Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7237 przypisów.
ad Galli cantum (łac.) — przy śpiewie koguta; dwuznaczność: gallus: kogut, Gallus: Francuz. [przypis redakcyjny]
ad Galli cantum non timet iste leo (łac.) — Lew ten nie lęka się, gdy kogut pieje. [przypis redakcyjny]
ad gradum et perfectionem (łac.) — do stopnia i doskonałości. [przypis redakcyjny]
ad gubernium (łac.) — do kierowania. [przypis redakcyjny]
ad haec (…) virtutis (łac.) — „Szedł na bój w imię sławy bohater helleński,/ Rzymski, czy barbarzyński, pobudkę w niej czerpiąc/ Na trud śmiertelnej walki: o tyle góruje/ Żądza sławy nad wszelką cnotą” (Iuvenalis, Satirae, X, 137; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
adherent (łac.) — zwolennik. [przypis edytorski]
adherentom — zwolennikom, stronnikom. [przypis redakcyjny]
adherent — stronnik, poplecznik. [przypis edytorski]
adherent — stronnik, poplecznik. [przypis redakcyjny]
adherent — stronnik, poplecznik, sprzymierzeniec. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — bez przygotowania. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — doraźnie, bez uprzedniego przygotowania. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — doraźnie, bez uprzedniego przygotowania. [przypis redakcyjny]
ad hoc (łac.) — doraźnie, bez wcześniejszego przygotowania. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — doraźnie, bez wcześniejszego przygotowania. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — doraźnie. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — na poczekaniu; dosł.: do tego. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — na poczekaniu. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — tymczasowo, dla zrealizowania określonego celu. [przypis edytorski]
ad hominem expurgatis in statu quo — nonsensowny zlepek wyrażeń łacińskich. [przypis edytorski]
ad hominem (łac.) — dosł. do człowieka; argument ad hominem: niemerytoryczny sposób argumentowania odnoszący tezy rozumowania do konkretnej osoby. [przypis edytorski]
ad hominem (łac.) — dosł.: do człowieka; argument ad hominem: niemerytoryczny sposób argumentowania, skierowany do konkretnego człowieka i odwołujący się do jego poglądów w celu pokazania ich sprzeczności z przedstawioną przez niego tezą. [przypis edytorski]
ad hominem (łac.) — dosł.: do człowieka; argument ad hominem: niemerytoryczny sposób argumentowania, skierowany do konkretnego człowieka i odwołujący się do jego poglądów w celu pokazania ich sprzeczności z przedstawioną przez niego tezą. [przypis edytorski]
ad hominem (łac.) — dosł. do człowieka; argument ad hominem: niemerytoryczny sposób argumentowania, skierowany do konkretnego człowieka i odwołujący się do jego poglądów w celu pokazania ich sprzeczności z przedstawioną przez niego tezą. [przypis edytorski]
ad hominem (łac.) — odnoszący się do człowieka. [przypis edytorski]
ad honores (łac.) — honorowy, niepłatny. [przypis edytorski]
Adhuc (…) vulvae — Iuvenalis, Satirae VI, 128. [przypis tłumacza]
ad humilitatem et submissionem (łac.) — do upokorzenia i uległości. [przypis redakcyjny]
ad hunc actum (łac.) — na ten akt. [przypis redakcyjny]
Adiabena — Ἀδιαβηνή, ziemia asyryjska nad Wielkim Zabem, syr. Chadjab, pozostająca w zależności od Partów (p. Starożytności XX, II, 1). [przypis tłumacza]
