Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 4315 przypisów.
okrom (daw.) — bez. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
Maciej Stryjkowski, Kronika polska, litewska, żmudzka i wszystkiéj Rusi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
okrom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — oprócz, z wyjątkiem. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — prócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — prócz tego, poza tym. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — z wyjątkiem. [przypis edytorski]
okrom — oprócz; okrom że: prócz tego że. [przypis edytorski]
okrom — oprócz, poza. [przypis edytorski]
okrom — oprócz. [przypis edytorski]
okrom — oprócz, z wyjątkiem. [przypis edytorski]
okrom (starop.) — bez; okrom wątpienia: bez wątpienia, niewątpliwie. [przypis edytorski]
okrom (starop.) — bez; okrom wątpliwości: bez wątpliwości, niewątpliwie. [przypis edytorski]
okrom (starop.) — bez. [przypis edytorski]
okrom (starop.) — oprócz, prócz. [przypis edytorski]
okrom (starop.) — oprócz. [przypis edytorski]
okrom wątpliwości (starop.) — bez wątpliwości, bez wątpienia. [przypis edytorski]
okrom wstrętu (daw.) — bez oporu. [przypis edytorski]
okrom, że (starop.) — poza tym że. [przypis edytorski]
okrop — dziś: ukrop. [przypis edytorski]
okropne przyzwyczajenie — chodzi tu o uzależnienie od narkotyku. [przypis edytorski]
okropnością drżący — drżący z powodu okropności. [przypis edytorski]
okrucha — okruch. [przypis edytorski]
okruch — dziś popr. D. lm: okruchów. [przypis edytorski]
okruciciel (starop.) — poskromiciel. [przypis edytorski]
okrucieństwy — dziś popr. forma N. lm: okrucieństwami. [przypis edytorski]
okrutnie (daw.) — bardzo, niezmiernie. [przypis edytorski]
okrutnie (daw.) — wielce, bardzo, ogromnie. [przypis edytorski]
okrutny (daw.) — tu: wielki, ogromny. [przypis edytorski]
okryli mosiądzem — w oryginale: ὀρείχαλκος, oreichalkos, dosł.: górska miedź, słowo występujące w niektórych tekstach greckich i oznaczające nieznany nam metal, być może specyficzny stop miedzi i cynku (tj. mosiądz) z niewielkimi ilościami niklu, ołowiu i żelaza, jaki odnaleziono we wraku statku z VI wieku p.n.e., który zatonął u wybrzeży Sycylii. [przypis edytorski]
okryślić (daw.) — dziś: określić. [przypis edytorski]
okryślić — dziś popr.: określić. [przypis edytorski]
okryślić — tu: opisać. [przypis edytorski]
okryta chorągiew — tu: liczna; w pełnej liczebności. [przypis edytorski]
okryta na głowę w zapaskę — dziś popr.: z głową okryta zapaską. [przypis edytorski]
okryte chorągwie — chorągwie w pełnej liczebności. [przypis edytorski]
okryty (daw.) — wyposażony. [przypis edytorski]
okryty laurem kaznodziejskiej pracy — „zakonem kaznodziejskim” określano dominikanów. [przypis edytorski]
okryty — tu odnosi się do liczby rycerzy w chorągwi. [przypis edytorski]
okryty — tu: umundurowany, uzbrojony. [przypis edytorski]
okrywać (…) śpiewać — słowa te w ustach autora mogły uchodzić za rym ze względu na ówczesną reg. wymowę śpiéwać, z é zbliżonym do i, co nie zostało oznaczone w druku (por. formę wyśpiéwa we wstępie). [przypis edytorski]
okrywka (daw.) — wierzchnie okrycie kobiece. [przypis edytorski]
okrywka — wierzchnie okrycie, narzutka. [przypis edytorski]
Okrzeja, Stefan Aleksander (1886–1905) — robotnik, członek PPS, działacz niepodległościowy i socjalistyczny; działał również pod pseudonimami: „Witold” i „Ernest”; podczas ataku Organizacji Bojowej PPS na cyrkuł policyjny na warszawskiej Pradze (część akcji zamachowej na oberpolicmajstra Karla Nolkena) Okrzeja został aresztowany, następnie skazany na śmierć i powieszony na stokach Cytadeli Warszawskiej. [przypis edytorski]
Okrzeja, Stefan Aleksander (1886–1905) — robotnik, członek PPS, działacz niepodległościowy i socjalistyczny, powieszony na stokach Cytadeli Warszawskiej. [przypis edytorski]
