Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116320 przypisów.
kabalarka — wróżka tworząca swoje przepowiednie z użyciem symboliki pochodzącej z Kabały, systemu filozofii żydowskiej. [przypis edytorski]
kabalista — człowiek uprawiający kabałę; kabała: mistyczny nurt judaizmu, powstały w średniowieczu, kontynuujący starsze formy mistycyzmu żydowskiego, z wpływami doktryn gnostyckich oraz neoplatońskich; kabaliści zajmowali się m.in. poszukiwaniami ukrytych, tajemnych znaczeń tekstu biblijnego, opierając się na spekulacjach numerologicznych. [przypis edytorski]
kabalista — znawca kabały. [przypis edytorski]
kabalista — znawca Kabały, to jest mistycznej doktryny judaistycznej, na której oparty był m. in. ruch chasydzki. [przypis edytorski]
kabalistyczne słowo — kabała: żydowska mistyczna filozofia religii w średniowieczu. Kabaliści stosowali w swych dociekaniach kombinacje liczb i liter, którym przypisywali głębsze znaczenie. [przypis edytorski]
kabalistyczny — tu: magiczny, zagadkowy. [przypis edytorski]
kabalistyka — system doktryn wywodzących się z kabały: żydowskiej mistycznej filozofii religijnej, doszukującej się ukrytych znaczeń w tekstach religijnych. [przypis edytorski]
kabanka (neol., z fr. cabane) — chatka. [przypis edytorski]
kabanos — tu: kubańskie cygaro; od nazwy gatunku cygar Cabanos. [przypis edytorski]
kaban (ukr.) — wieprz. [przypis edytorski]
kabat (daw.) — krótki kaftan. [przypis edytorski]
kabat (daw.) — kurtka, kaftan. [przypis edytorski]
kabat (daw.) — płaszcz. [przypis edytorski]
kabat — rodzaj surduta, ubranie robocze. [przypis edytorski]
kabat — surdut. [przypis edytorski]
kab (białorus.) — żeby, aby; oby, bodaj. [przypis edytorski]
kab (białorus.) — żeby. [przypis edytorski]
kabel — jednostka odległości stosowana w nawigacji, równa ok. 200 m. [przypis edytorski]
kabel — jednostka odległości stosowana w nawigacji; tu: kabel amerykański równy ok. 220 m. [przypis edytorski]
kabestan — wciągarka o bębnie ustawionym pionowo; urządzenie służące na statku do wciągania na pokład cum, łańcuchów kotwicznych, napinania lin itp. [przypis edytorski]
Kab hetak czorci (białorus.) — żeby tak czarci. [przypis edytorski]
kabinet — daw. mebel z otwieranym pulpitem i licznymi szufladkami. Miał formę małej, dwuczęściowej szafki. [przypis edytorski]
kabintojas — mėžėjas. [przypis edytorski]
Kabirowie (mit. gr.) — bóstwa płodności; uchodzili za zamieszkujących wewnątrz Ziemi; przedstawiani w postaci karłów, a określani jako „wielcy”. [przypis edytorski]
Kabirowie (mit.) — staroż. bóstwa, pochodzące zapewne z Azji Mniejszej, przez Greków czczone gł. na wyspie Lemnos i Samotrace; utożsamiane z karłowatymi synami egip. boga Ptaha. [przypis edytorski]
Kabirowie — tajemnicze bóstwa fenickie, czczone i przez Greków; za czasów Goethego badacze mitologii nie byli w stanie ustalić ich liczby. [przypis edytorski]
Kab jeho (białorus.) — bodaj go. [przypis edytorski]
Kab jeho wołki zduszyły… (białorus.) — bodaj go wilki udusiły… [przypis edytorski]
Kab jemu kości pokruciło… Kab jego paralusz naruszył — Bodaj mu kości pokręciło… Bodaj go paraliż naruszył. [przypis edytorski]
kabłączasty (daw.) — krzywy, wygięty w kabłąk. [przypis edytorski]
kabłąk — przedmiot zakrzywiony, wygięty w łuk. [przypis edytorski]
kabłąk — tu: łuk. [przypis edytorski]
kabłąk — wygięcie w łuk, w półokrąg; przedmiot wygięty w łuk. [przypis edytorski]
kablogram — telegram przekazany za pomocą kabla podmorskiego. [przypis edytorski]
kablon (daw.) — dorsz; w oryginale merluche: morszczuk. [przypis edytorski]
kaboklo (z port. caboclo) — potomek autochtonów, brazylijskich Indian. [przypis edytorski]
Kab on wskróś ziemi przepadł (gw.) — bodaj on w głębi ziemi przepadł. [przypis edytorski]
kabotyński (z fr.) — efekciarski, komediancki. [przypis edytorski]
kabotyn — człowiek, który usiłuje imponować tanimi efektami i zgrywaniem się na znawcę. [przypis edytorski]
kabotynizm (z fr.) — zachowanie obliczone na efekt; pozerstwo. [przypis edytorski]
kabotynka — kobieta posługująca się tanimi efektami w celu wzbudzenia zainteresowania. [przypis edytorski]
kabotyn — osoba zachowująca się w sposób obliczony na efekt; popr. forma lm.: kabotyni. [przypis edytorski]
kabotyn — pozer, tu: pogardliwie o aktorze, komediant. [przypis edytorski]
kabotyn (z fr.) — człowiek, który usiłuje imponować tanimi efektami i zgrywaniem się na znawcę. [przypis edytorski]
kabotyn (z fr.) — tani efekciarz, komediant. [przypis edytorski]
kabriolet (daw.) — lekki jednokonny dwukołowy powóz ze składaną budą. [przypis edytorski]
Kab tak do wieku było (białorus.) — żeby tak do śmierci było. [przypis edytorski]
