Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 448 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 5013 przypisów.
ekshalacja (z łac. exhalatio: wydychanie) — wyziewy, tu: promieniowanie. [przypis edytorski]
ekshibicja (z łac.) — obnażanie, wystawianie na pokaz. [przypis edytorski]
ekshibicja (z łac.) — obnażanie, wystawianie na pokaz. [przypis edytorski]
ekshortacje (z łac. exhortatio: napomnienie) — tu: egzorty, modlitwy za konających a. za zmarłych. [przypis edytorski]
ekskrementalia (z łac.) — wydaliny. [przypis edytorski]
ekskursja (z łac. a. z ros.) — wycieczka, wyprawa. [przypis edytorski]
ekskuzacyja (z łac.) — usprawiedliwienie. [przypis edytorski]
ekskuzować (daw, z łac.) — wybaczać coś komuś, usprawiedliwiać, uniewinniać. [przypis edytorski]
ekskuzować się (daw., z łac.) — usprawiedliwiać się, przepraszać. [przypis edytorski]
eksorbitancja a. egzorbitancja (daw., z łac. exorbotantia) — nadużycie prawa, bezprawne orzeczenie, wyrok, nakaz. [przypis edytorski]
eksord (z łac.) — wstęp. [przypis edytorski]
ekspatriować się (z łac.) — opuścić ojczyznę. [przypis edytorski]
ekspediować (z łac.) — wyprawiać, wysyłać. [przypis edytorski]
ekspedite (z łac.) — wyśmienicie. [przypis edytorski]
ekspektatywa (z łac.) — oczekiwanie. [przypis edytorski]
ekspensa (z łac. expensus: wyceniony; zapłacony) — wydatek. [przypis edytorski]
ekspensować (daw., z łac.) — wydawać. [przypis edytorski]
ekspensować (daw., z łac.) — zużywać; wydawać pieniądze. [przypis edytorski]
ekspensować się (daw., z łac.) — robić znaczne wydatki. [przypis edytorski]
ekspensy (daw., z łac.) — wydatki. [przypis edytorski]
ekspens (z łac. expensus) — wydatek. [przypis edytorski]
ekspens (z łac.) — koszt. [przypis edytorski]
ekspens (z łac.) — wydatek. [przypis edytorski]
ekspens (z łac.) — wydatek (tu w r.ż.). [przypis edytorski]
ekspens (z łac.) — wydatek; tu: wydatki. [przypis edytorski]
eksperiencja (daw., z łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]
eksperiencja (łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]
eksperiencja (z łac., daw.) — doświadczenie. [przypis edytorski]
eksperiencja (z łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]
eksperiencja (z łac.) — doświedczenie. [przypis edytorski]
ekspiacja (łac.) — oczyszczenie; też: żal za grzechy. [przypis edytorski]
ekspiacja (z łac.) — pokuta za popełnioną winę; przebłaganie ofiarą. [przypis edytorski]
eksplikacja (z łac.) — wyjaśnienie, wytłumaczenie. [przypis edytorski]
eksplikacje (z łac.) — wytłumaczenie, wyjaśnienia. [przypis edytorski]
eksplikować (daw., z łac.) — tłumaczyć, wyjaśniać. [przypis edytorski]
ekspozycja (z łac.) — tu: sposób przedstawienia, ukazania rzeczy. [przypis edytorski]
ekspresja (daw., z łac.) — wyrażenie. [przypis edytorski]
ekspresjonizm (z łac. expressio: wyraz, wyrażenie) — kierunek w sztuce i w literaturze, zakładający gwałtowne oddziaływanie na emocje odbiorcy, operujący dynamiczną i zniekształcona formą. [przypis edytorski]
eksprobracja (daw., z łac.) — zarzut. [przypis edytorski]
ekspropriacja (z łac.) — wywłaszczenie; przymusowe pozbawienie własności. [przypis edytorski]
ekspulsja (z łac.) — wypędzenie; odebranie wioski. [przypis edytorski]
eksterioryzacja (z łac.) — doświadczenie przebywania duszy poza ciałem. [przypis edytorski]
ekstern (z łac. externus: zewnętrzny) — osoba ucząca się samodzielnie, która w szkole zdaje tylko egzaminy. [przypis edytorski]
ekstraordynaryjny (daw., z łac.) — nadzwyczajny. [przypis edytorski]
ekstraordynaryjny (z łac., daw.) — nadzwyczajny. [przypis edytorski]
ekstraordynaryjny (z łac.) — nadzwyczajny. [przypis edytorski]
ekstraordynaryjny (z łac.) — niezwykły, nadzwyczajny. [przypis edytorski]
ekwator (daw., z łac.) — równik. [przypis edytorski]
ekwilibrystyka (z łac. aequilibrium: równowaga) — zachowywanie równowagi ciała w trudnych warunkach. [przypis edytorski]
ekwiwalent (z łac.) — odpowiednik; tu: coś tej samej wartości. [przypis edytorski]
