Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7509 przypisów.
A. Benis, Ochrona praw autorskich w dawnej Polsce…, s. 458. [przypis autorski]
A. Benis, Ochrona praw autorskich w dawnej Polsce…, s. 459. [przypis autorski]
Abenserażowie, właśc. Abenceragowie, Abencerrajes (hiszp.) — wpływowy ród szlachecki, który w XV w. zdobył znaczącą pozycję w emiracie Grenady. [przypis edytorski]
Aber das ist selbstverständlich (niem.) — Ależ to się rozumie samo przez się. [przypis edytorski]
Aber doch reich ist die Viertel (niem.) — jednakże jest to zamożna dzielnica. [przypis edytorski]
Aber doch sicher treten Sie ans Licht. Ans Licht (niem.) — Niechże pan wejdzie dokładnie w światło. W światło. [przypis edytorski]
aberdyński — związany z Aberdeen, miastem w płn.-zach. Szkocji. [przypis edytorski]
aber hier liegt der Hund begraben (niem.) — ale tu leży pies pogrzebany. [przypis edytorski]
Aber ist das eine Antwort (niem.) — ale czy to jest odpowiedź. [przypis edytorski]
A Berlin! Vive Boulanger! (fr.) — na Berlin, niech żyje Boulanger. [przypis edytorski]
Abernethy — znakomity lekarz angielski, słynny ze swej ekscentryczności. [John Abernethy (1764–1831); red. WL]. [przypis tłumacza]
aber (niem.) — ale. [przypis edytorski]
aberracja — odchylenie od normy. [przypis edytorski]
aberracja (od łac. aberratio) — zbłądzenie, odchylenie od zwyczajnego stanu umysłowego. [przypis edytorski]
aberracja (z łac.) — zbłądzenie, odchylenie; w astronomii: pozorne odchylenie pozycji ciał niebieskich od ich rzeczywistego położenia, spowodowane ruchem Ziemi, z której prowadzone są obserwacje. [przypis edytorski]
aberratio (łac.) — zboczenie, zaburzenie. [przypis edytorski]
aberratio mentalis partialis (łac.) — częściowe zaburzenie umysłowe. [przypis edytorski]
Aber warum überhaupt Wahrheit? (niem.) — Ale dlaczego w ogóle prawda? [przypis edytorski]
Aber wo? Warum soll ich denn? (niem.) — Ale gdzież? Czemu miałbym być? [przypis edytorski]
ab excessu divi Stephani (łac.) — od zgonu ś. p. Stefana. [przypis redakcyjny]
ab extra (łac.) — z zewnątrz. [przypis redakcyjny]
Abeylart Piotr — właśc. Pierre Abélard (1079–1142), filozof i teolog, wybitny nauczyciel, jeden z prekursorów scholastyki. Znany także z burzliwego romansu z Heloizą i potajemnego małżeństwa z nią. [przypis edytorski]
Abfahrt nach Hamburg (niem.) — odjazd do Hamburga. [przypis edytorski]
Abfall — Temperaturabfall. [przypis edytorski]
Abgang (niem.) — ubytek, więzień wypisany z obozu na skutek zgonu lub przeniesienia do innego obozu. [przypis edytorski]
Abgarowicz, Maria (1906–1971) — muzykolog; prywatnie żona Jerzego Andrzejewskiego. [przypis edytorski]
ab hoste maligno libera nos Domine (łac.) — od wroga złośliwego uwolnij nas, Panie. [przypis edytorski]
Abiasz, a. Abiam — drugi król Królestwa Judy, panujący ok. 913–911 p.n.e.; wszczął zwycięską wojnę z północnym Królestwem Izraela. [przypis edytorski]
abieščikas (rus.) — girininkas. [przypis edytorski]
Abies nigra (łac., biol.) — dosł: czarna jodła, popr. Picea mariana, świerk czarny, drzewo iglaste występujące w Ameryce Płn.; piwo świerkowe przyrządzano już podczas wojny o panowanie w Ameryce Północnej (połowa XVIII w.). [przypis edytorski]
