Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 444 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15518 przypisów.
odeczcić (daw.) — oddać cześć, ugościć wzajemnie. [przypis edytorski]
odegrywający (daw.) — dziś: odgrywający. [przypis edytorski]
odejmować się (daw.) — bronić się, odpierać. [przypis edytorski]
od Elearów (daw.) — przez Elearów. [przypis edytorski]
odelga (daw., gw.) — zelżenie mrozu, odwilż. [przypis edytorski]
ode mnie gromiony (daw.) — gromiony przeze mnie; pokonywany przeze mnie. [przypis edytorski]
odewrzeć (daw.) — otworzyć. [przypis edytorski]
odezwa (daw.) — odezwanie się, wypowiedź ustna lub pisemna. [przypis edytorski]
odfotografować (daw.) — zrobić zdjęcie. [przypis edytorski]
odfotografowywać (daw.) — tu: odbijać, odciskać. [przypis edytorski]
odgrześć (daw.) — odgrzebać. [przypis edytorski]
odjąć (daw.) — zabrać. [przypis edytorski]
odkąsić (daw.) — kąsając, oderwać kawałek czegoś; odgryźć. [przypis edytorski]
odkazać (daw.) — nakazać, polecić. [przypis edytorski]
odkazać (daw.) — odpowiedzieć. [przypis edytorski]
odkazać (daw.) — przekazać. [przypis edytorski]
odkaz (daw.) — odpowiedź. [przypis edytorski]
od kilka czasów (daw.) — od jakiegoś czasu. [przypis edytorski]
od kogo (daw.) — przez kogo (również zmiana przypadka: daw. od z rzecz. w D., dziś przez z rzecz w B.). [przypis edytorski]
odkosz a. kosz (daw.) — odmowa w zalotach. [przypis edytorski]
odkosz a. kosz (daw.) — odmowa w zalotach. [przypis edytorski]
odkosz (daw.) — odprawa dawana przez kobietę mężczyźnie starającemu się o jej rękę; dać odkosza: odmówić swojej ręki, dziś popr.: dać kosza. [przypis edytorski]
odkosz (daw.) — odprawa dawana przez kobietę mężczyźnie starającemu się o jej rękę. [przypis edytorski]
odłączon (daw.) — odłączony; tu: odstawiony. [przypis edytorski]
od (…) matki (…) ofiarowany (daw.) — ofiarowany przez matkę. [przypis edytorski]
od męża jej (daw.) — przez jej męża. [przypis edytorski]
odmiatanie (daw.) — wzgardzanie, odtrącanie. [przypis edytorski]
odmięcz (daw.) — odwilż (tu użyte metaforycznie). [przypis edytorski]
odmłodzon (daw.) — rzeczownikowa forma przymiotnika, dziś: odmłodzony. [przypis edytorski]
odniało (daw.) — dzień się zrobił. [przypis redakcyjny]
od nich (daw.) — przez nich. [przypis edytorski]
od niego (daw.) — tu: przez niego. [przypis edytorski]
od niej (daw.) — przez nią. [przypis edytorski]
odniesienie (daw.) — doniesienie, donos. [przypis edytorski]
odnosić (daw.) — tu zbierać, dostawać. [przypis edytorski]
od pacholika (daw.) — przez pacholika. [przypis edytorski]
od Parysa (daw.) — przez Parysa. [przypis edytorski]
od pastucha (daw.) — przez bogów. [przypis edytorski]
odpis (daw.) — pisemna odpowiedź, odpisanie na list. [przypis edytorski]
odpór (daw.) — obrona. [przypis edytorski]
odpocznienie (daw.) — spoczęcie, wypoczynek. [przypis edytorski]
od powicia (daw.) — od urodzenia; powić: urodzić dziecko. [przypis edytorski]
odpoznawać (daw.) — rozpoznawać w czymś coś, co znało się dawniej. [przypis edytorski]
odprawa (daw.) — załatwienie, rozstrzygnięcie. [przypis edytorski]
odprawować (daw.) — dziś: odprawiać. [przypis edytorski]
odprawować (daw.) — odprawiać. [przypis edytorski]
odprawować się (daw.) — odbywać się. [przypis edytorski]
odrachować (daw.) — dziś: odliczyć. [przypis edytorski]
odrażać (daw.) — zrażać, zniechęcać. [przypis edytorski]
od robaków (daw.) — przez robaki. [przypis edytorski]
odrobek (daw.) — odpracowanie długu. [przypis edytorski]