adiaforia — może: obojętność; por. adiafora (z gr.): rzecz obojętna (szczególnie pod względem moralnym). [przypis edytorski]
ad ictus (…) cepit (łac.) — „Gdy tylko uderzono taranami w mury, od samego strasznego łomotu wszczynał się zwykle popłoch i tumult uliczny” (Livius Titus, Ab Urbe condita, XXXVIII, 5; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
adie (fr. adieu) — żegnaj, pożegnanie. [przypis redakcyjny]
a dies diem docet, i biedna pernoctata (łac.) — dzień od dnia się uczy i… przespany dzień. [przypis edytorski]
adieu (fr.) — do widzenia (dosł.: z Bogiem). [przypis edytorski]
adieu (fr.) — do widzenia. [przypis edytorski]
Adieu! (fr.) — do widzenia! [przypis edytorski]
adieu (fr.) — do widzenia. [przypis redakcyjny]
adieu — fr. formuła pożegnania, dosł.: z Bogiem. [przypis edytorski]
adieu (fr.) — żegnaj (dosł.: z Bogiem). [przypis edytorski]
Adieu! (fr.) — Żegnaj! [przypis edytorski]
adieu (fr.) — żegnaj. [przypis edytorski]
adieu (fr.) — żegnam. [przypis edytorski]
adieu, madame (fr.) — do widzenia pani. [przypis edytorski]
Adieu, mon frere (fr. frère) — do widzenia, bracie. [przypis redakcyjny]
Adieu! Pardon! (fr.) — żegnaj(cie), przepraszam. [przypis edytorski]
adieu, peut-etre pour toujours (fr.) — żegnaj, może na zawsze. [przypis edytorski]
Adieu — z fr. żegnaj. [przypis edytorski]
Adie! (z fr. adieu) — do widzenia. [przypis edytorski]
adie (z fr. adieu) — do widzenia, żegnaj. [przypis edytorski]
adie (z fr. adieu) — żegnaj. [przypis edytorski]
Ad illustris… — Dla najsławniejszego i najwielebniejszego Bernarda Maciejowskiego biskupa krakowskiego i wodza [?] siewierskiego, po raz pierwszy przybywającego do Krakowa. Gratulacja wróżebna brata Wojciecha Dembołęckiego z Zakonu Braci Mniejszych, Kraków 1600, w formacie kwarto. Przymiotnik augurellianus jest najprawdopodobniej autorskim neologizmem od łac. augur, określającego kapłana-wróżbitę. [przypis edytorski]
ad Imam requisitionem (łac.) — natychmiast na żądanie. [przypis redakcyjny]
ad infinitum (łac.) — do nieskończoności. [przypis edytorski]
ad infinitum (łac.) — w nieskończoność. [przypis edytorski]
ad instantiam (łac.) — za wstawieniem się. [przypis redakcyjny]
ad instantiam venerabilis fiscalis (łac.) — do orzeczenia wielebnego oskarżyciela konsystorskiego. [przypis redakcyjny]
ad instar (łac.) — na podobieństwo. [przypis edytorski]
ad intende (łac.) — do zapamiętania. [przypis edytorski]
ad interim (łac.) — tymczasem, póki co. [przypis edytorski]
Adios (hiszp.) — do widzenia (dosł.: z Bogiem). [przypis edytorski]
Adios! (hiszp.) — Żegnaj! [przypis edytorski]
Adios, viejo! (hiszp.) — Żegnaj, stary! [przypis edytorski]
adio (wł.) — żegnaj. [przypis edytorski]
Adio (wł.) — żegnaj. [przypis edytorski]
aditum (łac.) — wolny przystęp. [przypis redakcyjny]
Aditum nocendi perfido praestat (łac.) — „Wiarołomnemu daje człek wierzący okazję szkody” (Seneca [Minor], Oedipus, III, 686; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
adiu (popr. fr. adieu) — bądź zdrów, do widzenia. [przypis edytorski]
ad iustum valorem (łac.) — do słusznej wartości. [przypis redakcyjny]
adiusy — wyrazy pożegnania, od fr. formuły pożegnania Adieu (dosł: z Bogiem). [przypis edytorski]
adiutant — oficer do dyspozycji dowódcy. [przypis edytorski]
adiutant — oficer pozostający do dyspozycji dowódcy. [przypis edytorski]