Okrzeja, Stefan Aleksander (1886–1905) — robotnik, rewolucjonista, członek PPS i Organizacji Bojowej PPS, skazany na śmierć i stracony na stokach Cytadeli Warszawskiej 21 lipca 1905 r. za zamach bombowy na komisariat (cyrkuł) policji w Warszawie. [przypis edytorski]
okrzesywać — przycinać gałązki, żeby lepiej rosły. [przypis edytorski]
okrzyczaną — sławną. [przypis edytorski]
okrzyczeli go jako współczesnego Cotina — ksiądz Cotin, poeta o wątpliwym talencie; często drwił z niego wcześniej wspomniany Boileau. [przypis edytorski]
okrzyknie się — dziś: wyda okrzyk, wykrzyknie. [przypis edytorski]
okrzyknion (daw. forma) — okrzyknięty. [przypis edytorski]
okseft — daw. miara objętości cieczy, „wielka beczka”, licząca od 200 do 400 litrów; okseft pruski wynosił 206 l. [przypis edytorski]
okseft (daw.) — miara pojemności cieczy a. rodzaj naczynia. [przypis edytorski]
okseft — wielka beczka; miara objętości gł. wina, wynosząca 210–250 litrów. [przypis edytorski]
O książęciu Popielu, zwanym Koszysko — w oryg. De duce Popelone dicto Chościsco; przydomek odczytywany w innym tłumaczeniu jako: Chościsko, imię utworzone od chost a. chwost, tj. ogon; prawdopodobnie dopisek (w przekładzie po przecinku) późniejszy, niepochodzący od Galla, źle łączący się z tytułem także gramatycznie. [przypis edytorski]
O książęciu Siemowicie, synu Piasta — w innym tłum.: O księciu Samowitaj, zwanym Siemowitem, synu Piasta. Odmianka imienia Siemowit o brzmieniu Samowitaj miałaby być oparta na etymologii odwołującej się do nowego początku i stanowić nawiązanie do zakończenia poprzedniego rozdziału, w którym imię to, nadane synowi Piasta przy postrzyżynach przez tajemniczych pielgrzymów, było „przepowiednią przyszłych losów”, a znaczyło tyle co: „witaj zaraz”, „witaj tu!”; możliwe, że nie pochodzi ona od kronikarza, ale została dodana później. [przypis edytorski]
Oksus — dziś: Amu-daria. [przypis edytorski]
Oksus (łac. Oxus, z gr. Oksos) — starożytna nazwa Amu-darii, głównej rzeki Azji Środkowej. [przypis edytorski]
Oksus — starożytna nazwa Amu-Darii, rzeki w Azji Środkowej. [przypis edytorski]
oksyd (chem.) — tlenek; por. ang. oxide, fr. oxyde. [przypis edytorski]
oksymoroniczny (z gr.) — oparty na wypowiadaniu sprzeczności; od słowa oksymoron, oznaczającego figurę literacką, w której rzeczownik i jego określenie są ze sobą sprzeczne. [przypis edytorski]
Oksyrynchos — starożytne miasto w środkowym Egipcie, od 1896 stanowisko archeologiczne, miejsce odkrycia ogromnej liczby tekstów na papirusach z epoki hellenistycznej i rzymskiej, zawierających m.in. utwory literatury antycznej, zarówno znane wcześniej, jak i zaginione: fragmenty dzieł Platona, Arystotelesa, sztuk Menandra, Sofoklesa, Eurypidesa, wierszy Pindara, Safony, Korynny, Alkajosa. [przypis edytorski]
oksza (daw.) — rodzaj topora bojowego. [przypis edytorski]
oksza — rodzaj topora bojowego. [przypis edytorski]
oktawa — oktawa kolubryna, działo średniej wielkości, kalibru do 70 mm. [przypis edytorski]
oktawa — poetycka strofa ośmiowersowa. [przypis edytorski]
oktawa — strofa ośmiowersowa, którą pisany jest Beniowski. [przypis edytorski]
oktawa — strofa ośmiowersowa, rymowana abababcc. [przypis edytorski]
oktawa — strofa złożona z ośmiu wersów, rymowana wg schematu abababcc. [przypis edytorski]
oktawa — tu: 8 dni po jakimś święcie. [przypis edytorski]
oktawa — właśc. oktawa kolubryna, działo średniej wielkości, kalibru do 70 mm. [przypis edytorski]
oktawa — w liturgii okres obejmujący jakieś święto i siedem następnych dni. [przypis edytorski]
oktawa (z łac.) — osiem dni następujących po dniu świątecznym. [przypis edytorski]