od rodzicam go dostał (daw.) — dostałem go od ojca. [przypis edytorski]
od Romanistów (daw.) — tu w znaczeniu: przez Romanistów. [przypis edytorski]
odruzgi (daw.) — odpryski. [przypis edytorski]
odrwić (daw.) — oszukać. [przypis edytorski]
odrzecze (daw., gw.) — odpowie. [przypis edytorski]
odsetka (daw.) — procent od kwoty; dziś tylko w lm: odsetki. [przypis edytorski]
odsługa (daw.) — usługa oddana za usługę. [przypis edytorski]
od sta (daw.) — od stu (sta: daw. D. słowa „sto”, odmienianego jak rzeczownik); dziś: procent. [przypis edytorski]
od sta (daw.) — od stu (sta: daw. D. słowa „sto”, odmienianego jak rzeczownik); dziś: procent. [przypis edytorski]
od Strojnowskiego (daw.) — przez Strojnowskiego. [przypis edytorski]
odstrychnąć się (daw.) — tu: oddalić się, zerwać a. ochłodzić stosunki. [przypis edytorski]
odtęschnieć (daw.) — przestać tęsknieć. [przypis edytorski]
od tejże doby (daw.) — od tego momentu. [przypis edytorski]
odtoczyć od czopu (daw., pot.) — dać się we znaki, wet za wet oddać, jak IX, 270. [przypis redakcyjny]
odtroczyć (daw.) — odwiązać. [przypis edytorski]
od was (daw.) — przez was. [przypis edytorski]
odwetować (daw.) — odbić (coś komuś), odegrać się (na kimś za coś), zemścić się, odpłacić (komuś za coś). [przypis edytorski]
od wiatru (daw.) — przez wiatr. [przypis edytorski]
odwieczerz (daw.) — popołudnie. [przypis edytorski]
odwieczerz (daw.) — pora wieczorna; posiłek wieczorny. [przypis edytorski]
odwieczerze a. odwieczerz (daw., gw.) — popołudnie, pora przed wieczorem. [przypis edytorski]
od wielu (daw.) — przez wielu. [przypis edytorski]
odwłóczyć (daw.) — odwlekać, odkładać na później. [przypis edytorski]
odwłoka (daw.) — zwłoka, odłożenie sprawy; pójść w odwłokę: odwlec się. [przypis edytorski]
odwłoka (daw.) — zwłoka, odłożenie sprawy. [przypis edytorski]
odwłoka (daw.) — zwłoka. [przypis edytorski]
odwodem (daw.) — cofając się, ustępując. [przypis redakcyjny]
Odysów (daw.) — należący do Odysa. [przypis edytorski]
odźwierek (daw.) — odrzwia, oprawa drzwi. [przypis edytorski]
odźwierki (daw.) — skrzydła drzwi. [przypis edytorski]
od żadnej ręki (daw.) — przez żadną rękę. [przypis edytorski]
odżenąć (daw.) — odegnać. [przypis edytorski]
odżenie (daw.) — odegna. [przypis edytorski]
odziać (daw.) — ubrać, założyć na siebie. [przypis edytorski]
odzian (daw.) — ubrany. [przypis edytorski]
odzian spiżową zbroją (daw.) — zakuty w spiżową zbroję. [przypis edytorski]
odzierca (daw.) — grabieżca; ten, który odziera, grabi czyjąś własność. [przypis edytorski]
odzierca (daw.) — grabieżca; ten, który „odziera”, grabi czyjąś własność. [przypis edytorski]
odzierżyć (daw.) — otrzymać. [przypis edytorski]
odzierżyć (daw.) — utrzymać. [przypis edytorski]
odziewać się (daw.) — ubierać się. [przypis edytorski]
odzież płótniana (daw.) — dziś: odzież płócienna. [przypis edytorski]
odzyszcze (daw.) — odzyska. [przypis edytorski]
odzyszczyć (daw.) — odzyskać. [przypis edytorski]
oficjał (daw.) — przedstawiciel władzy; w Kościele katolickim: przewodniczący sądu biskupiego, sprawujący w imieniu biskupa kościelną władzę sądowniczą. [przypis edytorski]
oficjalista (daw.) — osoba zarządzająca majątkiem ziemskim. [przypis edytorski]
oficjalista (daw.) — prywatny urzędnik, osoba zatrudniona przez właściciela do wykonywania zadań związanych z zarządzaniem majątkiem ziemskim. [przypis edytorski]
oficjalista (daw.) — urzędnik. [przypis edytorski]
oficjalista (daw.) — urzędnik. [przypis redakcyjny]