adiutant — oficer przyboczny, pomocnik dowódcy. [przypis edytorski]
adiutant — oficer przydzielony do wyższego dowódcy, niedowodzący jednostka polową. [przypis edytorski]
adiutant (z łac. adiutare: pomagać) — wojskowy asystujący wyższemu oficerowi, roznoszący rozkazy i spełniający inne funkcje pomocnicze. [przypis edytorski]
Adiutorium nostrum in nomine Domini… (łac.) — Wspomożenie nasze w imieniu Pana… Panie, wysłuchaj modlitwy mojej (fragm. tekstu mszy katolickiej w rycie rzymskim). [przypis edytorski]
adiuwant (z łac.) — pomocnik, pomagający. [przypis edytorski]
adiu (z fr. adieu) — do widzenia (dosł.: z Bogiem). [przypis edytorski]
Adiu (z fr.) — zniekształcone „adieu”, tj.: żegnaj. [przypis edytorski]
adjectivum cum substantivo (łac.) — przymiotnik z rzeczownikiem. [przypis redakcyjny]
adjoint militaire d'Autriche-Hongrie (fr.) — austro-węgierski adiutant. [przypis edytorski]
ad Jovem (łac.) — do Jowisza. [przypis edytorski]
adjuvat (łac. adiuvo, adiuvere) — pomaga, wspiera. [przypis edytorski]
Adju — zniekszt. franc. pożegnanie audieu. [przypis edytorski]
A. D. (łac.) — Anno Domini, roku pańskiego. [przypis edytorski]
ad (łac.) — na. [przypis edytorski]
adlaborabunt (łac.) — nastawać będą. [przypis redakcyjny]
A dla nas już jest szczęście — echo mówi: «nie ma». — Pomysł zapożyczony z Narzeczonej z Abydos (III, 27): „Hark! to the huried question of Despair: When is my Child? an Echo answers — Where?”. [przypis redakcyjny]
adlatus (daw.) — przyboczny, pomocnik, zaufany. [przypis edytorski]
adlatus (daw.) — przyboczny, zaufany; z połączenia łac. ad (przy) i latus (bok). [przypis edytorski]
ad leones! (łac.) — dla lwów! [przypis edytorski]
Adler, Alfred (1870–1937) — austriacki psychiatra, psycholog i pedagog, kontynuator nauki Freuda, w 1911 r. odrzucił jednak koncepcję dominanty seksualnej we freudowskiej teorii osobowości, wystąpił z ruchu psychoanalitycznego, stworzył podstawy psychologii indywidualnej. Od 1924 roku zamieszkał w USA, a od 1929 r. był profesorem Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. Autor m.in. Praxis und Theorie der Individualpsychologie (1920) i Studien über die Minderwertigkeit von Organen (1920); tę ostatnią zapewne wspomina Witkiewicz w przypisie jako główną pracę Adlera. [przypis edytorski]
Adler, Alfred (1870–1937) — austriacki psychiatra, współpracownik Zygmunta Freuda, twórca koncepcji osobowości, opartej na świadomości własnej słabości, odczuwanej w dzieciństwie. Linia przewodnia życia a. plan życiowy to system ideałów i celów, kształtujących osobowość każdego człowieka, a wynikających z przeżyć okresu dzieciństwa. [przypis edytorski]
Adlerhorst — nazwa polska: Orłowo; obecnie dzielnica Gdyni. [przypis edytorski]
ad libitum (łac.) — do woli, ile tylko chcą. [przypis redakcyjny]
ad limina Apostolorum (łac.) — do progów apostolskich. [przypis edytorski]
ad limina apostolorum (łac.) — do progów apostolskich (tj. do Rzymu). [przypis edytorski]
ad limina apostolorum (łac.) — dosł. do progów apostołów; przen. określenie wizyty w Stolicy Apostolskiej, tj. w Watykanie, będącym siedzibą najwyższych władz kościoła katolickiego. [przypis edytorski]
ad locum electionis (łac.) — na miejsce obioru. [przypis redakcyjny]
ad locum facti (łac.) — na miejsce uczynku. [przypis redakcyjny]