Abigail — druga żona króla Dawida. Pierwszym mężem Abigail był okrutny i bogaty Nabal. Gdy Dawid przebywał na pustyni, poprosił Nabala przez posłańców o jedzenie. On odmówił, ale Abigail po kryjomu dała im jedzenie. Za karę Bóg uśmiercił Nebala, a Abigeil została żoną Dawida (1Sm 25,1–42). [przypis edytorski]
Abila — przylądek w Maroko w cieśninie Gibraltarskiej (jeden ze słupów Herkulesa, dziś Zeuta). [przypis redakcyjny]
Abilę — Ἄβιλα; wedle indeksu edycji Niesego to samo, co Abela z II, XIII, 2. Tak samo Boettger. Natomiast Graetz (III, 517, uw. 1) sądzi, że była to miejscowość inna, położona na południe, w pobliżu Liwias (Juliady). [przypis tłumacza]
A Bill to amend the Laws relating to Dramatic Literary Property (1833), Paper No. 73, II.117–120, http://copy.law.cam.ac.uk/record/uk_1833c, (dostęp 09.02.2014). [przypis autorski]
Abimelek — król Gereru; syn Gedeona zwanego Jerubbaalem i jednej z jego nałożnic. Miał 70 braci. Abimelek udał się do braci swojej matki do Sychem, żeby przekonać ich, że to on powinien zostać ich królem. Za otrzymane od nich pieniądze zapłacił awanturnikom by pomogli mu zabić braci; przeżył tylko jeden brat Jotam, który zdążył się ukryć. Lud Sychem obwołał go królem (Sdz 9,1–6), po trzech latach lud się zbuntował przeciw niemu (Sdz 9,22–23), podburzany przez Gaala. Abimelekowi udało się pokonać Gaala (Sdz 9,39–40), po czym wymordował mieszkańców Sychem i zburzył miasto (Sdz 9,45). Następnie wyruszył do Tebes, zdobył miasto i kiedy miał podłożyć ogień pod ostatnią twierdzą, jedna z kobiet tam się znajdujących zrzuciła na niego kamień, a giermek dobił go mieczem (Sdz 9,50–56). [przypis edytorski]
Abimelek — postać biblijna, syn Gedeona, jeden z bohaterów Księgi Sędziów, historycznie pierwszy król Izraela. [przypis edytorski]
ab invicem (łac.) — nawzajem. [przypis redakcyjny]
ab invicem (łac.) — wzajemnych. [przypis redakcyjny]
abis a. abyss (starop.) — otchłań, przepaść. [przypis redakcyjny]
abis a. abys (starop.) — otchłań [tu: jako nazwa własna]. [przypis redakcyjny]
abis a. abys (starop.) — otchłań; tu: jako nazwa własna. [przypis redakcyjny]
abissy — otchłań, podziemie, „przepaście dolne”. [przypis redakcyjny]
Abisyńczycy — mieszkańcy Abisynii (dawna nazwa Etiopii). [przypis edytorski]
abisyński — etiopski; Abisynia to dawna nazwa Etiopii. [przypis edytorski]
Abisynia — dawna nazwa Etiopii. [przypis edytorski]
Abisynia — daw. nazwa Etiopii. [przypis edytorski]
abkappte — das Wort abschnitt. [przypis edytorski]
Ablata est pythii vox haud revocabilis ulli, Temporibus longis etenim iam cessat Apollo, Clavibus occlusis silet (łac.) — Nieodwołalnie głos został zabrany Pytii, dawno temu ustąpił też Apollo i milczy zamknięty na klucz (mowa o zamknięciu świątyni Apollina). [przypis edytorski]
Ablatum (…) istud — Ovidius, Tristia, I, 6, 20. [przypis tłumacza]
ablegat — wysłannik papieski; tu żart.: posłaniec. [przypis redakcyjny]
ablikas — metalinis kabliukas drabužiams susegti. [przypis edytorski]
ablikas — metalinis kabliukas drabužiams užsisegti. [przypis edytorski]
ablucja — oczyszczenie; często w formie obrzędu rytualnego. [przypis edytorski]
ablucja (z łac.) — obmycie. [przypis redakcyjny]
ablucja (z łac.) — rytualne obmycie ciała lub jego części. [przypis edytorski]
abnegacja — brak troski o swój stan, wygląd i korzyści. [przypis edytorski]
