Przypisy

ciekawam (daw.) — forma skrócona od: ciekawa jestem. [przypis edytorski]

ciekawości (daw.) — dziś: rzeczy ciekawe, warte zobaczenia, ciekawostki. [przypis edytorski]

cielica (daw.) — jałówka (młoda krowa). [przypis edytorski]

ciemięga (daw.) — człowiek niezdarny, niedołęga. [przypis edytorski]

ciemnie (daw.) — ciemności. [przypis edytorski]

cierpisz (daw.) — pozwalasz. [przypis edytorski]

cierpisz mię przeciwnym sobie (daw.) — znosisz mnie, choć się tobie sprzeciwiam. [przypis edytorski]

cieszyć (daw.) — tu: pocieszać. [przypis edytorski]

cieszyć kogoś (daw.) — tu: pocieszać kogoś. [przypis edytorski]

cieszyć słowy (daw.) — pocieszać słowami. [przypis edytorski]

ciołak (daw.) — ciołek, młody byk. [przypis edytorski]

ciołek (daw., gw.) — młody byczek. [przypis edytorski]

ciołek (daw., reg.) — cielak. [przypis edytorski]

cirpi (daw.) — dziś: cierpi. [przypis edytorski]

cirpieć (daw.) — dziś: cierpieć. [przypis edytorski]

ciszkiem (daw.) — po cichu. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — człowiek należący do czeladzi obozowej, wojsk. pachołek. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — pachołek. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — pachołek, sługa wojskowy. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — pachołek wojskowy. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — sługa w obozie wojskowym. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — mrowie, tłum. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — tłum, gromada. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — tłum, mnóstwo stłoczonych ludzi. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — tłum. [przypis edytorski]

ciżma (daw.) — but, pantofel. [przypis edytorski]

ciżma (daw.) — miękki bucik. [przypis edytorski]

ciż sami (daw.) — konstrukcja z partykułą -że skróconą do -ż w funkcji wzmacniającej; znaczenie: ci sami właśnie. [przypis edytorski]

cknie się (daw.) — smutno jest. [przypis edytorski]

ckno (daw.) — smutno. [przypis edytorski]

cłek (gw., daw.) — człowiek. [przypis edytorski]

cmyntarz (daw.) — dziś: cmentarz. [przypis edytorski]

cnić się (daw., gw.) — tęsknić. [przypis edytorski]

cnić się (daw.) — tęsknić. [przypis edytorski]

cnić się (daw.) — tęsknić za czymś, martwić się, nudzić. [przypis edytorski]

cnić się (daw.) — tęsknić za czymś, martwić się, nudzić. [przypis edytorski]

cni się (daw.) — nudzi się, jest tęskno. [przypis edytorski]

cny (daw.) — pełen cnót, godny szacunku, szlachetny. [przypis edytorski]

cny (daw.) — zacny, dobry. [przypis edytorski]

cóś (daw., reg.) — dziś popr.: coś. [przypis edytorski]

cóż bo (daw.) — co też, cóż więc. [przypis edytorski]

cóż bo (daw.) — w takim przestawnym szyku oznacza: cóż więc, co też. [przypis edytorski]

cóż (…) dzierżysz o owym (daw.) — co myślisz o tym. [przypis edytorski]

cóżeś zacz? (daw.) — kim jesteś? [przypis edytorski]

co bych rad widział (daw.) — co bym chętnie widział. [przypis edytorski]

coby dawać pozór (daw.) — żeby pilnować (czy nie idzie wicesekretariusz). [przypis edytorski]

co było odeszło (daw.) — forma daw. czasu zaprzeszłego; znaczenie: co odeszło (dawniej, przedtem). [przypis edytorski]

coć (daw.) — co ci. [przypis edytorski]

coć mówił (daw.) — skrót od: co ci mówił. [przypis edytorski]

co ducha (daw.) — co tchu, jak najszybciej. [przypis edytorski]

co duchu (daw.) — co tchu. [przypis edytorski]

co duchu (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]

