Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 15183 przypisów.
szumny — tu: bogaty. [przypis edytorski]
szumny — wystawny, efektowny, bogaty. [przypis edytorski]
szumny — wystawny, efektowny, bogaty. [przypis redakcyjny]
szumowiska — dziś: szumowiny. [przypis edytorski]
szupasem (daw.) — ciupasem, tj. pod przymusem, pod strażą. [przypis edytorski]
szupowiec (z niem.) — niemiecki policjant z Schutzpolizei, tj. policji prewencyjnej, formacji organizowanej w miastach powyżej 5000 mieszkańców. [przypis edytorski]
szurgnął — tu: szurnął. [przypis edytorski]
szurgota — popychadła, wycierucha. [przypis redakcyjny]
szurgot (posp., obelż.) — nicpoń; kobieta lekkich obyczajów. [przypis edytorski]
szurma — dziś popr.: surma. [przypis edytorski]
szuruj (gw.) — idź, wynoś się. [przypis redakcyjny]
szust (daw.) — szelest. [przypis redakcyjny]
szustokor (daw., z fr.) — wierzchni strój męski, w górnej części dopasowany do sylwetki, sięgający uda lub kolan, z długimi rękawami z koronkowymi mankietami; szyty z grubego materiału, zdobiony guzikami i haftami; początkowo używany jako mundur wojskowy, noszony w XVII–XVIII wieku. [przypis edytorski]
szuter — drobno pokruszone kamienie. [przypis edytorski]
szutka (gw.) — żart. [przypis edytorski]
szutka (ros.) — żart. [przypis edytorski]
szutka (z ros.) — żart. [przypis edytorski]
szutki (ros.) — dowcipy. [przypis edytorski]
szutki (z ros.) — żarty. [przypis edytorski]
szutrować — wysypywać coś drobno pokruszonymi kamieniami. [przypis edytorski]
szutrowana droga — pokryta szutrem, czyli tłuczniem: kruszywem z kamienia łamanego ze skał. [przypis edytorski]
szutrowana jezdnia — droga wysypana szutrem, tj. drobno kruszonymi odłamkami skał. [przypis edytorski]
szutrowisko — obszar pokryty szutrem, tj. tłuczonymi kamieniami, zwykle nad brzegiem rzeki. [przypis edytorski]
szuwaks (daw.) — czarna pasta do butów. [przypis edytorski]
szuwaksem — czernidłem na buty. [przypis redakcyjny]
szuwaks (z niem.) — pasta do butów. [przypis edytorski]
szwabacha — pismo gotyckie. [przypis edytorski]
Szwab (gw.) — tu: Niemiec. [przypis edytorski]
Szwabia — region w południowych Niemczech. [przypis edytorski]
szwabić — okpiwać, oszukiwać. [przypis edytorski]
Szwab — obraźliwie o Niemcu. [przypis edytorski]
Szwaczka — jest to prawdziwe nazwisko kaniowskiego mieszczanina, który tamże robił powstanie w r. 1768. [przypis autorski]
szwadronami — w rękopisie: szwadranami. [przypis redakcyjny]
szwadron — pododdział pułku kawalerii. [przypis edytorski]
szwagier (…) dla Władysława — Kwietniewskiego. [przypis redakcyjny]
szwagier — Jan, książę Exeter, brat Ryszarda II, mąż Elżbiety, siostry Bolingbroke'a. [przypis redakcyjny]
szwagier — mąż siostry. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — odźwierny, człowiek pełniący służbę przy wejściu do budynku. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — odźwierny, portier; człowiek pełniący służbę przy wejściu do budynku. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — odźwierny, portier. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — odźwierny. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — służący pełniący służbę u drzwi domu a. gmachu publicznego (np. hotelu); portier. [przypis edytorski]
szwajcar (daw.) — umundurowany sługa kościelny pilnujący porządku podczas nabożeństw i procesji. [przypis edytorski]
szwajcar — odźwierny, portier. [przypis redakcyjny]
szwajcar — odźwierny. [przypis edytorski]
szwajcar — odźwierny; służący pilnujący drzwi. [przypis edytorski]
szwajcar — odźwierny, służący stojący w drzwiach hotelu. [przypis edytorski]
szwajcar — portier; odźwierny. [przypis edytorski]
szwajcar — portier. [przypis edytorski]
szwajcarski Robinson — książka z serii pt. Szwajcarska rodzina Robinsonów autorstwa Johanna Davida Wyssa. [przypis edytorski]
szwajcar — służący a. portier w mundurze gwardii szwajcarskiej. [przypis edytorski]
szwajcar (starop. forma) — dziś Szwajcar. [przypis edytorski]
szwajcar — tu: członek gwardii królewskiej strzegącej u drzwi wejścia do komnat władcy. [przypis edytorski]
szwajcar — tu: portier. [przypis edytorski]
szwajca — szydło; złota szwajca — przekupstwo. [przypis redakcyjny]
szwank (daw.) — krzywda, ujma, szkoda. [przypis edytorski]
