Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 6713 przypisów.
Tannhäuser — opera Richarda Wagnera w trzech aktach z 1845, o perypetiach rycerza-śpiewaka, który odnalazł legendarną górę bogini miłości. [przypis edytorski]
Tannhäuser — trójaktowa opera Richarda Wagnera z 1845, o perypetiach rycerza-śpiewaka, który odnalazł legendarną górę bogini miłości. [przypis edytorski]
tanquam drago (łac.) — jak smok. [przypis edytorski]
Tanquam (…) putes — Martialis, Epigrammata, XI, 103, 12; 59, 8. [przypis tłumacza]
tanquam re bene gesta — jakby sprawę dobrze załatwił. [przypis tłumacza]
tanta aemulatione — przy takim współzawodnictwie. [przypis redakcyjny]
tantae activitatis (łac.) — bardzo dzielnego. [przypis redakcyjny]
Tantaene divis coelestibus ira? — cytat z Wergiliusza [Eneida I 11] przytoczony błędnie; powinno być irae: tak wielki był gniew bogów. [przypis redakcyjny]
Tantae-ne — por. Wergiliusz, Eneida, Tantaene animis caelestibus irae? (czy bogowie mogą się tak gniewać?). [przypis edytorski]
tanta festinatione (łac.) — z takim pośpiechem. [przypis redakcyjny]
Tantal i Syzyf, i Tytios (mit. gr.) — wymienione w Odysei (XI 576–600) osoby, które za popełnione za życia zbrodnie ponosiły męczarnie w Tartarze, najmroczniejszej części podziemnej krainy zmarłych; Tantal: który zabił swego syna i jego ciało podał bogom na uczcie, by wypróbować ich wszechwiedzę, za karę stał zanurzony w wodzie, z owocami nad głową, nie mógł jednak dosięgnąć jednego ani drugiego, zaspokoić pragnienia ani głodu, zaś nad jego głową chwiał się głaz, grożąc zmiażdżeniem; Syzyf: przebiegły założyciel i król Koryntu, który zdradził sekret Zeusa, a następnie podstępnie uwięził posłanego po niego Tanatosa (Śmierć), za co został skazany na wtaczanie na górę kamienia, który zawsze stacza się na dół tuż przed osiągnięciem szczytu; Tytios: jeden z gigantów, zastrzelony z łuku przez Apolla i Artemidę, gdy napadł na ich matkę, Leto, za karę w Tartarze leżał rozciągnięty na ziemi, a dwa sępy rozszarpywały mu wciąż odrastającą wątrobę. [przypis edytorski]
Tantal (mit. gr.) — król lidyjski, syn Zeusa, słynny ze swojego ogromnego bogactwa oraz ze strasznej kary, jaką nałożyli na niego bogowie. Z powodu swojego boskiego pochodzenia bywał zapraszany na uczty bogów; zdradzał ludziom boskie sekrety i żeby wypróbować wszechwiedzę bogów podał im na uczcie ciało swego syna, za co został strącony do Tartaru, gdzie cierpiał męki: pragnienie, stojąc w wodzie, która opadała, gdy się nachylał, oraz głód, nie mogąc dosięgnąć zwisających z drzewa owoców, zaś nad jego głową chwiał się głaz, grożąc zmiażdżeniem. [przypis edytorski]
Tantal (mit. gr.) — król lidyjski, syn Zeusa; zabił swego syna i jego ciało podał bogom na uczcie, by wypróbować ich wszechwiedzę, za karę ponosił męczarnie w Tartarze, najmroczniejszej części podziemnej krainy zmarłych: stał zanurzony w wodzie, z owocami nad głową, nie mógł jednak dosięgnąć jednego ani drugiego, zaspokoić pragnienia ani głodu, zaś nad jego głową chwiał się głaz, grożąc zmiażdżeniem. [przypis edytorski]