co najraniej (daw.) — jak najwcześniej; tu: jak najszybciej. [przypis edytorski]

co niebądź (daw.) — tu: trochę. [przypis edytorski]

co rychlej (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]

co rzadka (daw.) — co rzadkie, co się rzadko zdarza. [przypis edytorski]

coście widzieli (daw.) — konstrukcja z ruchoma końcówką czasownika; inaczej: co widzieliście. [przypis edytorski]

cośmy (…) czekali (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: co (…) czekaliśmy. [przypis edytorski]

co się było stało (daw.) — forma daw. czasu zaprzeszłego; znaczenie: co się stało (dawniej, przedtem). [przypis edytorski]

co słusze (daw.) — co wypada; co jest obowiązkiem. [przypis edytorski]

co tylko sił mu staje (daw.) — co tylko sił mu starczy. [przypis edytorski]

co żywo (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]

cuch (daw.) — zapach. [przypis edytorski]

cudło (daw.) — cudo, dziwo, niezwykłość. [przypis edytorski]

cudny (daw.) — dziwny. [przypis edytorski]

cudować się (daw.) — dziwić się. [przypis edytorski]

cudzołózca (daw.) — cudzołożnik. [przypis edytorski]

cug (daw.) — cztero- bądź sześciokonny zaprzęg. [przypis edytorski]

cug (daw.) — zaprzęg. [przypis edytorski]

cugowe konie (daw.) — konie ciągnące poszóstną karetę; cug: zaprzęg składający się z sześciu koni jednej maści, zaprzężonych parami. [przypis edytorski]

cukrować (daw.) — słodzić, ozdabiać, umilać. [przypis edytorski]

cukry (daw.) — słodycze. [przypis edytorski]

cwikier (daw.) — binokle; okulary. [przypis edytorski]

cyferblat (daw., z niem.) — tarcza zegara. [przypis edytorski]

cyferka (daw.) — parafka, skrócony podpis zatwierdzającego dokument. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — daw.: liczba, ilość; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — daw.: liczba, ilość; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — inicjały, monogram. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — liczba, ilość; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — liczba, wielkość liczbowa; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — litera; znak. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — monogram. [przypis edytorski]

cyfrę (daw.) — liczba, wielkość liczbowa; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]

cyfry (daw.) — tu: inicjały; pierwsze litery imienia i nazwiska. [przypis edytorski]

cygan (daw.) — piec żelazny z kuchenką do gotowania. [przypis edytorski]

cyklista (daw.) — rowerzysta. [przypis edytorski]

cyrkuł (daw.) — dzielnica miasta. [przypis edytorski]

cyrkuł (daw.) — okręg; mała jednostka administracyjna w zaborze rosyjskim; odpowiednik dzisiejszej dzielnicy lub gminy. [przypis edytorski]

cyrkuł (daw.) — posterunek policji. [przypis edytorski]

cyrkuł (daw.) — posterunek policji w zaborze rosyjskim. [przypis edytorski]

cyrkuł (daw.; z łac. circulum: koło, okrąg) — komisariat policji (w zaborze rosyjskim; w innym znaczeniu także: administracyjna jednostka terytorialna, odpowiednik powiatu). [przypis edytorski]

cyrkuł (daw., z łac. circulus: krąg, koło) — okręg, dzielnica. [przypis edytorski]

cyrkularz (daw.) — okólnik, pismo zawierające zalecenia, wytyczne. [przypis edytorski]

cyrkularz (daw.) — okólnik. [przypis edytorski]

cyrkumstancja (daw., z łac.) — okoliczność. [przypis edytorski]

cyrulik (daw.) — fryzjer, wykonujący też proste zabiegi medyczne. [przypis edytorski]

cytacja (daw.) — cytat. [przypis edytorski]

cytadelle (daw.) — cytadele. [przypis edytorski]

cytata (daw.) — dziś r.m.: cytat. [przypis edytorski]

cząty (daw.) — czerwony złoty. [przypis edytorski]