Wolne Lektury są za darmo i bez reklam, bo utrzymują się z dobrowolnych darowizn i dotacji.
Na stałe wspiera nas 378 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 1000 regularnych darczyńców. Potrzebujemy Twojej pomocy!
Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes
By qualifier: all | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żeglarskie
By language: all | polski
80 footnotes found
łacno (starop.) — bez trudu, łatwo. [przypis redakcyjny]
łacno (starop.) — łatwo. [przypis redakcyjny]
łagodności (starop.) — słodycze, powaby. [przypis redakcyjny]
łajać (starop.) — narzekać, skarżyć się; ubliżać, znieważać. [przypis edytorski]
łajać (starop.) — narzekać, skarżyć się, ubliżać, znieważać. [przypis edytorski]
łajanie (starop.) — narzekanie, skargi, ubliżanie, znieważanie. [przypis edytorski]
łaskawieli się, groźnoli (starop.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy łaskawie, czy groźnie. [przypis edytorski]
Łatwiej szaloną Wisłę nakierować (starop.) — w oryginale: volubil' onda presso Caridi. [przypis redakcyjny]
łatwie (starop.) — łatwo. [przypis edytorski]
łaźnia (starop.) — określenie dotyczące zarówno miejsca, w którym się kąpano, jak również w drugim znaczeniu: stosunek seksualny. [przypis edytorski]
łogosz (starop., z węg. lógós) — koń obok wprzężony; łagoszem spięte cztery jednoroszcze: [wprzęgnięte] wpobocz. [przypis redakcyjny]
łoktusza (starop.) — chusta. [przypis edytorski]
łszczyć się (starop.) — błyszczeć się, lśnić się. [przypis edytorski]
łupież (starop.) — skóra zdjęta ze zwierzęcia. [przypis edytorski]
łykanie (starop.) — łkanie. [przypis redakcyjny]
ladaczego (starop.) — byle czego; czegoś nieznaczącego. [przypis edytorski]
ladajaki (starop.) — byle jaki; niewielki, nieznaczący. [przypis edytorski]
lafa (starop.) — wikt, żołd. [przypis redakcyjny]
lafa (starop.) — żołd. [przypis redakcyjny]
lanka (starop.) — koszula, długa suknia. [przypis edytorski]
larma (starop.) — trwoga, wezwanie do broni. [przypis edytorski]
larma (starop.) — trwoga, wezwanie do broni. [przypis redakcyjny]
larwa (starop.) — maska; daw.: duch, demon. [przypis edytorski]
larwa (starop.) — maska. [przypis edytorski]
lato (starop.) — [tu:] wiek. [przypis redakcyjny]
lato (starop.) — tu: wiek. [przypis redakcyjny]
lato (starop.) — wiek, rok życia; w którymkolwiek lecie: w którymkolwiek roku życia, w jakimkolwiek wieku. [przypis redakcyjny]
laty obciążony (starop.) — obciążony latami; stary. [przypis edytorski]
lecha (starop.) — zagon. [przypis redakcyjny]
leciech (starop.) — [w] latach. [przypis edytorski]
lec (starop.) — lejc, powódek. [przypis redakcyjny]
ledwe (starop.) — ledwie, zaledwie. [przypis redakcyjny]
ledwe (starop.) — ledwo, ledwie. [przypis redakcyjny]
ledwie sie kiedy (starop.) — rzadko się kiedy. [przypis redakcyjny]
ledwie więc (starop.) — tu: niemal jak. [przypis edytorski]
lekce od nich poważony (starop.) — zlekceważony przez nich. [przypis edytorski]
lekki* (starop.) — mało ważny, posiadający małą wartość. [przypis redakcyjny]
lekki* (starop.) — posiadający małą wartość. [przypis redakcyjny]
lekkość (starop.) — lekceważenie, poniżenie, złe obchodzenie. [przypis redakcyjny]
lelejać się (starop.) — chwiać się. [przypis edytorski]
lemięz (starop.) — lemiesz. [przypis redakcyjny]
lepak (daw., starop.) — znowu, znów. [przypis edytorski]
lepy (starop.) — płaty; zsiadłe ze krwie lepy: przepyszne określenie stylistyczne na oznaczenie lepkiej, skrzepłej krwi. [przypis redakcyjny]
leść (starop.) — leźć; iść. [przypis edytorski]
le (starop.) — li, tylko; ktory le: którykolwiek, który tylko. [przypis edytorski]
letniczek (starop.) — letnia suknia kobieca. [przypis redakcyjny]
leży choro (starop.) — użycie właściwe przysłówka przy czasowniku [tj. leży jak?], zamiast dziś używanego przymiotnika; [dziś: leży jaki, jaka, jakie?, chory, chora itd.; red. WL]. [przypis redakcyjny]
lice (starop.) — twarz. [przypis edytorski]
licha tkaneczka (starop.) — sukienka ze skromnej tkaniny lub opaska wiążąca włosy. [przypis redakcyjny]
lichy* (starop.) — mały. [przypis redakcyjny]
lifnik a. lifarz (starop.) — lichwiarz. [przypis edytorski]
liście (starop.) — r.n. [tj. to liście, ono]. [przypis redakcyjny]
liszka (starop.) — lis. [przypis edytorski]
lub, (…) lubo (starop.) — albo, albo. [przypis edytorski]
lub, lubo (starop.) — tu: czy, czy też. [przypis edytorski]
luboś (starop.) — choć jesteś. [przypis edytorski]
luboś (starop.) — czyś. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — chociaż. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — chociaż. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
lubo (starop.) — czy, czy też. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — czy. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — tu: czy. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — tu: lub też. [przypis edytorski]
lubo wieczorne, lubo wstają rane zorze (starop.) — czy wieczorne, czy [też] ranne wstają zorze. [przypis edytorski]
lub przegram, lub wezmę zwycięstwo (starop.) — dziś: czy przegram, czy odniosę zwycięstwo. [przypis edytorski]
Lub się bić sam a sam ze mną, lub chcesz gromadą (starop.) — czy chcesz się bić sam na sam, czy gromadą. [przypis edytorski]
lub siecze, lub chodzi (starop.) — czy zadaje ciosy, czy idzie; zarówno w walce wręcz, jak w poruszaniu się. [przypis edytorski]
lub (starop.) — tu: czy. [przypis edytorski]
lub złą, lub dobrą (starop.) — czy złą, czy dobrą. [przypis edytorski]
ludzie przewodzić (starop.) — przewodzić ludziom. [przypis edytorski]
ludzie sprawą swe uwodzić chcieli (starop.) — chcieli swych ludzi wyprowadzić w szyku bojowym. [przypis edytorski]
ludzie (starop.) — dziś B.lm: ludzi. [przypis edytorski]
ludzie (starop.) — dziś B.lm: (na) ludzi. [przypis edytorski]
ludzkość (starop.) — tu: ludzkie uczucia, wrażliwość, współczucie itp. [przypis edytorski]
ludzkość (starop.) — wyrozumiałość, miłosierdzie, współczucie. [przypis edytorski]
ludzskie (starop.) — ludzkie. [przypis edytorski]
lutni (starop.; W. lp) — lutnio. [przypis redakcyjny]
lutość* (starop.) — litość (obecnie rzadko używa się wyrazu luty w znaczeniu srogi; por. nazwę drugiego miesiąca w roku). [przypis redakcyjny]
lutość (starop.) — litość. [przypis edytorski]
Loading