Kab tych gubernerów (białorus.) — bodaj tych guwernerów; guwerner: prywatny nauczyciel i wychowawca domowy. [przypis edytorski]
Kab ty skis (białorus.) — żebyś skisł. [przypis edytorski]
kabukier — kaboklo; człowiek o niskiej kulturze. [przypis edytorski]
Kabuliwala — sprzedawca owoców, pochodzący z Kabulu. [przypis edytorski]
Kab wołom moim da pasza była… (białorus.) — żeby moje woły paszę miały, to by poorały, żeby w moich latach rozkosz była, to by pohulały. [przypis edytorski]
kaby miał hroszy (z ukr.) — gdybym miał pieniądze. [przypis edytorski]
kabza (daw.) — portfel. [przypis edytorski]
kabza (daw.) — woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
kacabaja (daw.) — ciepły kaftan. [przypis edytorski]
kacabaj (daw.) — ciepły kaftan. [przypis edytorski]
kacabany — prawdop. gwarowe określenie dużych, niewygodnych butów, buciory. [przypis edytorski]
kacabejka a. kacabajka (daw.) — kaftan, peleryna. [przypis edytorski]
kacap (pogardl.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
kacap (pogard.) — Rosjanin, Moskal. [przypis edytorski]
kacap (pogard.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
kacap (pogard.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
kacenjamer (z niem.) — złe samopoczucie po przepiciu; kac, kociokwik. [przypis edytorski]
kacermistrz (daw.) — przywódca heretycki. [przypis edytorski]
kacerski (daw.) — przym. od kacerz: odstępca religijny; heretyk. [przypis edytorski]
kacerski — heretycki; kara kacerska tj. kara przeznaczona dla heretyków, tu: spalenie na stosie. [przypis edytorski]
kacerski — heretycki. [przypis edytorski]
kacerski — przym. od kacerz: odstępca religijny, heretyk. [przypis edytorski]
kacerstwo (daw.) — odstępstwo religijne: wyznawanie religii protestanckiej lub herezji. [przypis edytorski]
kacerstwo — heretycy. [przypis edytorski]
kacerstwo — herezja. [przypis edytorski]
kacerstwo — poglądy sprzeczne zasadami Kościoła rzymskokatolickiego, herezja; strój kacerski: charakterystyczny dla osądzonych przez inkwizycję heretyków. [przypis edytorski]
kacerz (daw.) — heretyk. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kacerz (daw.) — odstępca religijny; heretyk. [przypis edytorski]
kacerz — heretyk, buntownik podważający doktrynę religijną. [przypis edytorski]
kacerz — heretyk. [przypis edytorski]
kacerz — odstępca, heretyk. [przypis edytorski]
kacerz — odstępca religijny; heretyk. [przypis edytorski]
kacerz (z niem.) — heretyk. [przypis edytorski]
kacet — w gwarze obozowej: hitlerowski obóz koncentracyjny. [przypis edytorski]
Kac, Leon — fryzjer w getcie warszawskim, obsługujący m. in. niemieckich żołnierzy organizujących akcję przesiedleńczą trwającą od lipca do września 1942. [przypis edytorski]
kacykat — od kacyk: wódz plemienny; urzędnik samowolnie wykorzystujący swoje stanowisko, sprawujący władzę nie licząc się z przepisami. [przypis edytorski]
kacyk — przywódca plemienny w Afryce, Ameryce Południowej lub Środkowej; pot. urzędnik, zwłaszcza lokalny, nadużywający władzy. [przypis edytorski]
kacyk — przywódca plemienny w Afryce, Ameryce Południowej lub Środkowej. [przypis edytorski]
kaczać (gw.) — toczyć, turlać. [przypis edytorski]
kaczać (się) (gw.) — toczyć (się), turlać (się). [przypis edytorski]
kaczała (daw.) — grubas, człowiek otyły. [przypis edytorski]
kaczała (daw.) — nazwa dla „wielkiej nogi” oraz wszelkich „krążków” i „wałków”. [przypis edytorski]
kaczan — kolba (kukurydzy), głąb (kapusty). [przypis edytorski]
kaczany — kolba kukurydzy a. głąb kapusty. [przypis edytorski]
kaczenice, Lepadidae (biol.) — rodzina niewielkich osiadłych skorupiaków z gromady wąsonogów, zamieszkujących morza strefy tropikalnej i umiarkowanej. [przypis edytorski]
kaczka pospolita — w oryg.: common duck, chodzi najpewniej o kaczkę krzyżówkę. [przypis edytorski]
Kaczkowski, Zygmunt (1825–189) — polski powieściopisarz i poeta, powieściopisarz i poeta, uczestnik rewolucji krakowskiej i ruchu Wiosny Ludów z 1848; autor m.in. powieści Murdelio (1853), której akcja toczy się na ziemiach polskich po pierwszym rozbiorze. [przypis edytorski]
kaczucza — żywy hiszpański taniec ludowy. [przypis edytorski]
kaczy kłapak — kołpak z kaczymi piórami. [przypis edytorski]
kada’si — trump.: kadaise. [przypis edytorski]
kadawer (z łac.)— ciało człowieka zmarłego lub śmiertelnie chorego, zatracające funkcje życiowe. [przypis edytorski]
kadawer (z łac., med.) — zwłoki ludzkie, ciało zmarłego człowieka. [przypis edytorski]
Kaden-Bandrowski, Juliusz (1885–1944) — pisarz, publicysta, oficer Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego. [przypis edytorski]
