ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 344 przypisów.
fabryka (daw.) — budowa. [przypis redakcyjny]
facecista (daw.) — żartowniś; por. facecja. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — dowcip, żart, coś wymyślnego. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — żart, dowcip, anegdota. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — żart, dowcip, anegdota; tu: zabawa. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — żart, wymysł, kaprys. [przypis edytorski]
facecjonista (daw.) — dowcipniś. [przypis edytorski]
facjata (daw., pot.) — twarz, oblicze. [przypis edytorski]
facjata (daw., pot.) — twarz. [przypis edytorski]
facjenda (daw.) — spekulacja, interes. [przypis edytorski]
facjenda (daw., z łac.) — interes. [przypis edytorski]
facka (daw.) — policzek, uderzenie otwartą dłonią w twarz. [przypis edytorski]
facolet a. facelet (daw., z wł.) — chustka, szczególnie chustka do nosa. [przypis edytorski]
fagas (daw., pogard.) — służący, lokaj, sługus. [przypis edytorski]
fagas (daw.) — służący, lokaj (dziś pogard.: służalec a. kochanek). [przypis edytorski]
fagas (daw.) — służący, lokaj. [przypis edytorski]
faif a. fajf (daw., z ang. five o'clock: godzina piąta) — spotkanie towarzyskie o piątej po południu, połączone z piciem herbaty, a często także z tańcami. [przypis edytorski]
fajerant a. fajrant (daw., z niem.) — czas wolny. [przypis edytorski]
fajerant (daw.) — przerwa lub koniec dnia w pracy. [przypis edytorski]
fajerka (z niem. Feuer: ogień) (daw.) — piecyk przenośny. [przypis edytorski]
fajf (daw., z ang. five o'clock: godzina piąta) — popołudniowe spotkanie towarzyskie, połączone z piciem herbaty. [przypis edytorski]
fajf (daw., z ang. five o'clock) — spotkanie towarzyskie, herbatka o piątej po południu. [przypis edytorski]
fajgle (daw.) — ruble. [przypis edytorski]
fakcja (daw.) — partia, stronnictwo. [przypis edytorski]
fakcja (daw.) — partia, stronnictwo, spisek. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
fakcja (daw.) — stronnictwo, koteria; zmowa, wichrzenie. [przypis edytorski]
fakcja (daw., z łac. factio) — knowanie, wichrzenie, zmowa; stronnictwo, partia. [przypis edytorski]
fakcjować (daw.) — wichrzyć. [przypis redakcyjny]
fakcyja (daw.) — tu: rozruch, bunt. [przypis edytorski]
fakta (daw.) — dziś popr. forma B. lm: fakty. [przypis edytorski]
fakta (daw.) — dziś popr. forma: fakty. [przypis edytorski]
fakta (daw.) — dziś popr. forma M.lm: fakty. [przypis edytorski]
faktor (daw.) — pośrednik, handlarz. [przypis edytorski]
faktor (daw.) — pośrednik handlowy, handlarz. [przypis edytorski]
faktor (daw.) — pośrednik handlowy. [przypis edytorski]
faktor (daw.) — pośrednik. [przypis edytorski]
faktor (daw.) — pośrednik w załatwianiu różnych interesów. [przypis edytorski]
faktorii (z łac. facere: robić, czynić; daw.) — placówka handlowa w krajach kolonialnych. [przypis redakcyjny]
faktorne (daw.) — prowizja. [przypis edytorski]
falcgraf reński (daw.) — elektor palatynatu reńskiego, historycznej krainy w zachodnich Niemczech na zachód od Renu. [przypis edytorski]
familiant (daw.) — członek rodziny. [przypis edytorski]
familiantka (daw.) — kobieta z familii, krewna. [przypis edytorski]
famulus (daw.) — zaufany sługa. [przypis edytorski]
famulus (daw., z łac.) — służący. [przypis edytorski]
fanciarz (daw.) — lichwiarz. [przypis edytorski]
fanfaron (daw.) — pyszałek, zarozumialec. [przypis edytorski]
fantować (daw.) — brać w zastaw, konfiskować. [przypis edytorski]
fara (daw.) — główny kościół parafialny. [przypis edytorski]
fara (daw.) — kościół parafialny a. teren parafii. [przypis edytorski]