abnegacja — brak troski o swój wygląd lub swoje korzyści. [przypis edytorski]
abnegacja — wyrzeczenie się. [przypis edytorski]
abnegacja (z łac.) — wyrzeczenie się; brak troski o swój stan, wygląd i korzyści. [przypis edytorski]
abnegacja (z łac.) — wyrzeczenie się; brak troski o swoje korzyści. [przypis edytorski]
abnegacya — zaparcie się siebie, wyrzeczenie się wszystkiego. [przypis autorski]
abnegatka (daw.) — kobieta, która wyrzeka się czegoś, rezygnuje z własnej korzyści dla dobra innych. [przypis edytorski]
abnehmen — entnehmen. [przypis edytorski]
Abnoba — łac. nazwa Czarnego Lasu. [przypis redakcyjny]
Aboć się (…) śmieje (daw.) — konstrukcja z partykułą -ci (skróconą do: -ć); czy się śmieje. [przypis edytorski]
aboć wezmą, abo co daj (daw.) — albo od ciebie wezmą, albo sam masz dać. [przypis edytorski]
abo (daw.) — albo, lub. [przypis edytorski]
abo (daw.) — albo. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
abo (daw.) — albo; tu: czy. [przypis edytorski]
abo (daw., gw.) — albo. [przypis edytorski]
ab officio (łac.) — do urzędu, z urzędu. [przypis redakcyjny]
ab officio (łac.) — z urzędu. [przypis edytorski]
abo (gw.) — albo. [przypis autorski]
abo (gw.) — albo. [przypis edytorski]
Abo im odpuść, Panie, ten grzech, abo jeśli tego nie uczynisz, wymaż mię z ksiąg twoich, w któreś napisał — Wj 32, 32. [przypis edytorski]
abolicjonista — zwolennik zniesienia niewolnictwa. [przypis edytorski]
aboli (daw.) — albo, lub też. [przypis edytorski]
abolucjonizm, własc.abolicjonizm — ruch społeczny na rzecz zniesienia jakiegoś prawa, szczególnie zniesienia niewolnictwa. [przypis edytorski]
abominacja — wstręt, obrzydzenie. [przypis edytorski]
abominacja — wstręt, odraza, obrzydzenie; z łac. abominatio, w daw. źródłach zapisywanego także jako abhonimatio, gdyż błędnie wywodzono to słowo od ab homine: od człowieka. [przypis edytorski]
abominacja (z łac. abominatio) — wstręt, odraza, obrzydzenie. [przypis edytorski]
abominacja (z łac.) — obrzydzenie, odraza. [przypis edytorski]
abominacja (z łac.) — obrzydzenie, wstręt, odraza. [przypis edytorski]
abominacja (z łac.) — obrzydzenie, wstręt. [przypis edytorski]
abominacja (z łac.) — obrzydzenie, wstręt. [przypis redakcyjny]
abominacja (z łac.) — wstręt, odraza, obrzydzenie. [przypis edytorski]
abominacja (z łac.) — wstręt, odraza, obrzydzenie. [przypis edytorski]
abominacja (z łac.) — wstręt, odraza, obrzydzenie. [przypis edytorski]
abominacja (z łac.) — wstręt, odraza. [przypis edytorski]
abominacja (z łac.) — wstręt, odraza. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
abominacja (z łac.) — wstręt. [przypis edytorski]
abominatio desolationis (łac.) — wstręt do osamotnienia. [przypis redakcyjny]
abominationem naturalem (łac. forma B.lp) — wstręt wrodzony. [przypis redakcyjny]
Abongo, Aka-ka i Batwa — karły afrykańskie. [przypis autorski]
abordować — atakować, wdzierając się na pokład statku. [przypis edytorski]
abo (starop.) — albo. [przypis edytorski]
abo (starop.; gw.) — albo. [przypis edytorski]
Abo szczo? (ukr.) — Bo co? [przypis edytorski]
About, Edmond François Valentin (1828–1885) — fr. pisarz, publicysta i dziennikarz, założyciel pisma „Wiek XIX” („XIXe Siècle”). [przypis edytorski]
ab ovo (łac., dosł.: od jaja) — od początku. [przypis edytorski]
