) — podwoda: obowiązek dostarczenia przez ludność środka transportu (wozu z zaprzęgiem) na rzecz władz lub wojska (daw. także dworu), również: taki wóz wraz z woźnicą. [przypis edytorski]
forsztelacja (z niem.) — przedstawienie do stopnia, podniesienie na stopień albo urząd. [przypis redakcyjny]
forszus (z niem.) — zaliczka. [przypis edytorski]
fort! fort!… (niem.) — precz! precz!… [przypis redakcyjny]
foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]
foryś (z niem. Vorreiter) — pachołek jadący konno przed karetą albo na jednym z koni zaprzęgowych. [przypis edytorski]
foryś (z niem.) — woźnica, siedzący na jednym z przodowych koni poszóstnej karety; [pomocnik stangreta; czasem ze światłem lub trąbką dla ułatwiania bądź obwieszczania przejazdu; red. WL]. [przypis redakcyjny]
forysic a. foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]
fracht (z niem.) — partia towaru, ładunek. [przypis edytorski]
fracht (z niem.) — tu: przewożony towar; niekiedy określenie czynności przewozu towaru lub opłaty dla przewoźnika towaru. [przypis edytorski]
Fräulein, Mädchen (niem.) — panienka, dziewczyna. [przypis edytorski]
Fräulein (niem.) — panna. [przypis edytorski]
Fräulein, wie steht es mit Ihrer Gesundheit (niem.) — Panienko, jak panienki zdrowie? [przypis edytorski]
frajlina (z niem.) — dama dworu. [przypis edytorski]
frajter (daw., z niem.) — starszy szeregowiec. [przypis edytorski]
fraj (z niem.) — za darmo. [przypis edytorski]
fraucymer (z niem. Frauenzimmer: komnata kobiet) — damy dworu, stałe towarzystwo królowej lub księżnej; pokój dla dam. [przypis edytorski]