Oktawian, Oktawian August a. August, właśc. Gajusz Oktawiusz Turinus, po adopcji Gajusz Juliusz Cezar Oktawian (63 p.n.e.–14 n.e.) — pierwszy cesarz rzymski, założyciel dynastii julijsko-klaudyjskiej. Usynowiony w testamencie przez Juliusza Cezara, po rozpadzie II triumwiratu i zwycięstwie nad Markiem Antoniuszem i Kleopatrą stał się jedynym władcą imperium. W 27 p.n.e. otrzymał od senatu tytuł augustus i od tej pory panował jako Imperator Caesar Augustus. Po okresie wojen domowych zapoczątkował epokę pokoju wewnętrznego i dobrobytu, zreformował armię i finanse, patronował rozbudowie i upiększaniu Rzymu, był opiekunem literatury. [przypis edytorski]
Oktawia (ok. 66–11 p.n.e.) — siostra Oktawiana, żona Antoniusza w l. 40–32 p.n.e.; małżeństwo było przypieczętowaniem porozumienia między dwoma triumwirami. [przypis edytorski]
Oktawia (ok. 66–11 p.n.e.) — siostra Oktawiana, żona Marka Antoniusza w latach 40–32 p.n.e.; małżeństwo było przypieczętowaniem ponownego porozumienia między dwoma triumwirami po rewolcie i śmierci Fulwii, poprzedniej żony Antoniusza. [przypis edytorski]
Oktawia rzymska — niem. Römische Octavia, obszerna niemiecka powieść historyczna Antona Ulricha Herzoga von Braunschweig-Wolfenbüttel, opublikowana w 1677 w trzech tomach, w wersji rozszerzonej uzupełniona o trzy kolejne tomy, pośmiertnie wydano tom siódmy; w krótszej wersji pierwszej liczy ok. 7000 stron. [przypis edytorski]
Oktawiusz Cezar, Oktawian, Oktawian August a. August, właśc. Gajusz Oktawiusz Turinus, po adopcji Gajusz Juliusz Cezar Oktawian (63 p.n.e.–14 n.e.) — pierwszy cesarz rzymski, założyciel dynastii julijsko-klaudyjskiej. Usynowiony w testamencie przez Juliusza Cezara, po rozpadzie II triumwiratu i zwycięstwie nad Markiem Antoniuszem i Kleopatrą stał się jedynym władcą imperium. W 27 p.n.e. otrzymał od senatu tytuł augustus i od tej pory panował jako Imperator Caesar Augustus. Po okresie wojen domowych zapoczątkował epokę pokoju wewnętrznego i dobrobytu, zreformował armię i finanse, patronował rozbudowie i upiększaniu Rzymu, był opiekunem literatury. [przypis edytorski]
Oktawiusz Cezar — właśc. Oktawian August (63 p.n.e.–14 n.e.), adoptowany syn Juliusza Cezara, wchodził w skład I triumwiratu; później pierwszy cesarz rzymski. [przypis edytorski]
o którąśmy uderzyli — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: o którą uderzyliśmy. [przypis edytorski]
o której by dobro stali — na której dobru by im zależało. [przypis edytorski]
o którychbyś się zinąd nie dowiedział (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: o których nie dowiedziałbyś się zinąd (tj. skądinąd). [przypis edytorski]
o którycheśmy mówili — inaczej: o których mówiliśmy (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
oktober — październik. [przypis edytorski]
oktobra — października. [przypis edytorski]
oktobris — października. [przypis edytorski]
oktrojowany — nadany odgórnie, z pominięciem organu przedstawicielskiego. [przypis edytorski]
oktrojowany (rzad., z fr.) — narzucony mocą władzy zwierzchniej. [przypis edytorski]
okuć — tu: opancerzyć. [przypis edytorski]
okucia — tu: kajdany, łańcuchy. [przypis edytorski]
okularnik — popularna nazwa kobry indyjskiej. [przypis edytorski]
okulat (z łac. oculatus: mający oczy, patrzący) — tu: naoczny świadek. [przypis edytorski]
okulbaczony — osiodłany; kulbaka: rodzaj siodła wojskowego, pokrytego skórą, zwykle o wysokim łęku przednim. [przypis edytorski]
okulbaczyć (daw.) — osiodłać. [przypis edytorski]
okulbaczyć — osiodłać konia; por. kulbaka: rodzaj siodła wojskowego, pokrytego skórą, zwykle o wysokim łęku przednim. [przypis edytorski]
okulbaczyć — osiodłać; kulbaka: rodzaj siodła wojskowego, pokrytego skórą, zwykle o wysokim łęku przednim. [przypis edytorski]
okulbaczyć — osiodłać. [przypis edytorski]
okul. — tu: okulary. [przypis edytorski]
okultyczny — dziś popr.: okultystyczny. [przypis edytorski]