Tantal (mit. gr.) — król lidyjski, syn Zeusa; zabił swego syna i jego ciało podał bogom na uczcie, by wypróbować ich wszechwiedzę; za karę został strącony do Tartaru, najmroczniejszej części podziemnej krainy zmarłych, gdzie stał zanurzony w wodzie, z owocami nad głową, nie mógł jednak dosięgnąć jednego ani drugiego, zaspokoić pragnienia ani głodu, zaś nad jego głową chwiał się głaz, grożąc zmiażdżeniem. [przypis edytorski]
Tantal (mit. gr.) — król lidyjski, syn Zeusa, za popełnione za życia zbrodnie ponosił męczarnie w Tartarze, najmroczniejszej części podziemnej krainy zmarłych: stał zanurzony w wodzie, z owocami nad głową, nie mógł jednak dosięgnąć jednego ani drugiego, zaspokoić pragnienia ani głodu, zaś nad jego głową chwiał się głaz, grożąc zmiażdżeniem. [przypis edytorski]
Tantal (mit. gr.) — król lidyjski, syn Zeusa, za popełnione za życia zbrodnie ponosił męczarnie w Tartarze: stał zanurzony w wodzie, z owocami nad głową, nie mógł jednak dosięgnąć jednego ani drugiego, zaspokoić pragnienia ani głodu, zaś nad jego głową chwiał się głaz, grożąc zmiażdżeniem. [przypis edytorski]
Tantal (mit. gr.) — syn Zeusa i Omfale, za zdradzanie boskich sekretów strącony do Tartaru, gdzie nad jego głową chwiał się głaz, grożąc śmiercią. [przypis edytorski]
Tantal — władca Frygii, syn Zeusa, ukarany za pychę wobec bogów. [przypis edytorski]
Tanta (…) ponimus — Cicero, De finibus bonorum et malorum, V, 1, 2. [przypis tłumacza]
Tantaque (…) conficit ipsa — Lucretius, De rerum natura, IV, 638. [przypis tłumacza]
Tan-ta-ren (Dendera) — gr. Tenthiris, Dendera, miasto na lewym brzegu Nilu, stolica 6. nomu Górnego Egiptu. Słynne z jednego z najlepiej zachowanych egipskich kompleksów świątynnych, z główną świątynią poświęconą bogini Hathor. Ok. 50 km na północ od Teb. [przypis edytorski]
tant bien que mal (fr.) — jako tako; o tyle o ile. [przypis edytorski]
tant bien, que mal (fr.) — mniej więcej; jakoś; tak czy siak. [przypis edytorski]
tant de bruit pour une omelette (fr.) — wiele hałasu o nic; dosł. wiele hałasu o omlet. [przypis edytorski]
tante grazie (wł.) — dziękuję bardzo. [przypis edytorski]
Tanti (…) aurum — Iuvenalis, Satirae III, 54. [przypis tłumacza]
tantiema — procentowy udział w zyskach. [przypis edytorski]
tantiema — tu: udział w zyskach przedsiębiorstwa. [przypis edytorski]
tantiema — tu: udział w zyskach przedsiębiorstwa, wypłacany jako dodatek do pensji wyższym urzędnikom. [przypis redakcyjny]
tantiema — tu: udział w zyskach przedsiębiorstwa, wypłacany zarządzającemu jako dodatek do pensji. [przypis edytorski]
tantiema — udział autora w dochodzie z tytułu upublicznienia jego dzieła. [przypis edytorski]
tanti honoris insigne (łac.) — odznakę tak wielkiego zaszczytu. [przypis redakcyjny]
tanti saluti (wł.: szczególne pozdrowienia) — witam serdecznie, pozdrawiam. [przypis edytorski]
tanti spes affulsit voti (łac.) — zajaśniała nadzieja takiego życzenia. [przypis redakcyjny]
Tantjeme werden haben Sie, ganz Wien wird auf Euch gaffen! (niem.) — Będzie pan dostawał tantiemy, cały Wiedeń będzie się na pana gapił! [przypis edytorski]