fara (daw.) — kościół parafialny. [przypis edytorski]
fara (daw.) — kościół prafialny. [przypis edytorski]
fara (daw.; z niem. Pfarrei) — parafia. [przypis edytorski]
fara (daw.; z niem. Pfarrei, Pfarrkirche) — kościół parafialny, główny kościół, budowany przy rynku. [przypis edytorski]
faramuszka (daw.) — rzecz błaha. [przypis edytorski]
farba (daw.) — kolor, barwa. [przypis edytorski]
farbować (daw.) — kłamać a. ubarwiać. [przypis edytorski]
farbować (daw., przen.) — kłamać a. ubarwiać. [przypis edytorski]
farbowany (daw., przen.) — fałszywy, skłamany, ubarwiony. [przypis edytorski]
farfura (daw.) — porcelana. [przypis redakcyjny]
farfura (daw.) — wyrób fajansowy. [przypis redakcyjny]
farmazon (ang. freemason; fr. zniekształcone: franc-maçon; daw.) — liberał, jakobin, mason; niedowiarek. [przypis edytorski]
farny (daw.) — odnoszący się do fary, tj. kościoła parafialnego. [przypis edytorski]
fasa (daw.) — drewniane naczynie z klepek spiętych obręczami; kształtem przypominało beczkę, posiadało jednak tylko jedno dno w szerszym końcu, na którym stało pionowo. [przypis edytorski]
fasa (daw.) — naczynie drewniane. [przypis edytorski]
fascykuł (daw.) — plik dokumentów albo zeszyt. [przypis edytorski]
fascykuł (daw., z łac.) — zwój papierów, dokumentów. [przypis edytorski]
faska (daw.) — beczułka, w której przechowywano produkty spożywcze. [przypis edytorski]
faska (daw.) — drewniane naczynie, beczułka. [przypis edytorski]
fast (daw.) — przepych. [przypis redakcyjny]
fata (daw.) — losy. [przypis edytorski]
fatygant (daw.) — mężczyzna zabiegający o względy kobiety. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — łaska, przychylność. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — łaska, przychylność. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — łaska. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — przychylność. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — przychylność. [przypis redakcyjny]
fawor (daw.) — przywilej, względy. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — wyróżnienie, łaska; przychylność, względy. [przypis edytorski]
fawor (daw.) — życzliwość, łaska. [przypis redakcyjny]
fawor (daw., z łac.) — przychylność. [przypis redakcyjny]
fawor (daw., z łac.) — przychylność; wyróżnienie, łaska; względy. [przypis edytorski]
faworytalny (daw.) — ulubiony. [przypis edytorski]
faworyt (daw.) — pasmo zarostu pozostawione na policzku. [przypis edytorski]
faworyty (daw.) — baczki, bokobrody. [przypis edytorski]
faworyty (daw.) — baczki, bokobrody. [przypis edytorski]
faworyty (daw.) — baczki. [przypis edytorski]
faworyty (daw.) — bokobrody. [przypis edytorski]
febra a. gorączka bagienna (daw.) — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
febra błotna (daw.) — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
febra (daw.) — gorączka, choroba. [przypis edytorski]
febra (daw.) — gorączka połączona z dreszczami. [przypis edytorski]
febra (daw.) — gorączka. [przypis edytorski]
felczer (daw.) — osoba uprawniona do wykonywania nieskomplikowanych zabiegów medycznych. [przypis edytorski]
feldjeger (daw.) — żołnierz batalionu strzelców albo kurier wojskowy. [przypis edytorski]
felicytować (daw., z łac. felicitas: szczęście, pomyślność) — gratulować. [przypis edytorski]
fendrychowie (daw., z niem.) — chorąży. [przypis edytorski]
ferał (daw.) — coś feralnego, niepomyślnego: tu: niefortunny przypadek, pech. [przypis edytorski]
feret (daw.) — ozdoba złotnicza, służąca jako przybranie stroju. [przypis edytorski]
fertyczny (daw.) — ruchliwy, zwinny. [przypis edytorski]