szwank (daw.; z niem. Schwankung: chwianie się, niepewność) — szkoda, strata, krzywda. [przypis edytorski]
szwankować — dziś: zawieść. [przypis edytorski]
szwankować — funkcjonować nieprawidłowo. [przypis edytorski]
szwankować (starop.) — chwiać się, słaniać się, zataczać się; potykać się, utykać, kuleć; błąkać się, błądzić; chybić. [przypis edytorski]
szwank — szkoda. [przypis edytorski]
szwank — szkoda, uszczerbek. [przypis edytorski]
szwankujący (starop.) — chwiejący się, słaniający się, zataczający się; kulejący. [przypis edytorski]
szwank (z niem.) — szkoda. [przypis edytorski]
szwarc — czernidło. [przypis redakcyjny]
szwarcgelber (z niem.) — „czarno-żółty”, Austriak (od dawnych barw państwowych Austrii). [przypis redakcyjny]
szwarcgelb (z niem. Schwarzgelber: czarno-żółty) — Austriak, monarchista austriacki; określenie od barw flagi Habsburgów. [przypis edytorski]
szwarc kafe (niem. Schwarzkaffee) — czarna kawa. [przypis edytorski]
szwarcować (pot., z niem.) — przewozić a. przenosić nielegalnie przez granicę, przemycać. [przypis edytorski]
szwarcować (pot. z niem. schwärzen) — przewozić a. przenosić nielegalnie przez granicę, przemycać. [przypis edytorski]
szwarcować — przemycać. [przypis edytorski]
szwarcować (przestarz., z niem: schwarz: czarny) — czernić, nacierać czernidłem. [przypis edytorski]
szwarcować (przestarz., z niem: schwarz: czarny) — czernić, nacierać czernidłem; wąsy wyszwarcowane: wąsy przyczernione i usztywnione czarną pomadą. [przypis edytorski]
szwarcować (z niem.) — czernić. [przypis edytorski]
szwarcowanie (pot., z niem.) — przewożenie a. przenoszenie nielegalnie przez granicę, przemycanie. [przypis edytorski]
szwarcowany (pot.) — z przemytu. [przypis edytorski]
szwarcunek (daw., z niem. schwarz: czarny) — przemyt, nielegalne przewożenie towaru przez granicę; przemycany towar. [przypis edytorski]
Szwarcwald — „Czarny Las”, zrębowy masyw górski w południowo-zachodnich Niemczech. [przypis edytorski]
szwargotać — mówić w niezrozumiałym i/lub nielubianym języku, zwł. po niemiecku. [przypis edytorski]
szwargotać — mówić w niezrozumiałym lub nielubianym języku. [przypis edytorski]
szwargotać — mówić w obcym, niezrozumiałym języku; najczęściej: po niemiecku. [przypis edytorski]
szwargotać (pot.) — mówić w języku nieznanym lub nielubianym. [przypis edytorski]
szwargot — mowa w języku, którego nie znamy i nie lubimy. [przypis edytorski]
szwargot — niezrozumiała, nieprzyjemnie brzmiąca mowa. [przypis edytorski]
szwarny a. śwarny (gw.) — ładny. [przypis edytorski]
Szwat — jedenasty miesiąc żydowskiego kalendarza religijnego i piąty miesiąc żydowskiego kalendarza cywilnego. Wg kalendarza gregoriańskiego przypada na styczeń–luty. [przypis edytorski]
szwatrać — szwargotać, mówić niezrozumiale w obcym a nieprzyjemnie brzmiącym języku. [przypis redakcyjny]
Szwecja od gwałtu despotów Moskiewskich inaczej uwolnić się nie mogąc, postanowiła nad sobą własnego despotę — zamach stanu Gustawa III r. 1772, który Szwecję wyzwolił spod przemocy rosyjskiej. [przypis redakcyjny]
szwedzki Aleksander (…) polskiego Dariusza — nawiązanie do historii starożytnej, do zwycięskiej wojny władcy macedońskiego Aleksandra Wielkiego (356–323 p.n.e.) z królem perskim Dariuszem (zm. 330 p.n.e.). [przypis edytorski]
szwendać się — błąkać się. [przypis edytorski]
Szweryn, popr. Schwerin, Wilhelm Friedrich Karl von (1739–1802) — pruski generał, gubernator Prus Zachodnich; dowódca wojsk pruskich w Polsce w okresie insurekcji kościuszkowskiej, dowodził nieudanym oblężeniem Warszawy (27 lipca–6 września); 2 listopada odwołany; w 1795 skazany za nieudolne dowodzenie, pozbawiony dowództwa i namiestnictwa. [przypis edytorski]
szwe (starop.) — wsze, tj. wszelkie. [przypis edytorski]
szwindel — oszustwo. [przypis edytorski]
szwindel — oszustwo w interesach. [przypis edytorski]
szwoleżer — żołnierz lekkiej kawalerii. [przypis edytorski]
szwoleżer — żołnierz z pułku lekkiej kawalerii; we fragmencie mowa o gen. Tadeuszu Wieniawie-Długoszewskim. [przypis edytorski]
szwyćcy (starop.) — wszyscy. [przypis edytorski]
szwytki (starop.) — wszytki; dziś: wszystkich. [przypis edytorski]
szyba kościelna — chodzi o witraż. [przypis edytorski]
szyb (daw.) — lot, spadek. [przypis redakcyjny]