tantna (z łac.) — zamożna. [przypis redakcyjny]
Tanto nomini nullum par elogium (łac.) — Tak wielkiemu imieniu żadna inskrypcja nie sprosta. [przypis edytorski]
tanto postliminio (łac.) — tak wielkim prawem powrotu do własnego kraju. [przypis redakcyjny]
Tanto quanto se ne taglia (wł.) — Tyle, ile się z tego kraje. [przypis edytorski]
tant pis (fr.) — nieważne. [przypis edytorski]
tant pis (fr.) — tym gorzej (dla niej); co z tego. [przypis edytorski]
Tantra (sanskr.) — późno sanskryckie dzieła religijne, zajmujące się przeważnie gusłami. [przypis tłumacza]
tantum (…) dediscant — Quintus Curtius, Historiae Alexandri Magni, III, 2, 18. [przypis tłumacza]
Tantum ergo sacramentum (łac.) — Przed tak wielkim sakramentem. [przypis edytorski]
Tantum (…) inseruerunt (łac.) — „Tyle doznają boleści, ile się jej poddają” (Augustinus Aurelius, De civitate Dei, I, 10; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Tantum (…) malorum — Lucretius, De rerum natura, I, 102. [przypis tłumacza]
tantum modo (łac.) — tylko. [przypis redakcyjny]
tantum (…) pertinet — Livius Titus, Ab Urbe condita, XXX, 44. [przypis tłumacza]
Tantum (…) podagram — Martialis, Epigrammata VII, 39, 8. [przypis tłumacza]
Tantum religio potuit suadere malorum (łac.) — tylko religia może przekonać do zła. [przypis edytorski]
Tantus (…) saeviunt — Augustinus Aurelius, De civitate Dei, VI, 10. [przypis tłumacza]
tan (z daw. ang. thane) — tytuł szlachecki w daw. Anglii i Szkocji, zbliżony rangą do barona. [przypis edytorski]
tapalis — gluosnių šeimos medis. [przypis edytorski]
ta pani, na którą ty i Diana wpadłyście, gdyście skoczyły do łóżka w pokoju gościnnym — patrz: Ania z Zielonego Wzgórza. [przypis tłumacza]
ta panna — żona poety. [przypis redakcyjny]
tapczana — dziś popr.: tapczanu. [przypis edytorski]
tapczanów — ław do spania. [przypis redakcyjny]
tapecul (fr.) — pot. określenie pojazdu ze złym zawieszeniem; dosł.: wali-tyłek. [przypis edytorski]
taper — pianista grający w kawiarniach. [przypis edytorski]
taperstwo — grywanie jako pianista w kawiarniach lub restauracjach. [przypis edytorski]
tapette — franc. wyrażenie gwarowe może oznaczać albo gadułę albo pederastę. [przypis redakcyjny]
Ta piękna dusza (…) tej nędzarza trumny — Św. Franciszek umierając, przez pokorę chrześcijańską zalecił współzakonnikom swoim, żeby jego ciało bez trumny wrzucone zostało do ziemi. [przypis redakcyjny]
Ta pieśń w rękopiśmie — Po wyjściu z druku drugiej edycji Psalmów wiersz, o którym tu mowa, został przedrukowany w Lipsku u Bobrowicza pod tytułem: Do Autora Trzech Psalmów, Juliusza Słowackiego. [przypis redakcyjny]
tapioka — rodzaj kaszy wyrabianej ze skrobi uzyskanej z bulw manioku jadalnego. [przypis edytorski]
tapir, czyli anta (Tapirus americanus) — w ob. klasyfikacji: Tapirus terrestris, roślinożerny ssak nieparzystokopytny z krótką trąbą. [przypis edytorski]
tapir — roślinożerny ssak z krótką trąbą. [przypis edytorski]
tapir — ssak lasów tropikalnych, o niewielkiej trąbie wykształconej z nosa i wargi. [przypis edytorski]