elaborat (z łac. elaboratus: wypracowany) — tu: produkt. [przypis edytorski]
elaeothesium (łac.) — pomieszczenie w łaźni, w którym nacierano ciało olejkami. [przypis edytorski]
electae armaturae vir (łac.) — człowiek o wybornym uzbrojeniu. [przypis edytorski]
electrum (łac.) — bursztyn. [przypis edytorski]
electus ad arma (łac.) — wybrany do broni. [przypis edytorski]
electus ad resistendum (łac.) — wyvrany do stawiania oporu. [przypis edytorski]
electus ante robustos (łac.) — wybrany przed silnymi. [przypis edytorski]
electus a ratione (łac.) — wybrany ze względu na rozum. [przypis edytorski]
electus armiger (łac.) — tu raczej „wybrany szlachcic” niż „wybrany giermek”. [przypis edytorski]
electus armis (łac.) — wyborny z uwagi na broń. [przypis edytorski]
elegantiae arbiter (łac.) — znawca, autorytet w sprawach dobrego gustu. [przypis edytorski]
elegia in obitum (łac.) — elegia na odejście (na śmierć). [przypis edytorski]
elephantiasis (łac., med.) — słoniowacizna, choroba polegająca na patologicznym zgrubieniu kończyn, głównie nóg. [przypis edytorski]
eliberować się (z łac.) — uwolnić się. [przypis edytorski]
emulacja (daw., z łac.) — rywalizacja. [przypis edytorski]
emulacja (z łac.) — konkurowanie z czyimiś osiągnięciami poprzez ich twórcze naśladownictwo. [przypis edytorski]
emulacja (z łac.) — naśladownictwo. [przypis edytorski]
emulacja (z łac.) — rywalizacja. [przypis edytorski]
emul (daw., z łac.) — współzawodnik, konkurent. [przypis edytorski]
emul (daw., z łac.) — współzawodnik, przeciwnik. [przypis edytorski]
emulować (daw., z łac.) — rywalizować, współzawodniczyć. [przypis edytorski]
emulować (z łac.) — rywalizować. [przypis edytorski]
ens realissimum (łac.) — byt najbardziej realny; kantowskie określenie Boga. [przypis edytorski]
ens realissimum (łac.) — byt najbardziej realny (termin zaczerpnięty z filozofii Kanta). [przypis edytorski]
entia praeter necessitatem non esse minuenda (łac.) — byty wykraczające poza to, co potrzebne, nie powinny być redukowane. [przypis edytorski]
eodem libro (łac.) — w tej samej księdze. [przypis edytorski]
eo instante (łac.) — w tej chwili. [przypis edytorski]
eo ipso (łac.) — tym samym. [przypis edytorski]
eo modo (łac.) — na swój sposób. [przypis edytorski]
eo modo (łac.) — w ten sposób. [przypis edytorski]
epilator (z łac.) — niewolnik usuwający zbędne owłosienie, wykonujący depilację. [przypis edytorski]
epinicium (łac.) — pieśń pochwalna ku czci zwycięzcy. [przypis edytorski]
epistoła (daw., z łac. epistola) — list; dziś: długi, nudny list. [przypis edytorski]
epistolarny (łac.) — dotyczący listów, utworów w formie listów. [przypis edytorski]
epitheton ornans (łac.) — epitet stały, powtarzający się zawsze przy tym samym rzeczowniku. [przypis edytorski]
e pluribus unum (łac.) — jedno uczynione z wielu; motto na pieczęci USA. [przypis edytorski]
Eques polonus sum (łac.) — jestem polskim rycerzem. [przypis edytorski]
erectioris ingenii (erectius ingenium, łac.) — gwałtowniejszego charakteru, żywszej inteligencji. [przypis edytorski]
ergastulum (łac.) — starożytne więzienie, umieszczone w posiadłościach zamożnych Rzymian. [przypis edytorski]
Ergo bibamus (łac.) — więc pijmy. [przypis edytorski]
ergo Deus non est (łac.) — zatem Boga nie ma. [przypis edytorski]
ergo excludatur (łac.) — więc niech będzie wykluczony. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — a więc. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc, a zatem. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc, a zatem. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc, a zatem; z powodu. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc; spójnik używany tradycyjnie przy budowaniu dowodu logicznego, np. w filozofii lub w prawie. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc; spójnik używany tradycyjnie przy budowaniu dowodu logicznego. [przypis edytorski]
ergo (łac.) — więc, zatem. [przypis edytorski]