tapir — ssak nieparzystokopytny z krótką trąbą, żyjący w lasach tropikalnych Ameryki Śr. i Płd. oraz Azji Płd.-Wsch. [przypis edytorski]
tapir — ssak nieparzystokopytny z krótką trąbą, żyjący w lasach tropikalnych Ameryki Środkowej i Południowej oraz płd.-wsch. Azji. [przypis edytorski]
ta pójdę — tu: albo pójdę. [przypis edytorski]
tapo — žodį „tapo” Anykštėnai taria „topo”(o pusilgė, ne tokia, kaip žodyje „susopo”). [przypis redakcyjny]
Taprobana — staroż. gr. nazwa wyspy Cejlon. [przypis edytorski]
Taprobana — wyspa Cejlon. [przypis redakcyjny]
Taprobana — wyspa w Indiach; może Ceylon. [przypis tłumacza]
ta przygoda przepowiedziana była przez Dawida w psalmie (…) Adiutorium nostrum — Cały ten ustęp był w owych czasach niemałym zuchwalstwem ze strony pisarza; [por. Psalm 123; red. WL]. [przypis tłumacza]
taraban — bęben. [przypis edytorski]
taraban — bęben wojskowy. [przypis edytorski]
taraban — duży, podłużny bęben używany w kapelach janczarskich, a także w daw. wojsku polskim; w czasie bitwy bębny te służyły do wydawania komend. [przypis edytorski]
taraban — duży, podłużny bęben używany w tureckich kapelach janczarskich. Używano go także w dawnym wojsku polskim. [przypis edytorski]
tarabanowo-trombonowy — w znaczeniu przenośnym określenie utworzone dla wyrażenia nadmiaru, może przez porównanie do zbytniego zgiełku instrumentów, których tu nazw użyto; tarabnan: bęben wojskowy; trombon: puzon. [przypis edytorski]
taraban — wielki bęben. [przypis redakcyjny]
taraban — wielki bęben turecki. [przypis redakcyjny]
taraban — wojskowy bęben w kształcie wydłużonego walca. [przypis edytorski]
tarać się — dziś popr.: tarzać się. [przypis edytorski]
taradajka — bryczka terkocząca. [przypis autorski]
taradejka (ros. taratajka) — prosta bryczka bez resorów, używana w Polsce w XVIII w. [przypis edytorski]
tarakańczyk a. karakańczyk — karaluszek. [przypis edytorski]
tarakan — karaluch, karakan. [przypis edytorski]
tarakan (reg.) — karakan, karaluch. [przypis edytorski]
tarakan (reg.) — karaluch. [przypis edytorski]
tarakaszka (daw.) — karaluch (zdr. od tarakan). [przypis edytorski]
Tarakon — dziś Aragonia. [przypis redakcyjny]
taran — belka, służąca dawniej do burzenia murów i bram. [przypis edytorski]
tarantas (z ros.) — czterokołowy konny pojazd podróżny wywodzący się z Rosji, którego pudło osadzone było na długich, elastycznych drągach pełniących rolę resorów. [przypis edytorski]
tarant (daw.) — koń maści białej w plamy. [przypis edytorski]
tarantela — neapolitański taniec ludowy. [przypis edytorski]
tarantella — włoski taniec ludowy, który według wierzeń ludowych miał leczyć z ukąszenia pająka. [przypis edytorski]
tarant — nazwa umaszczenia konia; konie tarantowate charakteryzują się kontrastowo ciemnymi (karymi a. kasztanowatymi) plamkami występującymi na białej skórze lub odwrotnie: białymi plamkami na ciemnej sierści. [przypis edytorski]
tarantowy — o sierści białej w plamy. [przypis edytorski]
tarant — Prawdopodobnie renifer. [przypis tłumacza]
